Surfactant and use of exogenous surfactant in neonatal rds

Respiratuvar Distres Sendromu (RDS) ve komplikasyonları yenidoğan bebeklerin en önemli mortalite ve morbidite nedenlerinden biridir. Gelişmiş ülkelerde yenidoğan bebek ölümlerinin dörtte birinin RDS.ye bağlı olduğu bilinmektedir. Son yıllarda mekanik solunum cihazlarının kullanılması, destek tedavisindeki gelişmelerin yanısıra ekzojen surfaktanın kullanılması RDS.ye bağlı mortaliteyi belirgin olarak azaltmıştır. Fujiwara ve arkadaşları tarafindan 1980 yılında ilk kez kullanılmasını izleyen çok geniş çalışmalar yapılmasına rağmen doz, doz sayısı, doz aralığı, surfaktan tipi ve kullanım şekli hala tartışılmaktadır. Sunumda surfaktanın yapısı, etki mekanizması ve klinik uygulamalara değinilmiş ve uygulamalar literatür ışığında tartışılmıştır.Respiratory distress syndrome (RDS) and its complications are major causes of mortality and morbidity among newborns. One-fourth of newborn deaths is due to RDS in well developed countries. Besides developments in supportive treatment and use of assisted mechanical ventilation, application of surfactant replacement treatment has significantly recently decreased RDS related mortality. Fujiwara and colleagues pioneered surfactant treatment in 1980 and numerous clinical trials has been performed since then. However dose of surfactant, number of doses, dose intervals, type of surfactant, and techniques of administration has still been under investigation

Vitamin A status of healthy children in Manisa, Turkey

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Vitamin A deficiency is a major public health nutrition problem in the developing world. Even subclinical Vitamin A deficiency is associated with increased childhood mortality. Severe maternal vitamin A deficiency may cause increased mortality in the first months of life. There have been a limited number of studies regarding vitamin A status in Turkey. The aim of this study was to assess vitamin A status of healthy children in Manisa, Turkey.</p> <p>Methods</p> <p>Vitamin A status of 100 healthy children aged 36-48 months is evaluated. The children were seen during routine examination. Serum retinol concentrations were measured by high-performance liquid chromatography. Duration of breast feeding, age solid foods introduced, use of supplementary vitamins, weight and height, and intake of specific groups of nutrients on a daily, weekly and monthly basis were collected from a questionnaire completed by the mothers. Height and weight z-scores were calculated according to national standards. Mothers of 20 of the 100 children were known to have normal serum and breast milk retinol concentrations. Children with normal serum retinol concentration were compared with the children with VAD. Student's t-test and Mann-Whitney test were used to compare independent variables. The Pearson correlation analysis test was used to test relation between numeric variables.</p> <p>Results</p> <p>Mean retinol concentration was 0.98 ± 0.32 μmol/L in the whole study group. Serum retinol concentrations were normal (>0.70 μmol/L) in 89% of the children. When children with normal serum retinol concentrations were compared with those with retinol concentrations lower than 0.70 μmol/L, there was no difference in terms of age, gender, weight and height at the time of study, z-scores, birth weight, birth length, duration of breast feeding, time to begin solid food, rate of supplementary vitamin use, and rate of infections (P > 0.05). There was not any relation between vitamin A concentrations and weight and height at the time of study, z-scores, birth weight, birth length, duration of breast feeding, time to begin solid food, vitamin use, and frequency of intake of specific groups of nutrients (P > 0.05).</p> <p>Conclusions</p> <p>This study showed that VAD is a moderate health problem in Manisa.</p

Frequency of urinary tract infection in newborns who present with jaundice

Yenidoğan döneminde fizyolojik olabilen sarılık, idrar yolu enfeksiyonu (İYE) gibi sistemik hastalıkların bir bulgusu olarak ortaya çıkabilir. Bu çalışmanın amacı bir aylıktan önce sarılıkla başvuran, başka sistemik bulgusu olmayan yenidoğanlarda İYE sıklığının belirlenmesidir. Bu çalışmada eylül 2003-mart 2005 tarihleri arasında Celal Bayar Üniversitesi Çocuk Polikliniği'ne sarılık yakınması ile başvurmuş olan 1 aydan küçük 83 hastanın kayıtları incelendi. Başvuru anındaki ateş yüksekliği, huzursuzluk, kusma, ishal, idrar-gaita renginde değişiklik kaydedildi. Hemoglobin, hematokrit, retikülosit düzeyleri, karaciğer fonksiyonları aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), gama glutamil transferaz (GGT), total ve direkt bilirubin, üre ve kreatinin düzeyleri değerlendirildi. Tüm hastaların idrar örneklerindeki dansite, pH, nitrit pozitifliği ve lökosit/eritrosit deşarjı bakıldı. Standart kantitatif idrar kültüründe tek mikroorganizmanın 105 ve üzerinde kolonisi üremiş olanlar idrar yolu enfeksiyonu grubuna alındı. Sarılık süreleri ve tedavi gereksinimi belirlendi. İdrar yolu enfeksiyonunun %21.6 hastada saptanmış olduğu görüldü. Sarılık başlangıcı her iki grup arasında anlamlı farklı değildi ancak sarılık süresi İYE grubunda anlamlı uzundu (p=0.00). Tedavi gereksinimi gruplar arasında farklı değildi (p=0.28). Biyokimyasal ve hematolojik parametrelerden ALT düzeyinin İYE grubunda istatistiksel olarak anlamlı yüksek olduğu bulundu (p=0.00). İYE saptanan 18 hastanın %38.9'unda (n=7) E.coli, %33.3'ünde (n=6) Klebsiella ürediği belirlendi. Asemptomatik hiperbilirubinemisi olan bebeklerin bakteriyemi riski de göz önüne alınarak, sarılık süresi ve tam idrar analiz ve mikroskopi sonuçlarından bağımsız olarak idrar kültürü sonuçları ile İYE açısından değerlendirilmesi morbidite ve mortalitenin azaltılması açısından önem taşıyabilir.Jaundice during the newborn period may be a finding of urinary tract infection (UTI). The aim of this study was to determine the frequency of UTI in otherwise healthy newborns who present with jaundice before one month of age. Records of the 83 newborns who presented to Celal Bayar University Pediatrics Outpatient with jaundice before one month of age between September 2003 and March 2005 were investigated in this study. Fever, irritability, vomitting, diarrhea, change in urine and stool color at presentation were recorded. Hemoglobin, hematocrit, reticulocyte counts, liver function tests including aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), gama glutamyl transferase (GGT), total and direct bilirubin, urea and creatinin levels were evaluated. Density, pH, nitrite and leukocyte/erythrocyte discharge of the urine samples were recorded. Infants in whom 105 colonies of a single microorganism had grown in the standard quantitative urine cultures were included in the urinary tract infection group. Duration of jaundice and requirement for treatment were determined. Urinary tract infection was found to be diagnosed in 21.6% of the cases. Initiation of jaundice was not different between the two groups but duration of jaundice was significantly longer in the group with UTI (p=0.00). Requirement for treatment was not different between the groups (p=0.28). Levels of ALT were significantly higher in the group with UTI (p=0.00). It was found that among the 18 cases with UTI, E.coli was detected in 38.9% (n=7), Klebsiella was detected in 33.3% (n=6). Urinay tract infection needs to be evaluated with urine culture in newborns with aymptomatic hyperbilirubinemia regardless of the duration of jaundice and urinary analysis results to decrease morbidity and mortality considering the high risk of bacteremia in the age group

Comparison of two different hepatitis B vaccinal schedules in healthy infants

Amaç: Taşıyıcılık oranının yüksek olduğu gelişmekte olan ülkelerde tüm yenidoğanların doğumdan hemen sonra aşılanması perinatal hepatit B enfeksiyonun önlenmesinde büyük önem taşımaktadır. Çalışmamızda sağlıklı yenidoğanların 0, 1, 6. ve 2, 4, 6. aylarda yapılan hepatit B aşısına karşı gelişen anti-HBs yanıtlarını araştırdık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya alınan 73 bebek iki gruba ayrıldı. Gruplar arasında yaş, cins ve ağırlık açısından istatiksel olarak anlamlı fark yoktu. I. gruba (n= 34) 0, 1, 6. aylarda ve II. gruba (n= 39) 2, 4, 6. aylarda 10 mcg dozunda hepatit B aşısı (Engeriks B, pediatrik, Smith Kline Beecham) rekombinant hepatit B virus aşıları uygulandı. Bulgular: Serum örnekleri son aşılamadan 3 ay sonra alınarak hepatit B yüzey antijenine karşı gelişen antikor düzeyleri ELİSA test kiti ile saptandı. Serokonversiyon ve seroproteksiyon oranları sırası ile Grup I'de % 100, % 85.3 ve grup II'de % 100 ve % 97.5 olarak bulundu. İki grup kıyaslandığında, grup II'deki 100 mIU/ml'nin üzerindeki anti-HBs düzeylerinin 1-9 mIU/ml ve 10-100 mIU/ml'lik anti-HBs düzeylerine göre anlamlı şekilde daha yüksek olduğu gözledi (p= 0.020, p= 0.0008). Serokonversiyon ve seroproteksiyon oranları bakımından ise her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Sonuç: Erken aşılama şemasının annenin hepatit B serolojisine rutin olarak bakılamadığı ülkemiz koşullarında HBV infeksiyonlarına karşı etkili bir koruma sağladığı, ancak geç aşılamanın daha yüksek antikor düzeyleri oluşturduğu sonucuna varıldı.Objective: Early vaccination after birth is of great importance for prevention of perinatal hepatitis B infection in developing countries in which rate of carriers is high. In this study, anti-HBs responses to hepatitis B vaccination, given to healthy newborns on birth, first, and sixth months or second, fourth, and sixth months are tested. Material and Method: A total of 73 babies were included in two groups in the study. There were not any significant differences in age, gender, and weight between the two groups. Group I (n=34) at birth, first, and sixth months and group II (n=39) at second, fourth, and sixth months received 10 mcg hepatitis B vaccine (Engerix B, pediatric, Smith Kline Beecham). Result: Sera were obtained three months after the last dose of vaccination and tested for antibodies against hepatitis B surface antigen by ELISA test kit. Seroconversion and seroprotection rates were, 100 %, and 85.3 % in group I, and 100 %, and 97.5 % in group II respectively. Anti-HBs levels above the 100 mIU/ml level were significantly higher than the 1-9 mIU/ml and 10-100 mIU/ml levels in group II compared to the levels in group I (p= 0.020, p=0.0008). Seroconversion and seroprotection rates were not significantly different between the two groups. Conclusion: Early vaccination scheme is an effective measure against HBV infections in Turkey where hepatitis B serology tests are not routinely performed; however delayed vaccination scheme produces higher antibody levels than early vaccination

Breastfeeding practice in Manisa region

Bu çalışmanın amacı, Manisa'daki kent, kır ve gecekondu bölgelerinde emzirme ile ilgili bilgi düzeylerinin ve uygulamaların belirlenmesidir. Çalışmaya Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlam Çocuk Polikliniği, Muradiye ve Nurlupınar Sağlık Ocağı bölgelerinde izlenen anneler alındı. Tüm annelere emzirme ile ilgili bilgi ve uygulamalarına yönelik bir anket uygulandı. Bu çalışmaya alınan 216 annenin yaşları 17-42 arasındaydı. Emzirmenin kırsal ve gecekondu bölgesinde daha sık olarak bebek her ağladığında, kentte ise 2-3 saatte bir olduğu saptandı (p=0.00). Altı aydan uzun süre gece emzirme de kırsal ve gecekondu bölgelerinde kente göre daha uzundu (sırası ile %61.6, %75 ve %50, p=0.001). Çalışmayan annelerin daha yüksek oranda bir grubu bebek her ağladığında emzirmekteydi (p= 0.001). Toplam anne sütü verme süresi bölgeler arasında anlamlı fark göstermedi. Sadece anne sütü alma süresi % 76.2 annede 4 ay üzerinde idi. Ek gıdalara geçme % 42.3 oranında 5-6. ayda başlatıldı. Kent, kırsal alan ve gecekondu bölgesinden gelenlerin sırası ile %79, %75.6 ve %86.8'i 4-8 ay sadece anne sütü verilmesi gerektiğini belirtti. Ek gıda ile birlikte anne sütüne devam etme süresi bölgemizdeki annelerin %78.5'inde 9 ayın üzerinde bulundu. Bölgemizde kent, kırsal ve gecekondu bölgeleri arasında emzirme sıklığı ve gece emzirmeye devam etme süresi dışındaki emzirme uygulamaları benzerlik göstermektedir.The aim of this study was to determine the level of knowledge about breast feeding and breast feeding practices in urban, rural and shanty areas in Manisa region. Mothers followed up at Celal Bayar Hospital Faculty Well Child Care Outpatient Service and in Muradiye and Nurlupınar Health Care Centers were included in the study. Questionnaire about knowledge and practice of breastfeeding was applied to all mothers. Mothers included in this study aged between 17-42 years. It was detected that breastfeeding is more frequent upon baby's demand in rural and shanty areas, and in every 2-3 hours in urban areas (p=0.00). Nocturnal breastfeeding longer than 6 months was more frequent in rural and shanty areas when compared to the urban areas (61.6% and 75% vs 50% respectively, p=0.001). Unoccupied mothers breastfed upon baby's demand more frequently (p= 0.001). Total duration of breastfeeding was not significantly different among the groups. Duration of exclusive breastfeeding was more than 4 months in 76.2% of the mothers. Weaning was initiated at 5-6 month-age by 42.3% of the mothers. Of the mothers from urban, rural and shanty areas, 79%, 75.6% and 86.8% respectively, stated that duration of breastfeeding should be 4-8 months. It was found that breastfeeding was continued along with other foods for longer than 9 months in 78.5% of the mothers in our region. Breastfeeding practices, except frequency of breastfeeding and duration of nocturnal breastfeeding, were similar between urban, rural and shanty areas in our region

The Comparison of Four Different Regimens Used for Neonatal Umbilical Cord Care

OBJECTIVE: There is no consensus on the regimens used for umbilical cord care. The purpose of this study is to compare the effectiveness of different regimens used for umbilical cord care. STUDY DESIGN: Dry cord care, alcohol, povidone-iodine, or eosine were applied to 173 healthy fullterm neonates. Periumbilical swab samples were taken on the first, third and the tenth days after delivery. Chi square and frequency analysis were applied. RESULTS: There was no difference between the effectiveness of the four different regimens. The differences between the groups for percentage of colonization and the colonized species, and the separation times of umbilical cord were not significant. CONCLUSIONS: Dry care is a suitable method for umbilical cord care as antimicrobial agents have no superiority in healthy fullterm babies