3 research outputs found

    Almendras dulces y amargas: determinaci贸n del contenido de amigdalina mediante cromatograf铆a l铆quida de alta resoluci贸n y clasificaci贸n mediante espectroscopia visible y de infrarrojo cercano

    Full text link
    [ES] La almendra es una drupa de semilla comestible, consumida y comercializada en su estado natural o como parte de diversos productos elaborados. Se distinguen dos clases de almendras: amargas y dulces. El sabor amargo se debe a la presencia de compuestos cianog茅nicos, como la amigdalina, que es un compuesto altamente toxico que influye directamente en la calidad sensorial y aceptabilidad del producto. En este estudio se determin贸 del contenido de amigdalina en almendras mediante cromatograf铆a l铆quida de alta resoluci贸n (HPLC). En primer lugar, se optimizaron las condiciones de extracci贸n de la amigdalina de las almendras, seleccion谩ndose metanol como disolvente y un tiempo de 24 h de agitaci贸n. Posteriormente se procedi贸 a la optimizaci贸n de las condiciones de separaci贸n, obteni茅ndose los mejores resultados con una fase m贸vil compuesta por una mezcla de agua y acetonitrilo (80:20, v/v) en eluci贸n isocr谩tica con un caudal de 1 mL路min-1 y un volumen de inyecci贸n de 20 碌L. El m茅todo cromatogr谩fico desarrollado dio lugar a repetibilidades inter-d铆a con RSDs menores de 0,31 y 1,41 % para tiempos de retenci贸n y 谩reas de pico, respectivamente. Adem谩s, se obtuvo un LOD del 0,40 mg路L -1 y recuperaciones en todos los casos cercanas al 100 %. El contenido de amigdalina obtenido en almendras dulces vari贸 en un rango de 0,67 a 348 mg路Kg-1 , en tanto que para las almendras amargas se detect贸 un contenido de amigdalina entre 14734 y 50412 mg路Kg-1 . Previo a la determinaci贸n de amigdalina mediante HPLC, todas las almendras consideradas en 茅l estudio fueron analizadas mediante espectroscopia visible (VIS) y de infrarrojo cercano (NIR). Los espectros obtenidos fueron empleados junto con tres t茅cnicas distintas de clasificaci贸n (PLS-DA, SVM y LDA) para ver si eran capaces de discriminar entre almendras dulces y amargas sin necesidad de recurrir a los an谩lisis por HPLC. Los mejores resultados se obtuvieron mediante el m茅todo PLS-DA, alcanzando una exactitud en la clasificaci贸n del conjunto de validaci贸n del 100 %, mientras que con los m茅todos SVM y LDA se obtuvo una clasificaci贸n global del 88,90 % y del 70,90 %, respectivamente. En base a estos resultados, se puede concluir que la t茅cnica de espectroscopia VIS-NIR es una buena alternativa no destructiva para la clasificaci贸n de almendras en dulces y amargas, con posibilidades de adaptaci贸n in-line en un sistema de clasificaci贸n automatizado aportando as铆 ventajas en relaci贸n al tiempo de detecci贸n, versatilidad de los productos a analizar y reducci贸n de la inversi贸n a realizar en los procesos industriales con el fin de asegurar un correcto control de calidad.[EN] The almond is an edible seed, consumed and marketed in its natural state or as part of processed products. There are two kinds of almonds: bitter and sweet. The bitter taste is due to the presence of cyanogenic compounds, such as amygdalin, which is a highly toxic compound that directly influences the sensory quality and acceptability of the product. In this study, the content of amygdalin in almonds was determined by high performance liquid chromatography (HPLC). Firstly, the conditions of extraction of the amygdalin in the almonds were optimized, methanol being selected as the solvent and a 24 h stirring time. Subsequently were optimized the separation conditions, the best results were obtained with a mobile phase composed of a mixture of water and acetonitrile (80:20, v / v) in isocratic elution with a flow rate of 1 mL min-1 and a volume of injection of 20 渭L. The chromatographic method developed gave rise to inter-day repeatability with RSDs of less than 0.31 and 1.41 % for retention times and peak areas, respectively. In addition, a LOD of 0.40 mg路L-1 and recoveries were obtained in all cases close to 100 %. The content of amygdalin obtained in sweet almonds ranged from 0.67 to 348 mg路kg -1 , whereas for bitter almonds the amygdalin content detected was between 14734 and 50412 mg路kg-1 . Before determination of the amygdala by HPLC, all the almonds considered in the study were analyzed by visible (VIS) and near infrared (NIR) spectroscopy. The obtained spectra were used together with three different classification techniques (PLS-DA, SVM and LDA) to see if they were able to discriminate between sweet and bitter almonds without the use of a destructive HPLC technique. The best results were obtained using the PLS-DA method, with a precision in the classification of the 100 % validation group, whereas with the SVM and LDA methods an overall classification of 88.90 % and 70.90 % was obtained, respectively. Based on these results, it can be concluded that the VIS-NIR spectroscopy technique is a good non-destructive alternative for the classification of sweet and bitter almonds, with possibilities of adaptation online in an automated classification system, obtaining advantages in relation to the time of detection, the versatility to analyzed the products and the reduction of the investment to be made in the industrial processes to safe a correct quality control.[CA] L'ametla 茅s una llavor comestible, consumida i comercialitzada en el seu estat natural o com a part de diversos productes elaborats. Es distingixen dos classes d'ametles: amargues i dol莽es. El sabor amarg es deu a la pres猫ncia de compostos cianog猫nics, com l'amigdalina, que 茅s un compost altament t貌xic que influ茂x directament en la qualitat sensorial i acceptabilitat del producte. En este estudi es va determinar el contingut d'amigdalina en ametles per mitj脿 de cromatografia l铆quida d'alta resoluci贸 (HPLC). En primer lloc es van optimitzar les condicions d'extracci贸 d鈥檃migdalina de les ametles, seleccionant-se metanol com a dissolvent i un temps de 24 h d'agitaci贸. Posteriorment es va procedir a l'optimitzaci贸 de les condicions de separaci贸, obtenint-se els millors resultats amb una fase m貌bil composta per una mescla d'aigua i acetonitril (80:20, v/v) en eluci贸 isocr脿tica amb un cabal d'1 mL min-1 i un volum d'injecci贸 de 20 碌L. El m猫tode cromatogr脿fic desenvolupat va donar lloc a repetibilitats inter-dia amb RSDs menors de 0,31 i 1,41 % per a temps de retenci贸 i 脿rees de pic, respectivament. A m茅s, es va obtindre un LOD del 0,40 mg路L-1 i recuperacions en tots els casos pr貌ximes al 100 %. El contingut d'amigdalina obtingut en ametles dolces va variar en un rang de 0,67 a 348 mg路Kg-1 , en tant que per a les ametles amargues es va detectar un contingut d鈥檃migdalina entre 14734 y 50412 mg路Kg-1 . Previ a la determinaci贸 d'amigdalina per mitj脿 de HPLC, totes les ametles considerades en el estudi van ser analitzades per mitj脿 d'espectrosc貌pia visible (VIS) i la d'infraroig pr貌xim (NIR). Els espectres obtinguts van ser a continuaci贸 empleats junt amb tres t猫cniques diferents de classificaci贸 (PLSDA, SVM i LDA) per a veure si eren capa莽os de discriminar entre ametles dolces i amargues sense necessitat d鈥檜tilitzar una t猫cnica destructiva com l鈥橦PLC. Els millors resultats es van obtindre amb el m猫tode PLS-DA, aconseguint una exactitut en la classificaci贸 del conjunt de validaci贸 del 100 %, mentres que amb els m猫todes SVM i LDA es va obtindre una classificaci贸 global del 88,90 % i del 70,90 %, respectivament. Basant-se en estos resultats, es pot concloure que la t猫cnica d'espectrosc貌pia VIS-NIR 茅s una bona alternativa no destructiva per a la classificaci贸 d'ametles en dol莽es i amargues, amb possibilitats d'adaptaci贸 in-line en un sistema de classificaci贸 automatitzat aportant aix铆 avantatges en relaci贸 al temps de detecci贸, versatilitat dels productes a analitzar i reducci贸 de la inversi贸 a realitzar en els processos industrials a fi d'assegurar un correcte control de qualitat.Morales Padilla, MM. (2017). Almendras dulces y amargas: determinaci贸n del contenido de amigdalina mediante cromatograf铆a l铆quida de alta resoluci贸n y clasificaci贸n mediante espectroscopia visible y de infrarrojo cercano. http://hdl.handle.net/10251/87487.TFG

    CONTENIDO DE FENOLES TOTALES DE UNA BEBIDA FERMENTADA DE FLORES DESHIDRATADAS DE JAMAICA (Hibiscus Sabdariffa) / TOTAL PHENOLS CONTENT IN A FERMENTED DRINK OF DRIED JAMAICAN FLOWERS (Hibiscus Sabdariffa)

    No full text
    Actualmente los requerimientos alimenticios del consumidor son los productos que proporcionen un valor funcional y nutricional que permitan conservar en buen estado su salud. El consumo de compuestos bioactivos en bebidas tipo vino se ha visto influenciado por el aporte de compuestos fen贸licos, flavonoides, taninos y otros 谩cidos org谩nicos que resultan de un metabolismo secundario, las investigaciones realizadas en torno a estos compuestos han determinado que pueden actuar como un factor de protecci贸n ante enfermedades cr贸nico degenerativas, por lo cual el presente estudio pretende establecer la concentraci贸n del contenido de fenoles totales en una bebida fermentada de flores deshidratadas de Jamaica obtenida bajo condiciones controladas en cuanto a su cultivo, proceso de secado y fermentaci贸n. La bebida alcoh贸lica tipo vino fue obtenida con un procedimiento que permite conservar los componentes de inter茅s; los par谩metros f铆sico-qu铆micos obtenidos fueron: pH=2,8; 12,6 de 掳Bx y 5,37g 谩c. Trat/L, adem谩s de una identificaci贸n cualitativa moderada de az煤cares reductores (+ +) y la presencia de fenoles y taninos en escala de valoraci贸n de abundante (+ + +). Finalmente se determin贸 un contenido de fenoles totales por el m茅todo de Folin-Ciocalteu de 774,352 mg (GAE). L-1, los cuales no solo podr铆an estar relacionados con el proceso de fermentaci贸n, sino que tambi茅n se deber铆an considerar los procesos preliminares como el 铆ndice de madurez de la flor durante la recolecci贸n y las condiciones de secado para conservar componentes de relevancia y que podr铆an aportar un beneficio por su efecto antioxidante, los cuales ser谩n de inter茅s para pr贸ximas investigaciones

    Biorremediaci贸n de suelos contaminados con hidrocarburos a base de bacterias utilizadas como bioproductos

    No full text
    Abstract Introduction. The exploitation of oil and its derivatives in Ecuador, maintains a negative record in relation to the destruction of habitats along with the formation of environmental liabilities or pools of crude oil that have contaminated the soil and water of the region. The search for new bioremediation treatments has increased in recent years due to the need to perform more rapid and low-cost cleaning works, strategically using microorganisms, plants or biocomposites to reduce the contamination by oil, heavy metals and petroleum and other compounds. Objective. To determine the capacity to biodegrade hydrocarbons based on native bacteria isolated from soils contaminated with oil. Materials and methods. Under a quantitative approach, in the experimental modality of exploratory type, 81 isolated bacteria were used from soils contaminated with petroleum. The parameters measured were the growth diameter of the bacterial colony and the formation of the degradation halo. Results. The bacteria studied had phenotypic and metabolic diversity, being AX15, AX67 and AX87 those that grew better, in culture media prepared with soil extracts with different concentrations of hydrocarbons. Conclusions. This study demonstrates the feasibility of using a bioproduct based on bacteria for the implementation of in situ or ex situ bioremediation programs in the recovery of soils contaminated with hydrocarbons.Resumo Introdu莽茫o. A explora莽茫o de petr贸leo e seus derivados no Equador mant茅m um hist贸rico negativo em rela莽茫o 脿 destrui莽茫o do habitat, juntamente com a forma莽茫o de passivos ou po莽as de 贸leo que contaminaram o solo e a 谩gua na regi茫o ambiental. A busca por novos tratamentos de biorremedia莽茫o tem aumentado nos 煤ltimos anos pela necessidade de realizar um trabalho mais r谩pido de limpeza e barata, usando estrategicamente microrganismos, plantas ou biocomp贸sitos para reduzir a polui莽茫o por hidrocarbonetos de petr贸leo, metais pesados e outros compostos. Objetivo. Determinar a capacidade de biodegradar hidrocarbonetos com base em bact茅rias nativas isoladas de solos contaminados com 贸leo. Materiais e m茅todos. Sob abordagem quantitativa, na modalidade experimental do tipo explorat贸rio, foram utilizadas 81 bact茅rias isoladas de solos contaminados com petr贸leo. Os par芒metros medidos foram o di芒metro de crescimento da col么nia bacteriana e a forma莽茫o do halo de degrada莽茫o. Resultados. As bact茅rias estudadas apresentaram diversidade fenot铆pica e metab贸lica, sendo as AX15, AX67 e AX87 aquelas que cresceram melhor, em meios de cultura preparados com extratos de solo com diferentes concentra莽玫es de hidrocarbonetos. Conclus玫es. Este estudo demonstra a viabilidade da utiliza莽茫o de um bioproduto 脿 base de bact茅rias para a implementa莽茫o de programas de biorremedia莽茫o in situ ou ex situ na recupera莽茫o de solos contaminados com hidrocarbonetos.Resumen Introducci贸n. La explotaci贸n de petr贸leo y sus derivados en Ecuador, mantiene un historial negativo en relaci贸n con la destrucci贸n de h谩bitats junto con la formaci贸n de pasivos ambientales o piscinas de crudo que han contaminado los suelos y agua de la regi贸n. La b煤squeda de nuevos tratamientos de biorremediaci贸n se ha incrementado en los 煤ltimos a帽os por la necesidad de realizar trabajos de limpieza m谩s r谩pidos y de bajo costo, utilizando de forma estrat茅gica microorganismos, plantas o biocompuestos para disminuir la contaminaci贸n por hidrocarburos de petr贸leo, metales pesados y otros compuestos. Objetivo. Determinar la capacidad para biodegradar hidrocarburos a base de bacterias nativas aisladas de suelos contaminados con petr贸leo. Materiales y m茅todos. Bajo un enfoque cuantitativo, en la modalidad experimental de tipo exploratoria, se utilizaron 81 bacterias aisladas a partir de suelos contaminados con petr贸leo. Los par谩metros medidos fueron el di谩metro de crecimiento de la colonia bacteriana y la formaci贸n del halo de degradaci贸n. Resultados. Las bacterias estudiadas presentaron diversidad fenot铆pica y metab贸lica, siendo AX15, AX67 y AX87 las que crecieron de mejor manera, en los medios de cultivo preparados con extractos de suelos con diferentes concentraciones de hidrocarburos. Conclusiones. Este estudio demuestra la factibilidad de usar un bioproducto basado en bacterias para la implementaci贸n de programas de biorremediaci贸n in situ o ex situ en la recuperaci贸n de suelos contaminados con hidrocarburos
    corecore