Study of pulmonary function tests in Type 2 Diabetes Mellitus and their correlation with glycemic control and systemic inflammation

Introduction: Reduced lung function in diabetes has been described for long but its clinical importance is not yet clear. Also, limited literature is available regarding its association with sugar control, and its correlation with inflammatory markers. Thus, we aimed to study the pulmonary function test abnormalities and systemic inflammation in type 2 diabetes mellitus. Material and methods: 100 patients with type 2 diabetes were divided into two groups depending on control of diabetes (group A–HbA1C ≤ 7% and group B-HbA1C > 7%). All the subjects selected underwent detailed evaluation including testing for HbA1C, HsCRP (high-sensitivity C-reactive protein), serum ferritin and serum fibrinogen, along with pulmonary function testing. Results: Percentage predicted FVC (forced vital capacity), FEV1 (forced expiratory volume in 1 second) and SVC (slow vital capacity) were significantly reduced, while mean values of inflammatory markers [fibrinogen (p < 0.001) and hsCRP (p < 0.002)] were significantly higher in uncontrolled diabetes group. There was a significant negative correlation between FEV1 (r = –0.739, p < 0.001), FVC (r = –0.370, p < 0.001), SVC (r = –0.635, p < 0.001) with HbA1C. HbA1C had a positive correlation with hsCRP (r = –0.308, p < 0.002) and fibrinogen (r = 0.388, p < 0.001). Conclusion: Pulmonary functions were decreased and inflammatory markers like hsCRP, fibrinogen, and ferritin significantly increased in uncontrolled diabetics. Also, a potential association was seen between higher values of inflammatory markers like hsCRP and fibrinogen and decrease in lung function. This information, requiring confirmation with larger multicentre studies, remains important because of potential epidemiological, clinical and therapeutic implications

Different Faces of HIV in a Single Patient

Opportunistic infections (OIs) are a major cause of morbidity and mortality in patients with human immunodeficiency virus (HIV) infection. The most common opportunistic infection is tuberculosis, followed by candidiasis, infections causing diarrhoea, and pneumocystis carinii pneumonia (PCP). We hereby report the case of a 34-year-old male with clinical stage-IV acquired immunodeficiency syndrome (AIDS) who had multiple OIs including visceral leishmaniasis (VLs) an uncommon co-infection in the Indian scenario. This patient also had features of multiple pulmonary infections-bacterial, mycobacterial and fungal, a rare clinical problem in HIV

Parametry czynności układu oddechowego u chorych na cukrzycę typu 2 i ich korelacja z kontrolą glikemii i zapaleniem systemowym

WSTĘP: Obniżone parametry czynności płuc u chorych na cukrzycę to zjawisko opisywane od wielu lat, ale kliniczne znaczenie tego faktu nie zostało dotychczas wyjaśnione. Piśmiennictwo dotyczące związku tego zjawiska z kontrolą glikemii i markerami zapalenia jest bardzo ubogie. Celem badania była ocena występowania zaburzeń czynności płuc i zapalenia systemowego u chorych na cukrzycę typu 2. MATERIAŁ I METODY: Chorych na cukrzycę typu 2 (n = 100) podzielono na dwie grupy w zależności od poziomu kontroli cukrzycy (grupa A — HbA1C ≤ 7% i grupa B — HbA1C &gt; 7%). U wszystkich chorych przeprowadzono badanie hemoglobiny glikowanej (HbA1C), stężenia białka C-reaktywnego (hsCRP), ferrytyny i fibrynogenu w surowicy oraz wykonano badanie spirometryczne. WYNIKI: W grupie chorych z niekontrolowaną cukrzycą wartości natężonej pojemności życiowej (FVC), natężonej objętości wydechowej w 1 sekundzie wydechu (FEV1) i wolnej pojemności życiowej (SVC) wyrażonych w procentach wartości należnej były znamiennie niższe, a średnie stężenia parametrów zapalenia systemowego (fibrynogenu, p &lt; 0,001 oraz hsCRP, p &lt; 0,002) znamiennie wyższe. Wykazano negatywną korelację pomiędzy wartością FEV1 (r = –0,739, p &lt; 0,001), FVC (r = –0,370, p &lt; 0,001), SVC (r = –0,635, p &lt; 0,001) a stężeniem HbA1C. Z kolei stężenie HbA1C korelowało dodatnio ze stężeniem hsCRP (r = –0,308, p &lt; 0,002) i fibrynogenu (r = 0,388, p &lt; 0,001). WNIOSKI: Parametry czynności płuc były obniżone a stężenia markerów zapalenia, takich jak hsCRP, fibrynogenu i ferrytyny znamiennie wyższe u chorych z niekontrolowaną cukrzycą. Ponadto stwierdzono związek pomiędzy wysokimi stężeniami markerów zapalenia i obniżonymi parametrami czynności płuc. Uzyskane wyniki, choć wymagają potwierdzenia w większych badaniach wieloośrodkowych, mają ważne implikacje epidemiologiczne, kliniczne i terapeutyczne.WSTĘP: Obniżone parametry czynności płuc u chorych na cukrzycę to zjawisko opisywane od wielu lat, ale kliniczne znaczenie tego faktu nie zostało dotychczas wyjaśnione. Piśmiennictwo dotyczące związku tego zjawiska z kontrolą glikemii i markerami zapalenia jest bardzo ubogie. Celem badania była ocena występowania zaburzeń czynności płuc i zapalenia systemowego u chorych na cukrzycę typu 2. MATERIAŁ I METODY: Chorych na cukrzycę typu 2 (n = 100) podzielono na dwie grupy w zależności od poziomu kontroli cukrzycy (grupa A — HbA1C ≤ 7% i grupa B — HbA1C > 7%). U wszystkich chorych przeprowadzono badanie hemoglobiny glikowanej (HbA1C), stężenia białka C-reaktywnego (hsCRP), ferrytyny i fibrynogenu w surowicy oraz wykonano badanie spirometryczne. WYNIKI: W grupie chorych z niekontrolowaną cukrzycą wartości natężonej pojemności życiowej (FVC), natężonej objętości wydechowej w 1 sekundzie wydechu (FEV1) i wolnej pojemności życiowej (SVC) wyrażonych w procentach wartości należnej były znamiennie niższe, a średnie stężenia parametrów zapalenia systemowego (fibrynogenu, p < 0,001 oraz hsCRP, p < 0,002) znamiennie wyższe. Wykazano negatywną korelację pomiędzy wartością FEV1 (r = –0,739, p < 0,001), FVC (r = –0,370, p < 0,001), SVC (r = –0,635, p < 0,001) a stężeniem HbA1C. Z kolei stężenie HbA1C korelowało dodatnio ze stężeniem hsCRP (r = –0,308, p < 0,002) i fibrynogenu (r = 0,388, p < 0,001). WNIOSKI: Parametry czynności płuc były obniżone a stężenia markerów zapalenia, takich jak hsCRP, fibrynogenu i ferrytyny znamiennie wyższe u chorych z niekontrolowaną cukrzycą. Ponadto stwierdzono związek pomiędzy wysokimi stężeniami markerów zapalenia i obniżonymi parametrami czynności płuc. Uzyskane wyniki, choć wymagają potwierdzenia w większych badaniach wieloośrodkowych, mają ważne implikacje epidemiologiczne, kliniczne i terapeutyczne

Chemical examination of Artabotrys odoratissimus (leaves)

618-62

To evaluate the efficacy of ropivacaine with dexmedetomidine and ropivacaine with dexamethasone in fascia iliaca compartment block for post-operative pain relief in fracture femur surgeries: A comparative randomized study

Background: Patients with femur fracture experience severe post-operative pain. Fascia iliaca compartment block (FICB) is a safe and effective approach for providing post-operative analgesia. Aims and Objectives: The aim of the study was to compare the post-operative pain relief with dexmedetomidine and dexamethasone with ropivacaine in FICB. Materials and Methods: This prospective, double-blinded, randomized controlled, and clinical study was done on 105 patients, with ASA physical status I-II, aged between 18 and 70 years, undergoing surgery for femur fracture. Patients were randomly allocated into three groups. All patients received FICB by landmark technique before spinal anesthesia. Group A patients received 38 mL of 0.25% ropivacaine and dexmedetomidine, Group B received 38 mL of 0.25% ropivacaine and dexamethasone and Group C received 38 mL of 0.25% ropivacaine. Patients were assessed for analgesia during positioning and post-operative period using visual analog scale (VAS). Hemodynamic parameters and time for first rescue analgesia were recorded. Results: The mean VAS score at 6 h after surgery was 0.74±0.95 in Group A, in Group B 2.26±0.95, and in Group C was 4.23±1.17, which was statistically significant (P<0.05). The time for first rescue analgesia was 13.03±1.79 h in Group-A, 8.31±1.11 h in Group B and 5.94±0.87 h in Group C (P<0.001). Conclusion: Addition of dexmedetomidine or dexamethasone to ropivacaine for FICB in femur fracture patients prolongs post-operative analgesia compared to ropivacaine alone

A comparative study to assess the effects of intrathecal fentanyl and intrathecal tramadol combined with 0.5% bupivacaine heavy in patients undergoing elective urological surgeries: A prospective randomized study

Background: Urological operations frequently involve the use of spinal anesthesia. In the present scenario, adding different adjuvants to local anesthetic improve its quality and duration has become common. Aims and Objectives: In patients undergoing elective urological procedures, the purpose of this study was to assess the effects of intrathecal fentanyl or tramadol with 0.5% bupivacaine heavy. Materials and Methods: Patients were divided into two groups of 30 patients each, a total of 60 patients aged 20–60 years undergoing elective urological surgeries participated in this prospective, randomized study in which 25 μg fentanyl and 2.5 mL of 0.5% bupivacaine heavy were given to Group F, while 25 mg tramadol and 2.5 mL of 0.5% bupivacaine heavy were given to Group M. The onset and duration of sensory and motor blockage, the duration of analgesia, post-operative Visual Analog Scale score, hemodynamic changes, and adverse effects were evaluated. Results: Fentanyl had a lower mean time of onset for sensory (2:33±0:22 min vs. 4:50±0:33 min) and motor block (3:36±0:28 min vs. 5:52±0:38 min) (P<0.001), the duration of sensory (185.67±3.155 min vs. 152.60±4.264), motor block (172.00±4.177 min vs. 136.40±5.575 min), and post-operative analgesia was longer in the fentanyl group (P<0.001), whereas the incidence of adverse effects such as pruritus, shivering, and nausea was lower in the tramadol group. Conclusion: The quality and duration of spinal anesthesia were found to be significantly increased by the use of fentanyl as an adjuvant in our study. However, tramadol also produced stable hemodynamics and exhibited fewer adverse effects than fentanyl

Quasi-Elastic Scattering in the Inclusive (3^3He, t) Reaction

The triton energy spectra of the charge-exchange $^{12}$C($^3$He,t) reaction at 2 GeV beam energy are analyzed in the quasi-elastic nucleon knock-out region. Considering that this region is mainly populated by the charge-exchange of a proton in $^3$He with a neutron in the target nucleus and the final proton going in the continuum, the cross-sections are written in the distorted-wave impulse approximation. The t-matrix for the elementary exchange process is constructed in the DWBA, using one pion- plus rho-exchange potential for the spin-isospin nucleon- nucleon potential. This t-matrix reproduces the experimental data on the elementary pn $\rightarrow$np process. The calculated cross-sections for the $^{12}$C($^3$He,t) reaction at $2^o$ to $7^o$ triton emission angle are compared with the corresponding experimental data, and are found in reasonable overall accord.Comment: 19 pages, latex, 11 postscript figures available at [email protected], submitted to Phy.Rev.