The Mediating Effect of Workaholism in the Relationship between Teacher and Principal Behaviours Related to School Climate and Organizational Commitment

It was aimed to determine the mediating effect of workaholism in the relationship between teacher and principalbehaviours related to school climate and organizational commitment in this study. The study was designed throughcorrelational survey method. Organizational Climate Scale, DUWAS (Dutch Work Addiction Scale), Meyer andAllen Organizational Commitment Scale were used as data collection tools. 266 teachers working at primary andsecondary schools in Kütahya Province created the sample of the study. In accordance with the aim of the study,different measurement models were set and tested by structural equation modelling. In terms of the findings, thetests of only two models are successful. It is statistically proved that workaholism has a mediating effect only in therelationships between supportive principal behaviour and normative and continuance commitment dimensions oforganizational commitment. The positive relationship between supportive principal behaviour and organizationalclimate strengthens with the workaholic behaviours the teachers experience. In other words, workaholic teachersare more committed to their organizations in which the supportive principal behaviours are observed in comparisonwith their colleagues. However, any mediating effect of workaholism cannot be found in the relationships betweendirective principal behaviour, restrictive principal behaviour, collegial teacher behaviour, intimate teacher behaviour,disengaged teacher behaviour and organizational commitment

Traditional herbal drugs against liver diseases – Experimented in vitro using HepG2 cells for induced steatosis

Salvia fruticosa leaves, Malva sylvestris flowers, Taraxacum officinale aerial parts, Plantago ovata seeds, Tanacetum parthenium aerial parts, and Allium sativum bulbs are documented for traditional use against hepatic disorders and different liver diseases. To evaluate herbal drug material for potential use against liver diseases, at molecular level for the efficacy linked to ethnobotanical documented data.Different herbal extracts were prepared and standardized by HPLC, according to European Pharmacopoeia. Initially 0.25 mg/mL each standardized extract was applied to oleic+palmitic acid induced fatty liver using a HepG2 cell culture model. ALT, AST, GSH, and MDA levels were comparatively analyzed, in addition to cell Nil Red staining. The highest activity for MDA reduction was observed for the A. sativum extract at 48.2% level, followed by 36.4% for M. sylvestris, and S. fruticosa extracts with 27.3% reduction, respectively. Glutathione levels increased to 59.1% when A. sativum extract was applied. M. sylvestris extract increased the glutathione levels in the medium by 49.7%; S. fruticosa extract decreased ALT levels by 53.5% and M. sylvestris extract by 38.5%, whereas the standard resveratrol reduced ALT level by 30.9%, respectively. The AST levels for M. sylvestris extract was 46.5%, compared to resveratrol by 93%. A. sativum, M. sylvestris, and S. fruticosa standard extracts showed relatively good correlation and activity where further in vivo studies should be performed

Yabanmersini (vaccinium myrtillus l.) meyve özü'nün mide kanseri, ags hücre hattı üzerinde antioksidan aktivitesi ve anti-kanser etkileri

Objective: Vaccinium myrtillus L. fruits are consumed as food. This research was aimed to evaluate V. myrtillus methanol extract antioxidant and cytotoxic activities and determine its anti-cancer potential to further study against gastric cancer. Material and Method: V. myrtillus fruit (Bilberry) methanol extract was examined for its antioxidant activities by ABTS•+ and DPPH• assays. The phytochemical analysis of the extract was studied by HPLC method. The cytotoxic effect of V. myrtillus fruit methanol extract on gastric cancer cell line AGS was measured by Cell Titer-Glo assay. Additionally, as healthy control, fibroblast like human mesenchymal stem cell line was used for testing anti-cancer efficacy. Result and Discussion: V. myrtillus fruit methanol extract showed 0.1413 and 0.0439 mg/mL IC50 values as antioxidant activity by ABTS•+ and DPPH• assays, respectively. Malvidin-3-O-Glucoside was detected as an anthocyanin compound by HPLC method. Cytotoxicity analysis showed that among different concentrations (0.5-10 mg/ml), the most significantly, 2 mg/ml of Bilberry extract treatment decreased the viability of AGS gastric cancer cells while sparing healthy MSC cells. This data suggests the further analysis of Bilberry extract on several cancer cell lines as well as the determination of a potential active substance in the extract.Amaç: Vaccinium myrtillus L. meyvesi Türkiye’de gıda olarak tüketilmektedir. Bu araştırma V. myrtillus metanol ekstresinin antioksidan ve sitotoksisite aktivitelerini ve mide kanser hücresindeki potansiyel etkilerini belirlemeyi amaçlamıştır. Gereç ve Yöntem: V. myrtillus meyvesi metanol ekstresinin antioksidan aktiviteleri spektrofotometrik olarak ABTS+ ve DPPH• yöntemleriyle gerçekleştirilmiştir. Fitokimyasal analiz HPLC yöntemi ile araştırılmıştır. V. myrtillus metanol ekstresinin mide kanseri hücre hattı AGS üzerindeki sitotoksik etkisi, Cell Titer-Glo testi ile ölçülmüştür. Ek olarak, anti-kanser etkinlik analizi için fibroblast benzeri insan mezenkimal kök hücre hattı sağlıklı kontrol hücreleri olarak kullanılmıştır. Morfolojik değişiklikler, faz kontrast mikroskobu kullanılarak incelenmiştir. Sonuç ve Tartışma: V. myrtillus meyve metanol ekstresinde ABTS+ ve DPPH• testleri ile sırasıyla 0.1413 ve 0.0439 mg/mL IC50 değerleri hesaplanmıştır. Bir antosiyanin bileşiği olarak malvidin-3-O-glukozit HPLC yardımıyla tespit edilmiştir. Sitotoksite analizi, farklı konsantrasyonlar (0.5-10 mg/ml) arasında 2 mg/ml V. myrtillus meyve metanol ekstresinin, sağlıklı MSC hücrelerini korurken AGS mide kanseri hücrelerinin canlılığını azalttığını göstermiştir. Bu veriler, Yaban mersini özünün çeşitli kanser hücre dizileri üzerinde daha fazla analiz edilmesini ve ekstresindeki potansiyel aktif maddelerin belirlenmesini önermektedir

Arum macalatum bitkisinin yara iyileştirici aktivitesi

Objective: In this study, the antioxidant properties of Arum maculatum plant were evaluated. This study reported for the first time the wound healing activity of the methanol extract of A. maculatum fruits. This study aimed to assess and determine the possible pharmacological activities of A. maculatum and evaluate its potential to act as a wound care plant. Methods: The antioxidant and antimicrobial activities of A. maculatum were investigated using excisional in vivo and in vitro wound healing mouse models. A total of 32 Balb-c mice were used, which were equally, divided into four groups: saline control group, control group, A. maculatum group, and Centella asiatica extract group. Treatment applications were performed topically once per day. Wound area narrowing, wound healing percentage, and epithelialization time were analyzed. Results: A. maculatum application supported the healing process in in vivo and in vitro wound models. A. maculatum contributed to the healing process by promoting granulation tissue formation, epidermal regeneration, and angiogenesis. Conclusions: Wound healing is a complex and well-organized process that requires communication between cells. The antioxidant and antimicrobial activities of A. maculatum extract have been determined by current studies. A. maculatum extract may provide significant benefits in promoting the wound healing process.Amaç: Bu araştırmada antioksidan özelliklerini değerlendirmek için Arum maculatum bitkisi seçilmiştir. Bildiğimiz kadarıyla A. maculatum meyvelerinin metanol özünün yara iyileştirici aktivitesi ilk kez bu çalışmada rapor edilmiştir. Bu çalışma, A. maculatum’un olası farmakolojik aktivitelerini belirlemek, değerlendirmek ve bir yara tedavi edici bitki olarak etki gösterme potansiyelini değerlendirmek içindi. Yöntemler: A. maculatum’un antioksidan ve antimikrobiyal aktiviteleri, farelerde eksizyonel in vivo ve in vitro yara iyileşme modelleri kulanılarak araştırılmıştır. Toplamda 32 Balb-c fare kullanılmış olup salin kontrol grubu, kontrol grubu, A. maculatum uygulanan grup ve Centella asiatica özütü uygulanan grup olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Tedavi uygulamaları günde bir kez topikal olarak gerçekleştirilmiştir. Skar alanı hacminde gerçekleşen değişim, yara iyileşme yüzdesi ve epitelizasyon süresi analiz edilmiştir. Bulgular: A. maculatum uygulaması in vivo ve in vitro yara modelinde iyileşme sürecini desteklemiştir. A. maculatum, granülasyon dokusunu artırarak iyileşme sürecine katkıda bulunmuş, epidermal rejenerasyonu ve anjiyogenezi artırmıştır. Sonuçlar: Yara iyileşmesi, hücreler arası iletişimi gerektiren karmaşık ve iyi organize edilmiş bir süreçtir. Mevcut çalışmalar doğrultusunda antioksidan ve antimikrobiyal aktivitesi belirlenmiş olan A. maculatum özü, yara iyileşme sürecinin desteklenmesinde önemli bir fayda sağlayabilir

Phlomis Pungens’in fitokimya ve in vitro farmakolojik etkilerinin değerlendirilmesi

Objective: This study aimed to investigate the in vitro wound healing, anti-inflammatory, antimicrobial and antioxidant activity of Phlomis pungens Willd. extract derived from the aerial parts. Material and Method: The phytochemical analysis was performed using GC-MS in order to identify the volatile components of the bioactive Hex extract. The wound healing activity of P. pungens extract was evaluated based on in vitro antimicrobial, antioxidant, anti-inflammatory, and, scratch activity was studied. In addition, the in vitro cytotoxicity of the extract was also evaluated. Result and Discussion: P. pungens methanol extract depicted a 5-LOX inhibitory activity at 78.2µg/mL (IC50), while the antioxidant activity by DPPH radical provided an IC50=2.41mg/mL, and the ABTS radical showed IC50=3.32mg/mL, respectively. The extract showed dose-dependently anti-inflammatory activity while L-NAME and P. pungens methanol extract significantly decreased LPS stimulated PGE2 production. According to the scratch assay results, all treatments led to an increase in cell migration rate with a dose-dependent effect. Our findings suggested that P. pungens methanol extract may have a role in wound healing according to the scratch test, and it is thought that its antioxidant and anti-inflammatory activity also contributed. Further evaluations are ongoing to confirm the in vitro activity under in vivo conditions.Amaç: Bu çalışmada, Phlomis pungens Willd. topraküstü kısımlarından elde edilen ekstrelerin in vitro yara iyileşmesi, antiinflamatuar, antimikrobiyal ve antioksidan aktivitesinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Biyoaktif hekzan ekstresinin uçucu bileşenlerini belirlemek için fitokimyasal analiz GC-MS kullanılarak yapılmıştır. P. pungens ekstresinin yara iyileştirme aktivitesi, in vitro antimikrobiyal, antioksidan, antiinflamatuar etkinlikleri değerlendirilmiş ve ek olarak ekstrenin in vitro sitotoksisitesi de değerlendirilmiştir. Sonuç ve Tartışma: P. pungens metanol ekstresi, 78,2 µg/mL'de (IC50) 5-LOX inhibe edici aktivite gösterirken, DPPH yöntemi ile antioksidan aktivitesi IC50=2.41mg/mL ve ABTS IC50=3.32 mg/mL olarak bulunmuştur. Ekstre, doza bağlı olarak anti-inflamatuar aktivite gösterirken, L-NAME ve P. pungens metanol ekstresi, LPS ile uyarılan PGE2 üretimini önemli ölçüde azaltmıştır. Strach metodu sonuçlarına göre doza bağlı etki ile hücre göç hızında bir artış gözlemlenmiştir. Bulgularımız, starch testine göre P. pungens metanol ekstresinin yara iyileşmesinde rol oynayabileceğini ve antioksidan ve antiinflamatuar aktivitesinin de katkıda bulunduğu düşündürmüştür. İn vivo koşullar altında in vitro aktiviteyi doğrulamak için başka değerlendirmeler devam etmektedir

Cytotoxic effects of arctium minus methanol extract on various cancer cell lines

Amaç: Bu çalışmada Arctium minus (Hill) Bernh. ssp. minus’un toprak üstü kısımlarından elde edilen metanol ekstresinin kanser hücre hatları üzerindeki sitotoksik etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Arctium minus (Hill) Bernh. ssp. minus’un metanol ekstresinin, iki farklı insan meme kanseri hücre hattına (MCF-7 ve MDA-MB-231) ve kontrol olarak normal insan fibroblast hücre hattına (MRC-5) uygulanması ile in vitro sitotoksik etkileri araştırılmıştır. Hücre canlılık tayini CellTiter-Blue metodu kullanılarak gerçekleştirilmiştir. İstatistiksel analiz için One-Way ANOVA ve Tukey post-hoc testi kullanılmıştır. Sonuç ve Tartışma: Analizlerde, MCF-7 kanser hücrelerinde hücre canlılığı %27,8 -38,7 oranında belirlenmiş olup önemli derecede sitotoksik aktivite tespit edilmiştir (1 mg/mL ekstre uygulaması için p<0.022). Ancak MDA- MB-231 kanser hücre hatlarında %47,8-59,7 oranında hücre canlılığı gözlemlenmiştir. MRC-5 normal fibroblast hücrelerinde ise sitotoksisite gözlemlenmemiştir (%92,4 – 105,4 hücre canlılığı). Bu bulgulardan yola çıkarak, MCF- 7 kanser hücreleri ve MRC5 normal fibroblast hücrelerine 1,25 mg/mL Arcitum minus ekstresi ile muamele edilmiş ve flow sitometrisi metodu ile hücre ölümünün ölçümü gerçekleştirilmiştir. Arctium minus ekstresi uygulaması ile hücre ölümü, MCF-7 kanser hücrelerinde (%98) MRC5 normal fibroblast hücrelerinden (%25) çok daha yüksek oranda gerçekleşmiştir. Sonuç olarak, Arctium minus ssp. minus ekstresi uygulamasının hücre canlılığını MCF-7 hücre hattında normal fibroblast hücre hattına göre daha fazla azalttığı söylenilebilir.Objective: This study aimed to evaluate the cytotoxic effects of Arctium minus (Hill) Bernh. ssp. minus methanol extract derived from aerial parts on cancer cell lines. Material and Method: For cytotoxicity assays, two different human breast cancer cell lines (MCF-7 and MDA-MB-231) and healthy human fibroblast cell line (MRC-5)as a control were used. Cell viability determination was performed using the CellTiter-Blue method. One-Way ANOVA and Tukey post test were used for statistical analysis. Result and Discussion: Cell viability has been detected between ratios of 27.8-38.7% for MCF-7 cancer cell line, and a significant cytotoxic activity was observed via the analysis (1 mg/mL extract treatment p< 0.022). However, 47.8-59.7% cell viability was observed for MDA-MB-231 cancer cell line, and MRC-5 healthy fibroblast cell line did not demonstrate any cell viability (92.4-105.4% cell viability). Depending on these data, MCF-7 cancer cell line and MRC-5 fibroblast healthy cell line were treated with Arcitum minus extract, then cell viability was detected by flow cytometry technique. The ratio of the cell death was higher in MCF-7 cancer cell line (98%) compared with the MRC-5 fibroblast healthy cell line (25%) after the Arctium minus extract treatment. In conclusion, Arctium minus ssp. minus extract has significantly decreased the cell viability in MCF7 cancer cell line when compared with the MCR-5 fibroblast normal cell line

Çocuklarda influenza A ve B enfeksiyonlarının klinik ve laboratuvar özelliklerinin karşılaştırılması

Aim: In this study, we aimed to compare the clinical and laboratory findings of Influenza A and Influenza B infections in children. Methods: The study included 1826 pediatric patients (aged <16 years) who were di¬agnosed with Influenza A (n=1400) and B (n=426) infections between 1 October 2019 and 30 April 2020. The patients were also divided into age groups: the age groups of 0–2 years, 3–9 years, and 10–16 years. The characteristic clinical and laboratory findings were compared. Results: Influenza A infection was significantly more common in patients aged <2 years and was significantly less common in patients aged 3–9 years. Body temperature was significantly higher in all age groups with Influenza A infection than in children with Influenza B infection. While leukocy¬tosis and lymphopenia were significantly more common in the Influenza A group, leukopenia and neutropenia were significantly more common in the Influenza B group. While acute otitis media was more common in Influenza A infection, myositis was more common in Influenza B infection. No significant difference was found between the Influenza A and B groups in terms of hospitalization rates. Of all patients, 98.3% were treated with oseltamivir. Conclusion: Our findings indicate that Influenza A and B infections are, in general, very similar in terms of symptoms. However, Influenza A infection is more common in very young children. It progresses with higher fever and is more frequently associated with pharyngeal hy¬peremia and acute otitis media, while leukopenia, neutropenia, conjunctivitis, nasal discharge, and myositis were found to be more common in Influenza B infection.Amaç: Bu çalışmada, çocuklarda İnfluenza A ve İnfluenza B enfeksiyonlarının klinik ve laboratuvar bulgularını karşılaştırmak amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma 1 Ekim 2019 ile 30 Nisan 2020 tarihleri arasında İnfluenza A (n=1400) ve B (n=426) enfeksiyonu tanısı almış 16 yaş altı 1826 çocuk hasta içerdi. Hastalar aynı zamanda yaş gruplarına ayrıldı: 0–2 (yıl) yaş grubu, 3–9 yaş grubu, ve 10–16 yaş grubu. Karakteristik klinik bulgu¬lar ve laboratuvar bulguları karşılaştırıldı. Bulgular: İnfluenza A enfeksiyonu <2 yaşındaki hastalarda anlamlı biçimde daha yaygın, 3–9 ya¬şındaki hastalarda anlamlı biçimde daha enderdi. Vücut sıcaklığı İnfluenza A enfeksiyonlu tüm yaş gruplarında İnfluenza B enfeksiyonlu çocuklara göre anlamlı biçimde daha yüksekti. İnfluenza A grubunda lökositoz ve lenfopeni anlamlı biçimde daha yaygınken, İnfluenza B grubunda lökopeni ve nötropeni anlamlı biçimde daha yaygındı. Akut orta kulak iltihabı İnfluenza A enfeksiyonunda daha yaygınken, miyozit İnfluenza B enfeksiyonunda daha yaygındı. Hastaneye yatış oranı açısından ise İnfluenza A ve B grupları arasında anlamlı fark bulunmadı. Tüm hastaların %98,3’ü oseltamivir ile tedavi edildi. Sonuç: Bulgularımız İnfluenza A ve B enfeksiyonlarının semptomlar açısından genel olarak çok benzer olduğuna işaret etmektedir. Bununla birlikte, İnfluenza A enfeksiyonu çok küçük çocuklarda daha yaygındır. Daha yüksek ateşle ilerler ve farengeal hiperemi ve akut orta kulak ilti¬habı daha sık görülür. Lökopeni, nötropeni, konjonktivit, burun akıntısı ve miyozitin ise İnfluenza B enfeksiyonunda daha yaygın olduğu tespit edilmiştir

Investigation of volatile components and various in vitro biological activities of tilia tomentosa moench flowers

Amaç: Tilia tomentosa Moench. (Malvaceae) bitkisinin çiçeklerinden elde edilen n-hekzan ekstresinin uçucu bileşenleri, toplam fenolik madde miktarı, in vitro antioksidan, antimikrobiyal ve hücre canlılığı aktivitelerinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Kurutulan bitki materyali toz edildikten sonra, n-hekzan kullanılarak maserasyon yöntemi ile ekstre hazırlanmıştır. Uçucu bileşenleri Gaz Kromatografisi/Kütle Spektroskopisi (GC/MS) ile araştırılmış, toplam fenolik madde miktarı Folin-Ciocalteu yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Antioksidan kapasitesi DPPH ve ABTS radikal süpürücü yöntemleri ile in vitro olarak test edilmiştir. Antimikrobiyal aktivitesi Pseudomonas aeruginosa ATCC 10145, Escherichia coli NRLL B-3008, Staphylococcus aereus ATCC 6538, Helicobacter pylori ATCC 43504 ve Mycobacterium smegmatis ATCC 25291 mikroorganizmalarına karşı mikrodilüsyon yöntemi kullanılarak araştırılmıştır. In vitro hücre canlılığı üzerine etkisi hücrelerin metabolik olarak aktif olma durumlarının ölçümü ile belirlenmiştir. Bulgular: T. tomentosa n-hekzan ekstresinin ABTS ve DPPH radikal süpürücü etkisi sırasıyla 1.94 ve 1.03 olarak bunmuştur. Ek olarak, ekstrenin in vitro hücre canlılığı üzerinde azalan dozlarda artan aktivitesi tespit edilerek en yüksek aktivite 1 mg/mL dozunda gözlemlenmiştir. Ekstrenin denenen suşlardan yalnızca Staphylococcus aureus mikroorganizmasına karşı 125 µg/mL dozda etkili olduğu görülmüştür. Ayrıca major uçucu bileşeni %17.7 oranında kafur olarak tespit edilmiştir. Sonuç: T. tomentosa n-hekzan ekstresinin, hücre canlılığı üzerinde olumlu etkiye sahip olduğu ve orta düzeyde antioksidan etkinliğe sahip olduğundan dolayı hücre yenileyici olarak kullanılabileceği düşünülmektedir.Aim: The aim of this study was to investigate the volatile components, total phenolic content, and in vitro antioxidant, antimicrobial and cell viability activities of Tilia tomentosa Moench. (Malvaceae) flower n-hexane extract. Methods: The dried plant material was powdered and extracted with n-hexane by maceration. The volatile components of the extract were investigated by Gas Chromatography / Mass Spectroscopy (GC/MS) and the total phenolic content was determined using the Folin-Ciocalteu method. The antioxidant capacity was tested in vitro DPPH and ABTS radical scavenging methods. Antimicrobial activity was investigated by microdilution method against microorganisms of Pseudomonas aeruginosa ATCC 10145, Escherichia coli NRLL B-3008, Staphylococcus aereus ATCC 6538, Helicobacter pylori ATCC 43504 and Mycobacterium smegmatis ATCC 25291. The effect on cell viability in vitro was determined by measuring the metabolic activity of the cells. Results: The ABTS and DPPH radical scavenging activity of T. tomentosa n-hexane extract was found as 1.94 and 1.03, respectively. In addition, the increased activity of the extract on in vitro cell viability was determined. It was observed that the extract was effective only against Staphylococcus aureus at a dose of 125 µg/mL. The major volatile component of the extract was camphor (17.7%). Conclusion: T. tomentosa n-hexane extract has a positive effect on cell viability, and it has a moderate level of antioxidant activity. For these reasons, the extract may be used as a cell regenerator

Effects of Propolis Extract Coating on Shelf Life and Quality Parameters of Eggs Obtained from Free-Range Hens

The study was carried out to demonstrate the effects of the use of water-extracted propolis (PE) as a coating material on shelf life, storage temperature, time, and egg quality parameters obtained from free-range laying hens. The idea of coating an egg with a product to preserve its freshness for a longer time has been the subject of research by researchers. For this purpose, there are studies using samples of propolis extracted using different alcohols. In this study, the effects of coating eggs obtained from free-range reared chickens with water extracted PE and keeping them in different storage conditions on the internal and external quality parameters of the eggs were investigated. For this purpose, 80 eggs were collected from 64-week-old Lohmann brown layers. Egg samples were divided into groups of 8 treatments [2 storage times (10 and 20 days) x 2 storage temperatures (4 degrees C and 22 degrees C) x propolis coating on the shell (coated/uncoated)] and arranged to contain 10 eggs per treatment. In the study, it was seen that PE caused positive effects on the shelf life and internal quality characteristics of eggs stored at room and refrigerator temperature, as it covers the pores on the shell. As a result of coating with propolis extract, specific gravity and egg yolk index values increased (P <0.05). In addition, the number of mesophilic bacteria has decreased. Due to these positive effects, propolis can be considered as a natural alternative product that can be used for eggshell coating. It was determined at the end of the research that coating with the water-derived extract of propolis, a by-product of beekeeping activities, might have positive effects on long-term storage