The Application of the Constitutional Convention in Malaysia

In Malaysia, there is no one institution that can outdo the supremacy of the Federal Constitution. Even the three government bodies that refer to the power separation doctrine which is the legislative, judiciary and executive bodies even the Yang di-Pertuan Agong are under this Federal Constitution. The constitution can be divided into two, written and non-written constitution. The written constitution is the form of constitution that is gathered and arranged in one document. The non-written counterpart encompasses all of the constitutional principles not compiled in one document such as the law endorsed by the Parliament and the verdicts of the court such as in the United Kingdom. Other than the constitution, there are certain practices that are thought to be part of the principles of the constitution. This is known as the Constitutional Convention or the customary practice of the Constitution. Constitutional convention is a non-legislative practice and it is similar to the political ethics and not enforced in court. Although it seems trivial, it is important for this practice to be complied with, otherwise it is difficult for the constitution to work successfully as the constitutional convention cannot be brought to court and forced to be obeyed. Thus, the discussion of this article rests on the constitutional convention in terms of the social contract, the appointment of the Prime Minister, the appointment of the country’s main positions and collective responsibility. (Abstract by authors

Kepuasan kerja adalah peramal kepada keinginan berhenti kerja secara sukarela: satu kajian di sebuah penguasa tempatan

Literatur gelagat organisasi melaporkan bahawa kajian dahulu banyak menghuraikan dimensi dalaman kepuasan kerja, iaitu kepuasan kerja intrinsik dan kepuasan kerja ekstrinsik. Agak mengejutkan apabila kajian yang dilaksanakan baru-baru ini mendedahkan bahawa tahap kepuasan kerja yang tinggi berupaya mengurangkan keinginan pekerja untuk berhenti kerja. Sifat perhubungan ini adalah penting, tetapi peranan kepuasan kerja sebagai peramal keinginan untuk berhenti kerja adalah kurang diberi penekanan dalam model kepuasan kerja. Oleh itu, kajian ini dilaksanakan untuk mengukur kesan kepuasan kerja ke atas keinginan pekerja untuk berhenti kerja menggunakan 150 borang soalselidik yang telah dikumpul daripada pekerja yang berkhidmat di dewan bandaraya kota kinabalu, sabah, malaysia. Keputusan analisa regresi “stepwise” menunjukan dua dapatan penting: pertama, kepuasan kerja intrinsik tidak mempunyai hubungan yang signifikan dengan keinginan pekerja untuk berhenti. Kedua, kepuasan kerja ekstrinsik mempunyai hubungan yang signifikan dengan keinginan pekerja untuk berhenti. Dapatan kajian ini mengesahkan bahawa tahap kepuasan kerja intrinsik yang tinggi tidak berupaya untuk mengurangkan keinginan pekerja untuk berhenti kerja. Sebaliknya, tahap kepuasan kerja ekstrinsik yang tinggi berupaya mengurangkan keinginan pekerja untuk berhenti kerja. Seterusnya, perbincangan dan implikasi kajian turut dihuraikan dalam kertas kerja ini