Electronic measurement of medication adherence in patients with heart failure

Wstęp. Niewydolność serca (HF) jest istotnym problemem klinicznym i socjoekonomicznym zarówno w Polsce, jak i na świecie. Pomimo rozwoju nowoczesnej i skutecznej farmakoterapii, brakuje obiektywnych danych na temat stosowania się do zaleceń lekarskich dotyczących przyjmowania leków przez pacjentów. Celem poniższej pracy była ocena regularności przyjmowania leków i jej związku ze zmiennymi demograficznymi i klinicznymi u pacjentów z HF. Materiały i metody. Przeprowadzono prospektywne badanie kohortowe na populacji 25 pacjentów z rozpoznaną HF. Przyjmowanie leków oceniano przez 30 kolejnych dni za pomocą elektronicznego systemu monitorowania przyjmowania leków (MEMS) — elektronicznej nakrętki zakładanej na pojemnik z wybranym lekiem, pozwalającej na cyfrowy pomiar dokładnego momentu przyjęcia leku stosowanego w HF. Na podstawie uzyskanych danych pacjentów sklasyfikowano jako przestrzegających lub nieprzestrzegających zaleceń oraz oceniono wpływ zmiennych klinicznych i demograficznych na regularność przyjmowania leków. Wyniki. Uzyskano pełne wyniki z urządzeń MEMS od 22 pacjentów. Mediana wieku pacjentów wynosiła 70 lat (IQR = 14), średnia frakcja wyrzutowa lewej komory wynosiła 33% ± 12. Średni odsetek prawidłowo przyjętych dawek wynosił 89% ± 17. Jako nieregularnie przyjmujących leki zostało sklasyfikowanych 27% pacjentów (n = 6). Byli oni istotnie młodsi (54 vs. 71 lat; p = 0,015), mieli niższą frakcję wyrzutową lewej komory (24 vs. 36%; p = 0,04) i byli częściej hospitalizowani z powodu ostrej HF (83 vs. 19%; p = 0,011). Wnioski.  W krótkoterminowej obserwacji znaczący odsetek pacjentów z HF nie przyjmował leków zgodnie z zaleceniami. Zidentyfikowana w niniejszym badaniu populacja pacjentów częściej nieprzestrzegających zaleceń lekarskich wymaga intensywniejszej i ukierunkowanej interwencji ze strony systemu opieki zdrowotnej. Opracowanie skutecznej interwencji i zogniskowanie jej na powyższej podgrupie ma szansę poprawić rokowanie chorych.Introduction. Heart failure (HF) is a significant clinical and socioeconomic problem both in Poland and around the world. However, objective data on the level of adherence in the era of improved medical therapy is lacking. Therefore, the aim of the study was to investigate the level of medication adherence and its association with demographical and clinical variables in patients with HF. Material and methods. We have conducted a prospective cohort study of 25 patients with diagnosed HF. Medication adherence was measured for 30 consecutive days using the Medication Event Monitoring System (MEMS) — an electronic cap attached to the medication container, allows to record the exact moment of taking the measured medicine. Based on the acquired data, patients were classified as adherent or non-adherent using an evidence-based cut-point. In addition to adherence measurement, patients’ demographic and clinical information was collected. Results. Twenty-two patients provided full results from the MEMS devices. The median age of the patients was 70 years (interquartile range =14), and the mean left ventricular ejection fraction was 33% ± 12. The mean percentage of correct doses was 89% ± 17. Twenty-seven percent of patients (n = 6) were classified as non-adherent. Patients classified as non-adherent were significantly younger (54 vs. 71 years; p = 0.015), had a lower left ventricular ejection fraction (24 vs. 36%; p = 0.04), and were more frequently enrolled after HF hospitalization (83 vs. 19%; p = 0.011). < p style="text-align: justify;" > Conclusions. In the short-term observation, a significant proportion of patients with HF were found to be non-adherent. In our study, we identified a population with an increased risk of non-adherence. Those patients require the implementation of more intensive and targeted healthcare system-based interventions in order to improve their prognosis

Latent Brugada syndrome — success or failure? Implantable loop recorder will provide the answer

Pacjent w wieku 29 lat został przyjęty do szpitala z powodu 2 epizodów zasłabnięć oraz pełnej utraty przytomności. W wywiadzie, badaniu przedmiotowym oraz badaniach dodatkowych nie stwierdzono odchyleń od normy. W elektrokardiogramie (EKG) spoczynkowym zaobserwowano zmiany sugerujące podejrzenie zespołu Brugadów typu 2. Po wykonaniu próby prowokacyjnej z zastosowaniem ajmaliny zapis EKG wykazał cechy zespołu Brugadów typu 1. Ze względu na niskie ryzyko nagłego zgonu sercowego oraz niejasny mechanizm omdleń pacjenta nie kwalifikowano do implantacji kardiowertera-defibrylatora. Zdecydowano o wszczepieniu rejestratora zdarzeń w celu weryfikacji arytmicznej etiologii omdleń.29-year-old patient was admitted to a hospital due to 2 episodes of presyncope and one syncopal episode. There were no significant abnormalities in medical history, physical examination and additional tests. Resting surface ECG showed changes suggestive of type 2 Brugada syndrome. Ajmaline challenge revealed typical ECG features of type 1 Brugada syndrome. Due to low risk of sudden cardiac death, and unclear mechanism of syncope a implantable cardioverterdefibrillator was not implanted. However the patient was provided with an implantable loop recorder in order to verify arrhythmic etiology of syncope

Phase III Trial Adding Vincristine-Topotecan-Cyclophosphamide to the Initial Treatment of Patients With Nonmetastatic Ewing Sarcoma: A Children's Oncology Group Report

PurposeThe primary aim of this phase III randomized trial was to test whether the addition of vincristine, topotecan, and cyclophosphamide (VTC) to interval compressed chemotherapy improved survival outcomes for patients with previously untreated nonmetastatic Ewing sarcoma.MethodsPatients were randomly assigned to receive standard five-drug interval compressed chemotherapy (regimen A) for 17 cycles or experimental therapy with five cycles of VTC within the 17 cycles (regimen B). Patients were stratified by age at diagnosis (< 18 years and ≥18 years) and tumor site (pelvic bone, nonpelvic bone, and extraosseous). Tumor volume at diagnosis was categorized as < 200 mL or ≥ 200 mL. Local control occurred following six cycles. Histologic response was categorized as no viable or any viable tumor. Event-free survival (EFS) and overall survival (OS) were compared between randomized groups with stratified log-rank tests.ResultsOf 642 enrolled patients, 309 eligible patients received standard and 320 received experimental therapy. The 5-year EFS and OS were 78% and 87%, respectively. There was no difference in survival outcomes between randomized groups (5-year EFS regimen A v regimen B, 78% v 79%; P = .192; 5-year OS 86% v 88%; P = .159). Age and primary site did not affect the risk of an EFS event. However, age ≥ 18 years was associated with an increased risk of death at 5 years (hazard ratio 1.84; 95% CI, 1.15 to 2.96; P = .009). The 5-year EFS rates for patients with pelvic, nonpelvic bone, and extraosseous primary tumors were 75%, 78%, and 85%, respectively. Tumor volume ≥ 200 mL was significantly associated with lower EFS.ConclusionWhile VTC added to five-drug interval compressed chemotherapy did not improve survival, these outcomes represent the best survival estimates to date for patients with previously untreated nonmetastatic Ewing sarcoma