Prothrombotic fibrin clot properties associated with NETs formation characterize acute pulmonary embolism patients with higher mortality risk

Abstract Venous thromboembolism is associated with formation of denser fibrin clots resistant to lysis. We investigated whether prothrombotic plasma clot properties are associated with the severity of acute pulmonary embolism (PE). We enrolled 126 normotensive acute PE patients (aged 58 ± 14 years) and 25 age- and sex-matched healthy controls. Plasma fibrin clot permeability (Ks), clot lysis time (CLT), endogenous thrombin potential (ETP), plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1), and citrullinated histone H3 (citH3) were evaluated on admission. PE patients compared to controls had 370% higher citH3 levels, 41% higher ETP, 16.5% reduced Ks, and 25.6% prolonged CLT. Patients with intermediate-high (n = 29) and intermediate-low (n = 77) PE mortality risk had reduced Ks and prolonged CLT, increased PAI-1 and ETP as compared to low-risk PE (n = 20) patients. Prolonged CLT was predicted by PAI-1 and citH3, while low Ks by C-reactive protein. During a 12-month follow-up 9 (7.1%) patients who had 24% higher ETP, 45% higher citH3 levels, and 18% prolonged CLT at baseline died. High ETP combined with elevated citH3 levels and prolonged CLT was associated with eightfold increased risk of PE-related death. Prothrombotic fibrin clot properties and enhanced neutrophil extracellular traps formation are associated with higher early mortality risk in acute PE patients, which suggests a prognostic role of these biomarkers

Polish regional differences in patient knowledge on atrial fibrillation and its management as well as in patterns of oral anticoagulant prescription

Background: The Jessa Atrial Fibrillation Knowledge Questionnaire (JAKQ) was successfully used to assess knowledge gaps in patients with atrial fibrillation (AF). Aims: To evaluate the regional differences among Polish patients in their awareness of AF diagnosis and oral anticoagulation use. Methods: A total of 1583 patients with AF at a median (IQR) age of 72 (66–79) years completed the JAKQ in 3 cardiology centers (center I, Kraków; center II, Toruń; center III, Kielce) from January 2017 to June 2018. The final analysis included 1525 patients, 32.9% were on vitamin K antagonists (VKAs) and 67.1% on non-VKA oral anticoagulants (NOACs), that is, rivaroxaban and dabigatran (28.9% each), and apixaban (9.3%). Results: The mean (SD) score on the JAKQ was 55.5% (18.4%) with better results among patients on VKAs compared with NOACs (58% [18.3%] vs 54.3% [18.4%]; P = 0.0002) with time from AF diagnosis more than 12 months (57.4% [17.5%] vs 50% [19.9%]; P < 0.0001). There was a significant difference in the knowledge scores between the 3 centers (I, 59.5%; II, 48.5%; III, 54.3%; P < 0.0001). In all centers the number of correct answers correlated inversely with patient’s age (r = –0.20; P < 0.0001). NOACs were more frequently used in center III. The percentage of correct responses was lower in patients on reduced NOAC doses (35.4% of patients on NOACs), compared with the full-dose NOAC groups in center I (56.9% vs 62.5%; P = 0.012) and II (48.1% vs 56.2%; P = 0.003). Conclusions: Patients from a high-volume academic center showed better knowledge than their peers from district hospitals. There are large regional differences in prescription patterns of oral anticoagulants, including the preferred NOAC

Duże regionalne różnice w edukacji pacjentów dotyczącej migotania przedsionków i jego leczenia oraz preferencji w stosowaniu leków przeciwkrzepliwych

Wprowadzenie Kwestionariusz Jessa Atrial Fibrillation Knowledge Questionnaire (JAKQ) jest użytecznym narzędziem oceny stanu wiedzy pacjentów z migotaniem przedsionków (atrial fibrillation – AF) na temat ich choroby. Cel pracy Ocena różnic w wiedzy pacjentów dotyczącej AF i leczenia przeciwkrzepliwego. Metodyka W okresie od stycznia 2017 roku do czerwca 2018 roku 1583 pacjentów z AF (mediana wieku 72 IQR 66–79) wypełniło JAKQ w trzech ośrodkach kardiologicznych (ośrodek I – Kraków, ośrodek II – Toruń, ośrodek III – Kielce). Do ostatecznej analizy włączono 1525 pacjentów; spośród nich 32,9% otrzymywało leki z grupy antagonistów witaminy K (vitamin K antagonists – VKA), a 67,1% – antykoagulanty niebędące antagonistami witaminy K (non‑vitamin K antagonist oral anticoagulants – NOAC), w tym: rywaroksaban i dabigatran (każdy po 28,9%) oraz apiksaban (9,3%). Wyniki Średni wynik (standard deviation – SD) JAKQ w całej grupie wynosił 55,5% (18,4%). Pacjenci stosujący VKA uzyskiwali lepsze wyniki niż otrzymujący NOAC (58% [18,3%] vs 54,3% [18,4%]; p = 0,0002); podobnie chorzy, u których czas od rozpoznania AF wynosił &gt; 12 miesięcy, w porównaniu z krótszym czasem od rozpoznania AF (57,4% [17,5%] vs 50% [19,9%]; p &lt; 0,0001). Pomiędzy trzema ośrodkami zaobserwowano istotną różnicę wyników (I – 59,5%; II – 48,5%; III – 54,3%; p &lt; 0,0001). We wszystkich ośrodkach liczba poprawnych odpowiedzi była odwrotnie skorelowana z wiekiem pacjentów (r = –0,20; p &lt; 0,0001). NOAC najczęściej stosowano w ośrodku III. Odsetek poprawnych odpowiedzi był mniejszy wśród pacjentów otrzymujących zredukowane dawki NOAC (35,4% pacjentów przyjmujących NOAC), w porównaniu z chorymi przyjmującymi pełne dawki w ośrodku I (56,9% vs 62,5%; p = 0,012) i II (48,1% vs 56,2%; p = 0,003). Wnioski Wyniki pacjentów leczonych w dużym ośrodku akademickim były lepsze niż uzyskiwane w ośrodkach regionalnych. Istnieją duże, regionalne różnice dotyczące stosowania doustnych antykoagulantów, w tym różnych NOAC.Wprowadzenie Kwestionariusz Jessa Atrial Fibrillation Knowledge Questionnaire (JAKQ) jest użytecznym narzędziem oceny stanu wiedzy pacjentów z migotaniem przedsionków (atrial fibrillation – AF) na temat ich choroby. Cel pracy Ocena różnic w wiedzy pacjentów dotyczącej AF i leczenia przeciwkrzepliwego. Metodyka W okresie od stycznia 2017 roku do czerwca 2018 roku 1583 pacjentów z AF (mediana wieku 72 IQR 66–79) wypełniło JAKQ w trzech ośrodkach kardiologicznych (ośrodek I – Kraków, ośrodek II – Toruń, ośrodek III – Kielce). Do ostatecznej analizy włączono 1525 pacjentów; spośród nich 32,9% otrzymywało leki z grupy antagonistów witaminy K (vitamin K antagonists – VKA), a 67,1% – antykoagulanty niebędące antagonistami witaminy K (non‑vitamin K antagonist oral anticoagulants – NOAC), w tym: rywaroksaban i dabigatran (każdy po 28,9%) oraz apiksaban (9,3%). Wyniki Średni wynik (standard deviation – SD) JAKQ w całej grupie wynosił 55,5% (18,4%). Pacjenci stosujący VKA uzyskiwali lepsze wyniki niż otrzymujący NOAC (58% [18,3%] vs 54,3% [18,4%]; p = 0,0002); podobnie chorzy, u których czas od rozpoznania AF wynosił > 12 miesięcy, w porównaniu z krótszym czasem od rozpoznania AF (57,4% [17,5%] vs 50% [19,9%]; p < 0,0001). Pomiędzy trzema ośrodkami zaobserwowano istotną różnicę wyników (I – 59,5%; II – 48,5%; III – 54,3%; p < 0,0001). We wszystkich ośrodkach liczba poprawnych odpowiedzi była odwrotnie skorelowana z wiekiem pacjentów (r = –0,20; p < 0,0001). NOAC najczęściej stosowano w ośrodku III. Odsetek poprawnych odpowiedzi był mniejszy wśród pacjentów otrzymujących zredukowane dawki NOAC (35,4% pacjentów przyjmujących NOAC), w porównaniu z chorymi przyjmującymi pełne dawki w ośrodku I (56,9% vs 62,5%; p = 0,012) i II (48,1% vs 56,2%; p = 0,003). Wnioski Wyniki pacjentów leczonych w dużym ośrodku akademickim były lepsze niż uzyskiwane w ośrodkach regionalnych. Istnieją duże, regionalne różnice dotyczące stosowania doustnych antykoagulantów, w tym różnych NOAC

Polish regional differences in patient knowledge on atrial fibrillation and its management as well as in patterns of oral anticoagulant prescription

Background: The Jessa Atrial Fibrillation Knowledge Questionnaire (JAKQ) was successfully used to assess knowledge gaps in patients with atrial fibrillation (AF). Aims: To evaluate the regional differences among Polish patients in their awareness of AF diagnosis and oral anticoagulation use. Methods: A total of 1583 patients with AF at a median (IQR) age of 72 (66–79) years completed the JAKQ in 3 cardiology centers (center I, Kraków; center II, Toruń; center III, Kielce) from January 2017 to June 2018. The final analysis included 1525 patients, 32.9% were on vitamin K antagonists (VKAs) and 67.1% on non-VKA oral anticoagulants (NOACs), that is, rivaroxaban and dabigatran (28.9% each), and apixaban (9.3%). Results: The mean (SD) score on the JAKQ was 55.5% (18.4%) with better results among patients on VKAs compared with NOACs (58% [18.3%] vs 54.3% [18.4%]; P = 0.0002) with time from AF diagnosis more than 12 months (57.4% [17.5%] vs 50% [19.9%]; P &lt; 0.0001). There was a significant difference in the knowledge scores between the 3 centers (I, 59.5%; II, 48.5%; III, 54.3%; P &lt; 0.0001). In all centers the number of correct answers correlated inversely with patient’s age (r = –0.20; P &lt; 0.0001). NOACs were more frequently used in center III. The percentage of correct responses was lower in patients on reduced NOAC doses (35.4% of patients on NOACs), compared with the full-dose NOAC groups in center I (56.9% vs 62.5%; P = 0.012) and II (48.1% vs 56.2%; P = 0.003). Conclusions: Patients from a high-volume academic center showed better knowledge than their peers from district hospitals. There are large regional differences in prescription patterns of oral anticoagulants, including the preferred NOAC