Bilateral sweat tests with two different methods as a part of cystic fibrosis newborn screening (CF NBS) protocol and additional quality control.

Infants with positive CF newborn screening (NBS) results are called to a CF Centre for verification. Those, in whom the sweat test is elevated, undergo further medical procedures. The aim of our study was to evaluate the applicability of Nanoduct - a new system measuring sweat conductivity and giving immediate results in a CF NBS protocol. Measurements with Nanoduct were compared with the classic pilocarpine method. During 3 years 487 infants from CF NBS had both sweat tests performed on the same day, at the same CF centre. CF infants had a mean conductivity of 99.8 Âą 1 8.8 mmol/L and a mean chloride concentration of 74.0 Âą 18.4 mmol/L. Non-CF infants values were 29.8 Âą 7.7 mmol/L and 19.2 Âą 6.6 mmol/L respectively. A good correlation between both tests was found (95% confidence level (CI); r=0.87). The optimal cut off, based on follow up experience of screened children, for conductivity tests was 50 mmol/L and for chloride concentration was 34 mmol/L (no lost CF, 11 false positive) with 100% sensitivity and 97.5 % specificity. In conclusion Nanoduct is a very useful and reliable tool in CF NBS protocol, allowing more time efficient organization of the diagnostic and training procedures. Simultaneous bilateral sweat testing with two different methods (concentration and conductivity) provides an extra quality control system

Nadczynność tarczycy w ciąży — rola oznaczania przeciwciał przeciwko receptorowi TSH i ultrasonograficznego monitorowania płodu

Introduction: To evaluate the usefulness of measuring maternal anti-TSH receptor antibodies (TRAbs) and foetal ultrasound (US) monitoring in cases of current or past maternal hyperthyroidism.Material and methods: 77 pregnant women suffering from hyperthyroidism or with a history of Graves’ hyperthyroidism were observed prospectively. Maternal serum TSH, fT4, fT3, TRAbs, and foetal US were performed at baseline and repeated every 2–4 weeks when needed. Neonatal thyroid status was assessed based on serum TSH, fT4 and fT3 obtained in the first days of life.Results: 35 women were diagnosed with gestational hyperthyroidism and 42 with Graves’ disease; among them 26 had current and 16 past hyperthyroidism. Foetal and neonatal thyroid dysfunction occurred only in cases of maternal Graves’ disease: nine (21%) and three (7%), respectively. Active maternal Graves’ hyperthyroidism and TRAbs elevated at least five times above the upper normal limit predisposed to foetal hyperthyroidism. Maternal anti-thyroid drug therapy (ATD) and low TRAbs and fT4 were the risk factors of foetal hypothyroidism. Abnormal foetal thyroid sonogram was the only sign of foetal thyroid dysfunction. Four patients (9.5%) had high TRAbs in the 3rd trimester (10.8–29.9 IU/mL), but neither foetal nor neonatal thyroid dysfunctions were noted.Conclusions: In the cases of maternal Graves’ disease, foetal thyroid dysfunction occurs more often than commonly assumed. Foetal thyroid US is a valuable tool in early diagnosis and monitoring of the foetal thyroid status in pregnancy complicated by maternal Graves’ disease. The evaluation of biological activity of maternal TRAbs may be helpful in prenatal diagnosis in some cases. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 259–268)Wstęp: Ocena przydatności oznaczania matczynych przeciwciał przeciwko receptorowi TSH (TRAb) i ultrasonograficznego (US) monitorowania płodu u ciężarnej z aktywną lub przebytą nadczynnością tarczycy.Materiał i metody: 77 ciężarnych z aktualną nadczynnością tarczycy lub chorobą Gravesa i Basedowa (MGB) w wywiadach było obserwowanych prospektywnie. Oceniano matczyne stężenie TSH, fT4, fT3, TRAb oraz US płodu wstępnie oraz co 2–4 tygodnie w zależności od potrzeb. U noworodka badano TSH, fT4, fT3 w pierwszych dniach życia.Wyniki: U 35 badanych rozpoznano tyreotoksykozę ciężarnych a u 42 MGB: wśród nich 26 miało aktualną a 16 przebytą nadczynność tarczycy. Płodowa i noworodkowa dysfunkcja tarczycy występowała wyłącznie w przypadkach matczynej MGB: odpowiednio u 9 (21%) i 3 (7%) dzieci. Matczyna aktywna nadczynność tarczycy i podwyższone przynajmniej 5-krotnie TRAb predysponowały do nadczynności tarczycy u dziecka. Leczenie tyreostatyczne matki, niskie stężenie TRAb i fT4 były czynnikami ryzyka dziecięcej hipotyreozy. Nieprawidłowy obraz US tarczycy u dziecka był jedynym objawem płodowej dysfunkcji tarczycy. W 4 przypadkach (9,5%) wysokich TRAb u matki (10,8–29,9 IU/mL) stwierdzanych w III trymestrze ciąży nie obserwowano zaburzeń czynności tarczycy u dziecka.Wnioski: W przypadku ciąży u kobiety z MGB płodowe zaburzenia czynności tarczycy występują częściej niż się powszechnie przyjmuje. Monitorowanie ultrasonograficzne tarczycy płodu jest czułą i wartościową metodą oceny stanu czynnościowego tarczycy u dziecka. Ocena biologicznej aktywności matczynych TRAb może być przydatna w niektórych przypadkach diagnostyki prenatalnej. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 259–268

Suplementacja jodowa u ciężarnych z niedoczynnością tarczycy leczonych L-tyroksyną nie wpływa na stężenia TSH noworodków ani nie zapobiega obniżeniu stężeń wolnych hormonów tarczycy u matek w drugim i trzecim trymestrze

  Introduction: Pregnant women require about 250 μg of iodine daily. Hypothyroid women treated with L-thyroxine do not utilise iodine, and metabolism of L-thyroxine tablets is an additional source of iodine for their foetuses. The aim of the study was to evaluate the influence of iodine supplementation in hypothyroid pregnant women treated with L-thyroxine on neonate TSH concentration and maternal thyroid parameters. Material and methods: Ninety-two pregnant women with primary hypothyroidism on adequate thyroid hormone replacement were voluntarily divided into two groups: “thyroxine” (n = 38) treated with L-thyroxine only, and “thyroxine + iodine” (n = 54) treated additionally with 150 μg/day of iodine since 10th gestational week. Primary outcomes were the maternal thyroid function tests (TSH, fT4, fT3) and neonatal TSH concentrations at the 3–4th day of life. Urinary iodine concentration was measured at first and third trimester to compare iodine status in both groups. Results: Iodine supplementation significantly increased median urinary ioduria in the third trimester (from 95.15 μg/L to 151.50 μg/L), but did not prevent the decrease of maternal fT4 and fT3 concentrations in the second and third trimester. Median neonate TSH concentration in both groups was within normal range, but was 33% higher in the “thyroxine + iodine” than in the “thyroxine” group (1.91 mU/L vs. 1.34 mU/L). Moreover, 8.77% of newborns in the “thyroxine + iodine” group had TSH > 5 mIU/L. Conclusions: We did not find evidence for a positive influence of iodine supplementation on thyroid function of either hypothyroid pregnant women sufficiently treated with L-thyroxine or their neonates. (Endokrynol Pol 2016; 67 (4): 367–374)    Wstęp: U ciężarnych rekomendowana jest zwiększona podaż jodu pokrywająca zapotrzebowanie kobiety i dziecka. Tarczyca ciężarnej z niedoczynnością nie zużywa jodu. Jod dostarczony w diecie, suplementach oraz pochodzący z metabolizmu tyroksyny stanowi źródło wyłącznie dla płodu. Celem pracy była ocena wpływu suplementacji jodowej u ciężarnych z niedoczynnością tarczycy na stężenia TSH noworodków i parametry tarczycowe matek. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 92 ciężarnych z pierwotną niedoczynnością tarczycy wyrównaną w trakcie leczenia L-tyroksyną podzielono na dwie grupy: „tyroksyna” (n = 38) leczone jedynie tyroksyną i “tyroksyna + jod” (n = 54) otrzymujące tyroksynę i od 10. tygodnia ciąży jod 150 μg/dobę. U matek oznaczano TSH, fT4, fT3 w każdym trymestrze a u noworodków TSH w 3–4 dobie życia. Zaopatrzenie w jod oceniano na podstawie jodurii badanej w 1. i 3. trymestrze. Wyniki: Suplementacja jodowa spowodowała istotne zwiększenie mediany jodurii z 95,15 μg/l do 151,50 μg/l, jednak nie zapobiegła obniżeniu stężeń fT4 i fT3 w 2. i 3. trymestrze. W obu grupach mediana stężeń TSH noworodków utrzymywała się w granicach normy, ale była o 33% wyższa w grupie „tyroksyna + jod” niż w grupie „tyroksyna”(1,91 mU/l vs. 1,34 mU/l). Tylko w grupie „tyroksyna + jod” stwierdzono u noworodków stężenie TSH > 5 mIU/l co dotyczyło 8,77% badanych. Wnioski: Nie uzyskano dowodów na pozytywny wpływ suplementacji jodowej u ciężarnych z niedoczynnością tarczycy właściwie wyrównanych L-tyroksyną na TSH noworodków. Nie zaznaczył się także wpływ na parametry tarczycowe u kobiety ciężarnej. (Endokrynol Pol 2016; 67 (4): 367–374)

Iodine status of pregnant women from central Poland ten years after introduction of iodine prophylaxis programme

Wstęp: Do 1997 roku Polska należała do grupy krajów europejskich o umiarkowanym/łagodnym niedoborze jodu. W 1997 roku wprowadzono narodowy program profilaktyki jodowej, polegający na obowiązkowym jodowaniu soli kuchennej przeznaczonej do użytku domowego w ilości 30 &#177; 10 mg KI/kg soli, obligatoryjnym jodowaniu odżywek dla niemowląt w ilości 10 &#956;g KI/100 ml i nieobowiązkowej suplementacji kobiet ciężarnych i karmiących o dodatkowe 100-150 &#956;g jodu dziennie. Celem podjętej pracy była ocena zaopatrzenia w jod kobiet ciężarnych po upływie 10 lat od wprowadzenia profilaktyki jodowej. Materiał i metody: Przeprowadzono badanie przekrojowe w grupie 100 zdrowych kobiet ciężarnych z terenu województwa mazowieckiego, będących w 5.-38. tygodniu ciąży. Kryterium włączenia były: prawidłowa czynność tarczycy, prawidłowy przebieg ciąży, ciąża pojedyncza, nie przyjmowanie leków wpływających na tarczycę, z wyjątkiem suplementów jodu. Badano stężenie TSH, fT4, fT3, tyreoglobuliny (TG), przeciwciał antyperoksydazowych (TPO-Ab) i antytyreoglobulinowych (Tg-Ab) w surowicy oraz stężenie jodu w dobowym moczu. Objętość i morfologię tarczycy oceniano ultrasonograficznie. Wyniki: Jedynie 58% ciężarnych spożywało dietę bogatą w nośniki jodu, a 35% otrzymywało suplementy jodowe. U 28% badanych stwierdzano wole: w 11% przypadków miąższowe, w 17% guzowate. Mediana objętości wola wynosiła 18,7 ml (zakres 6,8-29,0 ml). Mediana stężenia jodu w moczu była 112,6 &#956;g/l (zakres 36,3-290,3 &#956;g/l); jedynie u 28% badanych joduria wynosiła &#8805; 150 &#956;g/l. Mediana jodurii była znamiennie wyższa w grupie przyjmującej suplementy jodowe niż w grupie nie otrzymującej takich suplementów: 146 &#956;g/l v. 97,3 &#956;g/l, p < 0,001. Stężenie TSH, fT3 i stosunek molarny fT3/fT4 wzrastały znamiennie w czasie trwania ciąży, podczas gdy stężenie fT4 malało. Mediana TG była prawidłowa: 18,3 ng/ml (zakres 0,4&#8211;300,0 ng/ml) i nie różniła się istotnie pomiędzy trymestrami. Noworodkowe TSH oceniane w trzeciej dobie życia w ramach skriningu niedoczynności tarczycy było w każdym przypadku prawidłowe: mediana wynosiła 1,49 mjm./l (zakres 0,01-7,2 mjm./l) i tylko 2,9% wyników było powyżej 5 mjm./l. Wniosek: Celem zapewnienia dostatecznej podaży jodu w okresie ciąży, każdej zdrowej kobiecie ciężarnej należy zalecać przyjmowanie 150 mg jodu dziennie, zgodnie z założeniami polskiej profilaktyki jodowej. (Endokrynol Pol 2010; 61 (6): 646-651)Introduction: Until 1997, Poland was one of the European countries suffering from mild/moderate iodine deficiency. In 1997, a national iodine prophylaxis programme was implemented based on mandatory iodisation of household salt with 30 &#177; 10 mg KI/kg salt, obligatory iodisation of neonatal formula with 10 &#956;g KI/100 mL and voluntary supplementation of pregnant and breast-feeding women with additional 100-150 &#956;g of iodine. Our aim in this study was to evaluate the iodine status of pregnant women ten years after iodine prophylaxis was introduced. Material and methods: A cross-sectional study was undertaken in 100 healthy pregnant women between the fifth and the 38th week of gestation with normal thyroid function, singleton pregnancy, normal course of gestation, without drugs known to influence thyroid function except iodine. Serum TSH, fT4, fT3, thyroglobulin (TG), anti-peroxidase antibodies (TPO-Ab), anti-thyroglobulin antibodies (TGAb) and urinary iodine concentration (UIC) were determined. Thyroid volume and structure were evaluated by ultrasonography. Results: Fifty nine per cent of studied pregnant women had a diet rich with iodine carriers and 35% obtained iodine supplements. Twenty eight per cent appeared to have a goitre: 11 diffuse and 17 a nodular one, median goitre volume was 18.7 mL (range 6.8-29.0 mL). Median UIC was 112.6 &#956;g/L (range 36.3&#8211;290.3 &#956;g/L), only 28% of women had UIC &#8805; 150 &#956;g/L. Median UIC was significantly higher in the group receiving iodine supplements than in the group without iodine supplements: 146.9 &#956;g/L v. 97.3 &#956;g/L respectively, p < 0.001. Serum TSH, fT3 and fT3/fT4 molar ratio increased significantly during pregnancy while fT4 declined. Median serum TG was normal: 18.3 ng/mL (range 0.4-300.0 ng/mL) and did not differ between trimesters. Neonatal TSH performed on the third day of life as a neonatal screening test for hypothyroidism was normal in each case: median value was 1.49 mIU/L (range 0.01-7.2 mIU/L). Less than 3% (2 out of 68) of results were > 5 mIU/L. Conclusion: Iodine supplements with 150 &#956;g of iodine should be prescribed for each healthy pregnant woman according to the assumptions of Polish iodine prophylaxis programme to obtain adequate iodine supply. (Pol J Endocrinol 2010; 61 (6): 646-651

Bilateral sweat tests with two different methods as a part of cystic fibrosis newborn screening (CF NBS) protocol and additional quality control.

Infants with positive CF newborn screening (NBS) results are called to a CF Centre for verification. Those, in whom the sweat test is elevated, undergo further medical procedures. The aim of our study was to evaluate the applicability of Nanoduct - a new system measuring sweat conductivity and giving immediate results in a CF NBS protocol. Measurements with Nanoduct were compared with the classic pilocarpine method. During 3 years 487 infants from CF NBS had both sweat tests performed on the same day, at the same CF centre. CF infants had a mean conductivity of 99.8 Âą 1 8.8 mmol/L and a mean chloride concentration of 74.0 Âą 18.4 mmol/L. Non-CF infants values were 29.8 Âą 7.7 mmol/L and 19.2 Âą 6.6 mmol/L respectively. A good correlation between both tests was found (95% confidence level (CI); r=0.87). The optimal cut off, based on follow up experience of screened children, for conductivity tests was 50 mmol/L and for chloride concentration was 34 mmol/L (no lost CF, 11 false positive) with 100% sensitivity and 97.5 % specificity. In conclusion Nanoduct is a very useful and reliable tool in CF NBS protocol, allowing more time efficient organization of the diagnostic and training procedures. Simultaneous bilateral sweat testing with two different methods (concentration and conductivity) provides an extra quality control system

Rozpoznanie mukowiscydozy w przesiewie noworodkowym w Polsce – 15 lat doświadczeń

Early diagnosis of cystic fibrosis (CF) made by the introduction of CF NBS (Cystic Fibrosis Newborn Screening) provides the opportunity to undertake preventive measures and provide treatment before the development of irreversible changes in the respiratory tract and other complications. CF NBS was conducted as a pilot programme in four Polish districts in the period 1999-2003. In 2006 CF NBS started again and was gradually extended across the country. The aim of this study was to show the evolution of the Polish CF NBS strategies and assess the diagnostic consequences of this programme. Material and methods: The study involved children diagnosed and treated only in the IMiD Centre. The strategy in Polish CF NBS was modified over time. Firstly, the model IRT/IRT and IRT/IRT/DNA with one mutation was implemented, which was followed by IRT/DNA with a gradually expanding number of CFTR mutations (tab. I). Newborns with positive results of CF NBS were called to the CF IMiD Centre, and sweat tests were performed. The children diagnosed and children with mutations in both alleles of the CFTR gene (even if at least one of them had undefined pathogenicity) were taken under IMiD Centre care. Sensitivity, specificity and positive predictive values during subsequent stages of CF NBS were calculated (tab. III). Results: During the 1999-2003 pilot study 444 063 newborns underwent CF NBS and in 74 cases CF was diagnosed. 582 693 newborns were screened from September 2006 to December 2011 in four regions and 100 children were diagnosed with CF. The frequencies of CF in the Polish population in both screening periods were 1:5767 and 1:5712 respectively. Firstly, the IRT/IRT model was implemented, but the number of newborns called to the CF Centre was high - the PPV was 7.6%. In the next step CF NBS DNA analysis was used. Here sensitivity and specificity were high − nearly 100%. In the following years the number of mutations detected was expanded (including 16 most common ones in the Polish population). Due to the panel changes, the number of calls declined and the PPV (predictive positive value) improved (to 26.1%) after the application of expanded genetic analysis. Expanding the panel of mutations resulted in an increased number of carriers and observational subjects. Conclusions: IRT/DNA strategy with expanded DNA analysis provides the opportunity for earlier CF diagnosis even in children with normal sweat test values. However, this model caused frequent carrier detection and inconclusive diagnosis in comparison to IRT/IRT or IRT/IRT/DNA with a limited number of mutations. Further research and changes in Polish CF NBS are needed to increase the PPV, while preserving high sensitivity and specificity. Key words: diagnostics, newborn screening, cystic fibrosisWczesne rozpoznanie mukowiscydozy dzięki wprowadzeniu CF NBS (Cystic Fibrosis Newborn Screening) daje możliwość podjęcia działań profilaktycznych i leczniczych przed powstaniem nieodwracalnych zmian w układzie oddechowym oraz innych powikłań. W latach 1999-2003 prowadzono pilotażowy CF NBS na terenie czterech polskich województw. W 2006 roku wznowiono program na tym samym obszarze, a od czerwca 2009 roku jest on prowadzony w całym kraju. Celem pracy było przedstawienie ewolucji algorytmów diagnostycznych, według których prowadzono w Polsce badanie przesiewowe noworodków w kierunku mukowiscydozy oraz ich przydatności diagnostycznej. Materiał i metody: Praca dotyczy dzieci, u których diagnostyka i leczenie prowadzone było w Instytucie Matki i Dziecka. W trakcie prowadzenia polskiego CF NBS algorytm diagnostyczny ulegał modyfikacji. Początkowo wdrożono schemat IRT/IRT oraz IRT/IRT/DNA z oznaczeniem jednej mutacji, Następnie wprowadzono schemat IRT/DNA ze stopniowo rozszerzanym panelem mutacji genu CFTR (tab. I). Dzieci z nieprawidłowym wynikiem CF NBS wzywane były na wizytę weryfikacyjną. podczas której wykonywano testy potowe. Dzieci, u których potwierdzono chorobę lub gdy stwierdzano mutacje w obu allelach genu CFTR (nawet jeśli przynajmniej jedna z nich była mutacją o nieznanych lub niejednoznacznych konsekwencjach klinicznych), pozostawały pod opieką IMiD. Czułość, swoistość oraz wartość predykcyjną dodatnią (PPV) obliczono dla poszczególnych etapów prowadzenia CF NBS (tab. III). Wyniki: W okresie prowadzenia badania pilotażowego (1999-2003) zbadano 444 063 noworodków, u 74 rozpoznano CF. W latach 2006-2011 na terenie województw mazowieckiego, warmińsko- -mazurskiego, podlaskiego i lubelskiego zbadano 582 693 noworodki i rozpoznano CF u 100 dzieci. Częstość występowania mukowiscydozy w populacji polskiej w obu okresach, w których prowadzony był przesiew, wynosiła odpowiednio 1:5767 oraz 1:5712. Początkowo stosowano schemat IRT/IRT. Skutkiem była duża liczba wezwań na wizyty weryfikacyjne i niskie PPV – 7,6%. Dołączenie analizy DNA do CF NBS pozwoliło na uzyskanie wysokiej czułości i swoistości bliskiej 100%. W kolejnych latach prowadzenia CF NBS poszerzono panel analizy DNA uwzględniający wykrywanie 16 najczęściej występujących w polskiej populacji mutacji genu CFTR, stopniowo zwiększając liczbę mutacji rzadziej występujących. Dzięki temu zmniejszyła się liczba wezwań do ośrodka na wizyty weryfikacyjne, Najwyższe PPV – 26,1% uzyskano po zastosowaniu rozszerzonej analizy genetycznej. Rozszerzanie panelu analizy molekularnej przyczyniło się do wzrostu liczby przypadków obserwacyjnych. Wnioski: Na podstawie przedstawionych wyników można wnioskować, że zastosowanie schematu IRT/DNA z rozszerzonym panelem analizy DNA daje możliwość wczesnego rozpoznania CF nawet u dzieci z prawidłowymi wartościami testów potowych. Jednakże zastosowanie tego modelu powoduje zwiększenie liczby przypadków wymagających obserwacji w porównaniu do używanego uprzednio schematu IRT/IRT lub IRT/IRT/DNA z ograniczonym panelem mutacji. Potrzebne są dalsze badania oraz wprowadzenie zmian w polskim CF NBS, tak aby zwiększyć PPV utrzymując wysoką czułość iswoistość

Fertility-Sparing Management May Be Considered in Young Women with Uterine Sarcoma

Uterine sarcomas occur very rarely in young women. Hysterectomy, which is a standard treatment, may not be acceptable for those patients, especially nulliparous women. Fertility-sparing management may be an alternative. The aim of the study was to assess fertility-sparing management in patients with uterine sarcoma. Eleven patients were eligible for the study. Histopathologic types of the tumor included: adenosarcoma (n = 3), low-grade endometrial stromal sarcoma (n = 3), low-grade myofibroblastic sarcoma (n = 1), leiomyosarcoma (n = 1), leiomyosarcoma myxoides (n = 1), rhabdomyosarcoma (n = 1), high grade endometrial stromal sarcoma (n = 1). The mean age of the patients at the time of diagnosis was 27.4 years (range: 17&ndash;35) and the average follow-up 61 months (range: 12&ndash;158). Six patients received adjuvant treatment: megestrol (n = 5) and chemotherapy (n = 1). Recurrence was diagnosed in five cases. Median time to recurrence was 35 months (range: 8&ndash;90). Three patients conceived spontaneously following treatment and gave at least one live birth. In total, five full-term pregnancies were recorded and five healthy children were born. Fertility-sparing management may be considered in some patients with uterine sarcoma; however, it may not be appropriate in high-grade endometrial stromal sarcoma. Patients with adenosarcoma may have a low chance of childbearing

Poziom witaminy D u dzieci otyłych przed i po wprowadzeniu programu leczniczego

An influence of the 3-months weight-reduction programme on vitamin D concentration in obese prepubertal children was evaluated. The programme consisted of dietary and physical activity modifications and behaviour therapy including individual psychological care for the child and its family. The recommended daily intake from low-energy diet was 1200–1400 kcal/day. Vitamin D intake was lower in obese children before and during therapy in comparison to the controls and recommended intake. Hypovitaminosis D in obese children corresponded to decreased vitamin D intake and was more prevalent during fall/winter than spring/summer. Analysis of diet and measurements of the serum vitamin D concentration in obese children during weight-reduction therapy may be useful for monitoring of this vitamin status and for modifications of diet or supplementation. Further longitudinal studies are necessary to study the relationship between obesity, weight loss and vitamin D in prepubertal children