Göreme Milli Parkı’ndaki Endemik ve Yabani Süs Bitkileri

Göreme National Park is located on about 12 km north of Nevşehir province, in Central Anatolia. The national park has 675 taxa at specific and infraspecific levels. A total number of 80 taxa (11.8 %) are endemic to Turkey. The plants in the park have showy flowers with various colors. Also, fruit and leaf shapes can be used effectively in landscape areas for a various designs purposes. In this paper, selected plants recommended for landscaping are given with their pictures, general information and aesthetic uses

Resurrection of Ornithogalum brevipedicellatum (Asparagaceae) with morphological and molecular data

This study evaluates Ornithogalum brevipedicellatum, which was previously accepted as a synonym of O. oligophyllum, as a separate distinct species and discusses the similarities and differences between O. brevipedicellatum and its related species (O. oligophyllum and O. pamphylicum). Similarities and differences among these species were identified by morphological and molecular studies. The leaf morphology and inflorescence of O. brevipedicellatum and O. pamphylicum are similar to each other, and in terms of these features, they show differences from O. oligophyllum. Some diagnostic characteristics are quite different in O. brevipedicellatum and O. pamphylicum, such as the size of tepals, length of fruiting pedicels and style. Morphological data were supported by the results obtained from molecular studies. According to a dendrogram obtained by molecular studies, O. brevipedicellatum and O. pamphylicum are similar. O. oligophyllum is more closely related to O. pyrenaicum used as an out-group. Additionally, the seeds of O. brevipedicellatum were examined with the use of scanning electron microscopy

Some seed plants ın ecosystems of Kurtdüzü ridges (Bitlis) and their microfungi

Kurtdüzü Sırtları florasını araştırmak amacıyla yapılmış bu çalışma esnasında 2010 yılı vejetasyon devrinde Asteraceae, Apiaceae, Boraginaceae, Caryophyllaceae, Fabaceae, Fagaceae, Lamiaceae, Paeoniaceae, Rosaceae, Salicaceae ve diğer familyalara ait 200’den fazla tohumlu bitki türü teşhis edilmiştir. Bu türlerden bazılarının mikrofunguslarla karşılıklı ilişki içinde oldukları gözlenmiştir. Toplam 15 mikrofungus türü kaydedilmiştir, bunlardan Strickeria xerophila (Peck) Lindau ve S. pygmaea (Ellis & Everh.) Kuntze ülkemiz mikobiyotası için yeni kayıttır. Ayrıca tespit edilmiş mikrofungusların hemen hemen hepsi bölge için yenidir.During this study were to investigate the flora of Kurtdüzü Ridges vegetation period of 2010 Asteraceae, Apiaceae, Boraginaceae, Caryophyllaceae, Fabaceae, Fagaceae, Lamiaceae, Paeoniaceae, Rosaceae, Salicaceae, and more than 200 seed plant species belonging to other families have been identified. Microfungi some of these species have shown that, in mutual relationship. Microfungi total of 16 species that were recorded, of which Strickeria xerophila (Peck) Lindau and S. pygmaea (Ellis & Everh.) Kuntze mycobiota new record for our country. In addition, almost all of microfungi were identified are new for the regio

Un estudio de los patrones de ácidos grasos y tococromanoles de algunas plantas Fabaceae (Leguminosae) de Turquía

In this study, the fatty acid, tocopherol, tocotrienol and plastochromanol-8 contents of some selected Fabaceae (Leguminosae) species belonging to different genera (Colutea, Vicia, Lathyrus, Gonocytisus, Lupinus, Hedysarum, Onobrychis, Trigonella) from Turkey were determined by using GLC and HPLC techniques. Some of the studied species are endemic to Turkey. The seed oils of different Leguminous taxa contained linoleic, oleic and linolenic acids as their major components. The ratios of these fatty acids in the Leguminous genera were found to be highly variable. Palmitic and stearic acids are the major saturated fatty acids in the seed oils. Vicia and Onobrychis patterns showed high similarity in means of qualitative fatty acid concentration. The tocopherol and tocochromanol patterns of the seed oils were also found to be highly variable among the genera investigated here. The total tocopherols was higher than the total tocotrienols. Alpha and gamma tocopherols were also the highest tocopherols present in the whole species. Beta, gamma and delta-tocotrienols were not found in most of the studied leguminous patterns. The results are discussed in view of renewable sources and chemotaxonomy.En este estudio, los contenidos en ácidos grasos, tocoferoles, tocotrienoles y plastocromanol-8 de algunas especies seleccionadas de Fabaceae (Leguminosae), pertenecientes a diferentes géneros (Colutea, Vicia, Lathyrus, Gonocytisus, Lupinus, Hedysarum, Onobrychis, Trigonella) de Turquía, fueron determinadas usando técnicas de GLC y HPLC. Algunas de las especies estudiadas son endémicas de Turquía. Los aceites de semillas de los diferentes taxones de leguminosas contenían los ácidos linoleico, oleico y linolénico como principales componentes. Las proporciones de estos ácidos grasos fueron muy variables entre los géneros de leguminosas. Los ácidos palmítico y esteárico son los principales ácidos grasos saturados en los aceites de semillas. Los patrones de Vicia y Onobrychis mostraron una alta similitud en las medias de las concentraciones de ácidos grasos cualitativos. Los patrones de tocoferoles y tococromanoles en los aceites de semillas resultaron también ser altamente variables entre los géneros investigados aquí. El total de tocoferoles fue superior al de tocotrienoles. Los tocoferoles alfa y gamma fueron los principales tocoferoles encontrados en el conjunto de especies. Los tocotrienoles beta, gamma y delta no se encontraron en la mayoría de los patrones estudiados de leguminosas. Los resultados son discutidos con vistas a los recursos renovables y a la quimiotaxonomía.

Kısır Dağı'nın (Kars - Ardahan) vejetasyonu

The northern and western parts of Kısır mountain are within the boundary of the Çıldır district (Ardahan), the southern part is within the boundary of Susuz and the eastern and southeastern parts are within the boundary of Arpaçay (Kars). Kısır Dağı is the highest part of Northeastern Anatolia (3200 m) and it is the transional zone between Irano-Turanian and Euro-Siberian phytogeographically. The area is under the effect of continental climate. The field study was carried out between 2000–2003. Five vegetation types belong to steppic, wet meadow, alpine, marshy (hydrophytic) and shrubby occur in the different parts of mountain. 22 plant associations were found in the area. All association were described and classified according to the Braun-Blanquet method. All of them new to science. Mountain steppe Hieracio-Scabiosetum caucasicae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Galio-Cephalarietum procerae Ocakverdi, Vural, et Adıgüzel Artemisio-Stipetum tirsae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Festuco-Onabrychetum viciifoliae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Festuco-Campanuletum sibiricae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Alchemillo-Brometum variegatus Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Festuco-Thymetum transcaucasicae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Minuartio-Festucetum brunnescenti Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Alchemillo-Cirsietum ciliatae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Scorzonero-Festucetum valesiacae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Alpine Carici-Astragaletum jodostachys Vural, Ocakverdi, et Adıgüzel Minuartio-Artemisetum splendentis Vural, Ocakverdi et Adıgüzel Carici-Oxytropetum albanae Vural, Ocakverdi et Adıgüzel Shrub Rosetum canina-ibericae Vural, Ocakverdi et Adıgüzel Meadow Agrostio-Caricetum acutiformis Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Trifolio-Agrostietum stoloniferae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Caricetum ovalo-melanostachyae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Mentho-Caricetum orbicularis Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Bromo-Nardetum strictae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Marsh Phragmito-Menyanthetum trifoliatae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Geranio-Heracleetum trachylomae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Veronico-Calthetum polypetalae Adıgüzel, Vural et OcakverdiKısır Dağı, kuzey ve batısı Çıldır (Ardahan), güneybatısı Susuz, doğu ve güneydoğusu da Arpaçay ilçesinin (Kars) sınırları içerisindedir. 3200 m yüksekliği olan Kısır Dağı, Avrupa-Sibirya ve Đran-Turan floristik bölgelerinin kesistiği geçis kusağında yer alır. Dağın büyük kesiminde Kafkasya elementlerine rastlanmasına rağmen güney bakılı yüksek kesimlerinde Đran-Turan elementlerine daha sık rastlanır. Kısır Dağı ve çevresinde karasal iklim hüküm sürer. Bölgede 2000–2003 yılları arasında yapılan arastırma sonucunda dağ bozkırı, alpin, çalı, çayır ve bataklık vejetasyonu olmak üzere 5 çesit vejetasyon tipi ve bunlara ait bitki birliği düzeyinde 22 sintakson belirlenmistir. Braun-Blanquet metoduna göre betimlenerek sınıflandırılan bu birliklerin hepsi bilim dünyası için yenidir. Dağ Bozkırı Hieracio-Scabiosetum caucasicae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Galio-Cephalarietum procerae Ocakverdi, Vural, et Adıgüzel Artemisio-Stipetum tirsae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Festuco-Onabrychetum viciifoliae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Festuco-Campanuletum sibiricae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Alchemillo-Brometum variegatus Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Festuco-Thymetum transcaucasicae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Minuartio-Festucetum brunnescenti Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Alchemillo-Cirsietum ciliatae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Scorzonero-Festucetum valesiacae Ocakverdi, Vural et Adıgüzel Alpin Vejetasyon Carici-Astragaletum jodostachys Vural, Ocakverdi et Adıgüzel Minuartio-Artemisetum splendentis Vural, Ocakverdi et Adıgüzel Carici-Oxytropetum albanae Vural, Ocakverdi et Adıgüzel Çalı Vejetasyonu Rosetum canina-ibericae Vural, Ocakverdi et Adıgüzel Çayır Vejetasyonu Agrostio-Caricetum acutiformis Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Trifolio-Agrostietum stoloniferae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Caricetum ovalo-melanostachyae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Mentho-Caricetum orbicularis Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Bromo-Nardetum strictae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Bataklık Vejetasyonu Phragmito-Menyanthetum trifoliatae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Geranio-Heracleetum trachylomae Adıgüzel, Vural et Ocakverdi Veronico-Calthetum polypetalae Adıgüzel, Vural et Ocakverd

Endemic and Ornamental Wild Plants in Göreme National Park

Göreme Milli Parkı İç Anadolu Bölgesi’nde Nevşehir’in yaklaşık 12 km kuzeyinde bulunmaktadır. Milli park tür ve tür altı seviyelerinde bulunan toplam 675 taksonu barındırmaktadır. Toplam 80 takson (%11.8) Türkiye için endemiktir. Parktaki bitkiler farklı renklerde gösterişli yapraklara sahiptir. Ayrıca, meyve ve yaprak şekilleri peysaj alanlarında farklı tasarım amaçları için etkili olarak kullanılabilir. Bu çalışmada milli parkta bulunan endemik bitkiler, peysaj düzeni için önerilen bitkiler resimleri, genel bilgi ve estetik kullanımları ile birlikte verilmişti