The effect of low dose of topical mitomycin C on recurrent vernal kerato conjunctivitis

چکیده: زمینه و هدف: کورتیکواستروییدها از جمله داروهایی هستند که بطور شایع در درمان ورم ملتحمه بهاره بکار می روند. ولی منجر به عوارض زیادی برای بیماران می گردند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر میتومایسین C- بصورت موضعی و با دوز پایین در درمان ورم ملتحمه بهاره شدید می باشد. روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، 25 بیمار مبتلا به ورم ملتحمه بهاره شدید به صورت در دسترس انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مورد (13 بیمار) با میتومایسین –C 01/0 و گروه شاهد (12 بیمار) 3 بار در روز به مدت 2 هفته تحت درمان با آب مقطر تحت درمان قرار گرفتند. علایم بالینی (خارش، احساس جسم خارجی، اشک ریزش، ترس نور، ترشحات) و نشانه های بیماری (پرخونی ملتحمه، کراتیت نقطه ای، نقاط ترانتا، ادم لیمبوس) در زمان ورود به مطالعه، 2 هفته و 4 هفته پس از درمان مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون من ویتنی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: قبل از مداخله بین دو گروه از نظر شدت علایم بالینی و نشانه ها تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده نشد. بعد از درمان بیماران گروه میتومایسین – C کاهش معنی داری در علایم بالینی در مقایسه با گروه دارونما نشان دادند (05/0

The antibacterial effect of camellia sinensis extract on bacterias, conjunctivitis in vitro

زمینه و هدف: کنژنکتیویت شایع ترین بیماری چشمی جهان است که یکی از پایه های درمان آن استفاده از آنتی بیوتیک ها می باشد. با توجه به مقاومت روزافزون باکتری ها به آنتی بیوتیک های موجود و عوارض آنها و استفاده چای به عنوان التیام بخش التهاب های چشمی بر اساس یک باور قدیمی، این مطالعه با هدف بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره چای سیاه برای درمان کنژنکتیویت چرکی انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی نمونه ها از چشم بیماران مبتلا به کنژنکتیویت مراجعه کننده به کلینیک چشم پزشکی شهرکرد جمع آوری و روی محیط های کشت، کشت داده شدند. سپس توسط محیط های کشت افتراقی و تست های تشخیصی از سه نوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استرپتوکوکوس پنومونیه هر کدام 10 نمونه (جمعاً 30 نمونه) جدا شد. این نمونه ها جداگانه در روشهای pour plate با استفاده از غلظت های مختلف عصاره چای سیاه و تست آنتیتوسط دیسک های استاندارد آنتی بیوتیک شامل ونکومایسین، کلرامفنیکل، اگزاسیلین، سفازولین و سیپروفلوکساسین مورد آزمایش قرار گرفتند. داده ها به کمک آزمون های آماری کای دو، t و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج به دست آمده حاصل از این مطالعه نشان داد که عصاره چای سیاه بر روی رشد باکتری های جدا شده اثر مهاری وابستـــه به دوز دارد (05/0P) و در دیسک های غلظت mg/ml 100 بیشتر از دیسک های آنتی بیوتیک مورد مطالعه بود (05/0

The antibacterial effect of camellia sinensis extract on bacterias, conjunctivitis in vitro

زمینه و هدف: کنژنکتیویت شایع ترین بیماری چشمی جهان است که یکی از پایه های درمان آن استفاده از آنتی بیوتیک ها می باشد. با توجه به مقاومت روزافزون باکتری ها به آنتی بیوتیک های موجود و عوارض آنها و استفاده چای به عنوان التیام بخش التهاب های چشمی بر اساس یک باور قدیمی، این مطالعه با هدف بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره چای سیاه برای درمان کنژنکتیویت چرکی انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی نمونه ها از چشم بیماران مبتلا به کنژنکتیویت مراجعه کننده به کلینیک چشم پزشکی شهرکرد جمع آوری و روی محیط های کشت، کشت داده شدند. سپس توسط محیط های کشت افتراقی و تست های تشخیصی از سه نوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استرپتوکوکوس پنومونیه هر کدام 10 نمونه (جمعاً 30 نمونه) جدا شد. این نمونه ها جداگانه در روشهای pour plate با استفاده از غلظت های مختلف عصاره چای سیاه و تست آنتیتوسط دیسک های استاندارد آنتی بیوتیک شامل ونکومایسین، کلرامفنیکل، اگزاسیلین، سفازولین و سیپروفلوکساسین مورد آزمایش قرار گرفتند. داده ها به کمک آزمون های آماری کای دو، t و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج به دست آمده حاصل از این مطالعه نشان داد که عصاره چای سیاه بر روی رشد باکتری های جدا شده اثر مهاری وابستـــه به دوز دارد (05/0P) و در دیسک های غلظت mg/ml 100 بیشتر از دیسک های آنتی بیوتیک مورد مطالعه بود (05/0

Mapping catquest scores onto EQ-5D utility values in patients with cataract disease

Background: Mapping from non-performance-based measures onto generic performance-based measures provides an appropriate solution to derive utilities to be used in economic evaluations. Objectives: This study aimed to create a model through which EQ-5D utilities for cataracts can be obtained from scores on the disease-specific Catquest measure. Patients and Methods: One hundred ninety-nine observations from 103 patients who self-administered the EQ-5D, the Catquest and questions on demographic and clinical characteristics were included in the analysis. Data was divided into estimation and validation datasets. To predict EQ-5D utilities, multiple regression analysis, using the Ordinary Least Square (OLS) and the censored least absolute deviation (CLAD), was performed. Catquest scores, age, gender, and performing surgery were included as explanatory variables. An estimation dataset was used to derive the coefficients, and these coefficients were then validated using a validation dataset. Based on the explanatory power, the consistency, the simplicity, the mean absolute error (MAE) and the correlations between observed and fitted utilities, the most appropriate model was selected. Results: The mean EQ-5D and Catquest scores of the total sample were 0.631 and 15.8, respectively. Age and surgery showed no significant effect for either method. Removing age and surgery, model II was built and given an R2of 0.697, an MAE of 0.1176 for the OLS and an R2of 0.614, and an MAE of 0.1153 for the CLAD method. In the validation stage, the CLAD revealed better prediction ability, with an MAE of 0.198 versus an MAE of 0.209 for the OLS. ICC and Bland-Altman analysis put the CLAD as a preferred method with the following equation: Utilities (EQ-5D) = 0.988 - 0.0281 × Catquest (PD) + 0.102 × gender (male = 1). Conclusions: Based on these results, a mapping function was obtained which appears to be valuable in predicting EQ-5D utilities from Catquest scores. This function gives an appropriate solution to estimate utilities when primary EQ-5D data is not available. Although the model represents good consistency and predictive ability, further examination of obtained function is required with large samples. © 2016, Iranian Red Crescent Medical Journal

Retinal findings of COVID-19 patients using ocular coherence tomography angiography two to three months after infection: Ocular appearance recovered COVID-19 patient

Purpose: The aim of this study was to evaluate the ocular disorders in COVID-19 patients, two to three months after infection. Methods: In this cross-sectional, historically controlled study, fifty-one COVID-19 patients were compared with thirty-seven age, and gender-matched healthy individuals. After complete ophthalmological examination, all participants underwent peripapillary and macular optical coherence tomography, and optical coherence tomography angiography (OCTA) measurements (OptoVue Inc, Freemont, CA, USA). Results: The time between the initial onset of symptoms, and ophthalmologic examination was 63.31±15.21 (40�95 days). Ophthalmic examination of all the recovered COVID-19 patients was within normal range. None of the peripapillary and macular OCTA parameters were significantly different between the two groups with pairwise comparisons, but after adjusting for age, gender, axial length, and signal strength index (SSI), recovered COVID-19 eyes showed a significant increase in peripapillary retinal nerve fiber (RNFL) thickness, superficial, and deep macular vessel densities in parafoveal and perifoveal regions compared with healthy control eyes (p<= 0.05). Inner retinal thickness overall is higher in recovered COVID-19 eyes compared to healthy eyes after adjustment. Conclusion: Patients with moderate-intensity SARS-CoV-2 pneumonia had altered peripapillary and macular vessel density compared to healthy subjects. Further investigation is warranted to analyze the correlation of these changes with disease severity as well as evolution of these changes over time