Electronic measurement of medication adherence in patients with heart failure

Wstęp. Niewydolność serca (HF) jest istotnym problemem klinicznym i socjoekonomicznym zarówno w Polsce, jak i na świecie. Pomimo rozwoju nowoczesnej i skutecznej farmakoterapii, brakuje obiektywnych danych na temat stosowania się do zaleceń lekarskich dotyczących przyjmowania leków przez pacjentów. Celem poniższej pracy była ocena regularności przyjmowania leków i jej związku ze zmiennymi demograficznymi i klinicznymi u pacjentów z HF. Materiały i metody. Przeprowadzono prospektywne badanie kohortowe na populacji 25 pacjentów z rozpoznaną HF. Przyjmowanie leków oceniano przez 30 kolejnych dni za pomocą elektronicznego systemu monitorowania przyjmowania leków (MEMS) — elektronicznej nakrętki zakładanej na pojemnik z wybranym lekiem, pozwalającej na cyfrowy pomiar dokładnego momentu przyjęcia leku stosowanego w HF. Na podstawie uzyskanych danych pacjentów sklasyfikowano jako przestrzegających lub nieprzestrzegających zaleceń oraz oceniono wpływ zmiennych klinicznych i demograficznych na regularność przyjmowania leków. Wyniki. Uzyskano pełne wyniki z urządzeń MEMS od 22 pacjentów. Mediana wieku pacjentów wynosiła 70 lat (IQR = 14), średnia frakcja wyrzutowa lewej komory wynosiła 33% ± 12. Średni odsetek prawidłowo przyjętych dawek wynosił 89% ± 17. Jako nieregularnie przyjmujących leki zostało sklasyfikowanych 27% pacjentów (n = 6). Byli oni istotnie młodsi (54 vs. 71 lat; p = 0,015), mieli niższą frakcję wyrzutową lewej komory (24 vs. 36%; p = 0,04) i byli częściej hospitalizowani z powodu ostrej HF (83 vs. 19%; p = 0,011). Wnioski.  W krótkoterminowej obserwacji znaczący odsetek pacjentów z HF nie przyjmował leków zgodnie z zaleceniami. Zidentyfikowana w niniejszym badaniu populacja pacjentów częściej nieprzestrzegających zaleceń lekarskich wymaga intensywniejszej i ukierunkowanej interwencji ze strony systemu opieki zdrowotnej. Opracowanie skutecznej interwencji i zogniskowanie jej na powyższej podgrupie ma szansę poprawić rokowanie chorych.Introduction. Heart failure (HF) is a significant clinical and socioeconomic problem both in Poland and around the world. However, objective data on the level of adherence in the era of improved medical therapy is lacking. Therefore, the aim of the study was to investigate the level of medication adherence and its association with demographical and clinical variables in patients with HF. Material and methods. We have conducted a prospective cohort study of 25 patients with diagnosed HF. Medication adherence was measured for 30 consecutive days using the Medication Event Monitoring System (MEMS) — an electronic cap attached to the medication container, allows to record the exact moment of taking the measured medicine. Based on the acquired data, patients were classified as adherent or non-adherent using an evidence-based cut-point. In addition to adherence measurement, patients’ demographic and clinical information was collected. Results. Twenty-two patients provided full results from the MEMS devices. The median age of the patients was 70 years (interquartile range =14), and the mean left ventricular ejection fraction was 33% ± 12. The mean percentage of correct doses was 89% ± 17. Twenty-seven percent of patients (n = 6) were classified as non-adherent. Patients classified as non-adherent were significantly younger (54 vs. 71 years; p = 0.015), had a lower left ventricular ejection fraction (24 vs. 36%; p = 0.04), and were more frequently enrolled after HF hospitalization (83 vs. 19%; p = 0.011). < p style="text-align: justify;" > Conclusions. In the short-term observation, a significant proportion of patients with HF were found to be non-adherent. In our study, we identified a population with an increased risk of non-adherence. Those patients require the implementation of more intensive and targeted healthcare system-based interventions in order to improve their prognosis

Concordance between coronary computed tomography angiography and coronary angiography in assessing the significance of coronary artery stenosis in patients with multivessel coronary artery disease

Wstęp. Choroba wieńcowa jest jednym z najczęściej występujących problemów kardiologicznych zarówno w Polsce, jak i na świecie. W przypadku wielonaczyniowej choroby wieńcowej (MVD) kwestia dalszego postępowania i leczenia jest jeszcze bardziej skomplikowana. Nieinwazyjne metody obrazowania są powszechnie stosowane w diagnozowaniu choroby wieńcowej. Celem niniejszej pracy była analiza porównawcza wyników tomografii komputerowej tętnic wieńcowych (CCTA) i koronarografii w odniesieniu do zmiennych demograficznych i klinicznych u pacjentów z MVD. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono u 106 pacjentów z MVD hospitalizowanych w Klinice Kardiologii Centralnego Szpitala Klinicznego w Łodzi. Analizie poddano dostępne wyniki CCTA i koronarografii, porównując wyniki pod kątem istotności zwężeń w tętnicach wieńcowych w obu badaniach. Przeprowadzono również charakterystykę demograficzną oraz kliniczną analizowanej grupy pacjentów. Wyniki. Znaczną większość pacjentów stanowili mężczyźni (n = 69,8%). Średnia wieku pacjentów wynosiła 69,42 ± 8,28 lat. Czynniki ryzyka choroby wieńcowej były rozpowszechnione w dużym stopniu w badanej populacji. Całościowa zgodność w ocenie istotności zwężeń w tętnicach wieńcowych w badaniu CCTA w porównaniu z koronarografią wynosiła 73% (κ = 0,47). Największa zgodność w ocenie dotyczyła pnia lewej tętnicy wieńcowej 78% (κ = 0,5), a najmniejsza — gałęzi okalającej 69% (κ = 0,34). Wnioski. U pacjentów z MVD występuje umiarkowana zgodność pomiędzy opisem istotności zwężeń w tętnicach wieńcowych w badaniu CCTA w porównaniu do koronarografii. Tomografia komputerowa tętnic wieńcowych, jako metoda nieinwazyjna, jest jednym z narzędzi w początkowej diagnostyce przy podejrzeniu choroby wieńcowej. Czynniki ryzyka choroby wieńcowej są szeroko rozpowszechnione i stanowią istotny problem w analizowanej populacji pacjentów.Introduction. Coronary artery disease (CAD) is one of the most common cardiovascular problems in Poland and worldwide. In the case of multivessel coronary artery disease (MVD), the matter of further management and treatment is even more complicated. The non-invasive diagnostic methods are commonly used in the initial diagnostics of CAD. The following study aimed to perform a comparative analysis of the results of coronary computed tomography angiography (CCTA) and coronary angiography in relation to the demographic and clinical variables in patients with MVD. Material and methods. The study was performed on 106 patients with MVD hospitalised in the Cardiology Department of the Central Clinical Hospital in Lodz. The available results of CCTA and coronary angiography were analysed and compared with regard to the significance of coronary artery stenosis in both examinations. Demographic and clinical characteristics of the analysed group of patients were also performed. Results. The vast majority of the participants were male (n = 69.8%). The average age of the patients was 69.42 ± 8.28 years. Coronary artery disease risk factors were highly prevalent in the study population. The overall concordance in the assessment of the significance of coronary artery stenosis by coronary computed tomography angiography compared with coronary angiography was 73% (κ = 0.47). The highest concordance in the assessment was noted for the left main coronary artery 78% (κ = 0.5) and the lowest for the circumflex branch 69% (κ = 0.34). Conclusions. In patients with MVD, there is a moderate concordance between the description of the significance of coronary artery stenosis in CCTA compared to coronary angiography. Coronary computed tomography angiography as a non-invasive imaging is one of the methods in the initial diagnostics of a suspected CAD. The risk factors of CAD are widespread and represent a significant problem in the analysed patient population

Comparison of reorganized versus unaltered cardiology departments during the COVID-19 era: a subanalysis of the COV-HF-SIRIO 6 study

Background: Since the beginning of the coronavirus disease-2019 (COVID-19) pandemic, numerous cardiology departments were reorganized to provide care for COVID-19 patients. We aimed to compare the impact of the COVID-19 pandemic on hospital admissions and in-hospital mortality in reorganized vs. unaltered cardiology departments. Methods: The present subanalysis is a multicenter retrospective COV-HF-SIRIO 6 study that includes all patients (n = 101,433) hospitalized in 24 cardiology departments in Poland between January 1, 2019 and December 31, 2020, with a focus on patients with acute heart failure (AHF). Results: Reduction of all-cause hospitalizations was 50.6% vs. 21.3% for reorganized vs. unaltered cardiology departments in 2020 vs. 2019, respectively (p < 0.0001). Considering AHF alone respective reductions by 46.5% and 15.2% were registered (p < 0.0001). A higher percentage of patients was brought in by ambulance to reorganized vs. unaltered cardiology departments (51.7% vs. 34.6%; p < 0.0001) alongside with a lower rate of self-referrals (45.7% vs. 58.4%; p < 0.0001). The rate of all-cause in-hospital mortality in AHF patients was higher in reorganized than unaltered cardiology departments (10.9% vs. 6.4%; p < 0.0001). After the exclusion of patients with concomitant COVID-19, the mortality rates did not differ significantly (6.9% vs. 6.4%; p = 0.55). Conclusions: In cardiology departments reorganized to provide care for COVID-19 patients vs. unaltered ones, observed: i) a greater reduction in hospital admissions in 2020 vs. 2019; ii) higher rates of patients brought by ambulance and lower rates of self-referrals; and iii) higher all-cause in-hospital mortality for AHF due to COVID-19 related deaths

Sirtuin 1 and Sirtuin 2 Plasma Concentrations in Patients with Ascending Aortic Dissection and Ascending Aortic Aneurysm

Abstract Background Previous studies explored multifactorial interactions and sirtuin expression in the aortic cells of laboratory rodents and humans. Human studies were limited due to the availability of biological material exclusively in the advanced stage of the disease. The role of sirtuins in aortic pathology has not been explained extensively therefore the aim of the study was to assess the plasma concentrations of human sirtuin 1 (SIRT1) and human sirtuin 2 (SIRT2) in patients with ascending aortic dissection and ascending aortic aneurysm. Material and methods The study group included 43 adults (34 males and 9 females) aged 44–92 years with ascending aortic dissection (n = 10) or with ascending aortic aneurysm (n = 33). The SIRT1 and SIRT2 plasma concentrations in patients’ blood samples were determined, and the differences between groups were observed (p = 0.02 for SIRT1, p = 0.04 for SIRT2). Results Levels of both SIRT1 and SIRT2 were lower in patients with ascending aortic dissection (SIRT1: median = 6.5 ng/mL; SIRT2: median = 5.7 ng/mL) than in patients with ascending aortic aneurysm (SIRT1: median = 9.2 ng/mL; SIRT2: median = 7.8 ng/mL). The SIRT1 and SIRT2 cut-off levels differentiating both groups of patients were 6.7 ng/mL and 3.2 ng/mL, respectively. Conclusions The patients with ascending aortic dissection had lower plasma concentrations of SIRT1 and SIRT2 than the patients with ascending aortic aneurysm. Calculated cut-off values for both enzymes may be helpful in laboratory differentiation of ascending aortic dissection from ascending aortic aneurysm