Phagocytosis of mycobacteria by zebrafish macrophages is dependent on the scavenger receptor Marco, a key control factor of pro-inflammatory signalling

Animal science

Breakpoint characterization of a rare alpha(0)-thalassemia deletion using targeted locus amplification on genomic DNA

Introduction The high-sequence homology of the alpha-globin-gene cluster is responsible for microhomology-mediated recombination events during meiosis, resulting in a high density of deletion breakpoints within a 10 kb region. Commonly used deletion detection methods, such as multiplex ligation-dependent probe amplification (MLPA) and Southern blot, cannot exactly define the breakpoints. This typically requires long-range PCR, which is not always successful. Targeted locus amplification (TLA) is a targeted enrichment method that can be used to sequence up to 70 kb of neighboring DNA sequences without prior knowledge about the target site. Methods Genomic DNA (gDNA) TLA is a technique that folds isolated DNA, ensuring that adjacent loci are in a close spatial proximity. Subsequent digestion and religation form DNA circles that are amplified using fragment-specific inverse primers, creating a library that is suitable for Illumina sequencing. Results Here, we describe the characterization of a rare 16 771 bp deletion, utilizing gDNA TLA with a single inverse PCR primer set on one end of the breakpoint. Primers for breakpoint PCR were designed to confirm the deletion breakpoints and were consequently used to characterize the same deletion in 10 additional carriers sharing comparable hematologic data and similar MLPA results. Conclusions The gDNA TLA technology was successfully used to identify deletion breakpoints within the alpha-globin cluster. The deletion was described only once in an earlier study as the --(gb), but as it was not registered correctly in the available databases, it was not initially recognized as such.Genetics of disease, diagnosis and treatmen

Bestrijding Black Mold in geoculeerde rozenteelt 2008-2009

Black Mold (Chalaropsis thielavioides) is een schimmel die in 2007 veel schade heeft veroorzaakt in de struikrozen. De schimmel infecteert de oculatiewond met als gevolg dat het oculatieoog niet aanslaat. Op sommige percelen ging tot wel 70% van de enten verloren. In een tweejarig PT project is onderzocht wateen goede beheersingsstrategie voor Black Mold is. Er is gekeken naar de volgende punten: Bestrijding van Black Mold met chemische middelen. In het kader van het ontwikkelen van een bestrijdingsstrategie van Black Mold zijn verschillende middelen getest. Het druppelen van middel T in de T-snede bleek goed te werken tegen Black Mold. Het was echter niet mogelijk Black Mold te bestrijden via de traditionele manier zoals het bespuiten van de stam of de plant in zijn geheel. Ook het bespuiten van de T-snede werkte niet. Het bleek dat Black Mold alleen bestreden kon worden wanneer het bestrijdingsmiddel in de T-snede werd gedruppeld. Resistente onderstammen. In de literatuur waren aanwijzingen gevonden dat er rozenonderstam varianten zouden bestaan die resistent zijn tegen Black Mold. Smid’s Ideal en Multiflora zijn beide in een kas- en veldproef getest en bleken vatbaar voor Black Mold te zijn. Epidemiologie van Black Mold. Verschillende facetten van de epidemiologie van Black Mold zijn onderzocht. het was niet mogelijk een relatie tussen de weersomstandigheden in 2007 en de grootschalige uitbraak van Black Mold vast te stellen. Onder laboratorium condities is uitgezocht dat Black Mold verschillende optimum temperaturen heeft. Zo is de optimum temperatuur voor myceliumgroei 24°C, voor kieming 15°C en voor sporulatie 30°C. Het is echter nog niet duidelijk wat de optimale infectie temperatuur van Black Mold is. Verder is er gekeken of Black Mold in de grond een infectiebron kan zijn. Stukjes peen zijn gebruikt in een lokaastoets omdat Black Mold ook peen infecteert. Met behulp van deze toets kon echter niet worden vastgesteld dat percelen met grootschalige Black Mold uitbraken ook meer stukjes peen aantastten. . Klaarblijkelijk is de hoeveelheid van Black Mold in de grond niet van belang. Verder is gekeken of besmette grond Black Mold infecties kon veroorzaken door de grond op te laten spatten of aan te aarden. Dit bleek niet het geval. Plant materiaal en het oculatiemes zijn waarschijnlijk geen grote infectiebronnen van Black Mold. Het is echter wel gebleken dat Black Mold via het mes verspreid kan worden. Daarom is het effect van mesontsmetting ook onderzocht. Het is aan te raden het mes regelmatig te ontsmetten met spiritus of alcohol