Lokalizacja elektrody defibrylującej wszczepialnych kardiowerterów-defibrylatorów w drodze odpływu prawej komory

Wstęp: Pacjenci ze wskazaniami do implantacji kardiowertera-defibrylatora (ICD), u których jednocześnie istnieje konieczność stałej stymulacji komorowej z koniuszka prawej komory (RVA), są zagrożeni pogorszeniem funkcji lewej komory i progresji niewydolności serca. Alternatywnym dla RVA miejscem stymulacji jest droga odpływu prawej komory (RVOT). Celem pracy była ocena bezpieczeństwa i efektywności lokalizacji elektrody defibrylującej ICD w RVOT. Materiał i metody: Badaniem objęto 11 chorych w wieku średnio 61,45 ± 10,4 roku, w tym 9 mężczyzn oraz 2 kobiety, u których 1-koilową elektrodę o aktywnej fiksacji umieszczano w RVOT. Próg defibrylacji uznawano za wystarczający, jeżeli 2-krotnie wywołane migotanie komór przerywano impulsem 15 J. Po 1, 3 i 6 miesiącach przeprowadzano kontrolne badanie ICD. Wyniki: U 8 chorych elektrodę komorową umieszczono w RVOT. U 2 pacjentów powodem przeniesienia elektrody do RVA był wysoki próg defibrylacji. U 1 chorego w RVOT nie udało się uzyskać dobrych parametrów stymulacji i wyczuwania. U wszystkich chorych z elektrodą w RVOT w trakcie testu przed wypisaniem z kliniki stwierdzono prawidłowe parametry wyczuwania, stymulacji i defibrylacji (≤ 15 J). U 3 chorych konieczne było zastosowanie stałej stymulacji komorowej, u pozostałych pacjentów ICD programowano w sposób ograniczający liczbę stymulacji komorowych. W ciągu średnio 8,25 ± 2,25 miesiąca obserwacji (6-12 miesięcy) u 2 chorych z elektrodą w RVOT zarejestrowano incydenty częstoskurczu komorowego (VT) prawidłowo rozpoznane i przerwane. U 1 osoby występowały incydenty samoograniczającego się VT, prawidłowo rozpoznawane przez ICD. W czasie obserwacji nie zarejestrowano dyslokacji elektrody. U wszystkich pacjentów utrzymywały się prawidłowe parametry wyczuwania i stymulacji. Wnioski: Lokalizacja elektrody defibrylującej w RVOT wydaje się być bezpieczną alternatywą dla RVA

Lokalizacja elektrody defibrylującej wszczepialnych kardiowerterów-defibrylatorów w drodze odpływu prawej komory

Wstęp: Pacjenci ze wskazaniami do implantacji kardiowertera-defibrylatora (ICD), u których jednocześnie istnieje konieczność stałej stymulacji komorowej z koniuszka prawej komory (RVA), są zagrożeni pogorszeniem funkcji lewej komory i progresji niewydolności serca. Alternatywnym dla RVA miejscem stymulacji jest droga odpływu prawej komory (RVOT). Celem pracy była ocena bezpieczeństwa i efektywności lokalizacji elektrody defibrylującej ICD w RVOT. Materiał i metody: Badaniem objęto 11 chorych w wieku średnio 61,45 ± 10,4 roku, w tym 9 mężczyzn oraz 2 kobiety, u których 1-koilową elektrodę o aktywnej fiksacji umieszczano w RVOT. Próg defibrylacji uznawano za wystarczający, jeżeli 2-krotnie wywołane migotanie komór przerywano impulsem 15 J. Po 1, 3 i 6 miesiącach przeprowadzano kontrolne badanie ICD. Wyniki: U 8 chorych elektrodę komorową umieszczono w RVOT. U 2 pacjentów powodem przeniesienia elektrody do RVA był wysoki próg defibrylacji. U 1 chorego w RVOT nie udało się uzyskać dobrych parametrów stymulacji i wyczuwania. U wszystkich chorych z elektrodą w RVOT w trakcie testu przed wypisaniem z kliniki stwierdzono prawidłowe parametry wyczuwania, stymulacji i defibrylacji (≤ 15 J). U 3 chorych konieczne było zastosowanie stałej stymulacji komorowej, u pozostałych pacjentów ICD programowano w sposób ograniczający liczbę stymulacji komorowych. W ciągu średnio 8,25 ± 2,25 miesiąca obserwacji (6-12 miesięcy) u 2 chorych z elektrodą w RVOT zarejestrowano incydenty częstoskurczu komorowego (VT) prawidłowo rozpoznane i przerwane. U 1 osoby występowały incydenty samoograniczającego się VT, prawidłowo rozpoznawane przez ICD. W czasie obserwacji nie zarejestrowano dyslokacji elektrody. U wszystkich pacjentów utrzymywały się prawidłowe parametry wyczuwania i stymulacji. Wnioski: Lokalizacja elektrody defibrylującej w RVOT wydaje się być bezpieczną alternatywą dla RVA

Morfologia zatoki wieńcowej - badania z zastosowaniem echokardiografii wewnątrzsercowej

Wstęp: Ujście zatoki wieńcowej (CSo) stanowi podstawę tzw. trójkąta Kocha, w którego obrębie przebiega droga wolna węzła przedsionkowo-komorowego, będąca celem aplikacji prądu o częstotliwości radiowej w trakcie ablacji. Celem pracy było porównanie wielkości CSo przy zastosowaniu echokardiografii wewnątrzsercowej (ICE) u pacjentów z AVNRT, chorych z AVRT oraz u osób bez wywiadu tachyarytmii. Materiał i metody: Badaniem objęto 14 chorych z AVNRT (w wieku śr. 41,2 ± 11,3 roku) i 11 pacjentów z AVRT (w wieku śr. 45,8 ± 13,2 roku). Grupę kontrolną stanowiło 16 osób poddanych zabiegowi implantacji układu stymulującego z użyciem ICE (w wieku śr. 57,8 ± 17,8 roku). Pole powierzchni oraz wymiar podłużny CSo określano, stosując ICE. Wyniki: Odpowiednio u chorych z AVNRT, AVRT i w grupie kontrolnej oceniono: pole powierzchni CSo (Me: 126,5 vs. 100,5 vs. 104 mm2) i wymiar poprzeczny CSo (śr. ± SD: 20,7 ± 7,3 vs. 16,3 ± 4,4 vs. 17,1 ± 5,2 mm). U pacjentów z AVNRT CSo miało istotnie większe pole powierzchni niż u osób z AVRT (p = 0,01), a także w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (p = 0,04). Wymiar podłużny CSo był istotnie dłuższy u pacjentów z AVNRT niż u chorych z AVRT (p = 0,03). Nie stwierdzono korelacji (τKendall) między polem powierzchni CSo a wiekiem, płcią, powierzchnią ciała oraz maksymalnym odstępem AH (atrium-His). Wnioski: Pacjenci z AVNRT charakteryzują się większym CSo w porównaniu z osóbami bez tej formy częstoskurczu. Różnice w wielkości CSo mogą stanowić element anatomicznego substratu niezbędnego do wystąpienia podwójnej elektrofizjologii węzła przedsionkowo-komorowego

Morfologia zatoki wieńcowej - badania z zastosowaniem echokardiografii wewnątrzsercowej

Wstęp: Ujście zatoki wieńcowej (CSo) stanowi podstawę tzw. trójkąta Kocha, w którego obrębie przebiega droga wolna węzła przedsionkowo-komorowego, będąca celem aplikacji prądu o częstotliwości radiowej w trakcie ablacji. Celem pracy było porównanie wielkości CSo przy zastosowaniu echokardiografii wewnątrzsercowej (ICE) u pacjentów z AVNRT, chorych z AVRT oraz u osób bez wywiadu tachyarytmii. Materiał i metody: Badaniem objęto 14 chorych z AVNRT (w wieku śr. 41,2 ± 11,3 roku) i 11 pacjentów z AVRT (w wieku śr. 45,8 ± 13,2 roku). Grupę kontrolną stanowiło 16 osób poddanych zabiegowi implantacji układu stymulującego z użyciem ICE (w wieku śr. 57,8 ± 17,8 roku). Pole powierzchni oraz wymiar podłużny CSo określano, stosując ICE. Wyniki: Odpowiednio u chorych z AVNRT, AVRT i w grupie kontrolnej oceniono: pole powierzchni CSo (Me: 126,5 vs. 100,5 vs. 104 mm2) i wymiar poprzeczny CSo (śr. ± SD: 20,7 ± 7,3 vs. 16,3 ± 4,4 vs. 17,1 ± 5,2 mm). U pacjentów z AVNRT CSo miało istotnie większe pole powierzchni niż u osób z AVRT (p = 0,01), a także w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (p = 0,04). Wymiar podłużny CSo był istotnie dłuższy u pacjentów z AVNRT niż u chorych z AVRT (p = 0,03). Nie stwierdzono korelacji (τKendall) między polem powierzchni CSo a wiekiem, płcią, powierzchnią ciała oraz maksymalnym odstępem AH (atrium-His). Wnioski: Pacjenci z AVNRT charakteryzują się większym CSo w porównaniu z osóbami bez tej formy częstoskurczu. Różnice w wielkości CSo mogą stanowić element anatomicznego substratu niezbędnego do wystąpienia podwójnej elektrofizjologii węzła przedsionkowo-komorowego

Morfologia zatoki wieńcowej - badania z zastosowaniem echokardiografii wewnątrzsercowej

Wstęp: Ujście zatoki wieńcowej (CSo) stanowi podstawę tzw. trójkąta Kocha, w którego obrębie przebiega droga wolna węzła przedsionkowo-komorowego, będąca celem aplikacji prądu o częstotliwości radiowej w trakcie ablacji. Celem pracy było porównanie wielkości CSo przy zastosowaniu echokardiografii wewnątrzsercowej (ICE) u pacjentów z AVNRT, chorych z AVRT oraz u osób bez wywiadu tachyarytmii. Materiał i metody: Badaniem objęto 14 chorych z AVNRT (w wieku śr. 41,2 ± 11,3 roku) i 11 pacjentów z AVRT (w wieku śr. 45,8 ± 13,2 roku). Grupę kontrolną stanowiło 16 osób poddanych zabiegowi implantacji układu stymulującego z użyciem ICE (w wieku śr. 57,8 ± 17,8 roku). Pole powierzchni oraz wymiar podłużny CSo określano, stosując ICE. Wyniki: Odpowiednio u chorych z AVNRT, AVRT i w grupie kontrolnej oceniono: pole powierzchni CSo (Me: 126,5 vs. 100,5 vs. 104 mm2) i wymiar poprzeczny CSo (śr. ± SD: 20,7 ± 7,3 vs. 16,3 ± 4,4 vs. 17,1 ± 5,2 mm). U pacjentów z AVNRT CSo miało istotnie większe pole powierzchni niż u osób z AVRT (p = 0,01), a także w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (p = 0,04). Wymiar podłużny CSo był istotnie dłuższy u pacjentów z AVNRT niż u chorych z AVRT (p = 0,03). Nie stwierdzono korelacji (τKendall) między polem powierzchni CSo a wiekiem, płcią, powierzchnią ciała oraz maksymalnym odstępem AH (atrium-His). Wnioski: Pacjenci z AVNRT charakteryzują się większym CSo w porównaniu z osóbami bez tej formy częstoskurczu. Różnice w wielkości CSo mogą stanowić element anatomicznego substratu niezbędnego do wystąpienia podwójnej elektrofizjologii węzła przedsionkowo-komorowego

The 42nd Symposium Chromatographic Methods of Investigating Organic Compounds : Book of abstracts

The 42nd Symposium Chromatographic Methods of Investigating Organic Compounds : Book of abstracts. June 4-7, 2019, Szczyrk, Polan

Wyniki leczenia operacyjnego zwężenia połączenia miedniczkowo-moczowodowego zmodyfikowanym sposobem Andersona i Hynesa z zastosowaniem szwu ciągłego u chorych leczonych w Klinice Urologii Akademii Medycznej w Gdańsku w latach 1991-2001

Praca wykonana w: Klinika i Katedra Urologii, Akademia Medyczna w Gdańsku

Benefits for selected stakeholders related with implementation of e-health solutions in medical facilities

Wprowadzenie. W Ustawie o systemie informacji w ochronie zdrowia ustawodawca określił, że podmioty prowadzące działalność leczniczą od 1 stycznia 2018 roku są zobowiązane do prowadzenia dokumentacji medycznej wyłącznie w postaci elektronicznej. Cel pracy. Celem niniejszej pracy jest ocena korzyści, jakie niesie informatyzacja w podmiotach leczniczych zarówno w ujęciu jakościowym, jak i ilościowym w przeliczeniu na środki finansowe. Materiał i metody. W okresie od stycznia do marca 2016 roku przeprowadzono analizę wybranych podmiotów leczniczych nadzorowanych bezpośrednio lub pośrednio przez Ministra Zdrowia. Wyniki i wnioski. Zdiagnozowano łącznie 18 korzyści jakościowych oraz 4 korzyści ilościowe. Łączna kwota korzyści społecznych ujęta w wartościach pieniężnych, skorygowana zgodnie z założeniami ogólnymi analizy ekonomicznej, wynosi ponad 1 mld zł w okresie 10 lat. Tak istotne korzyści społeczne są najlepszym dowodem na to, że informatyzacja podmiotów leczniczych jest procesem wysoce opłacalnym i poprawiającym jakość służby zdrowia.Introduction. In the Act in the matter of information systems in health care, legislation specifies that from 1 January 2018, the facilities performing medical activity are obliged keep medical records exclusively in an electronic form. Objective. The objective of the study was to assess the benefits brought about by the implementation of IT solutions in medical facilities, both from the qualitative and quantitative aspects, calculated per financial resources. Materials and method. During the period January-March 2016, an analysis was performed of selected medical facilities directly or indirectly supervised by the Ministry of Health. Conclusions. A total number of 18 qualitative and 4 quantitative benefits were diagnosed. The total amount of social benefits handled in financial values corrected in accordance with general assumptions of economic analysis is more than 1 billion PLN within the period of 10 years. Such considerable social benefits are the best evidence that the implementation of IT solutions in medical facilities is a highly cost-effective process, which improves the quality of health care

Pre- and Post-Resection Urine Metabolic Profiles of Bladder Cancer Patients: Results of Preliminary Studies on Time Series Metabolomics Analysis

The incidence of bladder cancer (BCa) has remained high for many years. Nevertheless, its pathomechanism has not yet been fully understood and is still being studied. Therefore, multiplatform untargeted urinary metabolomics analysis has been performed in order to study differences in the metabolic profiles of urine samples collected at three time points: before transurethral resection of bladder tumor (TURBT), the day after the procedure and two weeks after TURBT. Collected samples were analyzed with the use of high-performance liquid chromatography hyphenated with time-of-flight mass spectrometry detection (HPLC-TOF/MS) and gas chromatography coupled with triple quadrupole mass spectrometry detection (GC-QqQ/MS, in a scan mode). Levels of metabolites selected in our previous study were assessed in order to confirm their potential to differentiate the healthy and diseased samples, regardless of the risk factors and individual characteristics. Hippuric acid, pentanedioic acid and uridine confirmed their potential for sample differentiation. Based on the results of statistical analysis for the paired samples (comparison of metabolic profiles of samples collected before TURBT and two weeks after), a set of metabolites belonging to nucleotide metabolism and methylation processes was also selected. Longitudinal studies proved to be useful for the evaluation of metabolic changes in bladder cancer