Nivolumab therapy for refractory and relapsed Hodgkin’s lymphoma — case report

A case of a 34-year-old male patient was described with increased sweating, itching of the skin without accompanying skin lesions, and a dry cough. Numerous enlarged nodes in the chest and hypodense centres in the spleen were visualised in the CT imaging. Based on lymph node biopsy, Hodgkin’s lymphoma (HL) nodular sclerosis type was diagnosed. After ABVD (doxorubicin 25 mg/m2, bleomycin 10 mg/m2, vinblastine 6 mg/m2, dacarbazine 375 mg/m2), chemotherapy, and radiotherapy complete remission was achieved. Two months after treatment completion the disease relapsed. Six courses of chemotherapy DHAP (cisplatin 100 mg/m2 on day 1, cytarabine 2000 mg/m2 every 12 hours on day 2, dexamethasone 40 mg on day 1–4) were followed by high-dose chemotherapy BEAM (carmustine 300 mg/m2, etoposide 400–800 mg/m2, cytarabine 800–1600 mg/m2, and melphalan 140 mg/m2) supported with autologous transplantation of haemopoietic stem cells (ASCT). Through numerous relapses of the disease, the patient received many lines of chemotherapy and immunotherapy, including IGEV (ifosfamide 2000 mg/m2 on day 1–4, gemcitabine 800 mg/m2 on day 1–4, vinorelbine 20 mg/m2 on day 1), brentuximab vedotin 1.8 mg/m2 (BV), CNOP (cyclophosphamide 750 mg/m2, mitoxantrone 10 mg/m2, vincristine 1.4 mg/m2, dexamethasone 20 mg), chlorambucil 12 mg daily for 14 days with a seven-day break + prednisone chronically in a dose of 40 mg daily, and TBS (thalidomide 100 mg per day chronically, bendamustine 90 mg/m2 on day 1–2, methylprednisolone 1000 mg/day on day 1–3). We decided to introduce an immunotherapy with nivolumab, the anti-PD1 antibody, achieving a significant clinical response. This case report presents nivolumab as an effective treatment in refractory and relapsed HL

Niwolumab w leczeniu opornego i nawrotowego chłoniaka Hodgkina — opis przypadku

W pracy opisano przypadek 34-letniego pacjenta diagnozowanego z powodu wzmożonej potliwości i świądu skóry, bez towarzyszących zmian skórnych, oraz suchego męczącego kaszlu. W wykonanych badaniach obrazowych uwidoczniono liczne powiększone węzły w klatce piersiowej oraz ogniska hipodensyjne w śledzionie. Na podstawie wyniku histopatologicznego biopsji węzła chłonnego rozpoznano chłoniaka Hodgkina (HL) typu stwardnienia guzkowego. Po zakończonej chemioterapii ABVD (doksorubicyna 25 mg/m2, bleomycyna 10 mg/m2, winblastyna 6 mg/m2, dakarbazyna 375 mg/m2) oraz radioterapii uzupełniającej uzyskano całkowitą remisję choroby. Nawrót nastąpił po 2 miesiącach od zakończenia leczenia. Pacjent otrzymał 6 kursów chemioterapii DHAP (cisplatyna 100 mg/m2 w dniu 1., cytarabina 2000 mg/m2 co 12 godzin w dniu 2., deksametazon 40 mg w dniach 1.–4.), a następnie wykonano autologiczne przeszczepienie komórek macierzystych hemopoezy (ASCT) wspomagane wysokodawkową chemioterapią kondycjonującą BEAM (karmustyna 300 mg/m2, etopozyd 400–800 mg/m2, cytarabina 800–1600 mg/m2 i melfalan 140 mg/m2). Z powodu kolejnych licznych nawrotów choroby pacjent otrzymywał wiele linii chemioterapii i immunoterapii, w tym IGEV (ifosfamid 2000 mg/m2 w dniach 1.–4., gemcytabina 800 mg/m2 w dniach 1.–4., winorelbina 20 mg/m2 w dniu 1.), brentuksymab vedotin w dawce 1,8 mg/m2 (BV), CNOP (cyklofosfamid 750 mg/m2, mitoksantron 10 mg/m2, winkrystyna 1,4 mg/m2, deksametazon 20 mg), chlorambucyl w dawce 12 mg/d. przez 14 dni z 7-dniową przerwą + prednizon przewlekle w dawce 40 mg/d., TBS (talidomid 100 mg/d. przewlekle, bendamustyna 90 mg/m2 w dniach 1.–2., metyloprednizolon 1000 mg/d. w dniach 1.–3.). Zdecydowano o podjęciu próby leczenia immunologicznego niwolumabem — przeciwciałem anty-PD1, uzyskując znaczącą odpowiedź kliniczną. W opisanym przypadku przedstawiono znaczenie immunoterapii z użyciem przeciwciała anty-PD1 w opornym i nawrotowym HL

The use of Yttrium-90 Ibritumomab Tiuxetan (^{90}Y-IT) as a consolidation therapy in high-risk patients with diffuse large B-cell lymphoma ineligible for autologous stem-cell transplantation

AIM OF THE STUDY: To evaluate the efficacy and safety of Yttrium-90 Ibritumomab Tiuxetan ((90)Y-IT) as a consolidation therapy in the management of DLBCL. MATERIAL AND METHODS: Patients with primary refractory or high-risk DLBCL (n = 18), ineligible for autologous stem-cell transplantation, were included in a retrospective study performed at three centers by the Polish Lymphoma Research Group (PLRG). All patients (mean age 61, range 35–82) either didn't achieve a complete response or didn't complete the scheduled therapy due to its complications. Response rates (CR, PR, SD, PD) according to Cheson criteria, overall survival (OS), progression-free survival (PFS) and adverse effects of radioimmunotherapy were analyzed. RESULTS: Consolidation radioimmunotherapy increased the CR rate from 38% (n = 7) to 82% (n = 15). One patient remained in PR, one patient remained in SD, while one patient remained in PD. During a median follow-up of five years, 11 patients (62%) were alive with no recurrence, 4 patients (22%) were alive with relapse while 3 patients (16%) died. There was no statistically significant difference in PFS between those in CR and those in PR before (90)Y-IT. CONCLUSIONS: Radioimmunotherapy is an effective consolidation therapy for high risk/refractory DLBCL patients and worthy of further investigation in prospective trials

Diagnostic and therapeutic difficulties in extranodal marginal zone lymphoma of the BALT system - case report

W pracy opisano przypadek 44-letniej kobiety diagnozowanej z powodu osłabienia, stanów podgorączkowych, postępującej utraty masy ciała, kaszlu i krwioplucia oraz nawracających, mimo leczenia antybiotykami, zapaleń płuc. Na podstawie biopsji płuca i opłucnej rozpoznano chłoniaka strefy brzeżnej BALT (bronchus-associated lymphoid tissue), przebiegającego z zajęciem szpiku kostnego i nieznaczną hepatosplenomegalią. Po zakończeniu 6 cykli według schematu COP (cyklofosfamid, winkrystyna, prednizon) uzyskano jedynie częściową remisję choroby, przy całkowitym braku regresji zmian w badaniach obrazowych klatki piersiowej. Chorą zakwalifikowano do resekcji chorobowo zmienionych płatów górnego i środkowego płuca prawego oraz podano 2 kursy immunochemioterapii według schematu ICE (ifosfamid, karboplatyna, etopozyd) w połączeniu z rituksimabem (6 wlewów). W wyniku leczenia uzyskano całkowitą remisję (CR, complete remission) choroby, a także pozyskano macierzyste komórki krwiotwórcze do przeszczepienia. W opisanym przypadku podkreśla się znaczenie leczenia skojarzonego chłoniaków strefy brzeżnej o lokalizacji pozawęzłowej, w tym zastosowania metod chirurgicznych z uzupełniającą immunochemioterapią.We described 44 years old woman with malaise, fever, weight loss, cough with hemoptysis and recurrent, antibiotic-resistant pneumonias. The lung biopsy led to the diagnosis of BALT (bronchus-associated lymphoid tissue) lymphoma with bone marrow, liver and spleen evolvement. Six cycles of COP (cyclophosphamide, vincristine, prednison) chemotherapy resulted in only partial response without any regression in chest CT imaging. The superior and middle lobectomy of the right lung was followed with two cycles of ICE (ifosfamide, carboplatin, etoposide) chemotherapy and six doses of rituximab. Hematopoietic stem cells were collected after chemotherapy. The treatment allowed to achieve a complete remission. Described case presents surgery with subsequent immunochemotherapy as effective treatment of extranodal marginal zone lymphoma

Hodgkin lymphoma and tuberculosis coexistence in cerrical lymph nodes

W artykule przedstawiono przypadek 47-letniego mężczyzny, którego przyjęto do kliniki z powodu gorączki, powiększenia szyjnych i nadobojczykowych węzłów chłonnych, hepato- i splenomegalii oraz niespecyficznych zmian naciekowych w płucach. Na podstawie badania histopatologicznego szyjnego węzła chłonnego postawiono rozpoznanie chłoniaka Hodgkina (HL) NS I. Stopień zaawansowania klinicznego według klasyfikacji Ann Arbor oceniono na IV B, stwierdzono także obecność 5 niekorzystnych czynników rokowniczych według Międzynarodowego Indeksu Prognostycznego (IPI). Mimo zastosowanej chemioterapii według schematu BEACOPP u chorego nadal utrzymywała się gorączka, limfadenopatia i zmiany radiologiczne w polach płucnych. W wykonanych testach mikrobiologicznych i serologicznych nie wykryto obecności żadnych patogenów wirusowych, grzybiczych ani bakteryjnych. W bronchoskopii natomiast stwierdzono cechy przewlekłego zapalenia oraz obecność blizn pogruźliczych. Badanie bezpośrednie, hodowla oraz testy PCR na obecność prątków kwasoopornych w materiale uzyskanym z popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych dały wynik ujemny, ale w biopsji nadobojczykowego węzła chłonnego stwierdzono liczne ziarniniaki z cechami martwicy i serowacenia oraz rozproszone komórki Reed-Sternberga (R-S). Dzięki barwieniu auraminą wykazano obecność prątków kwasoopornych, co pozwoliło ustalić rozpoznanie gruźlicy współistniejącej z chłoniakiem Hodgkina. Dzięki zastosowanemu leczeniu tuberkulostatycznemu prowadzonemu przez 12 miesięcy oraz standardowej, a następnie wysokodawkowanej chemioterapii wspomaganej przeszczepieniem autologicznych komórek macierzystych uzyskano wyleczenie gruźlicy oraz całkowitą remisję procesu nowotworowego. W krajach, w których gruźlica występuje endemicznie, należy brać pod uwagę możliwość współistnienia chłoniaka Hodgkina i gruźlicy. Rozpoznanie może być utrudnione ze względu na podobieństwo objawów klinicznych, badań laboratoryjnych i obrazowych.We describe a case of 47-year old man admitted to the Department of Hematology because of fever, enlarged cervical and supraclavicular lymph nodes, hepatosplenomegaly and non-specific lung infiltrations. The histopathological examination of the cervical lymph node revealed Hodgkin lymphoma (HL) NS type I. Clinical evaluation revealed stage IVB according to Ann Arbor classification and the presence of 5 unfavorable prognostic factors according to the International Prognostic Index (IPI). Despite of the BEACOPP chemotherapy the enlarged lymph nodes, lung infiltrations and fever persisted. Microbiological and serological tests did not lead to identification of any viral or bacterial pathogens. Bronchoscopy showed chronic inflammation and post tuberculosis (TB) scars in bronchi without acid-fast bacilli in bronchoalveolary lavage, culture and PCR tests, however the biopsy of supraclavicular lymph node revealed multiple, caseating and necrotizing granulomatous lesions with scattered Reed-Sternberg (R-S) cells. The auramin staining presented acid-fast bacilli and allowed to diagnose productive and caseating TB coexisting with HL. The standard tuberculostatics regimen, administered simultanously with conventional and high-dose chemotherapy with peripheral blood stem cell support resulted in complete clinical response. In conclusion, the association between HL and TB must be considered, especially in the countries where the latter is endemic. The diagnosis may be difficult due to similarities in the clinical course, laboratory tests and imaging procedures

Diagnostic and therapeutic quandaries in NK-cell lymphomas - a report of two cases

W niniejszej pracy przedstawiono opis przebiegu klinicznego chłoniaków z komórek naturalnej cytotoksyczności (NK). U pierwszego chorego rozpoznanie chłoniaka NK/T nosowego postawiono na podstawie wyniku badania histopatologicznego zmiany guzowatej u nasady nosa (IIA według klasyfikacji Ann Arbor). Chorego leczono według schematów CN3OP (cyklofosfamid, mitoksantron, winkrystyna, prednizon) oraz IVAC (etopozyd, ifosfamid, cytarabina), ale pomimo początkowej dobrej odpowiedzi na chemioterapię u pacjenta szybko nastąpiła progresja choroby w postaci uogólnionych zmian skórnych i zajęcia płuc. Chory zmarł po 7 miesiącach od momentu postawienia rozpoznania wśród objawów niewydolności oddechowo-krążeniowej. U drugiego chorego podstawą rozpoznania chłoniaka blastycznego z komórek NK był wynik badania histopatologicznego skóry i szpiku (IVB według klasyfikacji Ann Arbor). Chory otrzymywał chemioterapię według schematów COP (cyklofosfamid, winkrystyna, prednizon), CC (cyklofosfamid, kladrybina) oraz 2 kursy złożone z mitoksantronu, cytarabiny i etopozydu. Początkowo uzyskano częściową remisję, jednak szybko nastąpiła progresja choroby w obrębie szpiku i skóry, oporna na chemioterapię. Chory zmarł po 9 miesiącach od momentu postawienia rozpoznania z powodu krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego w przebiegu zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Oba przypadki dokumentują trudności diagnostyczne i terapeutyczne w bardzo rzadko występujących w tej szerokości geograficznej chłoniakach z komórek NK.In the present paper we describe clinical course of natural killer (NK) cell lymphomas. In the first patient, diagnosis of nasal NK/T cell lymphoma was based on histopathologic examination of tumor lesion within the base of nose (Ann Arbor IIA). The patient received chemotherapy according to CN3OP (cyclophosphamide, mitoxantrone, vincristine, prednisone) and IVAC (etoposide, ifosfamide, cytarabine) protocols. His initial response to chemotherapy was good, but rapid disease progression within skin and lungs subsequently occured. The patient died due to cardio-pulmonary insufficiency 7 months after lymphoma diagnosis. In the second patient, diagnosis of blastic NK cell lymphoma was based on histopathologic findings in skin and trephine biopses. The patient was treated according to COP (cyclophosphamide, vincristine, prednisone) and CC (cyclophosphamide, cladribine) protocols and after disease progression he received 2 additional courses of mitoxantrone, etoposide and cytarabine. His initial response to chemotherapy was good, but rapid disease progression within bone marrow and skin occured. The patient zajmowadied due to central nervous system hemorrhage in the course of disseminated intravascular coagulopathy 9 months after lymphoma diagnosis. These two case reports reveal diagnostic and therapeutic difficulties of the very rare NK cell lymphomas

Praktyka kliniczna oceny minimalnej choroby resztkowej u chorych na szpiczaka plazmocytowego w Polsce: badanie ankietowe Polskiego Konsorcjum Szpiczakowego

Studies exploring the significance of minimal residual disease (MRD) in plasma cell myeloma (PCM) have proven its prognostic value, regardless of the type of administered treatment. In order to assess the current practice for evaluating MRD in Poland, we conducted a survey on the methods for assessing MRD and on the MRD testing time points at Polish hematological centres. Seven out of 15 institutions surveyed use of the flow cytometry (FC) method for MRD assessment. The FC-MRD assessment is performed uniformly only in those patients achieving complete remission(CR). However, the specific indications and assessment time points differed at the tested centres including: testing MRD only after autologous hematopoietic stem cell transplantation (auto-HSCT), after auto-HSCT and consolidation, after completion of first line chemotherapy or after obtaining CR in any line of treatment. The study also showed considerable heterogeneity in the FC-MRD methodology, which affects test sensitivity (from 10–3 to 10–5). None of the surveyed centres uses molecular techniques for MRD assessment. In 8 of the 15 institutions, patients are monitored by imaging techniques. Our survey may thus be useful for developing guidelines and standardization of MRD assessment in PCM in Poland.W badaniach nad znaczeniem minimalnej choroby resztkowej (MRD) w szpiczaku plazmocytowym (PCM) dowiedziono, że status MRD ma wartość prognostyczną niezależnie od zastosowanego leczenia. W celu poznania zasad monitorowania MRD u chorych na PCM w polskich ośrodkach hematologicznych przeprowadzono badanie ankietowe. W ankiecie zadano pytania dotyczące stosowanych metod wykrywania MRD oraz punktów czasowych, w których badania są wykonywane. W 7 z 15 ośrodków objętych badaniem ankietowym oznaczenia MRD w PCM wykonuje się w aspiratach szpiku kostnego metodą cytometrii przepływowej (FC). We wszystkich ośrodkach oznaczenia FC-MRD są wykonywane jedynie u chorych w całkowitej remisji (CR), jednak w różnych punktach czasowych — tylko po autologicznym przeszczepieniu krwiotwórczych komórek macierzystych (allo-HSCT), po allo-HSCT i konsolidacji, po zakończeniu leczenia pierwszej linii lub, w przypadku uzyskania CR, po dowolnej linii leczenia. Stwierdzono ponadto znaczne różnice w sposobie wykonywania badania FC-MRD wpływające na osiąganą czułość detekcji MRD (od 10–3 do 10–5). W żadnym z ankietowanych ośrodków nie ocenia się MRD w szpiku kostnym technikami molekularnymi. Monitorowanie choroby resztkowej metodami obrazowymi stosuje personel 8 z 15 ośrodków. Wyniki przeprowadzonej ankiety mogą posłużyć wypracowaniu wspólnych wytycznych i standaryzacji oceny MRD w PCM w Polsce

Nivolumab therapy for refractory and relapsed Hodgkin’s lymphoma — case report

A case of a 34-year-old male patient was described with increased sweating, itching of the skin without accompanying skin lesions, and a dry cough. Numerous enlarged nodes in the chest and hypodense centres in the spleen were visualised in the CT imaging. Based on lymph node biopsy, Hodgkin’s lymphoma (HL) nodular sclerosis type was diagnosed. After ABVD (doxorubicin 25 mg/m2, bleomycin 10 mg/m2, vinblastine 6 mg/m2, dacarbazine 375 mg/m2), chemotherapy, and radiotherapy complete remission was achieved. Two months after treatmentcompletion the disease relapsed. Six courses of chemotherapy DHAP (cisplatin 100 mg/m2 on day 1, cytarabine 2000 mg/m2 every 12 hours on day 2, dexamethasone 40 mg on day 1–4) were followed by high-dose chemotherapy BEAM (carmustine 300 mg/m2, etoposide 400–800 mg/m2, cytarabine 800–1600 mg/m2, and melphalan 140 mg/m2) supported with autologous transplantation of haemopoietic stem cells (ASCT). Through numerous relapses of the disease, the patient received many lines of chemotherapy and immunotherapy, including IGEV (ifosfamide 2000 mg/m2 on day 1–4, gemcitabine 800 mg/m2 on day 1–4, vinorelbine 20 mg/m2 on day 1), brentuximab vedotin 1.8 mg/m2 (BV), CNOP (cyclophosphamide 750 mg/m2, mitoxantrone 10 mg/m2, vincristine 1.4 mg/m2, dexamethasone 20 mg), chlorambucil 12 mg daily for 14 days with a seven-day break + prednisone chronically in a dose of 40 mg daily, and TBS (thalidomide 100 mg per day chronically, bendamustine 90 mg/m2 on day 1–2,methylprednisolone 1000 mg/day on day 1–3). We decided to introduce an immunotherapy with nivolumab, the anti-PD1 antibody, achieving a significant clinical response. This case report presents nivolumab as an effective treatment in refractory and relapsed HL