Current Options for Second-Line Systemic Therapy in Metastatic Renal Cell Carcinoma

Standard systemic therapy of advanced renal cell carcinoma (RCC) involves targeting angiogenesis, mainly through tyrosine kinase inhibitors (TKI) against the vascular endothelial growth factor receptor (VEGFR) pathway and targeting the immune checkpoints, namely, programmed death-1 (PD-1) or its ligand (PD-L1), and cytotoxic T-lymphocyte-associated protein 4 (CTLA4). With current strategies of combining these two approaches in the front-line setting, less is known about optimal selection of therapy upon development of resistance in the second and later lines of treatment for progressive disease. This review discusses currently available therapeutic options in patients who have progressive RCC after prior treatment with double immune check-point inhibitors (ICIs) or ICI-TKI combinations

Pulmonary blastoma: a comprehensive overview of a rare entity

Introduction: Pulmonary blastoma is a rare malignancy, accounting for less than 0.5% of primary lung tumors. It belongs to the group of pulmonary sarcomatoid carcinomas, and it is typically characterized by a biphasic pattern of an epithelial and a mesenchymal component. Only a few hundred cases have been reported worldwide. The aim of this study is to review and critically assess the literature regarding pulmonary blastoma.Material and methods: A narrative literature review of PubMed database from the inception of the database up to January 2021, limited to the English language, was conducted, using combinations of the following keywords: “pulmonary blastoma”, “biphasic pulmonary blastoma”, “sarcomatoid carcinoma”.Results: Pulmonary blastoma is composed of an epithelial and a mesenchymal malignant component. Regarding pathogenesis, the origin of the biphasic cell population remains elusive. Characteristic immunohistochemical stains are supportive of diagnosis.Clinically, the symptomatology is non-specific, while 40% of the cases are asymptomatic. It is diagnosed at a younger agecompared to other types of lung cancer, and it is often non-metastatic at diagnosis allowing for surgical treatment. Data on management and survival are scarce and mainly come from isolated cases. Advances on targeted therapy may provide novel treatment options. Given the rarity of the cases, multicenter collaboration is needed in order to establish therapeutic guidelines

Impact of implementing a bundle of measures on the acquisition of multidrug - resistant bacteraemia in the ICU

Objective: Bloodstream infections (BSIs) are associated with increased morbidity and mortality among critically ill patients. The main aim of this prospective interventional study was to investigate the effect of a bundle of measures on multidrug - resistant BSI rates. Additionally, risk factors for the acquisition of bacteraemia and death in the ICU were studied. Methods: The study was divided in a baseline and an intervention period. The interventions initiated consisted of a central venous catheter (CVC) insertion and maintenance bundle as well as an educational program promoting hand hygiene among health-care workers. Altogether, 267 patients were enrolled in the study. Results: Bacteraemia occurred in 35 out of 143 patients in the baseline period (14.7 incidents per 1000 patient-days) and in 18 out of 124 patients in the intervention period (8.8 incidents per 1000 patient-days). This indicates a statistically significant lower BSI incidence after implementing the intervention (p < 0.05, OR 1.9). Risk factors for the acquisition of bacteraemia were high APACHE II and SAPS III scores on ICU admission, while BSI was connected with a higher ICU mortality (p < 0.001, OR 6.5). 94.3% of the isolated pathogens were gram-negative bacteria and 90.6% multidrug - resistant, while there was no observed change in the type and resistance pattern during the study. Moreover, there was no connection found between resistance pattern of the isolated pathogen and mortality. Conclusions: An intervention program including modifying CVC insertion and maintenance as well as promoting hand hygiene seems to be an effective way of preventing BSI in intensive care units.Εισαγωγή: Η βακτηριαιμία σχετίζεται με αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα στους ασθενείς της ΜΕΘ. Ο κύριος σκοπός της συγκεκριμένης προοπτικής μελέτης παρέμβασης ήταν η μελέτη της επίδρασης μιας δέσμης μέτρων στην εμφάνιση βακτηριαιμίας από πολυανθεκτικά στελέχη. Δευτερευόντως, μελετήθηκαν οι παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση βακτηριαιμίας και την πρόγνωση στη ΜΕΘ. Μέθοδος: Η μελέτη χωρίζεται σε μια αρχική περίοδο παρατήρησης που ακολουθείται από μια περίοδο παρέμβασης. Τα μέτρα που ελήφθησαν περιλαμβάνουν μια δέσμη σχετική με την εισαγωγή και φροντίδα των ΚΦΚ καθώς και ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης του προσωπικού σχετικά με την υγιεινή των χεριών. Συνολικά στη μελέτη συμπεριλήφθησαν 267 ασθενείς. Αποτελέσματα: Βακτηριαιμία προέκυψε σε 35 από τους 143 ασθενείς στην αρχική φάση (14,7 περιστατικά ανά 1000 ημέρες νοσηλείας) και σε 18 από τους 124 ασθενείς στη φάση παρέμβασης (8,8 περιστατικά ανά 1000 ημέρες νοσηλείας), πράγμα που φανερώνει μια στατιστικά σημαντική μείωση της επίπτωσης της βακτηριαιμίας μετά την εισαγωγή της δέσμης μέτρων (p < 0,05, OR 1,9). Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη βακτηριαιμίας ήταν τα αυξημένα σκορ βαρύτητας της νόσου APACHE II και SAPS III κατά την εισαγωγή, ενώ η ανάπτυξη βακτηριαιμίας φάνηκε να σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα θανάτου στη ΜΕΘ (p < 0,001, OR 6,5). Τα βακτήρια που απομονώθηκαν ήταν σε ποσοστό 94,3% gram-αρνητικά και σε ποσοστό 90,6% πολυανθεκτικά, ενώ δεν παρατηρήθηκε κάποια αλλαγή στον τύπο και το προφίλ αντοχής των βακτηρίων κατά τη διάρκεια της μελέτης. Δεν αποδείχθηκε, επίσης, συσχέτιση ανάμεσα στο προφίλ αντοχής του παθογόνου που απομονώθηκε και την πιθανότητα θανάτου. Συμπέρασμα: Η εφαρμογή μιας δέσμης μέτρων που περιλαμβάνει τροποποίηση της εισαγωγής και φροντίδας των ΚΦΚ καθώς και προώθηση της υγιεινής των χεριών φαίνεται να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης της βακτηριαιμίας στη ΜΕΘ

Η επίδραση της εφαρμογής δέσμης μέτρων στην εμφάνιση βακτηριαιμίας από πολυανθεκτικά βακτήρια σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας

Εισαγωγή Η βακτηριαιμία σχετίζεται με αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα στους ασθενείς της ΜΕΘ. Ο κύριος σκοπός της συγκεκριμένης προοπτικής μελέτης παρέμβασης ήταν η μελέτη της επίδρασης μιας δέσμης μέτρων στην εμφάνιση βακτηριαιμίας από πολυανθεκτικά στελέχη. Δευτερευόντως, μελετήθηκαν οι παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση βακτηριαιμίας και την πρόγνωση στη ΜΕΘ. Μέθοδος Η μελέτη χωρίζεται σε μια αρχική περίοδο παρατήρησης που ακολουθείται από μια περίοδο παρέμβασης. Τα μέτρα που ελήφθησαν περιλαμβάνουν μια δέσμη σχετική με την εισαγωγή και φροντίδα των ΚΦΚ καθώς και ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης του προσωπικού σχετικά με την υγιεινή των χεριών. Συνολικά στη μελέτη συμπεριλήφθησαν 267 ασθενείς. Αποτελέσματα Βακτηριαιμία προέκυψε σε 35 από τους 143 ασθενείς στην αρχική φάση (14,7 περιστατικά ανά 1000 ημέρες νοσηλείας) και σε 18 από τους 124 ασθενείς στη φάση παρέμβασης (8,8 περιστατικά ανά 1000 ημέρες νοσηλείας), πράγμα που φανερώνει μια στατιστικά σημαντική μείωση της επίπτωσης της βακτηριαιμίας μετά την εισαγωγή της δέσμης μέτρων (p &lt; 0,05, OR 1,9). Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη βακτηριαιμίας ήταν τα αυξημένα σκορ βαρύτητας της νόσου APACHE II και SAPS III κατά την εισαγωγή, ενώ η ανάπτυξη βακτηριαιμίας φάνηκε να σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα θανάτου στη ΜΕΘ (p &lt; 0,001, OR 6,5). Τα βακτήρια που απομονώθηκαν ήταν σε ποσοστό 94,3% gram-αρνητικά και σε ποσοστό 90,6% πολυανθεκτικά, ενώ δεν παρατηρήθηκε κάποια αλλαγή στον τύπο και το προφίλ αντοχής των βακτηρίων κατά τη διάρκεια της μελέτης.Objective Bloodstream infections (BSIs) are associated with increased morbidity and mortality among critically ill patients. The main aim of this prospective interventional study was to investigate the effect of a bundle of measures on multidrug - resistant BSI rates. Additionally, risk factors for the acquisition of bacteraemia and death in the ICU were studied. Methods The study was divided in a baseline and an intervention period. The interventions initiated consisted of a central venous catheter (CVC) insertion and maintenance bundle as well as an educational program promoting hand hygiene among health-care workers. Altogether, 267 patients were enrolled in the study. Results Bacteraemia occurred in 35 out of 143 patients in the baseline period (14.7 incidents per 1000 patient-days) and in 18 out of 124 patients in the intervention period (8.8 incidents per 1000 patient-days). This indicates a statistically significant lower BSI incidence after implementing the intervention (p &lt; 0.05, OR 1.9). Risk factors for the acquisition of bacteraemia were high APACHE II and SAPS III scores on ICU admission, while BSI was connected with a higher ICU mortality (p &lt; 0.001, OR 6.5). 94.3% of the isolated pathogens were gram-negative bacteria and 90.6% multidrug - resistant, while there was no observed change in the type and resistance pattern during the study. Moreover, there was no connection found between resistance pattern of the isolated pathogen and mortality

Σύγκριση ασφάλειας και αποτελεσματικότητας των αναστολέων σημείων ελέγχου μετά την αποτυχία της χημειοθεραπείας στον μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα

Εισαγωγή Τα pembrolizumab και nivolumab έχουν καθιερωθεί στη θεραπεία 2ης και επόμενης γραμμής του μη μικροκυτταρικού καρκίνου πνεύμονα, παρ’ότι δεν έχουν συγκριθεί ποτέ απευθείας σε τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να εξετάσει πιθανές διαφορές στην αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους σε αυτή την ομάδα ασθενών. Μέθοδος Έγινε αναδρομική ανάλυση των ασθενών με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα που έλαβαν ανοσοθεραπεία 2ης ή επόμενης γραμμής με pembrolizumab ή nivolumab στο νοσοκομείο μας από 01/2017 – 01/2020. Καταγράφηκαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, η συνολική ανταπόκριση, το διάστημα ελεύθερο πρόοδου νόσου, η διάρκεια ανταπόκρισης και η τοξικότητα σχετιζόμενη με την ανοσοθεραπεία. Κατά την ανάλυση των δεδομένων έγινε σύγκριση των δύο ανοσοθεραπευτικών και προσδιορισμός των παραγόντων που σχετίζονται με την πρόγνωση. Αποτελέσματα Το δείγμα αποτελείται από 196 ασθενείς με μέση ηλικία τα 66,6 έτη. Από αυτούς, 46 (23,5%) έλαβαν pembrolizumab και 150 (76,5%) nivolumab. Τα βασικά χαρακτηριστικά των ασθενών ήταν παρόμοια (p&gt;0,05), με εξαίρεση το PD-L1, το οποίο ήταν υψηλότερο στην ομάδα του pembrolizumab (p&lt;0,001). Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στο ποσοστό συνολικής ανταπόκρισης ή το ποσοστό ελέγχου της νόσου (18,2 vs. 22,6% και 54,3 vs. 49,4% αντίστοιχα, p=0,252), το διάστημα ελεύθερο πρόοδου νόσου (5,0 vs. 4,0 μήνες, p=0,520), τη διάρκεια ανταπόκρισης (not estimated vs. 11,0 μήνες, p=0,662) και την τοξικότητα (34,8 vs. 31,3%, p=0,549) ανάμεσα στις δύο ομάδες. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση φάνηκε ότι οι μόνοι παράγοντες που συνδέονται με πρόοδο νόσου είναι η εμφάνιση τοξικότητας (HR 0,35, 95% CI 0,23 ─ 0,52, p&lt;0,001) και η λειτουργική κατάσταση ≥ 2 (HR 1,86, 95% CI 1,30 ─ 2,65, p&lt;0,001). Η εμφάνιση τοξικότητας συνδέεται επίσης με μεγαλύτερη διάρκεια ανταπόκρισης (HR 0,44, 95% CI 0,25 ─ 0,79). Συμπεράσματα Σύμφωνα με τα ευρήματά μας, τα pembrolizumab και nivolumab παρουσιάζουν παρόμοια αποτελεσματικότητα και ασφάλεια στη 2η ή σε επόμενη γραμμή θεραπείας. Η τοξικότητα σχετιζόμενη με την ανοσοθεραπεία και η λειτουργική κατάσταση των ασθενών είναι παράγοντες που επηρεάζουν ανεξάρτητα την πρόγνωση.Introduction Both pembrolizumab and nivolumab have been established as valid options in second and further-line treatment of non-small cell lung cancer, despite the lack of direct comparison in a randomized clinical trial. The aim of this study was to examine possible differences of efficacy and safety between pembrolizumab and nivolumab in this group of patients. Methods Patients with non-small cell lung cancer receiving second and further-line immunotherapy with either pembrolizumab or nivolumab in our hospital from 01/2017 – 01/2020 were retrospectively analysed. We collected data on demographics, overall response rate (ORR), progression-free survival (PFS), duration of response (DOR) and immune-related toxicity. Analysis included comparison of the two immunotherapeutics and determination of factors associated with prognosis. Results Sample consisted of 196 patients with a mean age of 66.6 years. 46 patients (23.5%) were treated with pembrolizumab and 150 (76.5%) with nivolumab. Baseline characteristics were similar (p&gt;0.05), except for PD-L1 expression, which was higher in the pembrolizumab group (p&lt;0.001). There were no differences regarding ORR and DCR (18.2 vs. 22.6% and 54.3 vs. 49.4% respectively, p=0.252), PFS (5.0 vs. 4.0 months, p=0.520), DOR (not estimated vs. 11.0 months, p=0.662) and immune-related toxicity (34.8 vs. 31.3%, p=0.549) between the two groups. Multivariate analysis revealed immune-relate toxicity (HR 0.35, 95% CI 0.23 ─ 0.52, p&lt;0.001) and performance status ≥ 2 (HR 1.86, 95% CI 1.30 ─ 2.65, p&lt;0.001) as the only predictive factors for disease progression. Immune-related toxicity was associated with longer DOR as well (HR 0.44, 95% CI 0.25 ─ 0.79). Conclusions Our findings support that pembrolizumab and nivolumab present similar efficacy and safety in second and further-line setting. Immune-related toxicity and performance status are factors independently affecting prognosis

Isolated Splenic Metastasis from Non-Small-Cell Lung Cancer: A Case Report and Review of the Literature

Metastases to the spleen are rare but have been reported for different tumor entities, including breast cancer, lung cancer, colorectal cancer, ovarian cancer, and melanoma. As an isolated event, splenic metastasis from non-small-cell lung cancer (NSCLC) is exceedingly rare. Until now, only 28 cases have been reported in the medical literature. We report the case of a 66-year-old woman with NSCLC (adenocarcinoma) who presented with a synchronous, isolated splenic metastasis. Operative removal of both primary tumor and metastasis was not possible due to multiple comorbidities. Therefore, treatment was limited to combined systemic chemotherapy and simultaneous radiation of the primary tumor, which led to partial remission of the disease. Isolated metastasis to the spleen in NSCLC has been reported only 28 times in the medical literature, most often in male patients with right-sided lung tumors, most of which were adenocarcinomas. The majority of patients were asymptomatic with respect to splenic metastasis. About half of the reported cases were isolated metachronous splenic metastases. Splenectomy seems to confer a survival advantage. We review the pertinent medical literature

Concomitant Non-Small Cell Lung Cancer and Hairy Cell Leukemia in a Patient Harboring BRAF-V600E Mutation in Both Tissues: A Case Report

The BRAF-V600E mutation has been established as a signature alteration occurring almost universally in hairy cell leukemia. Moreover, it can be detected in a small percentage of patients with non-small cell lung cancer. We report the case of a patient with a metastatic BRAF-V600E-mutated lung adenocarcinoma suffering from concomitant hairy cell leukemia. The identification of an identical BRAF mutation in both malignancies raises physiopathological considerations and might offer unique therapeutic strategies for this group of patients

The changing treatment of metastatic her2-positive breast cancer

Human epidermal growth factor receptor 2 (HER2)-overexpressing breast cancer has been historically associated with an aggressive disease course with common distant metastasis and poor prognosis. HER2-targeting therapies have significantly changed treatment and drastically improved outcomes for this group of patients. However, primary or acquired resistance to anti-HER2 regimens leads almost universally to disease progression, often with difficult to treat central nervous system (CNS) metastases. The current review summarized the existing therapeutic options for HER2-positive metastatic disease in the first, second and further line setting. Furthermore, novel agents currently under development were presented, which have demonstrated encouraging results in heavily pretreated patients or specific subgroups, such as HR-positive/HER2-positive tumors and CNS disease

Pulmonary Blastoma: A Comprehensive Overview of A Rare Entity

Introduction: Pulmonary blastoma is a rare malignancy, accounting for less than 0.5% of primary lung tumors. It belongs to the group of pulmonary sarcomatoid carcinomas, and it is typically characterized by a biphasic pattern of an epithelial and a mesenchymal component. Only a few hundred cases have been reported worldwide. The aim of this study is to review and critically assess the literature regarding pulmonary blastoma. Material and methods: A narrative literature review of PubMed database from the inception of the database up to January 2021, limited to the English language, was conducted, using combinations of the following keywords: “pulmonary blastoma”, “biphasic pulmonary blastoma”, “sarcomatoid carcinoma”. Results: Pulmonary blastoma is composed of an epithelial and a mesenchymal malignant component. Regarding pathogenesis, the origin of the biphasic cell population remains elusive. Characteristic immunohistochemical stains are supportive of diagnosis.Clinically, the symptomatology is non-specific, while 40% of the cases are asymptomatic. It is diagnosed at a younger agecompared to other types of lung cancer, and it is often non-metastatic at diagnosis allowing for surgical treatment. Data on management and survival are scarce and mainly come from isolated cases. Advances on targeted therapy may provide novel treatment options. Given the rarity of the cases, multicenter collaboration is needed in order to establish therapeutic Guideliness