Influence of arterial hypertension on left atrial structure and function

W ostatnim okresie czasu zwraca się coraz większą uwagę na związek między nadciśnieniem tętniczym a migotaniem przedsionków. Nadciśnienie tętnicze prowadzi do wystąpienia migotania przedsionków, ale wiąże się również ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia udaru u osób z tą arytmią, a jego obecność decyduje o wskazaniach do leczenia przeciwzakrzepowego. U osób z nadciśnieniem tętniczym ryzyko wystąpienia migotania przedsionków jest dwukrotnie wyższe niż u osób z prawidłowymi wartościami ciśnienia. W nadciśnieniu tętniczym dochodzi do powiększenia lewego przedsionka oraz zmian wartości ciśnienia w lewym przedsionku, co może się wiązać ze zwiększoną arytmogennością mięśniówki przedsionka. Również w samej mięśniówce przedsionków może dochodzić do włóknienia pod wpływem podwyższonych stężeń zarówno angiotensyny II, jak i aldosteronu - hormonów odpowiadających między innymi za regulację wysokości ciśnienia tętniczego. Obszary tkanki włóknistej w mięśniówce przedsionka są przyczyną powstania pętli re-entry - czynnika inicjującego i podtrzymującego tę arytmię. Te same hormony są również związane z elektryczną przebudową przedsionków - mechanizmem odpowiedzialnym za nawroty arytmii w krótkim czasie po kardiowersji i za jej przechodzenie w postać utrwaloną. Niektóre leki hipotensyjne, takie jak inhibitory konwertazy angiotensyny, antagoniści receptora AT1 angiotensyny II, werapamil, wydają się hamować i odwracać powyższe mechanizmy u osób z migotaniem przedsionków i nadciśnieniem i u osób z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego. Migotanie przedsionków jest ważnym, choć nie w pełni docenianym, powikłaniem nadciśnienia tętniczego. Prewencja migotania przedsionków powinna się stać jednym z kryteriów oceny skuteczności leczenia przeciwnadciśnieniowego.There has been a growing interest recently in the relationship between arterial hypertension and atrial fibrillation. The role of hypertension as risk factor for atrial fibrillation is established but still incompletely understood. Both hypertension and atrial fibrillation are independent risk factors of stroke, and among subjects with atrial fibrillation, hypertension increases the risk of stroke. In hypertensive patients the risk of atrial fibrillation is two-fold higher than in normotensives. Hypertension can lead not only to the left ventricular hypertrophy but also to the increase of left atrial pressure and dilatation of the left atrium. This in consequence leads to increased arhythmogenesis of the atrial myocardium. It has been demonstrated that angiotensin II and aldosterone, hormones regulating blood pressure levels, can cause fibrosis of atria. Increased atrial fibrosis is basis for development of reentry loop, which initiates and propagates atrial fibrillation. Those two hormones are also involved in electrical atrial remodeling - a process that causes new recurrences of atrial fibrillation after cardioversion and leads to chronic atrial fibrillation. Some classes of antihypertensive drugs, i.e. ACE inhibitors, angiotensin receptor blockers and verapamil can inhibit these processes, that has been shown both in hypertensive and normotensive subjects. Prevention of the atrial fibrillation should be used as a one of the criteria of antihypertensive drugs efficacy

Coronary revascularization in patients with end-stage renal disease

Główną przyczyną zgonów pacjentów hemodializowanych nadal są schorzenia układu sercowo-naczyniowego. W tej grupie chorych lekarze często stają przed wyborem rodzaju metody interwencji kardiologicznej, zarówno zachowawczej, jak i zabiegowej. Ze względu na stale rozszerzającą się liczbę wskazań i dostępność metody, rośnie liczba osób hemodializowanych. Podejmowane są zatem działania w celu oszacowania zalet i korzyści z zastosowania wybranych metod leczenia rewaskularyzacyjnego.The main cause of death in hemodialysis patients are still diseases of the cardiovascular system. In this group we so often before choosing a type of cardiac intervention methods, both conservative and surgical. Due to the constantly expanding number of indications and availability of methods, rising number of people on hemodialysis. Therefore, measures are taken in order to assess the advantages and benefits of the selected methods revascularization

Ostre zapalenie osierdzia — rozpoznanie i leczenie w świetle nowych wytycznych ESC

Przedstawiono analizę najnowszych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczących rozpoznawania i leczenia ostrego zapalenia osierdzia (PE). Ostre zapalenie osierdzia, często pomijane w diagnostyce różnicowej, jest częstą przyczyną bólu w klatce piersiowej. Analizowano kryteria rozpoznania PE, tj. wystąpienie 2 z 4 objawów: ból w klatce piersiowej, tarcie osierdziowe, rozlane uniesienie odcinka ST oraz rozlane obniżenie odcinka PR w badaniu elektrokardiograficznym, pierwszorazowe wystąpienie płynu w jamie osierdziowej. Zaproponowano algorytm, diagnostyczny PE. Analizie poddano postępowanie terapeutyczne, które nadal wskazuje na niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAID) i kwas acetylosalicylowy jako leki pierw­szego rzutu. Podważono wskazanie ibuprofenu jako najlepszego wyboru z tej grupy leków. Przeanalizowano argumenty na rzecz kolchicyny jako leku włączonego do leczenia pierwszego rzutu u boku NSAID

Relationship of ST-T Segment Abnormalities in Rest ECG with Left Ventricular Hypertrophy and Coronary Artery Disease in Patients with Hypertension

Wstęp Nieprawidłowości odcinka ST-T spoczynkowego elektrokardiogramu są negatywnym czynnikiem rokowniczym, jednak roli, jaką w ich powstawaniu pełnią przerost lewej komory i zwężenia tętnic wieńcowych, dotychczas nie określono. Celem przedstawionej pracy była ocena częstości nieprawidłowości odcinka ST-T u osób z nadciśnieniem tętniczym oraz próba oceny warunkujących je czynników demograficznych i klinicznych. Materiał i metody Badaniem objęto grupę 197 osób z nadciśnieniem tętniczym, kwalifikowanych do koronarografii z powodu bólów w klatce piersiowej (średnia wieku 53 ± 9 lat, 33% kobiet). U wszystkich badanych oceniono masę lewej komory serca na podstawie badania echokardiograficznego oraz wykonano koronarografię. Wyniki U 29% badanych stwierdzono zmiany odcinka ST-T, z czego w 66% miały one postać przeciążenia lewej komory, a w 34% postać nieprawidłowego odwrócenia załamka T w odprowadzeniach przedsercowych lub równoległego do linii izoelektyrcznej obniżenia odcinka ST. Oba typy zmian okresu repolaryzacji lewej komory nie wykazywały związku z obecnością istotnych hemodynamicznie zwężeń w tętnicach wieńcowych. Zmiany o typie przeciążenia lewej komory wiązały się z podwyższonym wskaźnikiem masy lewej komory i były częstsze u chorych z dłużej trwającym i bardziej zaawansowanym nadciśnieniem tętniczym, natomiast inne zmiany odcinka ST występowały częściej u kobiet. Wnioski Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na to, że nieprawidłowości odcinka ST u chorych z nadciśnieniem tętniczym są częste i w większym stopniu są wynikiem nadciśnienia tętniczego oraz jego skutków niż współistnienia choroby wieńcowej. Dlatego ich rola w rozpoznaniu choroby wieńcowej w tej grupie chorych jest prawdopodobnie mała.Background Hypertensive patients often present with abnormal ST segment in rest ECG, which carries negative prognosis, although its determinants have not been fully explained. Material and methods We investigated the group of 197 hypertensive patients with no previous myocardial infarction scheduled to coronary angiography because of chest pain (mean age 53 ± 9 ys, 33% women). Left ventricular hypertrophy was analysed with echocardiography. Results Abnormal ST segment in rest ECG was present in 29% cases, it took form of left ventricular strain in 66% and in 34% it manifested as either isolated T wave abnormality or ST depression. Both types of abnormalities were not related to the presence of significant coronary artery disease (stenosis > 50%). Left ventricular strain was related to ventricular hypertrophy and isolated T wave abnormalities or ST depression were more prevalent in women. Conclusions We conclude that ST segment abnormalities are common in hypertensives and that they are not related to the coronary stenosis, so their role in diagnosis of coronary artery disease in this group of patients is limited

Ethical issues concerning cardiac surgery in elderly patients — the nurse’s role as a patient advocate: A case report

Introduction: Frailty syndrome (FS) is one of the well-known risk factors for cardiac surgical treatment. Moreover, older patients are more likely to suffer from various comorbidities. Ethical issues that arise in patient care should be considered, including their identification, analysis, and appropriate resolution. The study aimed to present the nurse’s role in the therapeutic team, which should take the floor as a patientadvocate representing her/his interest.Case presentation: An 82-year-old patient was admitted to the Cardiac Surgery Clinic and was discussed in the context of emerging ethical dilemmas in clinical practice. The peri-operative risk was assessed as high; the nurse identified both frailty phenotype and FS. Currently, at postoperative day 40, the patient remains sedated, haemodynamically unstable, and has a poor long-term prognosis.Summary: If the patient is not presented with a risk assessment that includes FS assessment during the qualification process, it can be concluded that this omission violates the information component of informed consent. Nurses must speak out in those patients’ interests in order to preclude actions that may increase their vulnerability during cardiac surgery