ConsExpo - Consumenten blootstellings- en opnamemodellen - Programma handleiding

This report provides guidance to the use of ConsExpo 4.0, successor to ConsExpo 3.0, a computer program that was developed to assist in the exposure assessment of compounds in non-food consumer products. The wide range of available consumer products is associated with an even wider variation in consumers and product use. Measured data on exposure to compounds in products is not always available. In the absence of these data, ConsExpo 4.0 can be used to estimate the exposure for different exposure scenarios. The program offers a number of generally applicable exposure models and a database with data on exposure factors for a broad set of consumer products. Together, database and models provide the tools to assess exposure for a wide range of consumer products, whereby only basic additional information on product composition and the physicochemical properties of the compound of interest are needed. Moreover, ConsExpo 4.0 can be used to obtain insight in the factors affecting exposure levels to compounds in consumer product by using the tools of sensitivity analysis and probabilistic calculation. In the development of the fourth version of the program special effort has been taken to improve transparency and ease of use of the software. This report provides an overview of ConsExpo 4.0, an explanation of the available exposure and uptake models in ConsExpo 4.0 and important notes on the interpretation of the exposure assessment.Dit rapport is een handleiding voor het gebruik van ConsExpo 4.0, de opvolger van ConsExpo 3.0, een computer programma dat is ontwikkeld ter ondersteuning van de blootstellingsschatting van stoffen in consumentenproducten. Er is een grote verscheidenheid aan consumentenproducten, consumenten en wijzen waarop deze consumenten producten gebruiken. Gemeten blootstellingsniveaus aan stoffen in producten zijn niet altijd voorhanden. Bij afwezigheid van deze gegevens kan ConsExpo 4.0 gebruikt worden om blootstellingen te schatten voor verschillende blootstellingsscenario's. Het programma biedt een aantal algemeen toepasbare blootstellingsmodellen en een database met gegevens over blootstellingsfactoren. Tezamen bieden modellen en database een uitgangspunt van waaruit blootstelling van een specifiek product geschat kan worden. Daarnaast kan ConsExpo 4.0 inzicht geven in de factoren die de blootstellingsniveaus van stoffen in consumentenproducten beinvloeden door gebruik te maken van de mogelijkheden van gevoeligheidsanalyse en probabilistische berekeningen. Bij de ontwikkeling van ConsExpo 4.0 is speciaal aandacht besteed aan het verbeteren van de transparantie en de gebruikersvriendelijkheid van de software. Dit rapport geeft een overzicht van ConsExpo 4.0, een uitleg van de beschikbare blootstellings- en opname modellen en belangrijke informatie met betrekking tot het interpreteren van de blootstellingsschatting

Factsheet desinfectiemiddelen

Exposure to compounds in consumer products can be assessed using the computer program ConsExpo (Consumer Exposure). Given the huge number of consumer products, it is not possible to calculate the exposure for each separate product, so a limited number of groups containing similar products are defined. The information for each group of products is described in a fact sheet. Paint, cosmetics, children's toys and pest control products are examples of fact sheets which have been published already. This fact sheet covers the use of disinfectant products by consumers. In the fact sheet nine product categories are described, including algae, green deposit removers, black mould removers, swimming pool disinfectants, veterinary hygiene biocidal products and disinfectants for drinking water, waterbeds, chemical toilets and for rubbish bins. To assess exposure of compounds in the disinfectant products default values for all product categories have been determined.Een snelle, transparante en gestandaardiseerde blootstellingsschatting van desinfectantia is dankzij een nieuwe factsheet voor het computerprogramma ConsExpo nu mogelijk. ConsExpo 4.0 is een computerprogramma, dat gebruikt kan worden om de blootstelling van mensen aan stoffen in consumentenproducten uit te rekenen. Hierbij wordt rekening gehouden met verschillende blootstellingsroutes (dus via de huid, via inhalatie en via orale opname). Bij het ConsExpo programma hoort ook een database, waarin standaardwaarden voor vele producttypen en voor een groot aantal blootstellingsscenario's worden aangeboden. De beschrijving van deze achtergrondinformatie bij deze standaardwaarden wordt gerapporteerd in zogenoemde 'factsheets'. In dit rapport, factsheet desinfectiemiddelen, is de meest recente informatie bijeengebracht om de blootstelling aan stoffen uit desinfectantia te berekenen. De verschillende typen desinfectantia zijn verdeeld in 9 categorieen, bijvoorbeeld algenreinigers, desinfectiemiddelen voor zwembaden, desinfectantia om dierverblijven te behandelen en desinfectiemiddelen voor drinkwater. Voor iedere categorie wordt de samenstelling en gebruik van producten uit die categorie beschreven. Daarnaast wordt aangegeven welk model of modellen van ConsExpo het meest geschikt zijn om de blootstelling uit te rekenen en worden voor alle gegevens die nodig zijn voor de berekening standaardwaarden ingevuld. Naast deze factsheet desinfectiemiddelen zijn er ook factsheets voor ongediertebestrijdingsmiddelen, verf, cosmetica en reinigingsmiddelen

Nanotechnologie in medische hulpmiddelen

Nanotechnologie wordt steeds meer gebruikt voor medische hulpmiddelen. Talrijke medische disciplines profiteren van de innovaties die nanotechnologie mogelijk maakt. Ook neemt de kennis over hoe je de veiligheid van nanotechnologie moet beoordelen toe. Recente wetenschappelijke leidraden geven aan waarop moet worden gelet als nanotechnologie wordt gebruikt bij de fabricage van een medisch hulpmiddel. Kennis en leidraden vormen daarmee een goede basis om de risicobeoordeling van nanomedische hulpmiddelen uit te voeren. Dit blijkt uit een overzicht van het RIVM van het gebruik van nanotechnologie voor medische hulpmiddelen. Een van de belangrijkste trends is het gebruik van nanocoatings op allerlei implantaten. Hierdoor integreert het implantaat beter met het omliggende weefsel, wat de kans op afstoten of complicaties verkleint. Onder andere de cardiologie (coating op stents), orthopedie (coatings op heupimplantaat) en tandheelkunde (tandheelkundige implantaten) profiteren hiervan. Verder worden antimicrobiële eigenschappen van nanomaterialen gebruikt in coatings, voor wondverzorging en medisch textiel. Nanomaterialen kunnen ook natuurlijke weefsels nabootsen. Met behulp van nanotechnologie kunnen bij implantaten optimale biologische, fysische en mechanische eigenschappen worden gerealiseerd. Een derde trend hangt samen met de elektrische en magnetische eigenschappen van nanomaterialen. Deze worden vooral gebruikt in medische hulpmiddelen voor neurologie en cardiologie, bijvoorbeeld om hartritmestoornissen beter te verhelpen. Ook kunnen batterijen met een langere levensduur worden ontwikkeld voor implantaten. Een specifieke toepassing van nanotechnologie is oncologie. Voorbeelden zijn testen om kanker vroegtijdig op te sporen en hulpmiddelen om de grenzen te bepalen van tumoren of uitzaaiingen te detecteren tijdens een chirurgische ingreep. Ook kunnen nanomaterialen door lokale temperatuurverhogingen het effect van chemotherapie of bestraling versterken, of zelfs direct tumorcellen doden. Net als bij alle medische producten moet de risicobeoordeling van nanomedische hulpmiddelen per product worden uitgevoerd. De kans dat een nanomateriaal vrij beschikbaar komt in het lichaam, bepaalt hoe diepgaand de 'nano' risicobeoordeling moet zijn.The application of nanotechnologies in medical devices is a growing area and numerous medical disciplines benefit from innovative features enabled by nanotechnologies. Knowledge about the safety evaluation of nanotechnology is also evolving. Recently, scientific guidance has become available, specifying considerations to be taken into account when nanotechnology is used for the manufacture of a medical device. The combination of knowledge and guidance forms a suitable basis for the risk assessment of nanomedical devices. These are the main conclusions of an overview performed by RIVM on applications of nanotechnology in medical devices. One of the most important types of nanotechnological applications is nanocoatings, which increase biocompatibility and thus improve integration with the surrounding tissues of a variety of medical implants used, for example, in cardiology (stent coating), orthopaedics (coating on joint replacement implants) and dentistry (dental implants). In addition, antimicrobial properties of nanomaterials are used in coatings, and also in wound care and medical textiles. Another clear trend is the use of nanomaterials to mimic naturally occurring structures. This leads to optimal biological, physical, and mechanical characteristics of implants. A third trend of applications is related to the electrical and magnetic properties of materials on the nanoscale. This is especially relevant to medical devices used in neurology and cardiology, for instance to improve the treatment of cardiac arrhythmia. Furthermore, nanotechnologies enable the development of batteries with greatly increased lifetime for use in active implantable medical devices. A number of nanotechnology applications are specific to oncology. Examples include diagnostic tests used in the early detection of cancer, and devices for the identification of the boundaries of a tumour or metastases during surgical interventions. Nanomaterials can also enhance the effect of therapies like chemotherapy or radiation therapy through locally increased temperature, or they can kill tumour cells directly at high temperature. Like all medical products, the risk assessment of nanomedical devices needs to be performed on a case-by-case basis. The potential for release, leading to a higher or lower exposure to nanomaterials, is considered the most important feature driving the extent of the "nano" risk assessment.Ministerie van VW

Systematic selection of a dose metric for metal-based nanoparticles.

Mass is traditionally the unique measure of the administered dose in toxicity studies with conventional chemical substances. Because of the variety of specific physical properties of nanoparticles, other dose metrics such as the number of particles, their size, shape, surface area or volume may be more appropriate. Here we applied a systematic, unbiased approach to derive the most appropriate dose metric for nanoparticles from experimental data. The approach was exemplified for copper, zinc oxide, and silver nanoparticles with different diameters, coatings and shapes, combining experiments with six aquatic organisms, two mammalian and two piscine liver cell lines from different research groups. The nanoparticle diameter appeared to be a powerful estimator of metal oxide nanoparticle effects. Since effect concentrations were related to size to the power 3, it is indicated that volume (mass) is the appropriate dose metric for all tested species and toxicological endpoints and all tested metal oxide nanoparticles within the tested size range (25–500 nm). The new method enables extrapolation of test results from one type of metal oxide nanomaterial to another, thereby offering a powerful tool to improved efficiency in risk research and risk assessment of nanomaterials.Environmental Biolog

Beschrijving van een nanocosmetica model voor de risicobeoordeling

Nanomaterialen (deeltjes kleiner dan 0,1 micrometer) worden steeds meer gebruikt in consumentenartikelen zoals cosmetica. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt in zonnebrandcrèmes om een hoge beschermingsfactor tegen UV-stralen te realiseren. Zowel voor handhavers (NVWA) als fabrikanten is het belangrijk om vast te stellen of het gebruik van nanomaterialen in cosmetica risico's met zich meebrengt. Uit een inventarisatie van het RIVM blijkt dat het mogelijk is een computermodel te ontwikkelen waarmee mogelijke risico's kunnen worden geschat. De uitkomst van deze risicobeoordeling geeft aan wanneer maatregelen nodig zijn om een mogelijk risico te verminderen. In dit rapport is beschreven hoe dit 'NanoCosmetica-model' eruit moet zien en aan welke eisen het moet voldoen. Hierbij komen alle aspecten van een risicobeoordeling aan bod. De beschrijving bevat de karakterisering van de nanomaterialen, het vaststellen van de blootstelling van consumenten aan de nanomaterialen, de mogelijke schadelijkheid van de nanomaterialen, en de uiteindelijke risicobeoordeling. Als gegevens die nodig zijn voor de risicoschatting niet aanwezig zijn, worden ze in het computermodel vervangen door standaardwaarden om toch een uitkomst te krijgen. Om een veilig gebruik van het product te waarborgen zullen deze standaardwaarden in het algemeen een conservatief karakter hebben.Nanomaterials consisting of particles smaller than 0.1µm are increasingly used in consumer products including cosmetics. Both regulators and manufacturers need to evaluate and manage consumer health risks that may be posed by the use of nanomaterials in cosmetics. This risk assessment is important as the outcome of the risk assessment indicates whether measures need to be taken to mitigate and/or reduce the observed risks. This report describes the content of an electronic tool (computer program) that can be used for a risk assessment. The NanoCosmetics tool needs to cover all aspects of the risk assessment. So, the tool needs to contain the following components: the physicochemical characterization of the nanomaterials, the estimation of the consumer exposure, the possible hazards (toxicity) induced by the nanomaterials, and finally the risk assessment itself. In cases where only limited information is available, the tool will use default values as input data for the risk assessment. These default values will generally result in a conservative outcome. The overall outcome will be an estimation of potential risk indicating whether specific measures for risk mitigation and/or reduction need to be implemented. The conclusion of the report is that it is feasible to develop an electronic tool (program) that allows an estimation of the risk of the use of nanomaterials as cosmetic ingredients.NVW

Nanomedicinal products: a survey on specific toxicity and side effects

Walter Brand,1,* Cornelle W Noorlander,1,* Christina Giannakou,2,3 Wim H De Jong,2 Myrna W Kooi,1 Margriet VDZ Park,2 Rob J Vandebriel,2 Irene EM Bosselaers,4 Joep HG Scholl,5 Robert E Geertsma2 1Centre for Safety of Substances and Products, 2Centre for Health Protection, National Institute for Public Health and the Environment (RIVM), Bilthoven, 3Department of Toxicogenomics, Maastricht University, Maastricht, 4Section Pharmacology, Toxicology and Pharmacokinetics, Medicines Evaluation Board (CBG-MEB), Utrecht, 5Research & Analysis Department, Netherlands Pharmacovigilance Centre Lareb, ‘s-Hertogenbosch, the Netherlands *These authors contributed equally to this work Abstract: Due to their specific properties and pharmacokinetics, nanomedicinal products (NMPs) may present different toxicity and side effects compared to non-nanoformulated, conventional medicines. To facilitate the safety assessment of NMPs, we aimed to gain insight into toxic effects specific for NMPs by systematically analyzing the available toxicity data on approved NMPs in the European Union. In addition, by comparing five sets of products with the same active pharmaceutical ingredient (API) in a conventional formulation versus a nanoformulation, we aimed to identify any side effects specific for the nano aspect of NMPs. The objective was to investigate whether specific toxicity could be related to certain structural types of NMPs and whether a nanoformulation of an API altered the nature of side effects of the product in humans compared to a conventional formulation. The survey of toxicity data did not reveal nanospecific toxicity that could be related to certain types of structures of NMPs, other than those reported previously in relation to accumulation of iron nanoparticles (NPs). However, given the limited data for some of the product groups or toxicological end points in the analysis, conclusions with regard to (a lack of) potential nanomedicine-specific effects need to be considered carefully. Results from the comparison of side effects of five sets of drugs (mainly liposomes and/or cytostatics) confirmed the induction of pseudo-allergic responses associated with specific NMPs in the literature, in addition to the side effects common to both nanoformulations and regular formulations, eg, with liposomal doxorubicin, and possibly liposomal daunorubicin. Based on the available data, immunotoxicological effects of certain NMPs cannot be excluded, and we conclude that this end point requires further attention. Keywords: adverse effects, drug safety, immunotoxicity, nanomedicine, nanotoxicology, pharmacovigilanc