Effect of seeding rate on yield and yield components of some bread wheat cultivars

Bu çalışma 2008–2009 yıllarında Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliği deneme tarlalarında, basit faktöriyel tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yapılmıştır. Bazı ekmeklik buğday çeşitlerinin (Cumhuriyet–75, Kaşifbey–95, Meta2002, Sagittario) farklı bitki sıklıklarının (200–300–400–500–600 bitki/m2) verim ve verim öğeleri üzerine etkisinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada; bitki boyu, metrekarede başak sayısı, başakta tane sayısı, başakta başakçık sayısı, bin tane ağırlığı ve tane verimi gibi agronomik ve verim özellikleri incelenmiştir. Çeşitler ve farklı bitki sıklığı uygulamalarının denemede incelenen agronomik ve verim öğelerinin birçoğu üzerinde etkisinin önemli olduğu saptanmıştır. Metrekarede başak sayısında çeşit*sıklık interaksiyonu önemli bulunmuş, çeşit*sıklık interaksiyon ortalaması 414.3 (başak/m2) olarak belirlenmiştir. Başakta tane sayısı ve başakta başakçık sayısında çeşitlerin etkisi önemli bulunurken, başakta tane sayısı ve başakta başakçık sayısı 200 tohum/m2 ekim sıklığında en yüksek değere ulaştığı saptanmıştır. Çeşitler arasında en yüksek tane verimi Kaşifbey–95 (360.6 kg/da) çeşidinden elde edilirken, farklı bitki sıklıklarının tane verimi üzerine etkisinin önemli olmadığı ve çalışmada en uygun ekim sıklığının 200 tohum/m2 olduğu sonucuna varılmıştır.This study was conducted at the experimental field of Adnan Menderes University Agricultural Faculty Research and Practice Farm as a simple factorial randomized block design in 2008-2009 wheat growing season. The objective of this study was to determine the effects of different seeding rates (200–300–400–500–600 seed/m2) on some bread wheat cultivars (Cumhuriyet-75, Kaþifbey-95, Meta2002 and Sagittario) agronomic, yield and yield components. Agronomic and yield characteristics such as plant height, number of ear per square meter, kernel number per ear, spikelet number per ear, thousand kernel weight and grain yield were investigated. The practice of different cultivars and seeding rates showed a significant effect on many of the agronomic and yield characteristics. Cultivar x seeding rate interaction for the number of ear per square meter was significant and the cultivar x seeding rate interaction mean was 414.3 ear/m2. Number of kernel per ear and spikelet number per ear shows significant impact on the varieties, while the number of kernel per ear and spikelet number per ear reached its highest value at 200 seeds/m2. Among varieties the highest grain yield was obtained by the cultivar Kaþifbey–95 (3606 kg/ha). Different seeding rates indicate no significant effects on the grain yield of wheat. As a result of this study the most suitable sowing rate from 200 seeds/m2 are applicable for the study area

Effect of sulphur suplly on length of vegetative and generative season, growing degree days and content of mineral rate of corn seed

Bu çalışmanın amacı farklı dozlarda ve farklı uygulama zamanlarında uygulanan kükürt’ün mısırın gelişimine olan etkisinin belirlenmesidir. Buna ek olarak kükürt'ün mısır tanesinde mineral içeriğine olan etkisi de incelenmiştir. Bunun için 2013 ve 2014 yıllarında kurulan çalışma Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında yürütülmüştür. Çalışmada 7 melez mısır çeşidi (İnove, Calipso, Miami, İndaco, Locroso, 31G98 ve Lacasta) kullanılmıştır. Kükürt uygulama formu elementer toz kükürt şeklinde olmuştur. Uygulama miktarı ise baz doygunluğuna göre katyon değişim kapasitesi hesaplanarak pH'yı bir birim düşürebilmek için gereken miktar “doz 1” olarak tanımlanmış ve bunun iki katı “doz 2” olarak belirlenmiştir. Buna göre kükürt uygulama şekilleri; “standart” (hiç kükürt uygulanmamış standart gübreleme N,P,K yapılmış), “Uyg.1” (ekimde doz 1 uygulaması), “Uyg.2” (ekimde doz 2 uygulaması), “Uyg.3” (ekimden yaklaşık 2 ay önce doz 1 uygulaması) ve “Uyg.4” (ekimden yaklaşık 2 ay önce doz 2 uygulaması) olarak planlanmıştır. Tüm bunlara ek olarak hiç gübre verilmemiş “kontrol” parselleri de kurulmuştur. Deneme sonucunda bitkilerin vejetatif ve genaratif dönem için elde edilen büyüme derece gün (BDG) değerleri, tanede çinko (Zn), mangan (Mn), demir (Fe), bakır (Cu) miktarları incelenmiştir. Elementer kükürt mısırın vejetasyon süresini uzatmıştır. Özellikle generatif olum süresini uzatmış ve hesaplanan BDG değerlerini etkilemiştir. Çalışmanın sonucunda S dozlarının, uygulama zamanlarının ve interaksiyonunun tanede Zn, Mn, Fe, ve Cu oranları üzerine önemli etkileri saptanmıştır. En yüksek tanede Zn miktarı kontrol uygulamasında, Mn ve Fe miktarları Uyg2.'de ve Cu miktarı ise Uyg4.'de ölçülmüştür.The purpose of the study was investigated effect of different sulfur doses and application dates on corn plant growing. Besides the sulfur effects on content of mineral rate of corn seed is also determined. Experiment was conducted Adnan Menderes University, on the experiment field of Agriculture Faculty. Seven maize hybrids (Inove, Calipso, Miami, Indaco, Locroso, 31G98 and Lacasta) were selected to materials of the study. Application doses of sulfur were determinate with calculating cation exchange capacity as “dose 1” which to reduce a unit of pH and “dose 2” which to reduce two unit of pH. According to these doses, field practices were applied “standard” -1 -1 -1 [(no sulfur application and only standard fertilization (210 kg.ha N, 60 kg.ha P O , 60 kg.ha K O)], “ App.1” 2 5 2 (standard fertilization and dose 1 application on planting time), “App.2” (standard fertilization and dose 2 application on planting time), “App.3” (standard fertilization and dose 1 application before 8 week of planting time), “App.4” (standard fertilization and dose 2 application before 8 week of planting time) and control (no application). Growing degree days (GDD) values were measured of vegetative and generative stages. In addition content of Zn, Mn, Fe, Cu values were measured. S element effected corn growing period length especially generative period and calculating GDD values. The results of this study indicated that different S levels and application date and their interactions had statistically affected Zn, Mn, and Fe and Cu ratio of grain. It was measured that the highest Zn rate on the control parcel. Similarly the highest Mn and Fe rate were measured on the App2. and the highest Cu rate on the App4

The determination of performance of some hybrid corn varieties

Mısır, dünyada önem bakımından tahıllar grubundaki 3 bitkiden birisidir. Bu sebeple günden güne birçok yeni melez mısır çeşidi geliştirilmektedir. Bu çalışmanın amacı yeni melezlerin performanslarının belirlenmesidir. DenemeAdnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesinde kurulmuştur. KompozitArifiye,Ada 9510,Ada 9516, Özgem, DKC6842, Varenne, Cadız, C955, Helen ve Doge çeşitleri çalışmanın materyalini oluşturmuştur. Tepe püskülü çıkarma gün sayısı (TP), koçan püskülü çıkarma gün sayısı (KP), koçan uzunluğu (KU), koçanda tane sayısı(KTS), bin tane ağırlığı(BTA), tane verimi (TV) ve tanede protein oranı(PO) değerleri belirlenmiştir. Tepe püskülü çıkarma gün sayısı değeri 62-72 gün aralığında, koçan püskülü çıkarma gün sayısı değeri 66-78 gün aralığında, koçan uzunluğu 18.9-24.8 cm aralığında, koçanda tane sayısı 514-812 adet aralığında, bin tane ağırlığı 243-330 g aralığında, tane verimi 1130-1680 kg/da aralığında, protein oranı %9.8-%13.5 aralığında olduğu belirtilmiştir. Çalışmanın sonucunda C-955 çeşidi verim ve verim öğeleri bakımından, Kompozit Arifiye çeşidi ise tane kalitesi açısından en yüksek performansı göstermiştir.Corn is one of the three important plants under the cereal crops in the world. Therefore many new hybrid corn varieties are developed day by day. The aim of the study determinates of the new hybrid performance. The trial was establishedAgriculture Faculty ofAdnan Menderes Universities inAydın. KompozitArifiye,Ada 9510,Ada 9516, Özgem, DKC-6842, Varenne, Cadız, C955, Helen and Doge were carried material of the experiment. The number of day to teaseling, the number of day to silking, cob length, the number of grain per cob, a thousand of grain weight, grain yield and protein rate were determinate. The number of day to teaseling among of 62-72 days, the number of day to silking among of 66-78 days, cob length among of 18.9- 24.8 cm, the number of grain per cob among of 514- 812, a thousand of grain weight among of 243-330 g, grain yield among of 1130-1680 kg/da and protein rate among of 9.8%-13.5% was indicated. Result of the experiment C-955 corn variety showed the best performance from the yield and yield component and KompozitArifiye also showed the best performance from the kernel quality

The effect of different foliar applications on grain yield and quality of breadwheat varieties

Buğday talebimizi karşılamak ve dünyadaki buğday pazarında yerimizi alabilmek amacıyla üretimimizin yılda yaklaşık % 2 oranında arttırılması gerekmektedir. Üretimin artırılması ancak verim artışıyla mümkün olacaktır. Bunun için yapraktan besin elementlerinin uygulanması güncel bir yoldur. Buğdaya yapraktan uygulanan besin elementlerinin etkisi konulu çalışma Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesinde 2011 ve 2012 yıllarında yürütülmüştür. Materyal olarak 4 buğday çeşidi (Pamukova 97, Golia 99, Sagittario ve Negev) seçilmiştir. Çalışmanın amacı sapa kalkma döneminde yaprağa uygulanan Country ( ve , Cyto-Wachs (% 0.1 amino asit, % 0.02 Fe, % 0.1 Mn, % 0.002 Zn), K-Sparrow (% 5 P ve % 25 K) ve Boroline (% 10 B) gübrelerinin buğdayın verim ve kalite özelliklerine olan etkilerinin belirlenmesidir. Çalışmamızda yapraktan uygulamaların tane verimi üzerine olumlu etkisi olduğu görülmüştür. Ancak tane kalitesine yönelik etkiler çok belirgin olmamıştır. Genel olarak bin tane ağırlığında olumlu etkiler görülürken hektolitre ağırlığı değişmemiştir. Protein oranı bölge ortalamalarının üzerinde olmakla birlikte uygulamaların etkisi fazlaca görülmemiştir. Buna karşın yaprak gübre uygulamalarının nişasta oranı üzerine etkisi daha belirgin bulunmuştur. Çalışmanın sonucunda bölgemiz için Sagittario ve Golia çeşitleri ile Country ve Cyto-Wachs gübreleri önerilebilir.In order to meet our demand and our place in the world market for wheat, wheat production should be increased by 2 % per year. The increase in wheat production is only possible by increasing the yield. Therefore foliar application of nutrients is a current way of yield increase. The working theme of the influence of foliar application on wheat was processed in 2011 and 2012 at the Adnan Menderes University. For the material of the experiment 4 wheat varieties (Pamukova 97, Golia 99, Sagittario and Negev) were selected. The aim of the study was to quantify the effect of foliar application as Country (auxin and % 8 Zn), Cyto-Wachs (% 0.1 amino-acid, % 0.02 Fe, % 0.1 Mn, % 0.002 Zn), K-Sparrow (% 5 Pand % 25 K) and Boroline (% 10 B) at the time of shooting stage on yield and quality characteristics of wheat. Our results showed that the foliar applications have a positive effect on grain yield. However, it was no clear effects on the studied quality parameters are found. Foliar application resulted in positive effects in 1000-kernel weight, but no mainly changes in hectoliter-weight were observed. The protein content of wheat varieties were measured above the average for the region, but no clear effects of foliar application can be observed. Compared to the protein content, the effects of the starch content parameter was more pronounced. In summary, the varieties Sagittario and Golia and the fertilizers Country and Cyto-Wachs are recommended for our region

Determination of grain yield and some quality properties of advanced bread wheat lines

Buğday ( L.) ıslahının amacı tane verimi ve ekmeklik kaliteyi yükseltmektir. Bu nedenle 2008 ve 2009 yıllarındaAdnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesinde yürütülen çalışma ile 40 yeni hattın verim ve bazı kalite özellikleri incelenmiştir. Çalışmada tane verimi, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, tanede protein ve nişasta miktarı değerleri ölçülmüştür. İki yıllık çalışma sonucunda tane verimi 117 ile 520 kg/da aralığında, bin tane ağırlığı 22.1 ile 42.0 g aralığında, hektolitre ağırlığı 78.5 ile 85.3 kg aralığında, tanede protein oranı %11.0 ile %16.1 aralığında ve tanede nişasta oranı %61.6 ile %72.9 aralığında bulunmuştur. Çalışmada verim ve kalite özellikleri bakımından ön plana çıkan hatlar bir sonraki yılın denemelerinde değerlendirilmeleri uygun bulunmuştur.The purpose of breeding is to increase grain yield and bread-making quality of wheat . This study was conducted at the experimental field of Adnan Menderes University Agricultural Faculty Research and Practice Farm in 2008 and 2009. The objective of this study was to determine yield and some quality characteristics of fourth advanced wheat lines. In the experiment grain yield, thousand grain weight, hectoliter weight, protein and starch content of grain was measured.As a result of a two-year study grain yield values in the range of 117 to 520 kg/da, thousand grain weight values in the range of 22.1 to 42.0 g, hectoliter weight values in the range of 78.5 to 85.3 kg, protein in the range of 11.0% -16.1% and starch in the range of 61.6%- 72.9% was founded. Intended from the standpoint of yield and quality of foreground lines are further investigated in field trials in the next years

Determination of seed yield and quality parameters in barley (Hordeum Vulgare L.) varieties growing conditions of the mediterranean

Akdeniz iklim kuşağında üretilen arpanın büyük bir bölümü hayvan yemi olarak değerlendirilmektedir. Buna karşın arpa çeşitlerinde tanenin kapsamlı besin değerlerinin belirlendiği fazlaca çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışma arpa tanesinin besin değerlerinin belirlenmesi amacıyla Aydın koşullarında 2013 ve 2014 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada materyal olarak Akhisar98, Vamıkhoca98, Hilal ve Sancak arpa çeşitleri kullanılmıştır. Tek başakta tane verimi (TBV), başakta tane sayısı (BTS), bin tane ağırlığı (BTA), tanede protein oranı, tanede nişasta oranı, tanede yağ oranı, tanede kül oranı ve tanede selüloz oranı değerleri ölçülmüştür. Tek başakta tane verimi 1.10 g – 3.68 g aralığında ve başakta tane sayısı değeri ise 20.17 – 71.60 aralığında ölçülmüştür. Bin tane ağırlığı değeri 39.12 g – 70.36 g aralığında hesaplanmıştır. Tanede protein oranı %10.31 – %12.05 aralığında, tanede nişasta oranı %42.00 – %53.38, tanede yağ oranı %1.58 - %1.85, tanede kül oranı %2.54 - %2.72 ve tanede selüloz oranı %6.68 – %9.06 aralığında olduğu ölçülmüştür. Çalışmanın ilk yılında tek başakta tane verimi, başakta tane sayısı ve bazı tane kalite parametreleri (Tanede protein oranı, tanede kül ve yağ oranı) ikinci yıldan düşük bulunmuştur. Hilal çeşidi en yüksek tek başakta tane verimi, bin tane ağırlığı ve tanede nişasta oranı değerleri ile öne çıkmıştır. Buna ek olarak çeşit düşük selüloz oranı ile yem kalitesini artırabileceğini göstermiştir.Although the large part of barley produced in Mediterranean conditions is considered as animal feed, a large number of studies about grain nutritional value haven't been done comprehensively so far. This study was carried out in Aydın location in Turkey in 2013 and 2014 in order to find out the nutritional values of the grain. In this research, Akhisar98, Vamıkhoca98, Hilal and Sancak barley cultivars were used as the material of this study. Grain yields per spike, numbers of grain per spike, 1000 grain weight, and protein rates of grain, starch rates of grain, oil rates of grain, ash rates of grain and cellulose rates of grain were measured. According to average result in two years' grain yield per spike and numbers of grain per spike were measured as the ranges between 1.10 g – 3.68 g and 20.17 – 71.60 respectively. 1000 grain weight between 39.12 g – 70.36 g. protein rates of grain, starch rates of grain, oil rates of grain, ash rates of grain and cellulose rates of grain were measured as the following ranges; %10.31 – %12.05, %42.00 – %53.38, %1.58 - %1.85, %2.54 - %2.72 and %6.68 – %9.06 respectively However, grain yield per spike, numbers of grain per spike and some quality parameters such as grain protein rates, grain ASH rates and grain oil rates were measured much lower in the first year than those measured in the second year in this study. Hilal barley cultivar came forward by giving the highest grain yield per spike, 1000 grain weight and starch rates of grain. In addition to, the cultivar gave the lowest cellulose rate of grain when measured in this experiment. As a result, it is suggested that the cultivar could be increased by feed quality

Yeşil alanlarda görülen sararmanın üstten tohumlama ile giderilmesi teknikleri üzerinde bir araştırma

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.21 SUMMARY In this research conducted in the experimental fields of Field Crops department of Agriculture Faculty of Aegean University in 1994-1995. Investigations have been started in October of autumn of 1994 and tests and measurements were done after germination. The germination rates, tillering, botanical composition rates, vegetation physionomies and overseeded grass green matter yields were examined for this aim. The results taken from the experiment can be summarised as followings; (1) Lolium perenne could be successfully used to be provide a green colour on the Cynodon dactylon and Cynodon transvaalensis plots during winter period under the Mediterranean ecological conditions of Bornova. Lolium multiflorum should also be experimented in detail from this standpoint. (2) More dependable results could be achieved by 2 or 3 year replications of these studies. (3) The seedlings of Lolium multiflorum used in the overseeding were tillering more rapidly than Lolium perenne and Cynodon dactylon were more successful than Cynodon transvaalensis in terms of providing better conditions for soil contact and germination. (4) The overseeding of Lolium perenne on Cynodon dactylon gave respectively better result with regard of vegetation physionomy. (5) Our study; conducted for the first time in our region and using overseeding technique to compensate the unfavourable characteristics of warm season grasses showing very low performance in the summer period of Mediterranean climatic conditions but also yellow colour in winter, should be continued including year, fertiliser, irrigation and variety factors and more dependable information should be obtained.20 ÖZET EÜZF Tarla Bitkileri Bölümünün deneme tarlalarında 1994-1995 yıllarında yürütülen çalışmamızda, tarla araştırmalarına 1994 yılı sonbaharında ve ekim ayında başlanmış, çıkış gözlemlen sonrasında ölçüm ve incelemeler yapılmıştır. Bu amaçla çimlenme oranı, kardeşlenme oranı, Botanik Kompozisyon oranı, vejetasyon fizyonomileri ile üstten tohumlanan buğdaygillerin yeşil ot verimleri gibi özellikler ele alınmıştır. Elde edilen sonuçlar aşağıdaki şekilde özetlenmiştir; (1) Akdeniz ikliminde ve Bornova ekolojik koşullarında Cynodon dactylon ve Cynodon transvaalensis parsellerin kış döneminde yeşillendirilmesi amacıyla Lolium perennne 'nin başarıyla kullanılması mümkündür, bu açıdan Lolium multiflorum da denenmelidir. (2) Üstten tohumlamada kullanılan Lolium perenne türü diğer türlerin özelliklerine de bağlı daha yüksek bir yeşil ot verimi (Biomas) oluşturmakta, bu durum botanik kompozisyon oranlarına da yansımaktadır. (3) Bu tür çalışmaların 2 veya 3 yıl tekrarlanmasıyla daha sağlıklı sonuçlara varılabilecektir. (4) Üstten tohumlamada kullanılan Lolium multiflorum 'un Fıdecikleri Lolium perenne' âen daha hızlı kardeşlenmekte, üstten tohumlanan buğdaygillerin toprakla temas ederek çimlenebilmeleri açısından Cynodon dactylon daha başarılı görülmektedir. (5) Vejetasyon fizyonomisi açısından Lolium perenne'nin Cynodon dactylon üzerine üstten tohumlanması nisbeten daha iyi sonuç vermektedir. (6) Akdeniz iklim koşullarında kışın sararan ancak yazın çok iyi performans gösteren sıcak iklim buğdaygillerinin bu olumsuz özelliklerini gidermek amacıyla uygulanan üstten tohumlama konusunda bölgemizde ilk defa yürüttüğümüz araştırmamızın yıl, gübre, sulama ve çeşit faktörlerini de ele alacak şekilde genişletilerek sürdürülmesi daha sağlıklı bilgiler elde etmeyi sağlayacaktı

Influence of Sink Size on 15N and 13C Allocation during Different Phenological Phases of Spring Wheat Cultivars

The scientific objective of this study was to answer the question of whether sink limitation is also true for high quality wheat varieties. We examined the incorporation of 15N and 13C during phenological phases into vegetative parts and grains of Elite wheat Triso (E) and Quality wheat Naxos (A) when the spike is halved. Three splits of fertilizer were applied at EC 11, EC 30, EC 59, whereby 10% at EC 30 and EC 59 was 15N, and plants were also labelled with 13CO2. The application of only the third split as 15N, combined with spike-halving, resulted in a significantly higher 15N-content (+11%) of 0.486 mg 15N/g DM, compared to the control (0.437 mg15N/g DM). Labelling whole plants with 13CO2 at EC 59 resulted in a significantly higher 13C-content—40%—(0.223 mg 13C/g DM) of the grains of the control for Triso at the fully-ripe stage (EC 89), compared to Naxos (0.160 mg 13C/g DM). This superiority was reduced to 34%, and was also demonstrated by spike-halving (0.226 mg 13C/g DM, 0.169 mg 13C/g DM). Remobilization of 15N for control and spike-halving treatments were 68.2% and 61.1%, respectively. This clearly demonstrates that the reduction of the sink size by spike-halving leads to a 7% reduction in the remobilization of 15N from vegetative to reproductive tissues

Effect of Late 15N-Fertilization and Water Deficit on Allocation into the Gluten of German and Mediterranean Spring Wheat Cultivars

In a split N-application system, the objective was to quantify N/15N in gluten and non-gluten proteins after the late application of 30 or 60 kg N, whereby 10% of the third split was applied as 15N. This fertilization was combined with a reduced water supply for 21 days (well-watered (ww); water deficit (wd)). German spring wheat cultivars, Elite wheat Taifun, Quality wheat Monsun and cultivars from the Mediterranean territory, Golia, Gönen, were examined. The protein content in gluten was for 30 kg N, ww, similar for Taifun, Golia, and Gönen, but markedly lower in Monsun (231, 245, 247, 194 mg protein/g DM). The water deficit increased the protein content in the gluten of Golia and Gönen and was higher than that of Taifun and Monsun (297, 257, 249, 202 mg protein/g DM). Fertilization of 60 kg N, ww, did not result in any change in the protein content in gluten and differences between the cultivars were not detectable. The 15N protein in gluten was for 30 kg N, ww, markedly higher in Gönen (2.32 mg 15N protein/g DM), compared to Golia and Monsun (1.93, 1.50 mg 15N protein/g DM), and similar in Taifun (1.64 mg 15N protein/g DM). 15N fertilizer uptake into gluten was stimulated by water deficit for 30 and 60 kg N, leading to significantly increased 15N protein in Golia and Gönen, (2.38, 2.99, 4.34, 5.87 mg 15N protein/g DM). Fertilization of 60 kg N led to a proportional two-time increase in the 15N gluten protein of the four cultivars, in ww and wd plants. Assessed on the basis of 15N fertilizer allocation under wd conditions into gluten proteins, Golia and Gönen have a stronger sink activity, compared to Taifun and Monsun

Influence of Sink Size on 15N and 13C Allocation during Different Phenological Phases of Spring Wheat Cultivars

The scientific objective of this study was to answer the question of whether sink limitation is also true for high quality wheat varieties. We examined the incorporation of 15N and 13C during phenological phases into vegetative parts and grains of Elite wheat Triso (E) and Quality wheat Naxos (A) when the spike is halved. Three splits of fertilizer were applied at EC 11, EC 30, EC 59, whereby 10% at EC 30 and EC 59 was 15N, and plants were also labelled with 13CO2. The application of only the third split as 15N, combined with spike-halving, resulted in a significantly higher 15N-content (+11%) of 0.486 mg 15N/g DM, compared to the control (0.437 mg15N/g DM). Labelling whole plants with 13CO2 at EC 59 resulted in a significantly higher 13C-content—40%—(0.223 mg 13C/g DM) of the grains of the control for Triso at the fully-ripe stage (EC 89), compared to Naxos (0.160 mg 13C/g DM). This superiority was reduced to 34%, and was also demonstrated by spike-halving (0.226 mg 13C/g DM, 0.169 mg 13C/g DM). Remobilization of 15N for control and spike-halving treatments were 68.2% and 61.1%, respectively. This clearly demonstrates that the reduction of the sink size by spike-halving leads to a 7% reduction in the remobilization of 15N from vegetative to reproductive tissues.Peer Reviewe