46 research outputs found
Włamywanie się do rzeczywistości
Michał Kłosiński’s chapter Breaking into the Real constitutes a critique of phenomenological
and hermeneutic propositions construed by game studies researchers from
the perspective of Paul Ricoeur’s philosophy. The main thesis of this elaboration is
the need to rethink the reflection on video games from the point of view of ontology
and existentialism, which so far has been either neglected or misread. The text is related
to a proposition of new hermeneutics of video games founded on Paul Ricoeur’s philosophy
and methodological faithfulness towards the notions he utilizes. The title metaphor
links with the critique of metaphysical models produced by game studies, which
separates the reflection about video games from researching the problem of Dasein
Gra w Orwella
The article presents an interpretation of Orwell video games in context of available analytical tropes
in Orwellian research. The paper touches on various problems described by academic readers of
Nineteen Eighty-Four and tries to answer the question whether games provide innovations in the way
they problematize socio-political issues in comparison to Orwell’s classic novel. In the introductory
part, the author discusses the possibility of utilizing the notion of critical dystopia in the analysis of
Orwell video games. The following chapters touch on the subject of cultural references, realistic
styles, biopolitics and class representations
Melancholia i styl : o twórczości Marka Bieńczyka
Odrzucenie antyfikcyjności i wytworzenie metafikcji o tendencji albo fabulacyjnej,
albo nieepickiej — to, zdaniem Przemysława Czaplińskiego, oznaki
przełomu w literaturze po roku 1989.
Na przykładzie Terminalu Marka Bieńczyka pokazuje Czapliński, że największą
siłą „metafikcyjności” nowych tekstów jest ich otwarte wskazywanie
sieci własnych powiązań intertekstualnych. Badacz bardzo silnie zarysowuje
opozycję antyfikcja — metafikcja, służącą opisaniu zmian stosunku tekstu
do rzeczywistości. Jednak, w przypadku tekstów Bieńczyka, ta opozycja
wydaje mi się niewystarczająca
Schulz i symulakry
Schulzand Simulacra Schulz and Simulacra is an analysis of Bruno Schulz’s short essay entitled Mythicization of Reality. Michał Kłosiński argues with Dorota Głowacka, who tried to interpret Schulz’s prose with the use of Jean Baudrillard’s category of simulacrum, that her understanding of the term is wrong. Kłosiński searches for places in Schulz’s theoretical essay, where he is the most ambivalent and where his ambivalence works against the text’s consistency. He performs an interpretation of some of Schulz’s notions, such as sense, myth and poetry, to depict how the author of Mythicization defi nes them and how the poetics of Schulz’s text somehow changes these definitions. The main objective of the analysis is to show that Schulz’s theory points the reader not to the concept of simulacrum, but to another Baudrillardian notion – the symbolic exchange. Kłosiński finds evidence of the possibility of such reading in the example given by Schulz of the fragmented body of a snake in legends and the poetic mechanism which he calls „the short circuiting of sense”. In the conclusion the author performs an analysis of Schulz’s view on poetry and how the mythicization as a poetic act works against simulacra and the excess of meaning produced in language to constantly recreate a bond with reality
Jeana Baudrillarda krytyka schizoanalizy
(...)Rozprawa O uwodzeniu, tocząc ukryty dialog z Rolandem Barthes’em,
przede wszystkim uaktywnia szeroko przez Baudrillarda zakrojoną
krytykę pojęcia produkcji. Pojęcia, w pewnym sensie, zabsolutyzowanego
przez Deleuze’a i Guattariego w ich słynnym Anty‑Edypie.(...)Projekt został sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki przyznanych
na podstawie decyzji numer DEC‑2011/
01/N/HS2/0203
Technologie nostalgii. Analiza retrotopii w grze „World of Warships”
The paper presents an analysis of the ORP Błyskawica ship in World of Warships.
The study concerns the retrotopian and mythological image of the replica of a real
warship created in the game. The analysis and interpretation touch upon both the
model of acquiring ships within the framework of playbour and the very idea of faithfully
reproducing a historical artefact. The reflection concerns, therefore, virtual technology
employed in the service of nostalgia and of dreams, and as a tool for constructing
myths about the glorious past in which military technologies developed. For this
purpose, the text introduces a new research category, namely a quasi-historical item
Utopijność modeli wymian symbolicznych
Utopianism of the symbolic exchange modelsThe paper takes the perspective of Fredric Jameson’s thinking about utopia (from his Archeologies of the future) and is an attempt to answer the question of the status of the theories of symbolic exchange (Baudrillard, Goux) understood as specific iterations of the utopian thinking or the utopian impulse. Jameson sees today the power of the utopian narratives in the alternatives they give to the third stage of capitalism. That is why the main problem presented in this paper is precisely the alternative vision of social and economic relations projected by the researchers referring to the models of symbolic exchange in the primitive societies. Reading the concepts of Goux and Baudrillard in the light of the Jameson’s theory of utopia is to show their proximity with thinking about magical and religious practices on one hand, and, on the other hand, to the fundamental models of social relations in the primitive and ahistorical societies present in the fable and fantasy. These primitive societies believe in the possibility of exchange with the dead and do not surrender to the model of economy governed by the general equivalents: the phallus, the sovereign, the sign, the money.
Baudrillard - teoria - literatura
Refleksja Baudrillarda pozwala ujmować literaturę jako miejsce–jedno z ostatnich –w którym wytwarzane są współcześnie relacje społeczne oparte na wymianie symbolicznej, na uwodzeniu, pakcie, darze. Dyskurs francuskiego myśliciela wprowadza do nauki o literaturze pojęcia antropologiczne, dzięki którym możliwe staje się postawienie pytania o funkcję literatury (poezji) w spajaniu i wytwarzaniu wspólnoty. Baudrillard pomaga nam zrozumieć, że owa wspólnota symboliczna może istnieć dzięki literaturze, ponieważ przywraca ona językowi jego rytualny i ceremonialny charakter. Baudrillard pozwala uzasadnić –być może narcystyczne –poczucie literaturoznawcy, że wspólnota zawiązywana przez literaturę, przez narrację, przez sztukę, może się jeszcze opierać postępującemu procesowi dehumanizacji, który wyraża się w podporządkowywaniu wszystkich instytucji humanistycznych i społecznych „niewidzialnej ręce rynku”. Perspektywa nauk humanistycznych ufundowana jest, w ramach tego myślenia, poprzez akt etyczny, akt niezgody na „rzeczywistość”. Literatura ma być w tym ujęciu formą stosunków społecznych, tak jak jest nią, w rozumieniu Baudrillarda, śmierć, która stanowi integralny składnik narracji i poezji. Wspólnota zawiązywana wokół literatury jako tajemnicy, ulotnego doświadczenia życia i śmierci, możliwości wymiany ze zmarłymi, możliwości uwodzenia, to wspólnota odrzucająca hiperrzeczywistość, to wspólno-ta, która nie odnajduje się w wymianie ekonomicznej, nie wyznaje akumulacji (pieniędzy, znaków, dóbr), ale wybiera stratę (pieniędzy), zwrotność (dóbr -darów), anihilację (znaków). Literatura stanowi dla niej miejsce, w którym zawiera się –utracony w symulacyjnej hiperrzeczywistości –okrutny, bolesny, agonistyczny kontakt z innym. Baudrillard mówi: inny jest w nas, pasożytuje na nas tak, jak my pasożytujemy na świecie, nie można się na niego uodpornić ani go zniszczyć, bo wraz z nim unicestwimy również samych siebie. Literatura, poezja wyzwala się spod wszechwładzy informacji, występuje przeciw symulacji, przeciw budowaniu systemu odporności na innego, przeciw manipulującej znakami transpolityce. Wspólnota spajana przez nią domaga się etyki na przekór światu, który powiela, reprodukuje, konstruuje jednolite i totalne dyskursy, światu, który anuluje różnorodność i możliwość wymiany myśli pomiędzy różnymi dyskursami. Baudrillard pokazuje, że podporządkowanie rzeczywistości, seksualności, literatury, totalnym prawom (rynku, pożądania, potrzeb, produkcji znaczenia) wiąże się z zastąpieniem ich przez symulacje. Literatura poprzedza, preceduje przemiany społeczne, światopoglądowe, działa przeciwko alienacji podmiotu w systemie ekonomii zysku, bo sama jest darem myśli, który wymaga kontr-daru, zwrotu, wymiany. Wspólnota spajana przez literaturę jest „nihilistyczna” w geście odrzucenia hiperrzeczywistości symulacji, imperatywu konsumpcji, wiary w akumulację i zysk. Jest terrorystyczna, bo nie zgadza się na świat „dobra”, „sprawiedliwości” i „prawa”, w imię których pro-wadzi się transmisje wojen bez ofiar, wyświetla filmy o Holokauście z happy endem, a zwierzęta karmi resztkami ich bliźnich. Wspólnota spajana przez literaturę nie wyrzeka się zła i śmierci, jako odwrotności dobra i życia, nie wierzy w prawdę historii konstruowaną w nowoczesnych mediach. Nihilizm Baudrillarda należy rozumieć jako strategię terrorystyczną wymierzoną przeciw teorii i systemowi
Zamieszkując wirtualne światy
The article explores the paradox of simultaneous coexistence in two
worlds. It raises questions concerning Martin Heidegger’s notion of dwelling understood
as constructing, building and managing both virtual and real spaces. The main thesis
of the article is that it is impossible to reconcile the world of being with the virtual
presence in the world of video games arising from human finitude: being toward death.
The article also attempts at answering the question about the manner in which (in the
framework of virtual dwelling) the narrative identity is constructed in games and about
the role of imagination in media theatrics of game players’ activities
Schulz i Symulakry
Schulz and Simulacra is an analysis of a short essay by Bruno Schulz entitled Mityzacja rzeczywistości (Mythologizing of Reality). Michał Kłosiński explores Schulz’s theoretical essay in the search of points where it is at its most ambivalent, and where this ambivalence works against the text’s cohesion. He interprets such concepts as sense, myth, and poetry, exhibiting how the author of Mythologizing… redefines them within his poetics. The main goal of the analysis is to show that Schulz’s theory does not indicate the concept of simulacrum, but rather another category of Baudrillard’s — the symbolic exchange. Kłosiński finds evidence for the possibility of such a reading in an example brought up by Schulz — a cut-up snake body from the legend — and in a poetic mechanism, which Schulz labels a “short-circuit of sense.” All in all, the author analyses Schulz’s views on poetry and presents the manner in which mythologizing as a poetic activity opposes simulation and excess of meaning gener¬ated by it, in order to perpetually restore the link with realit