Effect of DASH diet on anthropometric factors, blood biochemical and paraoxonase activity in healthy obese women

زمینه و هدف: پاراکسوناز آنزیم مربوط به HDL است که به نظر می رسد در محافظت آنتی اکسیدانی در بدن انسان نقش داشته باشد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثرات رژیم غذایی دش (DASH)، که رژیمی سرشار از آنتی اکسیدان است، بر فعالیت آنزیم پاراکسوناز در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش بررسی: این مطالعه، یک کارآزمایی شاهد دار بالینی موازی بود که بر روی 44 زن (22 نفر مداخله، 22 نفر شاهد) دارای اضافه وزن و چاق سالم ساکن اصفهان انجام شد. افراد پس از قرار گرفتن در یک دوره run-in، به مدت 3 ماه در یکی از 2 گروه مداخله ی رژیم غذایی دش یا شاهد قرار می گرفتند. اندازه گیری فاکتورهای آنتروپومتریک، فشارخون و تبعیت از رژیم در افراد، هر 2 هفته یکبار صورت می گرفت. فعالیت پاراکسونازی و فنیل استاتی آنزیم پاراکسوناز در ابتدا و انتهای مطالعه سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS با یکدیگر مقایسه شدند. جهت بررسی نتایج 05/0≥P به عنوان معنی دار بودن تفاوت ها در نظر گرفته شد. یافته ها: هیچ تغییر معنِی داری در فعالیت پاراکسونازی یا فنیل استاتی بین 2 گروه مورد بررسی مشاهده نشد (به ترتیب 26/0=P و 13/0=P)؛ همچنین رژیم غذایی دش باعث کاهش نمایه توده بدنی و دور کمر به صورت معنی داری شده بود (به ترتیب 03/0=P و 01/0=P)؛ اما تغییرات قند خون، کلسترول تام و LDL معنی دار نبود. نتیجه گیری: احتمال می رود که فعالیت پاراکسوناز تحت تأثیر رژیم غذایی دش قرار نگیرد. با این حال اثرات فاکتورهای غذایی بر فعالیت این آنزیم نیاز به مطالعات بیشتری دارد

The effect of some flavonoids on paraoxonase-1 activity

زمینه و هدف: پاراکسوناز-1 آنزیم وابسته به کلسیم می باشد که با HDL باند می گردد و با داشتن قابلیت جلوگیری از اکسیداسیون LDL نقش مهمی در پیشگیری از اترواسکلروزیس ایفا می کند. به نظر می رسد که آنتی اکسیدان های مختلف مثل فلاونوئیدها بر میزان فعالیت آنزیم پاراکسوناز موثر می باشند. این مطالعه با هدف بررسی اثر برخی از فلاونوئیدها بر میزان فعالیت سرمی آنزیم پاراکسوناز انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ابتدا تعداد 45 عدد موش صحرایی از نژاد ویستار به 9 گروه 5 تایی تقسیم شدند. به گروه 1 به عنوان گروه های شاهد روزانه 1 میلی لیتر محلول آب و اتانول 25 داده شد. به گروه های 2 تا 5 مقدار 5/7 میلی گرم و گروه های 6 تا 9 مقدار 15 میلی گرم از یکی از فلاونوییدهای کوئرستین، میریستین، گالانژین و کامپفرول به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به علاوه 1 میلی لیتر اتانول 25 خورانده شد. میانگین تغییرات فعالیت آنزیم بین گروه ها در اثر مداخلات انجام شده در بین گروه ها مقایسه گردید. یافته ها: تفاوت میانگین تغییرات فعالیت آنزیم PON-1 قبل و بعد از تیمار بین همه گروه ها در هر دو دوز 5/7 و 15 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن معنی دار بود (

Effect of anti-inflammatory drug (Piroxicam) on the development of fatty streak and biochemical factors in cholesterol-fed rabbits

زمینه و هدف: با توجه به اینکه هنوز علت اصلی مرگ و میر در اکثر نقاط دنیا بیماریهای قلبی- عروقی است، پیشگیری و درمان این بیماریها با توجه به مکانیسم های جدید ارائه شده قابل توجه است. این پروژه با تکیه بر مکانیسم جدید بیماریهای عروقی مبنی بر یک بیماری التهابی در صدد یافتن ترکیبات خاص در پیشگیری از تشکیل و پیشرفت رگه های چربی (fatty streak) در آترواسکلروز بوده است. روش مطالعه: در یک مطالعه مداخله ای 20 خرگوش نر به مدت 14 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. خرگوشها بصورت انتخابی در 4 گروه 5 تایی تقسیم شدند و همه این گروهها در ابتدا به مدت2 هفته تحت رژیم پایه قرار گرفتند. سپس، گروه اول تا پایان دوره تحت رژیم استاندارد، گروه دوم علاوه بر رژیم استاندارد، روزانه mg6 پیروکسیکام تزریقی دریافت کردند، گروه سوم تحت رژیم پرکلسترول و گروه چهارم علاوه بر رژیم پرکلسترول روزانه mg6 پیروکسیـــکام تزریقی دریافت کردند. در طـــی این دوره در دو نوبت (بعد از رژیم پایه و در پایـــان دوره) از خرگوشها جهت آزمایشات بیوشیمیـــایی مختلف از جمله کلسترول تام، لیپوپروتئین با دانسیته پائین (LDL)، لیپوپروتئین با دانسیتـــه بالا (HDL)، مالون دی آلدئید، قند خون ناشتا (FBS)، CRP (C-Reactive protein) کمی، تری گلیسیرید و ظرفیت آنتی اکسیدان خونگیری به عمل آمد. در پایان پس از اتوپسی، نمونه آئورت و کرونرهای راست و چپ مورد بررسی پاتولوژی قرار گرفت. نتایج: رژیم پرکلسترول در مقایسه با رژیم استاندارد باعث ایجاد fatty streakدر عروق کرونر و آئورت شد (0001/0

Antioxidant effects of Citrus aurantifolia (Christm) juice and peel extract on LDL oxidation

Background: We studied the antioxidant effects of fresh juice and peel extract of Citrus aurantifolia (Christm). Methods: Low density lipoprotein (LDL) was separated from one hypercholesterolemic human serum by modified Bronzert and Brewer procedure. Oxidation of LDL was measured at 234 nm against 0, 5, 10, 20, 25, 30 and 40 μl of fresh lime juice and 0, 5, 10, 15 and 20 μl of peel polyphenolic extract solution in DMSO. Results: 5 μl of lime juice didn′t change LDL oxidation. 10 μl of juice inhibited LDL oxidation, and with increasing the juice concentration, LDL was oxidized faster. The higher concentrations of peel extract prevented LDL oxidation better than the lower ones. Conclusions: Both juice and peel demonstrated antioxidant properties, but the excessive consumption of lime juice seems not to be beneficial. Regarding the intensity and type of flavonoids, lime juice and peel may show different effects

Impacts of fresh lime juice and peel on atherosclerosis progression in an animal model

BACKGROUND: The main protective role of antioxidants in the progression of atherosclerosis has been shown in some studies. Therefore, this project evaluated the effects of Citrus aurantifolia (Christm) juice and peel on antioxidant activity and atherosclerosis progression in rabbits receiving a hypercholesterolemic diet. METHODS: Forty white New Zealand male rabbits were randomly allocated to four groups. All groups were on hypercholesterolemic diet for two months. While the first group was considered as the hypercholesterolemic control, groups 2 and 3 (intervention groups) received 5 ml/day lime juice and 1 g/day dried lime peel powder, respectively. Group 4 was fed a normal diet (normal control). Before and after the study, weight was measured and a fasting blood specimen was taken from the rabbits. Serum lipids analyses and antioxidant activity evaluations were then performed. The rabbits&rsquo; aorta and coronary arteries were separated and the presence of fatty streaks was studied. RESULTS: Comparing to the hypercholesterolemic control group (-25.2 &plusmn; 7.0), only the plasma total antioxidant capacity change was significantly more in rabbits supplemented with lime juice (16.3 &plusmn; 14.7) and peel (8.6 &plusmn; 7.1) (P = 0.008). The presence of fatty streaks in coronary arteries and aorta of the intervention groups [juice (0.2 &plusmn; 0.01); peel (0.0 &plusmn; 0.00)] was significantly decreased compared to the hypercholesterolemic control group (1.2 &plusmn; 0.4) (P &lt; 0.001). CONCLUSION: Based on our findings, Citrus aurantifolia peel and juice increase plasma antioxidant capacity in rabbits, and can thus prevent or decelerate the process of atherogenesis. However, lime peel is more effective than lime juice. &nbsp; Keywords: Animal, Atherosclerosis, Atherogenic Diet, Fatty Streak, Intervention, Lime &nbsp;&nbsp; Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA <!--[endif] --

A STUDY OF THE EFFECT OF LIPOSUCTION ON CORONARY DISEASE RISK FACTORS, INFLAMMATORY MARKERS, AND LEFT VENTRICULAR MASS IN NON-DIABETIC OBESE WOMEN

AbstractINTRODUCTION: Liposuction is a surgical procedure effective in reducing body fat, withgrowing application in conjunction with diet and exercise therapy in the treatment of obesity.In view of the positive effect of weight reduction on cardiovascular disease (CVD) riskfactors, such as body mass index (BMI), waist circumference (WC), waist-to-hip ratio(WHR), systolic and diastolic pressure, lipid profile, fasting blood sugar, insulin resistance,inflammatory markers (e.g. chronic reactive protein: CRP), antioxidant capacity, fibrinogenand lipoprotein A (Lpa), this study was conducted to assess the effect of liposuction as atherapeutic procedure in the treatment of obesity.METHODS: A total of 24 non-diabetic obese women (BMI&gt;30) with a mean age of48.7&plusmn;7.3 years were studied. Before liposuction, the subjects filled out questionnairesobtaining demographic information. Complete physical examination, measurement of waistand hip circumference, height, weight and calculation of WHR and BMI were performed.Fasting blood samples were taken to measure fasting blood glucose, total cholesterol, highdensitylipoprotein (HDL), low-density lipoprotein (LDL), triglyceride (TG), fibrinogen,antioxidant capacity, CRP, lipoprotein A, serum insulin, and insulin resistance. Allmeasurements and physical examinations were repeated 12-14 weeks after liposuction.Data were analyzed with SPSS11 software using paired t-test and repeated measureANOVA.RESULTS: WHR, BMI and LDL decreased significantly following liposuction (P&lt;0.05).Other parameters, however, did not change significantly, although there were signs ofpositive changes.DISCUSSION: Liposuction decreases BMI, WHR and LDL within 12-14 weeks ofliposuction. Providing these reductions are maintained, liposuction may prove valuable inreducing CVD risk factors, besides offering a means for obesity control.Keywords &bull; Liposuction &bull; Obesit

Endothelium-dependent Effect of Sesame Seed Feeding on Vascular Reactivity of Streptozotocin-diabetic Rats: Underlying Mechanisms

Abstract Cardiovascular disorders continue to constitute major causes of morbidity and mortality in diabetic patients. In this study, the effect of chronic administration of sesame (Sesamum indicum L) seed feeding was studied on aortic reactivity of streptozotocin (STZ)-diabetic rats. Male diabetic rats received sesame seed-mixed food at weight ratios of 3% and 6% for 7 weeks, one week after diabetes induction. Contractile responses to KCl and phenylephrine (PE) and relaxation response to acetylcholine (ACh) and sodium nitroprusside (SNP) were obtained from aortic rings. Maximum contractile response of endothelium-intact rings to PE was significantly lower in sesame-treated diabetic rats (at a ratio of 6%) relative to untreated diabetics and endothelium removal abolished this difference. Endotheliumdependent relaxation to ACh was also significantly higher in sesame-treated diabetic rats (at a ratio of 6%) as compared to diabetic rats and pretreatment of rings with nitric oxide synthase inhibitor, N(G)-nitro-l-arginine methyl ester (L-NAME) significantly attenuated the observed response. Two-month diabetes also resulted in an elevation of malondialdehyde (MDA) and decreased superoxide dismutase (SOD) activity and sesame treatment significantly reversed the increased MDA content and restored activity of SOD. We thus conclude that chronic treatment of diabetic rats with sesame seed could in a dosemanner prevent some abnormal changes in vascular reactivity through nitric oxide and via attenuation of oxidative stress in aortic tissue and endothelium integrity is necessary for this beneficial effect. for the first time, the beneficial effect of chronic sesame seed feeding on the improvement of aortic reactivity of STZ-diabetic rats and to investigate some underlying mechanisms. Experimental Animals Male albino Wistar rats (n= 48) (Pasteur&apos;s institute, Tehran, IR Iran), weighing 235-300 g, were housed in an air-conditioned colony room at 21 ± 2 °C and supplied with standard pellet diet and tap water ad libitum. Procedures involving animals and their care were conducted in conformity with NIH guidelines for the care and use of laboratory animals. Experimental protocol The rats were rendered diabetic by a single intraperitoneal dose of 60 mg kg -1 STZ freshly dissolved in ice-cold 0.1 M citrate buffer (pH 4.5). Age-matched normal animals that received an injection of an equivalent volume of buffer comprised a non-diabetic control group. One week after STZ injection, overnight fasting blood samples were collected and serum glucose concentration was measured using glucose oxidation method (Zistchimie, Tehran). Only those animals with a serum glucose level higher than 250 mg/dL were considered as diabetic. During the subsequent weeks, diabetes was reconfirmed by the presence of polyphagia, polydipsia, polyuria, and weight loss. Normal and hyperglycemic rats (a total of 48) were randomly allocated and similarly grouped into six groups (eight in each): normal vehicletreated control, sesame-treated controls in two subgroups, diabetic, and sesame-treated diabetics in two subgroups. Sesame seed powder was mixed with standard food at weight ratios of 3% and 6% and food was freely available to rats throughout the experimental period for 7 weeks. Changes in body weight were regularly recorded during the study. The rats were finally anesthetized with diethyl ether, decapitated, and through opening the abdomen, descending thoracic aorta was carefully excised and placed in a petri dish filled with cold Krebs solutio