Efekti selenita na metabolizam glutationa kod gljive Phycomyces blakesleeanus

Elementarni selen je najmanje biotoksičan oblik selena u prirodi, dok selen-oksianjoni mogu biti toksični zbog značajne pokretljivosti i rastvorljivosti u vodi. Mikrobiološka redukcija selena +4 (selenit) u elementarni selen je stoga od presudnog značaja za smanjenje bioraspoloživosti ovog elementa.1 Visoka reaktivnost selen-oksianjona sa tiolnim grupama, kao i formiranje kiseoničnih radikala u reakciji sa glutationom implicira da oksidativni stres doprinosi toksičnosti selena.2 Tokom biološke redukcije selenita se proizvodi velika količina peroksida čime se indukuje ekspresija gena koji kodiraju enzime antioksidativnog metabolizma, što uključuje i enzime metabolizma glutationa.1 Micelijum gljive Phycomyces blakesleeanus star 24 sata je tretiran 10 mM rastvorom selenita. Uzorci su nakon određenih vremenskih intervala (1, 5, 10, 30, 60 minuta, 24 i 96 sati) ispirani i homogenizovani, nakon čega je meren sadržaj glutationa i specifična aktivnost enzima: peroksidaza (POD), katalaza (CAT), superoksid dismutaza (SOD), glutation peroksidaze (GPx), glutation-S-transferaze (GST) i glutation reduktaze (GR). Nakon dodavanja selenita utvrđen je pad količine ukupnog glutationa u micelijumu. Aktivnost POD i SOD je rasla do 60 minuta, nakon čega je opadala. Aktivnost CAT opadala je odmah po dodatku selenita. Najizraženija je bila promena aktivnosti GPx gde je zabeležen značajan porast, dok su promene aktivnosti GST i GR bile manje izražen

Biofizički pristup u rasvetljavanju metabolizma vanadijuma kod gljiva

Vanadijum je esencijalni mikroelement za mnoge žive organizme i učesnik je mnogobrojnih bioloških procesa kod njih. načajnost u ispitivanju ovog elementa porasla je naglo u poslednje tri decenije pretpostavkom o njegovom značajnom doprinosu u tretmanu raznih vrsta bolesti. Skoro sve potrebne informacije koje se tiču oksidacionog oblika, koordinacione geometrije, oligomernog stanja vanadijuma kao i kako prisustvo različitih substrata inhibitora enzimskih aktivnosti utiču na njegove karakteristike se mogu dobiti upotrebom i kombinacijom različitih spektroskopskih metoda. Ispitivanje promena strukture vanadijuma kao potencijalno toksičnog ali i metabolički korisnog elementa je našlo veliku primenu u ispitivanju njegovog metabolizma kod gljiva kao vrste organizama koji imaju sposobnost usvajanja i modulacije različitih vrsta elemenata. Različite vrste gljiva usvajaju vanadijum u različitim oblicima, metabolišu ga na različite načine i imaju različite odgovore na njegovo prisustvo. bog složenih fiziko-hemijskih karakteristika i osetljivosti na uslove u kojima se nalazi, ispitivanje vanadijuma zahteva istovremenu primenu više spektroskopskih tehnika. Primena NMR, EPR, Ramanske, IC, optičke i Rendgenske spektroskopije u izučavanju ovog elementa kod gljiva rasvetljava njegovu ulogu u živim sistemima i daje nam informacije o mogućnostima biotransformacije ovog elementa što može imati značajnu ulogu u mnogim granama nauke a pre svega u medicini i zaštiti životne sredine

Efekti vanadata na aktivnost antioksidativnih enzima tokom razvića gljive Phycomyces blakesleeanus

Vanadijum je prelazni metal, koji se može naći u brojnim oksidacionim stanjima, pri čemu su najznačajnija +4 (vanadil) i +5 (vanadat). S obzirom da gljive apsorbuju vanadijum, one predstavljaju glavni put njegovog ulaska u ekosistem.1 Vanadat je izučavan kao potencijalni antidijabetski i antikancerogeni agens, ali zbog svoje komplikovane hemije se ne koristi u terapijama. Mnogi efekti vanadijuma na ćeliju nisu poznati, a među njima je i efekat na sisteme antioksidativne zaštite.2 U ovom istraživanju je ispitivana aktivnost superoksid dismutaza (SOD), peroksidaza (Prx) i katalaza (CAT) tokom različitih faza razvoja gljive Phycomyces blakesleeanus, a kao odgovor na tretman micelijuma vanadatom. Efekat je praćen kod gljiva starosti 20 h, 36 h i 56 h, koje su izlagane 10 mM vanadatu tokom 1 h, 3 h ili 5 h. U eksponencijalnoj fazi razvoja (20 h) zabeležen je porast aktivnosti Prx i to 45±7% nakon 1 h, odnosno 19±7% nakon 5 h tretmana. Na prelasku iz eksponencijalne u stacionarnu fazu razvoja (36 h) 10 mM vanadat nije doveo do promene aktivnosti Prx u tretiranim uzorcima, dok je u stacionarnoj fazi razvoja (56 h) ponovo zabeležen porast aktivnosti Prx i to 22±4% nakon 1 h, odnosno 31±19% nakon 3 h tretmana. Porast aktivnosti SOD je zabeležen samo u stacionarnoj fazi razvoja, nakon 1 h tretmana i iznosi 26±2%. Nije uočena jasna promena aktivnosti CAT tretiranih u odnosu na kontrolne uzork

Struktura adrenalina u DMSO: NMR studija

Adrenalin (Adr) je fiziološki važan kateholamin koji kao hormon, neurotransmiter i lek ima širok spektar dejstava. Konformacija je definisana inter i intramolekulskim interakcijama Adr sa rastvaračem, kao i vodoničnim vezama.1-3 Postoje brojne teorijske studije koje se bave proučavanjem vodoničnih veza i konformacije Adr u različitim rastvaračima, ali nedostaju eksperimentalni podaci. U ovom istraživanju koristili smo 1H NMR, 1H-1H COSY, 1H-15N HSQC i NOESY da se ispita i uporedi struktura Adr u polarnim rastvaračima - dimetil sulfoksidu (DMSO) i vodi. Glavne razlike su dobijene za NH2 i CH2 grupu. Obe grupe pokazuju hemijske neekvivalentne protone u DMSO, koji nisu prisutni u vodi. Efekat povećane temperature i izmene rastvarača u NMR spektru pokazuje da u dimetil sulfoksidu jedan od protona Adr iz NH2 grupe formira jaku intramolekulsku vezu sa alifatičnom OH grupom, koja je donor protona drugoj vodoničnoj vezi koju Adr formira sa samim rastvaračem. U skladu sa tim rezultatima zaključeno je da Adr u dimetil sulfoksidu zauzima "škorpion" konformaciju u kojoj kateholni prsten predstavlja telo, a bočni niz zakrivljeni rep škorpije. U vodi Adr ne gradi intramolekulsku vodoničnu vezu, što govori da njegova struktura u velikoj meri zavisi od same okoline. Ovo je veoma važno za razumevanje transporta i vezivanja za receptore, kao i za razumevanje interakcija kateholamina sa biološkim molekulima, što direktno utiče na biološke efekte

Uticaj vanadata na vremensko-zavisni metabolički odgovor micelije Laetiporus sulphureus

Laetiporus sulphureus (Bull.) Murrill 1920, (Ph. Basidiomycota, Cl. Agaricomycetes, O. Polyporales, Fam. Polyporaceae) je jestiva gljiva, široko rasprostranjena u Evropi, Aziji i Severnoj Americi. Izolovana micelija autohtone gljive (vrba obala Dunava, Novi Sad) kultivisana je na čvrstoj podlozi i u potopljenom medijumu. Cilj istraživanja bio je da se upotrebom NMR spektroskopije ispita uticaj vanadijuma na metabolizam fosfata. Utvrđeno je da signali pozicionirani oko 4 ppm i 2,6 ppm pripadaju šećernim fosfatima (SP) i da nakon tretmana sa 10 mM vanadatom dolazi do povećanja signala za 78%, odnosno 23%. Nakon ispiranja micelijuma dolazi do postepene transformacije jednog oblika u drugi, tako da posle sat vremena signal SP na 2,6 ppm postaje dominantan u odnosu na signal pozicioniran na 4 ppm. Promene signala SP mogu ukazati na efektivnost inhibitora ili stimulatora energetskog metabolizma. Pored SP, polifosfati (PolyP) prisutni u miceliji gljive, takođe imaju ulogu u skladištenju energije. Primećeno je da se nakon izlaganja nepovoljnjim uslovima signal PolyP smanjio, što je potvrđeno u studijama sa kvascima S. cereviseae1 i N. crassa2. Nasuprot tome, nakon tretmana vanadijumom kod L. sulphureus nije došlo do redukcije signala PolyP, već je zabeležen mali porast signala dugolančanih polifosfata što može ukazati na mehanizam detoksifikacije micelije L. sulphureus kao metaboličkog odgovora micelije na dodavanje vanadata

Cannabidiol based borderline products – from development to registration processes

Cannabidiol (CBD) is the second most abundant phytocannabinoid structure in Cannabis sativa L., Cannabaceae family. It contains a bicyclic 21-carbon skeleton with a double bond in the terpene ring (Jacobs et al., 2016). Cannabidiol based products have been used mainly for additional treatment of pain, depression and anxiety in cancer suffering patients as well as immunostimulatory agents. They are used for treatment of nausea and vomiting, especially during chemotherapy or radiation therapy. Their effects are exerted through the endocannabinoid system through multiple receptors, including cannabinoid receptors (CBRs), opioid and serotonin receptors, adrenergic receptors, and G protein�coupled receptors (Pertwee & Cascio, 2014). At high doses can modulate the intoxicating effects of THC through CB1- dependent mechanisms despite having low CB1 binding affinity (Jacobs et al., 2016). In Republic of North Macedonia, the production, use and sale of registered cannabis products are regulated by the Law of Use of Narcotic Drugs and Psychotropic Substances (Official Gazette of R.M no. 37/2016). A borderline product is a product that contains: (1)probiotics; (2)active components of plant origin and it is classified as a food supplement in at least one member state of the European Union, and according to the special regulations applied in the Republic of Macedonia, it cannot be classified as a food supplement; (3)vitamins and minerals in quantities greater than the permitted prescribed in accordance with the special regulations applied in the Republic of Macedonia, if it is classified as a food supplement in at least one member state of the European Union and there is no registered product with the same strength in the Republic of Macedonia (Official Gazette of R.M no. 203/2015). According to the second term of this law CBD products are still registered as borderline products in our country

Odabir endogene kontrole za imunoblot analizu proteina u sklerotičnim hipokampusima pacijenata sa epilepsijom temporalnog režnja

Skleroza hipokampusa je najčešći neuropatološki nalaz kod epilepsije temporalnog režnja. Pored morfoloških promena odlikuju ga i promene nivoa različitih proteina u ćeliji. Imunoblot je nezamenjiva metoda za određivanje nivoa proteina i podrazumeva normalizaciju u odnosu na endogenu kontrolu (kontrolu jednakog nanošenja uzorka). Za tu svrhu se koriste proteini za koje se smatra da imaju stabilnu ekspresiju koja najmanje varira u ispitivanim uslovima, tretmanima i patofiziološkim stanjima. Ipak u nekim patofiziološkim stanjima se i ekspresija tradicionalno korišćenih endogenih kontrola menja, 1 što može dovesti do prikupljanja netačnih podataka i pogrešnog tumačenja rezultata. Cilj ovog rada je bio da se ispita stabilnost najčešće korišćenih endogenih kontrola i izabere najstabilnija koja će se koristiti za normalizaciju pri poređenju nivoa ciljnih proteina hipokampusa obolelih od epilepsije i neurološki intaktnih kontrola. Imunoblotom su detektovani β-aktin, α-tubulin, TATA-vezujući protein i gliceraldehid3-fosfat dehidrogenaza u tkivnim ekstraktima hipokampusa 9 pacijenata i 7 kontrola, i NormFinder softverom2 određene unutargrupna i međugrupna varijabilnost. Pokazano je da nivo strukturnih proteina β-aktina i α-tubulina najmanje varira u ispitivanim uslovima te se mogu koristiti za poređenje nivoa proteina u sklerotičnim i intaktnim hipokampusima. Rezultati upućuju da je odabir endogenih kontrola važan preduslov za dobijanje tačnih i pouzdanih podataka imunoblot metodom

Ethnography of communication - definitions, theory and literature

This paper examines the concept “Ethnography of Communication” and what it entails. It looks at the evolution of Еthnography of communication - An Introduction (3rd edition) written by Saville-Troike Muriel, the definitions and theories - as an academic discipline and a method of research. This book with its unique approach to the study of language, the discipline proves and establishes that a relationship exists between communication and culture and shows that the culture of a speech community may be perceived via language use in specific communicative acts and social settings. As a subdiscipline of Sociolinguistics, its approach to language study is totally different form linguistic theories/approach such as Structuralism and Transformational Grammar. Keywords: ethnography, communication, language, cultur

Determination of trace Elements in Hematite’s Iron Reference Material JSS-804-1 using ko-INAA

Different trace elements in hematite’s iron ore reference material (JSS-804-1) were investigated using k0-instrumental neutron activation analysis (k0-INAA). To avoid the interference of iron as matrix elements, а method for its separation was applied. Namely, a liquid-liquid extraction procedure by diisopropyl ether (DIPE) in hydrochloric acid solution and determination of trace elements in the aqueous phase was undertaken. The k0-INAA method was applied to determine the content of the investigated elements thus making it possible to follow the distribution of 39 elements (with intermediate/medium and long half-lived radionuclides) in the studied referent material. An important advantage of the proposed method is the possibility to determine the content of several trace elements after Fe separation. Additionally, the elimination of the matrix element also lowered the detection limit for some trace elements compared to their corresponding values determined by k0-INAA and certified values for some elements