Root nodule structure in Chamaecytisus podolicus

By means of microscopic analyses, it was shown that root nodules formed by Chamaecytisus podolicus exhibited all structural features typical for indeterminate nodules of temperate genistean shrubs: (i) apical nodule meristem composed of infected and non-infected domains, (ii) parenchymatous bacteroid-containing tissue with infected cells only resulting from mitotic activity of infected meristematic cells, (iii) absence of infection threads, and (iv) convoluted bacteroids singly enclosed in a symbiosome membrane. For the first time, it was shown that the nodule meristem is organized into longitudinal files of sister cells

Root nodule structure in Chamaecytisus podolicus

By means of microscopic analyses, it was shown that root nodules formed by Chamaecytisus podolicus exhibited all structural features typical for indeterminate nodules of temperate genistean shrubs: (i) apical nodule meristem composed of infected and non-infected domains, (ii) parenchymatous bacteroid-containing tissue with infected cells only resulting from mitotic activity of infected meristematic cells, (iii) absence of infection threads, and (iv) convoluted bacteroids singly enclosed in a symbiosome membrane. For the first time, it was shown that the nodule meristem is organized into longitudinal files of sister cells

Do Queens of Bumblebee Species Differ In Their Choice Of Flower Colour Morphs Of Corydalis Cava (Fumariaceae)?

International audienceAbstractBumblebee queens require a continuous supply of flowering food plants from early spring for the successful development of annual colonies. Early in spring, Corydalis cava provides essential nectar and pollen resources and a choice of flower colour. In this paper, we examine flower colour choice (purple or white) in C. cava and verify the hypothesis that bumblebee queens differ in their choice of flower colour. A total of 10,615 observations of flower visits were made in spring 2011 and spring 2014 near Poznań, western Poland. Our results suggest that Bombus lucorum/cryptarum used purple flowers less, while Bombus terrestris used purple flowers more and Bombus hortorum showed no preference. Therefore, the colour morphs of C. cava are probably co-evolutionary adaptations to the development of another part of the insect community which has different colour preferences

International security organizations in the 21st century: comparative study of UN, NATO and ASEAN

Organizacje bezpieczeństwa międzynarodowego są jednymi z najważniejszych aktorów stosunków międzynarodowych. Ich powstawanie motywują różne przesłanki. Organizacje bezpieczeństwa międzynarodowego mają różny zasięg geograficzny swojego oddziaływania oraz skupiają się na różnych zadaniach. ONZ - Organizacja Narodów Zjednoczonych jest organizacją o globalnym zasięgu, która zajmuje się wieloma różnymi zagadnieniami, NATO - Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego jest organizacją międzyregionalną, która skupia swoje działania na sferze polityczno-militarnej, natomiast ASEAN - Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej jest organizacją regionalną, której najważniejszym celem jest integracja ekonomiczna. Niniejsza praca składa się z 4 rozdziałów. Pierwszy rozdział opisuje ONZ, drugi - NATO a trzeci ASEAN. W każdym z rozdziałów znajdują się podrozdziały opisujące proces zakładania danej organizacji, cele funkcjonowania, organizację wewnętrzną (instytucjonalizację), podejmowane działania (w tym interwencje pokojowe) oraz relacje z innymi aktorami stosunków międzynarodowych. W czwartym rozdziale zestawiono ze sobą ONZ, NATO i ASEAN oraz oceniono wkład tych organizacji w bezpieczeństwo międzynarodowe. Celem niniejszej pracy jest zbadanie czynników, z których wynikają różnice między ONZ, NATO i ASEAN. Postawioną hipotezą jest stwierdzenie że wszystkie zarówno ONZ, NATO jak i ASEAN ewoluują oraz że mamy do czynienia ze spadkiem znaczenia ONZ przy jednoczesnym wzroście znaczenia NATO jak i ASEAN. W dzisiejszym, zglobalizowanym świecie większość państw nie jest w stanie zapewnić sobie bezpieczeństwa samotnie. Organizacje bezpieczeństwa międzynarodowego są kluczem do pokoju.International security organizations are ones of the most important actors in international relations. Their creation is motivated by various reasons. International security organizations have a diffrent geaographical scope and focus on diffrent tasks. UN - United Nations is a global organization dealing with a wide range of issues, NATO - North Atlantic Treaty Organisation is an interregional organization focusing on the political-military level, while ASEAN - Association of South-East Asian Nations is regional organization whose main objective is economic integration. The present thesis consists of 4 chapters. The first chapter describes the UN, the second - NATO and the third - ASEAN. Each chapter contains sub-sections describing the founding process of the organization, the objectives, the internal organisation (institutianolisation), the action taken (including peacekeeping operations) and relations with other actors. The fourth chapter comapres the UN, NATO and ASEAN and assesses their contribution to international security. The aim of this thesis is to examine the factors that give rise of the diffrences between the UN, NATO and ASEAN. The hypothesis is that the UN, NATO and ASEAN are evolving and that there is a decline of the importance of the UN, while at the same time, NATO and ASEAN are gaining in importance. In today's globalised world, most countries are unable to protect themselves on their own. International security organisations are the key to peace

Change of NATO Doctrine in face of the new threats

Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego, NATO to sojusz militarny powstały w 1949 roku. Jego zadaniem wówczas była ochrona wszystkich państw wchodzących w jego skład przed agresją ze strony bloku wschodniego. Wraz z zmieniającą się sytuacją podczas zimnej zmieniał się Sojusz Północnoatlantycki. Po jej zakończeniu i zażegnaniu niebezpieczeństwa ze strony państw komunistycznych teoretycznie sens istnienia takiego układu wojskowego przestał istnieć. Mimo to postanowiono kontynuować działalność NATO. Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego na przestrzeni ponad 70 lat funkcjonowania zmieniała się i ewoluowała. Cel, który leży u podstaw NATO to kolektywna obrona wszystkich członków Sojuszu – atak na jedno państwo członkowskie oznaczać będzie atak na wszystkie inne. Cel ten nie został zmieniony i dalej jest podstawową misją NATO. Ponad to Sojusz Północnoatlantycki wyznaczył sobie misje zapewniania bezpieczeństwa i stabilizacji w ujęciu globalnym. NATO angażowało się w konflikty takie jak wojna w byłej Jugosławii (gdzie mówi się wręcz o inwazji dokonanej przez siły NATO), Afganistanie, Libii czy na wybrzeżach Somalii. Wszystkie interwencje podejmowane przez Sojusz miały na celu zażegnanie niebezpieczeństwa, zakończenie konflikty, przerwanie wyjątkowo krwawych walk. Teza pracy sprowadza się do stwierdzenia, że NATO na początku swojego istnienia było zupełnie innym bytem na arenie międzynarodowej niż jest to teraz. Praca przedstawia założenia jakie leżą u podstaw NATO, postanowienia konkretnych szczytów w celu wykazania postępujących ewolucji. Dodatkowo przedstawiono interwencje oraz wybrane inicjatywy podejmowane przez Sojusz Północnoatlantycki w celu zwiększenia poziomu bezpieczeństwa. Celem pracy jest wykazanie, że NATO od początku swojego istnienia zmieniało się, dziś jest traktowane jako organizacja międzynarodowa a nie jako sam sojusz militarny a idąc tym tropem za kolejne 70 lat może być zupełnie innym, nie znanym dotąd aktorem na arenie międzynarodowej. Do napisania niniejszej pracy wykorzystano metodę instytucjonalno-prawną z elementami metody historycznej. Pozwoliło to na przystępne opisanie podejmowanych zagadnień oraz zrozumiałe wyjaśnienie podejmowanych kwestii. NATO jest bardzo istotnym gwarantem bezpieczeństwa i trzeba mieć świadomość, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, tak zglobalizowanym i “szybkim” świecie, że pokój nie jest dany raz na zawsze, a wojna czy kryzys może nas zaskoczyć już na następny dzień.North Atlantic Treaty Organisation, NATO is a military alliance founded in 1949. It’s first mission was to protect all allied countries. Alliance was changing during cold war. After end of this period, purpose of existance NATO disappear, but leaders decided to continue activity of NATO. During 70 years of NATO’s existance Alliance was changing and evolving. The main and basic goal of NATO is colective defense, it means that attack on one of the allied nation would be see as an attack on whole NATO. This goal was never changed. What's more, Alliance took more goals to achive – to provide global peace and stabilization. NATO involved in conflict like war in Jugoslavia, Afghanistan, Libya or Somalia’s coast. All of Alliance’s interventions was contucted to end conflicts or stave off danger. Thesis of this Bechelor is that NATO on the begining of activity was diffrent thing on arena of international politics compared nowdays. This Bechelor shows basics assumptions, provisions of summits to order to show progressive evolution. What's more, showed intervention and some of security initative. The main purpose of this thesis is to demonstrate that NATO on the begining was changing and today is more like international organisation, not the military alliance. Institutional and legal method and partly historical were used to write this thesis. This methods were helpful to accesible description of tasks from thesis. NATO is very important guarantor of security. Nowdays in globalized and “fast” world we need to remember that peace is never given once and for all and war or crisis could suprise us even tommorow

Biomimetic Multispiked Connecting Ti-Alloy Scaffold Prototype for Entirely-Cementless Resurfacing Arthroplasty Endoprostheses—Exemplary Results of Implantation of the Ca-P Surface-Modified Scaffold Prototypes in Animal Model and Osteoblast Culture Evaluation

We present here—designed, manufactured, and tested by our research team—the Ti-alloy prototype of the multispiked connecting scaffold (MSC-Scaffold) interfacing the components of resurfacing arthroplasty (RA) endoprostheses with bone. The spikes of the MSC-Scaffold prototype mimic the interdigitations of the articular subchondral bone, which is the natural biostructure interfacing the articular cartilage with the periarticular trabecular bone. To enhance the osteoinduction/osteointegration potential of the MSC-Scaffold, the attempts to modify its bone contacting surfaces by the process of electrochemical cathodic deposition of Ca-P was performed with further immersion of the MSC-Scaffold prototypes in SBF in order to transform the amorphous calcium-phosphate coating in hydroxyapatite-like (HA-like) coating. The pilot experimental study of biointegration of unmodified and Ca-P surface-modified MSC-Scaffold prototypes was conducted in an animal model (swine) and in osteoblast cell culture. On the basis of a microscope-histological method the biointegration was proven by the presence of trabeculae in the interspike spaces of the MSC-Scaffold prototype on longitudinal and cross-sections of bone-implant specimens. The percentage of trabeculae in the area between the spikes of specimen containing Ca-P surface modified scaffold prototype observed in microCT reconstructions of the explanted joints was visibly higher than in the case of unmodified MSC-Scaffold prototypes. Significantly higher Alkaline Phosphatase (ALP) activity and the cellular proliferation in the case of Ca-P-modified MSC-Scaffold pre-prototypes, in comparison with unmodified pre-prototypes, was found in osteoblast cell cultures. The obtained results of experimental implantation in an animal model and osteoblast cell culture evaluations of Ca-P surface-modified and non-modified biomimetic MSC-Scaffold prototypes for biomimetic entirely-cementless RA endoprostheses indicate the enhancement of the osteoinduction/osteointegration potential by the Ca-P surface modification of the Ti-alloy MSC-Scaffold prototype. Planned further research on the prototype of this biomimetic MSC-Scaffold for a new generation of RA endoprostheses is also given

Czy prewencja udarów u chorych z migotaniem przedsionków w Polsce jest porównywalna z innymi krajami Europy? Dane z rejestru GARFIELD-AF

Background: Atrial fibrillation (AF) is the most common clinically-significant arrhythmia in the adult population, and it is a strong independent risk factor for cerebrovascular accidents. Patients with non-valvular AF are five times more likely to suffer a stroke. Despite the clear recommendations for anticoagulant therapy, many clinicians are still reluctant to provide routine oral anticoagulation to patients with AF, despite the potential clinical benefits. Aim: To compare Polish and European populations of patients with AF and the every-day practice of stroke prevention in Poland and in the rest of Europe. Methods: We analysed the baseline data from the two first cohorts of patients enrolled in the GARFIELD-AF registry (an ongo­ing prospective, multicentre, international registry of patients newly diagnosed with AF) in Poland and in the rest of Europe. Results: Polish AF patients are generally younger (median age 67 years in both cohorts vs. 73 in cohort 1 in the rest of Eu­rope and 72 in cohort 2), but they carry a burden of more concomitant diseases. There are some noticeable differences in stroke prevention between Poland and the rest of Europe. The use of vitamin K antagonists (VKAs) is generally higher in other European countries in both cohorts (in Poland 41.7% in cohort 1 and 36.9% in cohort 2 vs. 55.5% in cohort 1 and 41.9% in cohort 2 in the rest of Europe). Meanwhile, it is generally more common in Poland to treat patients with both VKAs and antiplatelets (in cohort 1 20.4% of patients in Poland received vs. 12.0% in the rest of Europe). A total of 5.6% of patients in cohort 1 in Poland receive no antithrombotic treatment (it means: no VKA, oral factor Xa or thrombin inhibitors, antiplate­lets), meanwhile in other countries it amounts to 8.5%. The usage of non-vitamin K oral anticoagulants is growing in Poland similarly to the other European countries. Conclusions: The GARFIELD-AF registry data shows how distant everyday clinical practice is from the guidelines. It shows that still in Poland, as well as in the rest of Europe, too many patients with low stroke risk are treated with anticoagulants, while too frequently patients at high stroke risk are left with no stroke prevention. Although the tendency to use non-vitamin K oral anticoagulants is growing comparably in Poland and in the rest of Europe, the proportion of patients with intermediate and high stroke risk is not growing and more patients at low stroke risk are treated with anticoagulants.  Wstęp: Migotanie przedsionków (AF) jest najczęściej występującą istotną klinicznie arytmią w populacji dorosłych i stanowi silny niezależny czynnik ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych. Pacjenci z niezastawkowym AF są 5-krotnie bardziej na­rażeni na wystąpienie udaru niedokrwiennego. Mimo jasnych rekomendacji dotyczących leczenia przeciwzakrzepowego wielu lekarzy wciąż nie stosuje rutynowo tej terapii u pacjentów z AF, mimo potencjalnych korzyści klinicznych tego leczenia. Cel: Celem niniejszej pracy było porównanie polskiej populacji pacjentów z AF z populacją chorych z AF w pozostałych krajach europejskich oraz porównanie codziennej praktyki profilaktyki udarów w Polsce i innych krajach Europy. Metody: GARFIELD-AF jest trwającym prospektywnym, wieloośrodkowym, międzynarodowym rejestrem pacjentów z nowo rozpoznanym AF. Analizuje się w nim dane wyjściowe dwóch pierwszych kohort pacjentów włączonych do badania w Polsce i w pozostałych krajach Europy. Wyniki: Polscy pacjenci z AF są młodsi niż pacjenci z AF w pozostałych krajach Europy (mediana wieku 67 lat w obu kohor­tach w Polsce vs. 73 lat w kohorcie 1 i 72 lat w kohorcie 2 w pozostałych krajach Europy), ale są częściej obciążeni licznymi chorobami towarzyszącymi. Zauważalne są różnice w profilaktyce udarów między Polską a pozostałymi krajami europejskimi. Częstość stosowania antagonistów witaminy K (VKA) jest generalnie wyższa w pozostałych krajach Europy w obu kohortach (w Polsce 41,7% w kohorcie 1 i 36,9% w kohorcie 2 vs. 55,5% w kohorcie 1 i 41,9% w kohorcie 2 w pozostałych krajach Europy). Jednocześnie łączona terapia VKA i lekami przeciwpłytkowymi jest stosowana częściej w Polsce (20,4% w kohorcie 1 w Polsce vs. 12,0% w pozostałych krajach Europy). 5,6% pacjentów w kohorcie 1 w Polsce nie jest poddanych żadnej terapii przeciwzakrzepowej (tzn. nie otrzymuje VKA, doustnych inhibitorów czynnika Xa lub trombiny ani leków przeciwpłytkowych), natomiast w pozostałych krajach Europy 8,5% pacjentów nie stosuje takiego leczenia. Częstość przyjmowania doustnych antykoagulantów niebędących antagonistami witaminy K rośnie w Polsce porównywalnie z ich wykorzystaniem w pozostałych krajach Europy. Wnioski: Dotychczasowe wyniki rejestru GARFIELD-AF jednoznacznie wskazują, jak daleka od wytycznych jest codzienna prak­tyka kliniczna dotycząca profilaktyki udarów u chorych z AF. Zarówno w Polsce, jak i w pozostałych krajach europejskich zbyt wielu pacjentów z niskim ryzykiem udaru jest leczonych przeciwzakrzepowo, podczas gdy zbyt rzadko pacjenci z najwyższych grup ryzyka są objęci właściwą profilaktyką udaru. Mimo że stosowanie doustnych antykoagulantów niebędących antagonistami witaminy K rośnie zarówno w Polsce, jak i w pozostałych krajach europejskich, nie rośnie grupa chorych wysokiego ryzyka objętych profilaktyką przeciwzakrzepową, zwiększa się natomiast odsetek pacjentów z grupy niskiego ryzyka leczonych przeciwzakrzepowo

Biodegradable and Bioactive Carriers Based on Poly(betulin disuccinate-co-sebacic Acid) for Rifampicin Delivery

This paper describes the preparation and characterization of polymer-drug systems based on polymeric microspheres obtained from poly(betulin disuccinate-co-sebacic acid). The active compound that was coupled to the betulin-based carriers was rifampicin (RIF), an ansamycin drug used in the treatment of tuberculosis. Poly(betulin disuccinate-co-sebacic acid) microspheres were prepared using a solvent evaporation technique from copolymers obtained by polycondensation of betulin disuccinate (DBB) and sebacic acid (SEB). The content of sebacic acid in the copolymers was 20, 40, 60 and 80 wt%, respectively. Small and large rifampicin-loaded microspheres were obtained for each of the copolymers. The initial amount of drug was 10, 30 or 50 wt%, based on the weight of the polymer. Particles obtained in this study were round in shape with diameter in the range of 2–21 μm and of orange to red colour originating from rifampicin. The RIF encapsulation efficacy varied from 7% to 33%. Drug loading varied from 2% to 13% and increased at a higher RIF ratio. The highest degree of drug loading was observed for large particles, in which the initial amount of drug (at the particle preparation stage) was 50 wt%. Microspheres prepared from betulin-based polyanhydrides may have significant applications in drug delivery systems. The concentration of loaded drug was enough to obtain bactericidal effects against reference S. Aureus ATCC 25923 bacteria