Association between heart rate variability and haemodynamic response to exercise in chronic heart failure

Objectives. Heart rate variability (HRV) and haemodynamic response to exercise (i.e. peak cardiac power output) are strong predictors of mortality in heart failure. The present study assessed the relationship between measures of HRV and peak cardiac power output. Design. In a prospective observational study of 33 patients (age 54 ± 16 years) with chronic heart failure with reduced left ventricular ejection fraction (29 ± 11%), measures of the HRV (i.e. R-R interval and standard deviation of normal R-R intervals, SDNN) were recorded in a supine position. All patients underwent maximal graded cardiopulmonary exercise testing with non-invasive (inert gas rebreathing) cardiac output assessment. Cardiac power output, expressed in watts, was calculated as the product of cardiac output and mean arterial blood pressure. Results. The mean RR and SDNN were 837 ± 166 and 96 ± 29 ms, peak exercise cardiac power output 2.28 ± 0.85 watts, cardiac output 10.34 ± 3.14 L/min, mean arterial blood pressure 98 ± 14 mmHg, stroke volume 91.43 ± 40.77 mL/beat, and oxygen consumption 19.0 ± 5.6 mL/kg/min. There was a significant but only moderate relationship between the RR interval and peak exercise cardiac power output (r = 0.43, p =.013), cardiac output (r = 0.35, p =.047), and mean arterial blood pressure (r = 0.45, p =.009). The SDNN correlated with peak cardiac power output (r = 0.42, p =.016), mean arterial blood arterial (r = 0.41, p =.019), and stroke volume (r = 0.35, p =.043). Conclusions. Moderate strength of the relationship between measures of HRV and cardiac response to exercise suggests that cardiac autonomic function is not good indicator of overall function and pumping capability of the heart in chronic heart failure

Różnice turbulencji rytmu zatokowego w zależności od płci chorych po zawale serca leczonych inwazyjnie

Background and aim: The aim of this study was to determine whether gender is related to differences in heart rate turbulence (HRT) parameters and the authors’ own predefined HRT categories comprising turbulence timing (TT) in patients at the early stage of acute myocardial infarction (AMI) treated invasively. Methods: We analysed 489 consecutive patients (147 females and 342 males, aged 63.9 ± 11.7 years) with AMI admitted to our department and treated invasively on admission to the hospital. On the fifth day after MI 24-h digital Holter recordings were performed to assess HRT, and the following HRT parameters were calculated in all patients using the HRTView pro­gram: turbulence onset (TO, %), slope (TS, ms/RR interval), and TT. The following values of HRT parameters were considered abnormal: TO ≥ 0, TS ≤ 2.5, and TT ≥ 10. Based on the abovementioned parameters, the authors defined their own HRT categories (A, B, C): A — comprising three normal parameters, B — one abnormal parameter, C — three abnormal parameters. Results: TT was significantly later in women than in men: 7.5 ± 3.1 vs. 6.8 ± 3.1 (p < 0.05), respectively. When analysing the authors’ own predefined HRT categories, significant differences between women and men were present in the occurrence of the category C, including all three abnormal HRT parameters: TO, TS, and TT. Conclusions: In women worse TT was present and all three abnormal HRT parameters occurred more frequently. HRT in women after AMI is profoundly altered compared to in men. This indicates greater autonomic dysfunction and higher risk for sudden cardiac death in women after AMI.Wstęp: Doniesienia naukowe ostatnich lat dotyczące turbulencji rytmu zatokowego (HRT) potwierdziły znaczenie prognostyczne tego parametru związanego z odruchem z baroreceptorów także u chorych z zawałem serca (MI) leczonych nowoczesnymi metodami farmakologicznymi i przezskórną interwencją wieńcową. Dotychczas niewielu badaczy określało wartości HRT, wyodrębniając płcie. Cel: Celem niniejszej pracy było określenie zależności między płcią a parametrami i kategoriami własnymi HRT u chorych z MI leczonych inwazyjnie przy przyjęciu. Metody: Cyfrowe 24-godzinne monitorowanie holterowskie wykonano średnio w 5. dobie MI u 147 kobiet i 342 mężczyzn z MI (śr. wiek: 63,9 ± 11,7 roku; śr. frakcja wyrzutowa: 44,9 ± 7,7%). Za pomocą oprogramowania HRTView obliczono: początek (TO, %), nachylenie (TS, ms/odstęp RR) oraz pozycję (TT) turbulencji. TO ≥ 0%, TS ≤ 2,5 ms/odstęp RR i TT ≥ 10 przyjęto za nieprawidłowe, definiując na tej podstawie kategorie HRT własne (A, B, C) zawierające TO, TS i TT. Kategoria A obejmowała trzy prawidłowe parametry, B — jeden z trzech nieprawidłowy, C — trzy nieprawidłowe. Wyniki: W grupie kobiet w porównaniu z grupą mężczyzn zaobserwowano istotnie późniejszy TT wynoszący odpowiednio 7,5 ± 3,1 i 6,8 ± 3,1 (p < 0,05). Obie grupy nie różniły się statystycznie między sobą w zakresie TO i TS, które u kobiet wynosiły: –0,58 ± 2,1 i 5,6 ± 5,6 (p = NS), a u mężczyzn odpowiednio: –0.7 ± 2,4 i 6,4 ± 6,7 (p = NS). Analizując kate­gorie własne, największe różnice w zależności od płci stwierdzono w przypadku kategorii C obejmującej trzy nieprawidłowe parametry HRT: TO, TS i TT. W grupie kobiet wystąpiła ona u 12,2%, a w grupie mężczyzn u 5,6% (p < 0,05). Wnioski: Największe różnice w HRT w zależności od płci obserwuje się w kategorii obejmującej trzy nieprawidłowe parametry HRT, która występuje częściej u kobiet. Może to świadczyć o zwiększonym ryzyku zgonu po MI u kobiet z taką kategorią HRT