Birth body length, birth body weight and birth head circumference in neonates born in a single centre between 2011 and 2016

   Objectives: Access to updated and accurate standards for local populations is important for the interpretation of body measurements in neonates and may have an impact on the doctor’s recommendations for monitoring early childhood development. Study aim: to present individual mean values for the most prevalent body measurements (i.e. birth body length (BBL), birth body weight (BBW) and birth head circumference (BHC)) in neonates and compare them to the duration of pregnancy. Material and methods: The measurements (BBL, BBW and BHC) were collected and analyzed from over 27,000 neonates born in a single center. All women with single pregnancies with gestation ranging from 33 to 42 weeks were included in the study. Results: Mean values and statistically significant standard deviation values from population standards of BBL, BBW, and BHC were evaluated for neonates that were born between the 33rd and 42nd week of gestation. Analysis was conducted for the lower limit (10th percentile), average (50th percentile) and upper limit (90th percentile). Conclusions: This was the first time in Polish literature when population standards were presented for three body meas­urements of neonates. With the size of the cohort, these standards can be successfully implemented into routine clinical practice, especially for screening children with body size deficits.

Transplantacja serca i płuc, a może tylko serca? Wnioski z postępowania diagnostycznego i leczenia 52-letniego chorego

Transplantacja serca jest uznaną metodą leczenia znacznego, nieodwracalnego uszkodzenia mięśnia sercowego. Jednym z przeciwwskazań do transplantacji serca jest nieodwracalne nadciśnienie płucne. Górna wartość oporu płucnego u biorcy wynosi 6 j. Wooda, jednak bardziej przydatna jest wartość przezpłucnego gradientu ciśnienia, którego górną granicą jest 15 mm Hg. Przeszczepienie serca i płuc jest o wiele bardziej problematyczne i obciążone większym ryzykiem niż przeszczepienie samego serca. Pamiętając o powyższych zaleceniach i rozpatrując zabieg transplantacji u pacjenta z chorobą serca i płuc, zamiarem autorów jest poprowadzenie leczenia w taki sposób, aby zdecydować się na zabieg optymalny dla chorego. (Folia Cardiol. 2003; 10: 393–397

Transplantacja serca i płuc, a może tylko serca? Wnioski z postępowania diagnostycznego i leczenia 52-letniego chorego

Transplantacja serca jest uznaną metodą leczenia znacznego, nieodwracalnego uszkodzenia mięśnia sercowego. Jednym z przeciwwskazań do transplantacji serca jest nieodwracalne nadciśnienie płucne. Górna wartość oporu płucnego u biorcy wynosi 6 j. Wooda, jednak bardziej przydatna jest wartość przezpłucnego gradientu ciśnienia, którego górną granicą jest 15 mm Hg. Przeszczepienie serca i płuc jest o wiele bardziej problematyczne i obciążone większym ryzykiem niż przeszczepienie samego serca. Pamiętając o powyższych zaleceniach i rozpatrując zabieg transplantacji u pacjenta z chorobą serca i płuc, zamiarem autorów jest poprowadzenie leczenia w taki sposób, aby zdecydować się na zabieg optymalny dla chorego. (Folia Cardiol. 2003; 10: 393–397

Predictors of successful iatrogenic pseudoaneurysm compression dressing repair

Background: Complications to femoral artery puncture may result in formation of a pseudoaneurysm (PSA). We investigated whether PSA obliteration may be achieved by compression dressing repair (CDR) and sought to determine the predictors of successful CDR. Methods: Sixty two patients (30 male, mean age 61.0 ± 12.8) with femoral PSAs due to cardiac catheterization were included in the study. In all patients, duplex ultrasound followed by CDR was performed to evaluate PSA morphology and flow velocities in the PSA neck. Results: Forty six (74.2%) patients did not respond to CDR. Predictors of successful CDR were forward [0.18 (0.07-0.47), p = 0.0004] and reverse [0.08 (0.02-0.33), p = 0.0006] flow velocities in the PSA neck. The forward velocity was identified as an independent predictor of CDR outcome (p = 0.02). Conclusions: Compression dressing repair may serve as an alternative method of femoral pseudoaneurysm management in patients with low forward and reverse velocities of the flow in pseudoaneurysm neck. The forward velocity is an independent predictor of compression dressing repair result. (Cardiol J 2010; 17, 2: 179-183

Zachowanie się dyspersji QT pod wpływem angioplastyki wieńcowej w chorobie niedokrwiennej serca

Wstęp: Dyspersja QT jest to zróżnicowanie czasu trwania odstępu QT w zapisie EKG. Wynika ona z niejednorodności procesu repolaryzacji. Zwraca się uwagę na występowanie groźnych dla życia arytmii komorowych i nagłego zgonu sercowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, u których obserwuje się zwiększoną dyspersję QT. Celem pracy była analiza dyspersji QT u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową przed zabiegiem angioplastyki wieńcowej w porównaniu z osobami zdrowymi oraz osobami z chorobą wieńcową po wykonaniu angioplastyki. Materiał i metody: Badaniem objęto 120 osób z potwierdzoną koronarograficznie stabilną chorobą wieńcową. Wszystkich chorych zakwafilikowano do zabiegu angioplastyki wieńcowej. Dyspersję odstępu QT oceniono na podstawie jednoczesnego 12-odprowadzeniowego standardowego zapisu EKG. Wnioski: Skuteczna rewaskularyzacja w stabilnej chorobie wieńcowej korzystnie wpływa na dyspersję QT. Niezależnie od liczby poszerzanych tętnic i ich rodzaju wpływ na dyspersję QT jest podobny. (Folia Cardiol. 2003; 10: 475–479

Cardiac rupture risk estimation in patients with acute myocardial infarction treated with percutaneous coronary intervention

Background: Cardiac rupture (CR) is a common cause of death following acute myocardial infarction (AMI). Despite improvements in AMI treatment, the frequency of CR remains considerable and in most cases leads to death. The aim of the study was to define the independent prognostic CR risk factors of AMI in patients treated with percutaneous coronary intervention (PCI). Methods: A total of 4,200 AMI patients treated by PCI were studied retrospectively. Two hundred and seventy patients who had died of AMI were examined. In all cases CR was confirmed in post-mortem examination. Results: Cardiac rupture occurred in 49 patients (18.1%). In the CR group, 24.4% patients received thrombolysis and 22.6% in the non-CR group (p = NS). The following characteristics were associated with a higher rate of CR in univariable analysis: age (70.3 &#177; 3.2 vs. 65.2 &#177; &#177; 9.9; p < 0.001), female (75.0% vs. 60.2%; p < 0.001), prior cardiac event and absence of myocardial infarction history (61.2% vs. 40.2%; p < 0.05 and 14.2% vs. 33.4%; p < 0.05), presence of QS complex in first ECG (75.5% vs. 52.0%, p < 0.05) and multiple coronary heart disease (75.5% vs. 61.5%, p < 0.05), and long time from onset of symptoms to thrombolysis and to PCI (8.1 &#177; 2.8 vs. 4.7 &#177; 2.3 hours, p < 0.001 and 9.0 &#177; 5.5 vs. 4.5 &#177; 3.2 hours, p < 0.001). In the multivariable analysis, independent predictors of CR were: age (OR: 1.1; 95% CI: 1.02-1.19; p = 0.01); female gender (OR: 0.2; 95% CI: 0.07-0.52; p = 0.001); time from onset of symptoms to PCI (OR: 1.15; 95% CI: 1.07-1.47; p = 0.003). Conclusions: Old age, female gender and long time from onset of symptoms to AMI treatment (independent of previous fibrinolysis) are independent factors of CR in PCI patients. (Cardiol J 2007; 14: 538-543)

Zachowanie się dyspersji QT pod wpływem angioplastyki wieńcowej w chorobie niedokrwiennej serca

Wstęp: Dyspersja QT jest to zróżnicowanie czasu trwania odstępu QT w zapisie EKG. Wynika ona z niejednorodności procesu repolaryzacji. Zwraca się uwagę na występowanie groźnych dla życia arytmii komorowych i nagłego zgonu sercowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, u których obserwuje się zwiększoną dyspersję QT. Celem pracy była analiza dyspersji QT u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową przed zabiegiem angioplastyki wieńcowej w porównaniu z osobami zdrowymi oraz osobami z chorobą wieńcową po wykonaniu angioplastyki. Materiał i metody: Badaniem objęto 120 osób z potwierdzoną koronarograficznie stabilną chorobą wieńcową. Wszystkich chorych zakwafilikowano do zabiegu angioplastyki wieńcowej. Dyspersję odstępu QT oceniono na podstawie jednoczesnego 12-odprowadzeniowego standardowego zapisu EKG. Wnioski: Skuteczna rewaskularyzacja w stabilnej chorobie wieńcowej korzystnie wpływa na dyspersję QT. Niezależnie od liczby poszerzanych tętnic i ich rodzaju wpływ na dyspersję QT jest podobny. (Folia Cardiol. 2003; 10: 475&#8211;479

The impact of a previous history of ischaemic episodes on the occurrence of left ventricular free wall rupture in the setting of myocardial infarction

Wstęp: Epizody niedokrwienne poprzedzające zawał serca (MI) stanowią jeden z mechanizmów obronnych przed skutkami nagłego niedokrwienia. Pęknięcie wolnej ściany lewej komory (CR) jest rzadkim powikłaniem MI, prowadzącym w większości przypadków do nagłego zgonu sercowego. Cel: Celem pracy była ocena wpływu przebytych epizodów niedokrwiennych (IE) na wystąpienie CR u chorych z ostrym MI (AMI) leczonych metodą przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Metody: Badaniem objęto populację 270 pacjentów, u których w okresie wewnątrzszpitalnym wystąpił zgon w przebiegu AMI; wszyscy chorzy byli poddani PCI. Grupa badana (grupa CR) składała się z 49 osób, u których w okresie wewnątrzszpitalnym wystąpiło CR, a grupę kontrolną (grupa non-CR) stanowiło 221 chorych, u których zgon wystąpił z innego powodu niż CR. U wszystkich pacjentów CR potwierdzono sekcyjnie. Dane dotyczące przebytego MI uzyskano z wywiadu bądź na podstawie dokumentacji medycznej, a informacje na temat IE na podstawie obecności dolegliwości zgłaszanych przez chorego w przeszłości lub poprzedzających bezpośrednio wystąpienie obecnego AMI lub na podstawie dokumentacji medycznej. Wyniki: Chorzy, u których doszło do CR, byli starsi (70,3 &#177; 3,2 v. 65,2 &#177; 9,9 roku; p < 0,001), częściej CR dotyczyło kobiet (w grupie CR kobiety stanowiły 75%, a w grupie non-CR 60,2%; p < 0,001). W grupie chorych z CR częściej obserwowano przebyte IE (61,2% v. 40,2%; p = 0,003), rzadziej przebyty MI (14,2% v. 33,4%; p = 0,004), częściej wielonaczyniową chorobę wieńcową (77,5% v. 61,5%; p = 0,03), dłuższy czas od początku objawów do PCI (9,0 &#177; 5,5 v. 4,5 &#177; 3,2 h; p < 0,001) oraz rzadziej przebyte IE bez przebytego MI (6,1% v. 23,9%; p < 0,001). Niezależnymi czynnikami ryzyka wystąpienia CR w przebiegu AMI był starszy wiek (OR 1,1; 95% Cl 1,02&#8211;1,19), płeć żeńska (OR 0,2 dla płci męskiej; 95% Cl 0,07&#8211;0,52) i dłuższy czas od wystąpienia objawów do PCI (OR 1,25; 95% Cl 1,07&#8211;1,47). Wnioski: Obecność uprzednich IE u chorych bez przebytego MI stanowiła czynnik ochronny przed wystąpieniem CR w przebiegu AMI.Background: Ischaemic episodes preceding myocardial infarction (MI) are one of the defence mechanisms protecting the body from the consequences of sudden ischaemia. Left ventricular free wall rupture (LVFWR) is a rare complication of MI but leading, in a majority of patients, to sudden cardiac death. Aim: To assess the impact of a previous history of ischaemic episodes (IEs) on the occurrence of LVFWR in patients with acute MI (AMI) managed by percutaneous coronary intervention (PCI). Methods: The study population consisted of 270 patients who had died during hospitalisation for AMI. All the patients were managed by PCI. The study group (the LVFWR group) consisted of 49 patients who developed LVFWR during hospitalisation and the control group (the non-LVFWR group) consisted of the remaining 221 patients who had died from causes other than LVFWR. In all the patients with LVFWR the rupture was confirmed by autopsy. The data on AMI was obtained from history or medical records. The data on IEs was obtained on the basis of the symptoms that were reported by the patients in the past that directly preceded the most recent AMI or on the basis of medical records. Results: Compared to the non-LVFWR group the LVFWR group was characterised by an older age (70.3 &#177; 3.4 vs. 65.2 &#177; 9.9 years, p < 0.001) and a higher percentage of females (75.0% vs. 60.2%, p < 0.001). The LVFWR group was also characterised by a higher percentage of IEs in the past (61.2% vs. 40.2%, p = 0.003), a lower percentage of patients with a history of MI (14.2% vs. 33.4%, p = 0.004), a higher percentage of patients with multivessel coronary artery disease (77.5% vs. 61.5%, p = 0.03), a longer interval from the onset of symptoms to PCI (9.0 &#177; 5.5 vs. 4.5 &#177; 3.2 h, p < 0.001) and a lower percentage of patients with IEs in the past but without an MI (6.1% vs. 23.9%, p < 0.001). Our study showed that independent risk factors for LVFWR in the setting of AMI were: older age (OR 1.1, 95% CI 1.02&#8211;1.19), male sex (OR 0.2, 95% CI 0.07&#8211;0.52) and a longer interval between the onset of symptoms and PCI (OR 1.25, 95% CI 1.07&#8211;1.47). Conclusions: A previous history of IEs in patients without a previous history of AMI was a protective factor against the development of LVFWR in the setting of AMI

Is a dissociation process underlying the molecular origin of the Debye process in monohydroxy alcohols?

Herein, we investigated the molecular dynamics as well as intra-molecular interactions in two primary monohydroxy alcohols (MA), 2-ethyl-1-hexanol (2EHOH) and n-butanol (nBOH), by means of broad-band dielectric (BDS) and Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy. The modeling data obtained from dielectric studies within the Rubinstein approach [Macromolecules 2013, 46, 7525−7541] originally developed to describe the dynamical properties of self-assembling macromolecules allowed us to calculate the energy barrier (Ea)of dissociation from the temperature dependences of relaxation times of Debye and structural processes. We found Ea ∼ 19.4 ± 0.8 and 5.3 ± 0.4 kJ/mol for the former and latter systems, respectively. On the other hand, FTIR data analyzed within the van’tHoff relationship yielded the energy barriers for dissociation Ea ∼ 20.3 ± 2.1 and 12.4 ± 1.6 kJ/mol for 2EHOH and nBOH, respectively. Hence, there was almost a perfect agreement between the values of Ea estimated from dielectric and FTIR studies for the 2EHOH, while some notable discrepancy was noted for the second alcohol. A quite significant difference in the activation barrier of dissociation indicates that there are probably supramolecular clusters of varying geometry or a ring-chain-like equilibrium is strongly affected in both alcohols. Nevertheless, our analysis showed that the association/dissociation processes undergoing within nanoassociates are one of the main factors underlying the molecular origin of the Debye process, supporting the transient chain model