Wpływ udrożnienia przewlekle zamkniętej tętnicy wieńcowej na wrażliwość odruchu z baroreceptorów tętniczych i funkcję skurczową lewej komory

Background: Recanalisation of chronic total occlusion (CTO) of a coronary artery can be reflected by improvements in various clinical parameters. Revealing increased parasympathetic activity would constitute an additional argument for performing this procedure.Aim: To assess the effect of CTO recanalisation on baroreflex sensitivity (BRS) and left ventricular ejection fraction (LVEF) in stable symptomatic patients with coronary artery disease.Methods: BRS (spectral analysis, transfer function, Blackman-Tukey algorithm, 0.03 Hz bandwidth Parzen window) and LVEF (echocardiography, Simpson’s method) were analysed in 23 patients: one day (R1) before, one day (R2) after, and three months (R3) after CTO recanalisation. Patients were divided into two groups: those with depressed (≤ 3 ms/mm Hg) or preserved(> 3 ms/mm Hg) BRS.Results: Significant BRS changes were observed in the study group compared to baseline values (p = 0.016). In the patients with a depressed reflex, BRS in R2 was similar to R1 and almost doubled in R3 (p = 0.018). In the patients with a preserved reflex, BRS significantly decreased in R2 (p = 0.024) and returned to the baseline value in R3. The behaviour of LVEF was homogenous in the groups, showing an increase from R1 to R3.Conclusions: The improvement in autonomic nervous system activity after successful CTO recanalisation is reflected by an increase in BRS, and the changes are dependent on the baseline value of the measurement: patients with a depressed BRS before recanalisation present a greater BRS improvement than patients with a preserved BRS. The CTO recanalisation leads to the improvement of LVEF in both groups.Wstęp: Rekanalizacja przewlekle zamkniętego naczynia wieńcowego (CTO) może prowadzić do poprawy wielu parametrów klinicznych. Wykazanie wzmożenia aktywności przywspółczulnej autonomicznego układu nerwowego stanowiłoby kolejny argument do przeprowadzenia takich zabiegów.Cel: Celem niniejszej pracy była ocena wpływu udrożnienia CTO na wrażliwość baroreceptorów tętniczych (BRS) oraz frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) u pacjentów ze stabilną objawową chorobą wieńcową.Metody: Wartości BRS (metoda spektralna, funkcja przejścia, algorytm Blackmana-Tukeya, okna Parzena 0,03 Hz) oraz LVEF (echokardiografia metodą Simpsona) oceniono u 23 pacjentów: w dniu poprzedzającym zabieg rekanalizacji CTO (R1), następnego dnia (R2) i 3 miesiące (R3) po zabiegu. Dodatkowo pacjenci byli podzieleni na 2 grupy: z istotnie obniżoną BRS (≤ 3 ms/mm Hg) oraz z zachowaną BRS (> 3 ms/mm Hg).Wyniki: Stwierdzono istotne zmiany z zakresie BRS na skutek CTO w porównaniu z wartościami wyjściowymi (p = 0,016). Wśród chorych z BRS ≤ 3 ms/mm Hg wartości tego parametru, nie wykazując istotnych zmian w rejestracji R2, uległy istotnemu wzrostowi w rejestracji R3 (p = 0,018). U pacjentów z BRS > 3 ms/mm Hg wartości tego parametru znamiennie się zmniejszyły w rejestracji R2 (p = 0,024) i powróciły do wartości wyjściowych w rejestracji R3. W zakresie LVEF zaobserwowano istotny wzrost w rejestracji R2, a następnie R3.Wnioski: Na skutek rekanalizacji CTO dochodzi do zmian w zakresie aktywności autonomicznego układu nerwowego, wyrażonych wzrostem BRS, zależnych od wyjściowych wartości tego parametru. U pacjentów z upośledzonym odruchem z baroreceptorów tętniczych dochodzi do wyraźnej poprawy tego parametru, podczas gdy u chorych z zachowaną wartością BRS nie stwierdzono poprawy w zakresie tego parametru. Poprawę dotyczącą LVEF zaobserwowano już następnego dnia po zabiegu w obu analizowanych grupach.

Long-term safety and efficacy of benralizumab in patients with severe, uncontrolled asthma: 1-year results from the BORA phase 3 extension trial

International audienc