ผลของการจัดการผู้ที่ได้รับยาวาร์ฟารินโดยเภสัชกร ณ โรงพยาบาลมโหสถ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว Effects of Pharmacist-Managed Warfarin Therapy at Mahosot Hospital, Lao PDR

บทคัดย่อ วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลลัพธ์ของการจัดการผู้ป่วยที่ได้รับยาวาร์ฟารินโดยเภสัชกรกับการดูแลแบบปกติที่แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลมโหสถ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว วิธีการศึกษา: เป็นการทดลองแบบสุ่มและมีกลุ่มควบคุม ณ แผนกผู้ป่วยนอก ศูนย์หัวใจลาว-ลักเซมเบิร์ก กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยได้รับยาวาร์ฟาริน 1 เดือนขึ้นไป และรับยาต่ออีกอย่างน้อย 4 เดือน มีผลตรวจค่า INR ทุกครั้งที่มาติดตามการรักษา ผู้ป่วยจะถูกสุ่มเข้ากลุ่มทดลอง (มีเภสัชกรจัดการการได้รับยาวาร์ฟาริน) และกลุ่มควบคุม (รับการดูแลแบบปกติ) วัดผลลัพธ์ทางคลินิกได้แก่ ผลลัพธ์ด้านประสิทธิภาพ ประกอบด้วย 1) ช่วงเวลาที่ค่าไอเอ็นอาร์อยู่ในช่วงรักษา (TTR) 2) ค่า INR 3) คะแนนความรู้ 4) ปัญหาจากการใช้ยา (ขนาดยาต่ำกว่าขนาดที่ควรได้รับ ขนาดยาสูงกว่าขนาดที่ควรได้รับและปฏิกิริยาระหว่างยาวาร์ฟาริน) 5) ภาวะลิ่มเลือดอุดตัน 6) ความร่วมมือในการใช้ยาของผู้ป่วย ส่วนผลลัพธ์ด้านความปลอดภัย คือ อาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยา (อาการเลือดออกชนิดรุนแรง หรืออาการเลือดออกชนิดไม่รุนแรง) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ student t-test, Mann-Whitney U test repeated-measure ANOVA test, Chi-squared test, Fisher’s exact test และ Cochran’s test ผลการศึกษา: ผู้ป่วยเข้าร่วมการศึกษาทั้งหมด 72 คน (กลุ่มละ 36 คน) ค่า TTR ของผู้ป่วยในกลุ่มทดลองเท่ากับ 63.3 ± 35.5% ซึ่งสูงกว่าค่า TTR ในกลุ่มควบคุม (45.3 ± 39.9%) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P-value = 0.046) คะแนนความรู้ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมที่การติดตามครั้งที่ 3 ต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (13.2 และ 7.0 ตามลำดับ, P-value = 0.013) ปัญหาจากการใช้ยาที่พบมากที่สุด คือ ขนาดยาต่ำกว่าขนาดที่ควรได้รับ (30 ครั้งในกลุ่มทดลอง) และพบปัญหาจากการใช้ยา ณ การติดตามครั้งที่ 4 ในกลุ่มทดลองจำนวน 6 ครั้งเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมพบจำนวน 15 ครั้ง สรุปผลการศึกษา: ผู้ป่วยในกลุ่มทดลองมีผลลัพธ์ที่ดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม การจัดการการได้รับยาวาร์ฟารินโดยเภสัชกรสามารถช่วยเพิ่มผลลัพธ์ทางสุขภาพของผู้ป่วย ซึ่งผลลัพธ์เหล่านี้จะนำไปสู่การจัดตั้งคลินิกวาร์ฟารินโดยเภสัชกรในระยะยาวต่อไป ณ โรงพยาบาลมโหสถ และโรงพยาบาลอื่น ๆ คำสำคัญ: เภสัชกร, ยาวาร์ฟาริน, ช่วงเวลาที่ค่าไอเอ็นอาร์อยู่ในช่วงรักษา, TTR, ความรู้Abstract Objective: To determine the effects of warfarin clinic serviced in patients receiving pharmacist-managed warfarin therapy and those receiving usual care at out-patient department, Mahosot Hospital, Lao PDR. Methods: A randomized controlled trial was conducted at the out-patient department, Lao Luxembourg heart center. To be eligible, patients had to receive warfarin for at least 1 month, continue warfarin for a minimum of 4 months, and have the INT result for each visit. Patients were randomized either to the pharmacist-managed warfarin therapy (control group) or the usual care (control group). Efficacy outcomes were 1) time in therapeutic range (TTR), 2) INR 3) knowledge scores 4) DRPs (sub-therapeutic dosage, over dosage, and drug interactions) 5) thromboembolism events 6) patient adherences. Safety outcomes were adverse drug reactions (major bleeding or minor bleeding). A student t-test, a Mann-Whitney U test, a repeated-measure ANOVA test, a Chi-squared test, a Fisher’s exact test and a Cochran’s test were used statistical analysis. Results: From a total of 72 patients (36 in each group),TTR was 63.3 ± 35.5% in the test group and 45.3 ± 39.9% in the control group with statistical significance (P-value = 0.046). Knowledge scores about warfarin therapy were significantly different between the test and control groups at 3rd visit (13.2 and 7.0 points, respectively, P-value = 0.013). The most common DRPs identified were sub-therapeutic dosage (30 cases in the test group). At 4th visit, 6 and 15 DRPs were found in the test and control groups, respectively. Conclusion: Patients receiving pharmacist-managed warfarin therapy had better outcomes than those receiving usual care. These results then lead to the long-run establishment of warfarin clinic led by pharmacist at Mahosot Hospital, and other hospitals. Keywords: pharmacists, warfarin, time in therapeutic range, TTR, knowledg

Prescribing Patterns and Drug Related Problems of Opioid Analgesics and Adjuvant Medications in Patients with End-stage Cancer Receiving Palliative Care Management at a Community Hospital

Objective: To determine prescribing pattern on opioids analgesics and adjuvant medications among patients with last-stage cancer receiving palliative care. Drug related problems (DRPs) and their causes, and factors potentially associated with the DRPs were also investigated. Methods: In this retrospective descriptive study, patients with end-stage cancer were selected. Data were collected from inpatient medical records, outpatient medical record and home visit record for 1 year. That were explored and evaluated drug related problem by The PCNE classifications v.7.0 then summarized and analyzed by descriptive statistics and Chi-square test at a significance level of P-value < 0.05. Results: There are 35 inpatients, the majority were male (21 cases or 60% of all patients) with an average age of 61.46 ± 14.98 years. The most diagnosed disease was liver cancer. DRPs during in hospitalization were found with an average of 1.17 DRPs per patient. The most common DRP the effect of drug treatment not optimal (39.02% of all DRPs). The majority cause of DRPs was Inappropriate drug according to guidelines/formulary. At out-patient visits, DRPs were found with an average of 1.30 DRPs per patient.In home visits, an average of 1.16 DRPs per patient was found with most common cause of the effect of drug treatment not optimal. Pain level was significantly associated with having DRP during hospitalization (P-value = 0.046). Conclusion: DRPs were found among patients with terminal cancer receiving palliative care. The findings emphasized optimal medication management with pharmacist involvement. To relieve DRPs, guidelines for opioid analgesics and adjuvant medications management should developed. Such improvement could lead to a rational drug use. Keywords: drug related problem, palliative care, end-stage cancer, analgesics, prescribing patter

Improving the management of chronic pain using mixed methods and an analytical framework to make recommendations for improving services

Methods: Three research methodologies were used including a comprehensive literature review, a descriptive study and a qualitative study.  A revised root cause analysis framework (consisting of four major steps) adapted and created by the researcher was also applied as an analytical framework to the whole research programme to facilitate the achievement of the aim and objectives. Results: Antidepressants were the most commonly prescribed drugs followed by a combination of paracetamol and weak opioids.  Drug-drug interactions between antidepressants and opioids were the most common potential MRPs.  Analgesic prescribing was independently associated with cause of pain and health-related quality of life.  Pain level, cause of pain and health-related quality of  life were independent significant factors for adjuvant prescribing.  The poorer the health-related quality of life was, the greater the number of analgesics and adjuvant drugs that were prescribed.  A  model of pain medication taking behaviours was developed, and relationships between MRPs, pain medication taking behaviours and considerations of patients’ perspectives on pain and pain medication taking were identified.  Patient factors were the main root causes of complex MRPs.   A set of recommendations (for both GPs and pharmacists) and evidence-derived questions for primary care pharmacists were proposed to help reduce and prevent MRPs. Conclusion: An intervention based on the findings of this study, and related to the pharmacist’s roles and responsibility could ultimately help to improve pharmaceutical care services for people with chronic pain in primary care.EThOS - Electronic Theses Online ServiceGBUnited Kingdo