Polish attitude towards H1N1 pandemic and WHO’s credibility in the context of bioterrorist threats

The article discusses the credibility of WHO, one of the most important global organisations responsible for distributing information, issuing guidelines and recommendations in the case of imminent threat of epidemics, pandemics of bioterrorist attack.  In view of the uniqe character of bioterrorist threat, it is particularly important that such an organisation be beyond any suspicion. Unfortunately, the H1N1 case of 2009 – 2010 caused a tremedous credibility deficit, both among the people and in governments.  European Commission conducted an investigation concerning the justifiability of purchasing drugs that were to halt the pandemics. Yet the most important discovery was that many advisors to government members at the time had connections with pharmaceutical companies, which had a direct influence on state decisions to make bulk purchases of medicines.  On multiple occasions, WHO recommended buying vaccines and administering them to entire populations. In view of all these circumstances, WHO’s credibility has much decreased after the H1N1 crisis. In this situation, the stance of the government ofPoland, which firmly opposed the pressure to buy the vaccines deserves a detailed analysis. It seems that the decision was dictated not only by financial considerations but most of all resulted from a rational assessment of the situation. At the same time, WHO should change the procedure it employs in such situation, becoming a body which does not only advise but also takes responsibility for the recommended solutions

Contemporary conflict management and peace in the lands of ziggurats and pyramids

Porównanie sytuacji w Iraku i Egipcie stanowi doskonały przykład sytuacji, w których z jednej strony siły międzynarodowe podjęły interwencję zbrojną, a w drugim przypadku następują procesy, które można uznać za w pewnym stopniu naturalnie ewolucyjne dla tego państwa. Jest kwestią zasadniczą, aby uwzględniać czynniki takie jak historia, religia, kultura danego państwa, zanim nawiąże się kontakt z jego przedstawicielami w jakiejkolwiek dziedzinie. Jednakże taki zasób informacji jest niemożliwy do osiągnięcia bez prawdziwej współpracy zarówno pomiędzy przedstawicielami świata nauki, jak i polityki. Niewystarczające, a nawet zwodnicze wydaje się jedynie poleganie przez przywódców państw na doradcach, nawet będących wybitnymi uczonymi, ale zajmujących stanowiska polityczne. Utworzenie Partnerstwa Eurośródziemnomorskiego może stanowić wielką szansę dla regionu Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu, w razie gdy państwa uczestniczące w tej współpracy potraktują ją z należytym zaangażowaniem, uświadamiając sobie, jak istotne może to być dla legitymizacji takiej współpracy, ale i korzyści, jakie taka współpraca przynosi.Iraq and Egypt are good examples of the situations where in one case international forces took the military action, and in the second case where the situation is evolving naturally. It is fundamental to be aware of the factors like the history, religion, and culture of the country before any kind of contact with it. Such knowledge is impossible without real cooperation between scientists and governments. It is not enough, and even delusive, to use only one voice of advisors especially transferred from science to politics. A special chance for the region of North Africa and Middle East would be the Euro-Mediterranean Partnership if all the countries involved in it realized how legitimate and profitable such an cooperation could be.Сравнение положения дел в Ираке и Египте является отличным примером ситуации, в которой, с одной стороны, международное сообщество приняло решение о военном вмешательстве, а во втором случае, происходят процессы, которые, в некоторое степени, можно признать естественным, эволюционным развитием государства. Предпринимая попытки установления отношений с представителями этих стран в любой сфере, необходимо учитывать такие ключевые факторы, как история, религия, культура данного государства. Следует также учесть, что приобретение такой информации невозможно без установления партнёрского сотрудничества между представителями разных стран в области науки и политики. Необходимо принять во внимание, что лидеры государств не могут полагаться только на советников и экспертов, которые являются выдающимися учёными и одновременно занимают значительные политические посты. Учреждение «Евро-средиземноморского партнёрства» может стать шансом для развития региона Северной Африки и Ближнего Востока, в случае когда государства участвующие в этом сотрудничестве отнесутся к нему с надлежащим вниманием, осознавая его значение и пользу

System bezpieczeństwa międzynarodowego na Bliskim Wschodzie po 11 września 2001 r.

The international security system can be projected and engineered in few circumstances. In general there can be internal will and capacity to build that or external actors can organize it in their favor. Situation in the Middle East is very complicated, what makes such system very unlikely to happen. The tragedy of 09/11, gave another reason to work on such system. The main issue of US Middle-Eastern policy was to deal with threats far from US territory to not let such situation happened again. The best option for that would be the building of the international system, which would stabilize the region and give the US authorities some level of control over it. If the war in Afghanistan was aimed to deter the greatest threat of main cells and centers of Al-Qaeda, then Iraqi war starting on 2003 was to build such system

Zachód wobec kryzysu politycznego na Ukrainie (2013–2014)

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationW artykule poddano analizie reakcję tzw. Zachodu na kryzys polityczny na Ukrainie, który rozpoczął się pod koniec 2013 roku. W tym kontekście kwestią zasadniczą jest przeanalizowanie zachodniej reakcji na rosyjskie zaangażowanie w wewnętrzne sprawy Ukrainy, a co za tym idzie także przyczyny działań Rosji. Celem Zachodu jest zmuszenie Rosji do odcięcia wsparcia dla separatystów działających na wschodniej Ukrainie. Innym celem Zachodu jest ustabilizowanie sytuacji na Ukrainie, tak szybko jak to jest możliwe, aby uniemożliwić Rosji dalsze oddziaływanie mające na celu rozbicie Ukrainy. Można to jednak osiągnąć jedynie dzięki nieoficjalnym kanałom dyplomatycznym zwanym Track two diplomacy.The article analyses the approach of the so-called West to the Ukrainian political crisis which started at the end of 2013. In this context it is fundamentally important to analyse the Western response to the Russian interference in Ukraine's domestic affairs and also the reasons for Russian actions. The aim of the West is to force Russia to cut off its support for separatists operating in eastern Ukraine. Another Western aim is to stabilise the situation in Ukraine at the earliest possible time in order to prevent Russia from making further attempts to interfere in this country with a view to its disintegration. It can be achieved by unofficial diplomatic channels called Track two diplomacy.В статье дан анализ реакции так называемого Запада на политический кризис в Украине, который начался в конце 2013 года. В этом контексте основной задачей является проанализировать реакцию Запада на участие России во внутренних делах Украины, и, следовательно, дать ответ на вопрос причин этих действий. Цель Запада состоит в том, чтобы заставить Россию отказаться от поддержки сепаратистов, действующих в восточной Украине. Следующая цель Запада состоит в стабилизации ситуации в Украине, так быстро, как это только представляется возможным, чтобы предотвратить дальнейшие шаги России направленные на расчленение Украины. Эти цели можно достигнуть только благодаря неофициальным дипломатическим каналам, называемым Track two diplomacy

Wpływ egipskiej Arabskiej Wiosny na strategię bezpieczeństwa USA

A relation between USA and Egypt are especially important in the scope of the security and stabilization process in Middle East and reflects on the whole world. According to the deep changes in many countries of Middle East and North Africa, started by the Arab Spring at the beginning of 2011, US policy had to transform, and have to be adjusted to the new circumstances and Egypt is particular important for the USA interests in the area. To achieve this, a deep analysis of the situation in Egypt is needed and also clear picture of the real stance of the main powers in this country. The situation when USA bases only on the support of the despotic rulers or just the leading parties is not acceptable for the future relations between USA and Egypt. If Americans wants to keep it’s influence on the Middle East, the new policy of dialogue, partner relations and respecting peoples will is have to be introduced

The meaning of the Iranian anti-regime opposition for the foreign policy of Barack Obama

Od 1979 roku reżim irański jest w zasadniczym konfl ikcie ze światem Zachodu, a szczególnie z USA i Wielką Brytanią oraz Izraelem. W tak długim okresie dochodziło do okresowych zmian, z którymi administracja USA wiązała pewne nadzieje. Niemniej jednak, mimo chwilowych okresów pozornej odwilży w stosunkach dwustronnych, za każdym razem następował powrót do tradycyjnej wrogości między Islamską Republiką Iranu a USA. Jednocześnie społeczeństwo irańskie jest narażone na nieustanne represje ze strony władz. Zachodzi więc zasadnicze pytanie, w jaki sposób i czy w ogóle Zachód, a przede wszystkim USA jako mocarstwo globalne, o największym potencjale militarno-operacyjnym pozwalającym na oddziaływanie w każdym rejonie świata, powinny reagować na sytuację i wydarzenia w Iranie. Celem artykułu jest poddanie analizie charakteru oraz sposobów działania najważniejszych irańskich grup opozycyjnych, a także ich znaczenia dla programu politycznego USA zawartego w tzw. doktrynie Obamy (2009). Analiza najważniejszych grup opozycyjnych pozwoli na określenie stopnia możliwej ich współpracy z USA, jak i ich potencjału do sprawowania władzy w Iranie w sposób jak najbardziej demokratyczny.Since 1979, the Iranian regime is in a fundamental conflict with the Western world, especially the US, Britain, and Israel. In such a long period, there have to be periodic changes which the US administration had some high hopes for. However, despite temporary periods of apparent thaw in bilateral relations, each time it is followed by a return to the traditional hostility between the Islamic Republic of Iran and the United States. At the same time, Iranian society is exposed to constant repression from the authorities. There is, therefore, a fundamental question, how, or even if, the West, and primarily the US as a global power, with the biggest military and operational potential, allowing for interaction in every region of the world, should react to the situation and developments in Iran. The aim of the article is to review the nature and methods of operation of main Iranian opposition groups as well as their significance for the political program contained in the so-called Obama’s doctrine (2009). Analysis of major opposition groups will determine the degree of their possible cooperation with the US and their capacity to exercise power in Iran in the most democratic way

US Defence Strategy after Arab Spring in Egypt

A relation between USA and Egypt are especially important in the scope of the security and stabilization process in Middle East and reflects on the whole world. According to the deep changes in many countries of Middle East and North Africa, started by the Arab Spring at the beginning of 2011, US policy had to transform, and have to be adjusted to the new circumstances and Egypt is particular important for the USA interests in the area. To achieve this, a deep analysis of the situation in Egypt is needed and also clear picture of the real stance of the main powers in this country. The situation when USA bases only on the support of the despotic rulers or just the leading parties is not acceptable for the future relations between USA and Egypt. If Americans wants to keep it’s influence on the Middle East, the new policy of dialogue, partner relations and respecting peoples will is have to be introduced

WikiLeaks: prawda, racja stanu, bezpieczeństwo

Problem in attitude toward the WikiLeaks concerns not only question of ethics or freedom of speech or its lack. The main issue here is the way of how information published by this portal influence the international security matters. In scope of this issue there are two contradictious opinions. From one side WikiLeaks activity meant to be the threat for the raison d’état and because of this lowering the security of the states, but from another point of view there are also claims that clearance of the politics from the backstage games and activities which do not have legitimization of the international community can bring the true stabilization and security