Eficacia de los niveles séricos de S100B, TRAIL y adropina para predecir el resultado clínico, el núcleo del infarto final y los subtipos de ataque cerebrovascular de los pacientes con accidente cerebrovascular isquémico agudo

Objectives: To identify the significance of TRAIL and adropin release and the relative changes related to S100B levels and the relationship between these biomarkers with final infarct core, clinical outcome, and the presence of large artery atherosclerosis in acute stroke patients. Material and methods: Over a one-year period, demographic, clinical, and neuroimaging findings of 90 consecutive patients with acute ischemic stroke were evaluated. Results: Among our study population, the mean age was 69.28 ± 10 and 39 patients were female. The increased level of S100B and the decreased levels of sTRAIL with adropin were significantly associated with the moderate to the severe patient neurologic presentation (p=.0001, p=.002, p =.002, respectively). On control CT, a large infarct core was significantly associated with decreased serum level of sTRAIL and adropin (p=.001 and p=.000; respectively); however, the levels of S100B were not significantly associated with good ASPECT score (p=.684). Disability and unfavorable outcome were significantly related to the decreased level of sTRAIL and adropin (p=.001 and p=.000; respectively for THRIVE score>5). Decreased sTRAIL and adropin levels and increased S100B level were correlated with the presence of large artery atherosclerotic etiologic factor among the study population (p=.000, p=.000, p =.036, respectively). Conclusion: TRAIL and Adropin serum levels are associated with poor clinical outcome and greater infarcted area in acute ischemic stroke patients.Objetivo. Identificar la importancia de la liberación de TRAIL y adropin y los cambios relativos relacionados con los niveles de S100B y la relación entre estos biomarcadores con el núcleo final del infarto, el resultado clínico y la presencia de aterosclerosis de arterias grandes en pacientes con ataque cerebrovascular agudo. Materiales y métodos. Durante un período de un año, se evaluaron los hallazgos demográficos, clínicos y de neuroimagen de 90 pacientes consecutivos con ataque cerebrovascular isquémico agudo. Resultados. Entre la población de nuestro estudio, la edad media fue de 69,28 ± 10 y 39 pacientes eran mujeres. El aumento del nivel de S100B y la disminución de los niveles de sTRAIL con adropina se asociaron significativamente con la presentación neurológica del paciente de moderada a grave (p = ,0001, p = ,002, p = ,002, respectivamente). En la TC de control, un gran núcleo de infarto se asoció significativamente con una disminución del nivel sérico de sTRAIL y adropina (p = ,001 y p = ,000; respectivamente); sin embargo, los niveles de S100B no se asociaron significativamente con una buena puntuación ASPECT (p = ,684). La discapacidad y el resultado desfavorable se relacionaron significativamente con la disminución del nivel de sTRAIL y adropina (p = ,001 yp = ,000; respectivamente para la puntuación THRIVE> 5). La disminución de los niveles de sTRAIL y adropina y el aumento del nivel de S100B se correlacionaron con la presencia de un factor etiológico aterosclerótico de arterias grandes entre la población de estudio (p = ,000, p = ,000, p = ,036, respectivamente). Conclusiones. Los niveles séricos de TRAIL y Adropin se asocian con un resultado clínico deficiente y una mayor área infartada en pacientes con ataque cerebrovascular isquémico agudo

Nowa metoda oceny prognostycznej chorych z ostrym zawałem serca z uniesieniem odcinka ST poddanych pierwotnej angioplastyce wieńcowej: połączenie skal Zwolle i Syntax

Background: The Zwolle score (Zs) is a validated risk score used to identify low-risk patients with acute ST-elevation myocardial infarction (STEMI) undergoing primary percutaneous coronary intervention (PCI). The Syntax score (Ss) is an angiographic score that evaluates the complexity of coronary artery disease.Aim: We aimed to create a simple risk score by combining these two scores for risk stratification in patients with STEMI undergoing primary PCI.Methods: 299 consecutive STEMI patients (mean age 57.4 ± 11.7 years, 240 men) who underwent primary PCI were prospectively enrolled into the present study. The study population was divided into tertiles based on admission Zs and Ss. A high Zs (> 3) and high Ss (> 24) were defined as values in the third tertiles. A low Zs and low Ss were defined as values in the lower two tertiles. Patients were then classified into four groups: high Zs and high Ss (HZsHSs, n = 26), high Zs and low Ss (HZsLSs, n = 29), low Zs and high Ss (LZsHSs, n = 48), and low Zs and low Ss (LZsLSs, n = 196). In-hospital cardiacoutcomes were then recorded.Results: In-hospital cardiovascular mortality was higher in HZsHSs (50%) compared to the HZsLSs (27.5%), LZsHSs (0%), and LZsLSs (0.5%) groups. After adjustment for potentially confounding factors, HZsHSs (OR 77.6, 95% CI 6.69–113.1, p = 0.001), and HZsLSs (OR 28.9, 95% CI 2.77–56.2, p = 0.005) status, but not LZsHSs and LZsLSs status, remained independent predictors of in-hospital cardiovascular mortality.Conclusions: STEMI patients with HZsHSs represent the highest risk population for in-hospital cardiovascular mortality.Wstęp: Skala Zwolle (Zs) jest zweryfikowaną skalą ryzyka stosowaną do identyfikowania chorych z grupy małego ryzyka z ostrym zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) poddanych pierwotnej przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Skala Syntax (Ss) stanowi angiograficzną skalę służącą do oceny złożoności choroby wieńcowej (CAD).Cel: Celem badania było stworzenie prostej skali oceny ryzyka przez połączenie dwóch skal w celu stratyfikacji ryzyka u chorych ze STEMI poddanych pierwotnej PCI.Metody: Do badania włączono w sposób prospektywny 299 kolejnych chorych ze STEMI (śr. wieku 57,4 ± 11,7; 240 mężczyzn) poddanych pierwotnej PCI. Badaną populację podzielono na tercyle w zależności od punktacji w skalach Zs i Ss przy przyjęciu do szpitala. Do górnego tercyla kwalifikowano osoby z wysoką punktacją Zs (> 3) i Ss (> 24). Niską punktację Zs i Ss definiowano jako dwa dolne tercyle wartości. Następnie chorych podzielono na cztery grupy: wysoka punktacja Zs i wysoka punktacja Ss (HZsHSs, n = 26); wysoka punktacja Zs i niska punktacja Ss (HZsLSs, n = 29); niska punktacja Zs i wysoka punktacja Ss (LZsHSs, n = 48); niska punktacja Zs i niska punktacja Ss (LZsLSs, n = 196). Zebrano dane dotyczące kardiologicznych punktów końcowych.Wyniki: Śmiertelność wewnątrzszpitalna z przyczyn sercowo-naczyniowych była wyższa w grupie HZsHSs (50%) niż w grupach HZsLSs (27,5%), LZsHSs (0%) i LZsLSs (0,5%). Po skorygowaniu względem możliwych czynników zakłócających przynależność do grup HZsHSs (OR 77,6; 95% CI 6,69–113,1; p = 0,001) i HZsLSs (OR 28,9; 95% CI 2,77–56,2; p = 0,005) nadal stanowiła niezależny czynnik predykcyjny wewnątrzszpitalnego zgonu sercowo-naczyniowego, natomiast przynależność do grup LZsHSs i LZsLSs nie miała takiego znaczenia prognostycznego.Wnioski: Pacjenci ze STEMI zakwalifikowani do grupy HZsHSs charakteryzują się najwiekszym ryzykiem zgonu wewnątrzszpitalnego z przyczyn sercowo-naczyniowych.