637 research outputs found

    Utjecaj enzimske hidrolize na antioksidativna svojstva alkoholnih ekstrakata uljnih pogača

    Get PDF
    The aim of the present study is to compare changes in the total phenolic, flavonoid and reducing sugar content and antioxidant activity of alcoholic extracts of Oenothera biennis, Borago officinalis and Nigella sativa oilseed cakes before and after enzymatic hydrolysis. Extraction with ethanol and hydrolysis with different commercially available glycosidases: α-amylase, β-glucosidase, β-glucanase and their combinations in a ratio of 1:1:1 were investigated. Total phenolic, flavonoid and reducing sugar content, iron-chelating activity and antioxidant activity according to DPPH and ABTS tests were measured in non-hydrolysed extracts and compared with the results obtained for the extracts after the application of immobilised enzymes. As a result, the hydrolysed extracts had a higher phenolic and reducing sugar content as well as higher iron-chelating and antioxidant activities. Total phenolic content of Oenothera biennis, Borago officinalis and Nigella sativa oilseed cake extracts after enzymatic hydrolysis was higher in comparison with non-hydrolysed extracts, i.e. 2 times (for the enzyme combination), and 1.5 and 2 times (for β-glucanase) (p<0.05), respectively. The best results in increasing the flavonoid and sugar content as well as in iron-chelating activity were obtained after enzymatic hydrolysis of oilseed cake extracts by β-glucanase. Oilseed cake extracts after hydrolysis with an enzyme combination in a ratio of 1:1:1 had the highest increase in antioxidant activity.Svrha je ovoga rada bila odrediti utjecaj enzimske hidrolize na udjel ukupnih fenola, flavonoida i reducirajućih šećera, te na antioksidativnu aktivnost alkoholnih ekstrakata uljnih pogača noćurka (Oenothera biennis), boražine (Borago oficinalis) i crnog kima (Nigella sativa). Provedena je ekstrakcija pomoću etanola, te hidroliza pomoću različitih komercijalnih glikozidaza: α-amilaza, β-glukozidaza, β-glukanaza i njihove kombinacije u omjeru 1:1:1. U ekstraktima su uljnih pogača određeni sljedeći parametri: udjel ukupnih fenola, flavonoida i reducirajućih šećera, sposobnost stvaranja kelata i antioksidativna aktivnost ispitana pomoću DPPH i ABTS radikala, a rezultati su uspoređeni s onima dobivenim nakon hidrolize pomoću imobiliziranih enzima. Hidrolizirani su ekstrakti imali veći udjel viših fenola i reducirajućih šećera, te bolju sposobnost stvaranja kelata i veću antioksidativnu aktivnost od nehidroliziranih ekstrakata. Ukupni je udjel fenola u ekstraktu uljne pogače noćurka nakon hidrolize s kombinacijom enzima u omjeru 1:1:1 bio dva puta veći nego u nehidroliziranom ekstraktu, dok je primjenom β-glukanaze dobiven 1,5 puta veći udjel fenola u ekstraktu boražine, te 2 puta veći udjel fenola u ekstraktu crnog kima (p<0,05). Najveći udjeli flavonoida i reducirajućih šećera, te najveća sposobnost stvaranja kelata dobiveni su nakon enzimske hidrolize ekstrakata uljnih pogača s pomoću β-glukanaze. Ekstrakti su uljnih pogača imali najveću antioksidativnu aktivnost nakon hidrolize pomoću kombinacije enzima u omjeru 1:1:1

    Jejunal perforation with obstruction due to enteropathy-associated T-cell lymphoma subtype II

    Get PDF
    Chłoniaki z komórek T stanowią grupę rzadkich chorób o niezwykle ciężkim przebiegu. Jedną z postaci jest enteropatyczny chłoniak T-komórkowy (EATL), występujący z częstością 0,5–1/mln populacji. Znane są dwie postacie tego chłoniaka: EATL 1 — pleomorficzny, który jest ściśle związany z celiakią oraz EATL 2 — monomorficzny, rzadko lub wcale niezwiązany z chorobą trzewną. Enteropatyczny chłoniak T-komórkowy umiejscawia się głównie w jelicie czczym lub krętym, a znacznie rzadziej w żołądku czy też dwunastnicy. Rozpoznanie przedoperacyjne jest trudne, a przyczyną laparotomii u większości chorych są objawy niedrożności, badalnego guza, krwawienie itp. W niniejszym artykule przedstawiono jeden z przypadków EATL podtypu 2 u 36-letniej kobiety. Chłoniak enteropatyczny z komórek T umiejscowiony był w jelicie czczym, a zdiagnozowany został dopiero po operacji. Mimo ogromnego postępu diagnostyki chorób jamy brzusznej nie jesteśmy w stanie bez pobrania materiału do badania histopatologicznego postawić rozpoznania. Brakuje też jednoznacznych zaleceń co do metody leczenia. Wydaje się, że standardem pozostaje chemioterapia CHOP, której skuteczność nie jest zadawalająca. Mimo to leczenie operacyjne powinno ograniczać się do przypadków powikłań EATL (krwawienia z przewodu pokarmowego lub do jamy otrzewnej, niedrożności jelit, perforacji czy też dużych rozmiarów guza). Rokowanie u pacjentów z wykrytym chłoniakiem enteropatycznym z komórek T jest złe, dużo gorsze niż w przypadku chłoniaków z komórek B. Przeżycie całkowite w tego typu przypadkach szacuje się na około 7 miesięcy.T-cell lymphomas are a group of rare diseases with extremely severe course. One of the forms is enteropathy-associated T-cell lymphoma (EATL), occurring with a frequency of about 0.5 to 1 per million population. Two forms of lymphoma are known: EATL 1 — pleomorphic, which is closely associated with celiac disease, and EATL 2 — monomorphic rarely or not at all associated with intestinal disorder. The most common complication is perforation and intestinal obstruction. EATL occurs in the jejunum or ileum (much less frequently is located in the stomach or duodenum) and this leads to difficulties in correct diagnosis of the disease. Present article shows one of the cases of EATL subtype II in a 36-year-old woman. Enteropathy-associated T-cell lymphoma was located in the jejunum, and was diagnosed after surgery. There is still no effective treatment despite a lot of research. It seems that the CHOP chemotherapy remains the standard of care, which however often does not provide desired effects. Surgical treatment should be confined to patients in whom haemorrhage, obstruction, perforation or extreme discomfort caused by tumour mass occured. The prognosis of patients with detected enteropathy-associated T-cell lymphoma is poor — much worse than in the case of B-cell lymphomas. Overall survival in these cases is estimated at 7 months

    Małoinwazyjne operacje przepuklin pachwinowych z dostępu otwartego

    Get PDF
    Inguinal herniorrhaphy is one of the most common operations in general surgery wards worldwide. Tension free techniques with mesh implantation (among Lichtenstein most common) reduced recurrence rate to less than 1%. Chronic pain comprising up to 40% of operated patients still remains a clinical problem. Laparoscopic (endoscopic) techniques avoid extensive preparation in the groin, what is more hernia mesh is placed in avascular space of Borgios which contribute to reduction in chronic pain level. Apart from mentioned advantages laparoscopy (endoscopy) have drawbacks as well, among which high cost and long learning curve has to be taken into account. Currently many authors are keen on preperitoneal non laparoscopic minimal incision hernioplasty which result in few recently published operation techniques. In the article we present new hernioplasty methods and discuss them.Operacja przepukliny pachwinowej jest jedną z najczęściej wykonywanych na oddziałach chirurgii ogólnej. Obecnie stosowane metody beznapięciowe z wszczepieniem materiału syntetycznego (najczęściej operacja Lichtensteina) pozwoliły zredukować liczbę nawrotów poniżej 1%. Problemem natomiast pozostają przewlekłe dolegliwości bólowe, które dotyczą nawet 40% operowanych pacjentów. Techniki laparoskopowe (endoskopowe) pozwoliły zmniejszyć odsetek powikłań bólowych. W metodach tych unika się uszkodzenia nerwów powstające przez rozległe preparowanie w pachwinie, a siatkę umieszcza się w beznaczyniowej przestrzeni przedotrzewnowej. Mimo opisanych korzyści laparoskopia (endoskopia) ma również swoje wady, spośród których należy wymienić wysoką cenę instrumentarium używanego podczas operacji oraz długą krzywą uczenia. Obecnie wielu autorów wiąże duże nadzieje z przedotrzewnowym umieszczaniem siatki poprzez małe otwarte cięcia. W ostatnim czasie pojawiło się kilka propozycji takich operacji. W artykule autorzy dokonali przeglądu najnowszych metod pod kątem używanych technik oraz osiąganych rezultatów

    Sedimentary ancient DNA insights into foraminiferal diversity near the grounding line in the western Ross Sea, Antarctica

    Get PDF
    Foraminifera are important marine environmental indicators widely used in paleoceanography and paleoclimate studies. They are a dominant component of meiobenthic communities around the Antarctic continental shelf, including rarely studied locations below the ice shelves, close to the grounding line. In this study, we use high-throughput sequencing of sedimentary ancient DNA (sedaDNA) targeting foraminifera with two molecular markers, including the ultra-short one newly designed for this study, in five cores from the western Ross Sea, containing sediments up to thirty thousand years old. No foraminiferal DNA is detected in the tills, suggesting a lack of preservation of sedaDNA during glacially induced sediment reworking and transport. We reconstruct diverse foraminiferal communities in the open marine settings and significantly less diverse communities in sediments from the slopes of the grounding zone wedges, deposited proximal to the grounding line. Both assemblages are rich in soft-walled monothalamids not preserved in the fossil record and complement the results of earlier micropaleontological studies, allowing a more complete reconstruction of past biodiversity. The newly designed mini-barcode provides higher foraminiferal diversity in surface and subsurface samples than the standard barcode and allows better differentiation between foraminiferal communities in different sediment types. It appears to have great potential for future paleoenvironmental studies, although its taxonomic resolution needs to be evaluated
    corecore