Iedereen beroemd? Bekende Vlamingen en hun zelfdefinitie in tijden van democratisering van celebrity

Deze paper vertrekt van de premisse dat celebrity gedemocratiseerd is—in die mate dat de verwachting vandaag is dat zowat iedereen beroemd kan worden—om te onderzoeken wat de impact hiervan is op de zelfdefinitie van celebrity’s en op de gepercipieerde (machts)verhoudingen binnen de celebritycultuur. Dit gebeurt via diepte-interviews bij Bekende Vlamingen uit diverse sectoren. Op die manier krijgen we inzicht in de subjectieve identiteitsposities van beroemdheden in een snel veranderende en hoogst competitieve omgeving. Verscheidene auteurs hebben al gewezen op de devaluatie van meritocratie in celebritycultuur. Ze veronderstellen een toenemende disarticulatie tussen roem enerzijds en aangeboren talenten of verwezenlijkingen anderzijds. Er zou met andere woorden een verschuiving opgetreden zijn van ‘verworven celebrity’ naar ‘toegewezen celebrity’ (cf. Rojek). Deze veronderstelde democratisering van celebrity gaat er daarbij van uit dat de toegang tot de hall of fame voor ‘gewone’ mensen vergemakkelijkt is. Vooral (nieuwe) mediatechnologieën en –platformen zijn daarbij cruciaal, met een vooraanstaande rol voor het internet en reality TV. Toch moeten we kritisch blijven bij deze positieve geluiden en erkennen dat deze do-it-yourself-(DIY-)celebrity’s en reality-sterren vaak vooral leeggezogen worden door de media- en celebrity-industrie via erg strikte contracten, zonder dat hen een kans op een carrière op langere termijn wordt aangeboden. Het zet ook de verhoudingen binnen de celebrity-industrie onder druk omdat veel van deze reality-sterren free labor aanbieden en op deze manier acteurs en televisiegezichten uit de markt prijzen. Een ander gevolg is dat de plotse toename en de grote zichtbaarheid van de DIY-celebrities en reality-sterren ook het aanschijn van de celebritycultuur hebben beïnvloed. De perceptie dat iedereen beroemd kan worden, dat daarvoor geen talent of prestatie meer noodzakelijk is, heeft ook de notie ‘celebrity’ aangetast en een hiërarchie gecreëerd tussen ‘echte’ sterren en zij die slechts bekendheid genieten omwille van hun bekendheid. In deze paper wordt dit ook empirisch onderzocht door middel van diepte-interviews bij 27 Bekende Vlamingen (BV’s) uit de sport, televisie, radio, muziek en film. Zien zij zichzelf ook als Bekende Vlaming en wat betekent dit label voor hen? Is de notie BV volgens hen inderdaad geëvolueerd en hoe? Hoe zouden ze zichzelf definiëren? Op basis van de interviewdata blijkt dat de meeste respondenten aanvaarden dat anderen hen als een BV omschrijven, terwijl velen onder hen voor zichzelf deze notie verwerpen. De reden is dat het label BV volgens hen een negatieve connotatie heeft en beperkt zou moeten worden voor die categorie van personen die bekend zijn omwille van hun bekendheid (cf. Boorstin). Hun zelfdefinitie als beroemdheid of BV blijkt gebaseerd te zijn op (een combinatie van) voornamelijk drie criteria die refereren aan het individu, het publiek en de media. Het individu als criterium verwijst naar het belang van prestaties, persoonlijke eigenschappen en talent. Vooral sporters, muzikanten en acteurs halen dit criterium aan: ze willen bekend zijn omwille van hun prestaties, niet enkel omwille van hun zichtbaarheid. In die zin is roem niet hun doel, maar een bijkomstigheid. Enkele respondenten oordelen dat je een BV bent niet omwille van persoonlijke eigenschappen of biografie, maar wanneer je herkend wordt door (een deel van) het publiek of wanneer je tot het ‘collectieve geheugen’ behoort. Gerelateerd is het criterium dat je een BV bent wanneer je door ‘de helft’ van de mensen herkend wordt op straat of wanneer ze je aanspreken, zo oordeelt althans een BV in dit onderzoek. Wat betreft media als criterium, valt het op dat een aantal BV’s argumenteren dat je een bekendheid bent van zodra de roddelbladen en televisiemagazines je tot onderwerp nemen. Anderen reserveren een cruciale rol voor de televisie, specifiek prime time televisie. Volgens hen ben je pas echt een BV wanneer je in prime time op de buis komt. Over het algemeen blijkt ook dat, conform de verwachtingen op basis van de literatuur, de noties BV en celebrity volgens hen een diepgaande verandering ondergaan hebben met de opkomst van reality TV. In België was dit volgens de respondenten met de uitzendingen van het eerste seizoen van Big Brother in 2000. Het label BV heeft sindsdien een negatieve connotatie, zo oordelen de meesten. In de conclusie van deze paper wordt ook stilgestaan bij mogelijke sociale wenselijkheid die de antwoorden van de respondenten kan beïnvloed hebben. Zo is de strikte scheiding tussen ‘wij’ die talent hebben en prestaties leveren en ‘zij’ die niets kunnen in zekere zin slechts relatief aangezien beide groepen (noodgedwongen) zichzelf en hun producten moeten promoten en beiden ook onderdeel zijn van dezelfde celebrity- en promotie-industrie

A celebritização da sociedade e da cultura: entendendo a dinâmica estrutural da cultura da celebridade

In recent debates about the ever-growing prominence of celebrity in society and culture, a number of scholars have started to use the often intermingled terms ‘celebrification’ and ‘celebritization’. This article contributes to these debates first by distinguishing and clearly defining both terms, and especially by presenting a multidimensional conceptual model of celebritization to remedy the current one-sided approaches that obscure its theoretical and empirical complexity. Here ‘celebrification’ captures the transformation of ordinary people and public figures into celebrities, whereas ‘celebritization’ is conceptualized as a meta-process that grasps the changing nature, as well as the societal and cultural embedding of celebrity, which can be observed through its democratization, diversification and migration. It is argued that these manifestations of celebritization are driven by three separate but interacting moulding forces: mediatization, personalization and commodification

Expanding celebrity studies’ research agenda: theoretical opportunities and methodological challenges in interviewing celebrities

Following up on Turner’s argument on the dominance of textual and discursive analyses in celebrity studies, this article argues for more focus on celebrity culture’s agents and their social practices, particularly by conducting interviews with celebrities, which is rare in literature. While this opens up several theoretical opportunities, it also raises methodological challenges, especially regarding access and data quality. Access to celebrities is limited because they are already ‘over-interviewed’ by journalists, and thus might not be motivated to engage in academic studies. This article suggests ways to deal with or even surpass cultural intermediaries, such as managers, who control the celebrity’s agenda. Regarding data quality, it also discusses ways for interviewers to get beyond the sound bite and generate in-depth understanding, while also trying to manage or recognise which celebrity persona is speaking. While these methodological considerations apply to celebrity, they might also be relevant for elite studies more generally

Celebritization: a conceptual framework

Following the increasing prominence of celebrity in mass media and in several social fields, a number of scholars have coined the term “celebritization”. They use this term to qualify the trend in our mediatized societies whereby “celebrity capital”, or being famous, has become a valuable asset besides social, cultural and economic capital. However, although the term celebritization is being increasingly used in literature, it has not yet been systematically defined. Therefore, this paper aims to conceptualize the process of celebritization, which will be undertaken in two steps. First, by theoretically disentangling the different underlying dynamics of celebritization, and second, by discussing its moulding forces, or its relationship with other processes. Celebritization, in our view, consists of three main dynamics. First, there is a (relative) democratisation of fame, since it is increasingly detached from meritocracy and achievement. Second, we can observe a diversification of celebrity, as several social fields, among which the political or religious field, are also producing their own celebrity personalities. Third, there is a transgression of celebrity, as several celebrities penetrate into other social fields than those in which they have originated (e.g., musicians endorsing politicians). Next, we argue that celebritization can be conceived as a product of mediatization, personalization and commodification. Mediatization can be thought of as both a precondition and a catalyst for celebritization. Personalization means that individuals come at the forefront at the expense of institutions or structural factors, and entails a shift from the professional persona to the private (or popular) persona – which is exactly one of the definitions of celebrity. Finally, celebritization implies that these famous individuals are commodified: they are produced in capitalist systems and turned into brands. In our conclusion we discuss the major implications of this conceptualization and some possibilities for empirically testing it

31st Annual Meeting and Associated Programs of the Society for Immunotherapy of Cancer (SITC 2016) : part two

Background The immunological escape of tumors represents one of the main ob- stacles to the treatment of malignancies. The blockade of PD-1 or CTLA-4 receptors represented a milestone in the history of immunotherapy. However, immune checkpoint inhibitors seem to be effective in specific cohorts of patients. It has been proposed that their efficacy relies on the presence of an immunological response. Thus, we hypothesized that disruption of the PD-L1/PD-1 axis would synergize with our oncolytic vaccine platform PeptiCRAd. Methods We used murine B16OVA in vivo tumor models and flow cytometry analysis to investigate the immunological background. Results First, we found that high-burden B16OVA tumors were refractory to combination immunotherapy. However, with a more aggressive schedule, tumors with a lower burden were more susceptible to the combination of PeptiCRAd and PD-L1 blockade. The therapy signifi- cantly increased the median survival of mice (Fig. 7). Interestingly, the reduced growth of contralaterally injected B16F10 cells sug- gested the presence of a long lasting immunological memory also against non-targeted antigens. Concerning the functional state of tumor infiltrating lymphocytes (TILs), we found that all the immune therapies would enhance the percentage of activated (PD-1pos TIM- 3neg) T lymphocytes and reduce the amount of exhausted (PD-1pos TIM-3pos) cells compared to placebo. As expected, we found that PeptiCRAd monotherapy could increase the number of antigen spe- cific CD8+ T cells compared to other treatments. However, only the combination with PD-L1 blockade could significantly increase the ra- tio between activated and exhausted pentamer positive cells (p= 0.0058), suggesting that by disrupting the PD-1/PD-L1 axis we could decrease the amount of dysfunctional antigen specific T cells. We ob- served that the anatomical location deeply influenced the state of CD4+ and CD8+ T lymphocytes. In fact, TIM-3 expression was in- creased by 2 fold on TILs compared to splenic and lymphoid T cells. In the CD8+ compartment, the expression of PD-1 on the surface seemed to be restricted to the tumor micro-environment, while CD4 + T cells had a high expression of PD-1 also in lymphoid organs. Interestingly, we found that the levels of PD-1 were significantly higher on CD8+ T cells than on CD4+ T cells into the tumor micro- environment (p < 0.0001). Conclusions In conclusion, we demonstrated that the efficacy of immune check- point inhibitors might be strongly enhanced by their combination with cancer vaccines. PeptiCRAd was able to increase the number of antigen-specific T cells and PD-L1 blockade prevented their exhaus- tion, resulting in long-lasting immunological memory and increased median survival

Theorizing celebrity cultures: thickenings of celebrity cultures and the role of cultural (working) memory

The concept of celebrity culture remains remarkably undertheorized in the literature, and it is precisely this gap that this article aims to begin filling in. Starting with media culture definitions, celebrity culture is conceptualized as collections of sense-making practices whose main resources of meaning are celebrity. Consequently, celebrity cultures are necessarily plural. This approach enables us to focus on the spatial differentiation between (sub)national celebrity cultures, for which the Flemish case is taken as a central example. We gain a better understanding of this differentiation by adopting a translocal frame on culture and by focusing on the construction of celebrity cultures through the ‘us and them’ binary and communities. Finally, it is also suggested that what is termed cultural working memory improves our understanding of the remembering and forgetting of actual celebrities, as opposed to more historical figures captured by concepts such as cultural memory