System komunikacji alternatywnej i wspomagającej wraz ze stosowanymi znakami oraz wykorzystanie urządzenia sterowanego za pomocą oczu w Polsce

Patients who do not communicate verbally or speak in an understandable way are a serious problem in providing appropriate care to patients due to a lack of understanding of their needs. Therefore, it is important that nursing staff have the knowledge and skills of alternative and assistive communication to communicate with patients with speech disorders. The purpose of article is to present the current state of knowledge of the alternative and augmentative communication with special consideration the signs used in Poland with a practicular emphasis laid to the revelant description of the eye tracking device. The literature has been reviewed, including also in this relation topics: alternative and augmentative communication, examples of signs used in alternative communication in Poland and communication and eye tracking. Not everyone has the ability to communicate verbally with the environment. In relation to this problem the solution is the alternative and augmentative communication which uses signs and devices to enable the patient to communicate with other people. (JNNN 2020;9(1):39–45)Pacjenci nie komunikujący się werbalnie lub mówiący w sposób niezrozumiały stanowią istotny problem w zapewnieniu właściwej opieki chorych w wyniku braku zrozumienia ich potrzeb. Z tego względu istotne jest posiadanie przez personel pielęgniarski wiedzy i umiejętności w zakresie komunikacji alternatywnej i wspomagającej by porozumieć się z pacjentami z zaburzeniami mowy. Celem pracy jest przedstawienie dotychczasowego stanu wiedzy na temat systemu komunikacji alternatywnej i wspomagającej ze szczególnym uwzgędnieniem wykorzystywanych znaków w Polsce oraz opis urządzenia sterowanego za pomocą oczu. Dokonano przeglądu literatury w zakresie tematów: komunikacja alternatywna i wspomagająca, przykłady znaków stosowanych w komunikacji alternatywnej w Polsce oraz komunikacja za pomocą oczu. Nie każdy człowiek posiada zdolność do komunikowania się werbalnie z otoczeniem. W odniesieniu do tego problemu rozwiązaniem jest komunikacja alternatywna i wspomagająca, która stosuje między innymi znaki oraz urządzenia, dające pacjentowi możliwość komunikowania się z ludźmi. (PNN 2020;9(1):39–45