3D and 4D Seismic Technics Today

Years ago, exploration was done through surface observations and divining rods now, it is done by satellites, microprocessors, remote sensing, and supercomputers. In the 1970´ s, the exploration success rate was 14 percent, today, it is nearly 29 percent. Not so long ago, three dimension (3D) seismic diagnostic techniques helped recover 25-50 percent of the oil in place now, 4D seismic helps recover up to 70 percent of the oil in place. 3D and 4D seismic and earth imaging systems also help in understanding the subsurface flow of other fluids, such as groundwater and pollutants.Seismic surveys a technique in which sound waves are bounced off underground rock struktures to reveal possible oil and gas bearing formation are now standard fare for the modern petroleum industry. But todays seismic methods are best at locating structural traps where faults or folds in the underground rock have created zones where oil can become trapped

Percutaneous direct thrombin injection with hydrodissection to manage type II endoleak after endovascular abdominal aortic aneurysm repair

Type II endoleak is the most common complication after endovascular abdominal aortic aneurysm repair (EVAR). The management remains controversial. We present a case in which endoleak was successfully treated by direct percutaneous thrombin injection with hydrodissection. This method seems to be a safe and feasible alternative method for treatment of type II endoleak

Treatment for plano-valgus foot in children with subtalar arthroereisis. A review

Plano-valgus foot is a common problem among children and adolescents. The problem is most often noticed in early childhood, as this is the period when the arches of the foot should achieve a normal structure through the disappearance of the fat pad that is present from birth. During this period, the child's skeletal system is very malleable and its remodelling can be considerably influenced by additional factors. This is due to the high amount of cartilage tissue present in a child's skeletal system. Plano-valgus foot can be treated with non-operative methods, such as physiotherapy or the use of orthopaedic supplies, such as suitable orthopaedic insoles. Unfortunately, non-operative treatment is not always sufficient. If physiotherapy does not achieve the expected results, a physician may opt for surgical treatment to restore a correct foot alignment. The most commonly performed plano-valgus foot procedure is subtalar arthroereisis. It is a minimally invasive procedure that takes approximately 10–30 minutes to perform. During the procedure, appropriate implants of various types and sizes are inserted into the tarsal sinus to reduce excessive foot pronation. Studies have shown that the procedure is beneficial to the patient, as it positions the foot correctly and children can return to performing physical activities without experiencing pain and/or rapid muscle fatigue in the foot area. The most commonly used measurements to assess the effects of plantar arthrodesis are those calculated from X-rays, such as Meary's angle, calcaneal inclination pitch angle (CP), talocalcaneal angle (Kite's angle), and surveys using The American Orthopaedic Foot and Ankle Society’s (AOFAS’s) ankle and hindfoot scoring system

Wpływ niewielkiego i zaawansowanego niedokrwienia na przepływ w mikrokrążeniu skórnym u pacjentów z miażdżycowym niedokrwieniem kończyn dolnych

Introduction. The aim of the study was to characterize the changes in the microcirculation in patients with varying severity of atherosclerotic ischaemia of the lower limbs (PAOD). Material and methods. The study included 27 healthy subjects, 79 patients with PAOD category 0 and 1 according to the Rutherford classification, and 137 patients with PAOD category 3 and 4. The study evaluated cutaneous blood flow, flowmotion bonds, percutaneous partial pressure of oxygen and flow-mediated vasodilation. Results. Even mild PAOD exhibits a worse systemic vascular function expressed as a reduction in the scope of flow-mediated vasodilation, and locally in TcpO2 decrease. Increase in local changes in advanced forms of PAOD were observed as further reduction in TcpO2 and a drastic reduction or exhaustion of the functional microcirculatory reserve. Among the evaluated risk factors for atherosclerosis only diabetes and smoking significantly modified perfusion, which resulted in a significant decrease in the values of vasodilation and TcpO2. Conclusions. The study revealed the occurrence of adverse changes in microcirculation, also in patients with poorly discernible signs of limb ischaemia. It can be assumed that these may also occur in the patients who underwent a haemodynamically effective revascularization.Wstęp. Celem badań było scharakteryzowanie zmian w mikrokrążeniu u pacjentów z różnym stopniem zaawansowania miażdżycowego niedokrwienia kończyn dolnych (PAOD). Materiał i metody. Do badania włączono 27 zdrowych osób, 79 pacjentów z PAOD w 0 i 1 kategorii oraz 137 pacjentów z PAOD w 3 i 4 kategorii według klasyfikacji Rutherforda. Oceniano skórny przepływ krwi, pasma flowmotion, przezskórne ciśnienie parcjalne tlenu i wazodylatację indukowaną przepływem. Wyniki. Już w łagodnej postaci PAOD występuje ogólnoustrojowe pogorszenie funkcji naczyń, wyrażone zmniejszeniem zakresu wazodylatacji indukowanej przepływem, a miejscowo zmniejszeniem TcpO2. W zaawansowanych postaciach PAOD obserwowano pogłębienie zmian miejscowych w postaci dalszego obniże­nia TcpO2 i radykalnego zmniejszenia lub też wyczerpania rezerwy czynnościowej mikrokrążenia. Spośród ocenianych czynników ryzyka rozwoju miażdżycy tylko cukrzyca i palenie tytoniu znamiennie modyfikowały perfuzję, istotnie zmniejszając wartości wazodylatacji i TcpO2. Wnioski. W przeprowadzonym badaniu wykazano występowanie niekorzystnych zmian w mikrokrążeniu także u pacjentów ze słabo zaznaczonymi objawami niedokrwienia kończyn. Można przypuszczać, że mogą one występować również u pacjentów po skutecznych hemodynamicznie zabiegach rewaskularyzacji

Correlation tensor criteria for genuine multiqubit entanglement

We present a development of a geometric approach to entanglement indicators. The method is applied to detect genuine multiqubit entanglement. The criteria are given in form of non-linear conditions imposed on correlation tensors. Thus they involve directly observable quantities, and in some cases require only few specific measurements to find multiqubit entanglement. The non-linearity of each of the criteria allows detection of entanglement in wide classes of states. In contrast to entanglement witnesses, which in the space of Hermitian operators define a hyperplane, the new conditions define a geometric figure encapsulating the non-fully entangled states within it.Comment: 8 pages, 1 figure, journal versio

Daylight transmittance through Expanded Metal shadings

Due to the substantial need for energy efficiency, the daylight performance of building envelopes is a key issue in sustainable architecture. A frequently used shading system consists on static expanded metal meshes (EM). As a very prominent textural facade element, expanded metal is widely used as both a cladding and static shading device. One first aim is to provide a sufficient description of EM, including fabrication, possible usage and overall properties. This includes a set of parameters needed to control accurately the complex geometry of EM. Those parameters are also useful to get reliable 3-D computer models of EM. The main objective of this paper is to assess, describe and compare EM light transmittance performance as a shading device. We were specifically looking to determine the influence of parameters such as geometry, colour, position and direction of incoming light on the shading performance. The research is based on BSDF simulations via Radiance and experimental data provided at a previous laboratory stage. We have simulated and compared the performance of various EM shading devices for a south exposed façade in Madrid in most characteristic times of the year: solstices and equinoxes, as well as midday transmittance throughout the year

Influence of Short- and Long-Lasting Blood Pressure Increase on the Acute Phase Proteins Secretion Profile

Wstęp Powikłania narządowe powstające w przebiegu nadciśnienia tętniczego są między innymi efektem rozwoju zmian zapalnych i miażdżycowych w ścianach naczyń, uwarunkowanych upośledzeniem czynności śródbłonka naczyniowego w następstwie urazu ciśnieniowego. Celem badania było stwierdzenie, czy czynnikiem inicjującym reakcję zapalną jest okresowy wzrost wysokości ciśnienia czy też jego długotrwałe podwyższenie. Materiał i metody Zbadano 44 chorych z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym. U 32 z nich pod wpływem silnego stresu emocjonalnego wystąpił wzrost ciśnienia tętniczego. W 19 przypadkach uzyskano normalizację ciśnienia w ciągu 24 h, a w 13 pozostałych - w okresie 6–8 dni. W grupie kontrolnej obserwowano długotrwałą normalizację ciśnienia tętniczego. W 2 i 9 dniu po znaczącym wzroście ciśnienia pobrano próbki krwi, oznaczając stężenie a1-antychymotrypsyny (ACT) i kwaśnej a1-glikoproteiny (AGP) przy użyciu immunoelektroforezy rakietkowej według Laurella oraz wspólczynniki reaktywności za pomocą krzyżowej immunoelektroforezy powinowactwa według BOg-Hansena. Wyniki W ciągu 36 h od wzrostu wysokości ciśnienia tętniczego nastąpiło istotne zwiększenie stężenia obu glikoprotein w surowicy, połączone z równoczesnym wzrostem współczynnika reaktywności. Normalizacja wartości ciśnienia wiązała się z istotnym zmniejszeniem stężenia oraz z normalizacją profilu glikacji obu protein w 9 dniu po epizodzie podwyższenia ciśnienia. Zmiany wykazywały podobną dynamikę w obu grupach chorych, u których doszło do wzrostu ciśnienia tętniczego. Wnioski Obserwowane zmiany profilu uwalniania białek ostrej fazy wskazują na możliwość wywołania ostrej reakcji zapalnej w następstwie gwałtownego i znaczącego podwyższenia wartości ciśnienia tętniczego. Zarówno w przypadku szybkiej normalizacji ciśnienia, jak również w przypadku utrzymywania się stabilnych, podwyższonych wartości ciśnienia obserwuje się normalizację profilu uwalniania białek ostrej fazy.Background The relationship between endothelium function disorder and onset of atherogenic processes in progress of arterial hypertension can be estimated by determination of serum concentration changes of some acute phase proteins. The aim of the study was to determine if the progress of arterial hypertension cause qualitative or/and quantitative changes in secretion profile of acute phase proteins. Material and methods The serum level of a1-antichymotripsin (ACT) and a1-acid glycoprotein (AGP) and the qualitative determination of the glycosylation profile was measured on the 2nd and 9th day after temporary blood pressure increase in 44 patients with essential hypertension. Results During 36 hours, after blood pressure increase, a significant increase of AGP and ACT reactivity coefficients and levels in the serum of blood was observed. The normalization,that occurred on the 9th day, and the persistent constant increase of blood pressure resulted in the significant decrease in the levels of reactivity coefficients as well as blood serum glycoproteins. Conclusions The qualitative and quantitative changes of the secretion profile of examined glycoproteins, in the progress of essential hypertension, indicated conclusive influence of transient blood pressure increase on acute inflammatory process generated in the blood vessels wall. The persistent, constant blood pressure increase and the therapy-dependent or selfdependent normalization of blood pressure caused the rapid decrease of the inflammatory process intensity

The role of pharmacotherapy in the treatment of venous leg ulcers

Owrzodzenia żylne kończyn dolnych (VLU) są najbardziej zaawansowanym stadium przewlekłej niewydolności żylnej. Zapadalność na to schorzenie zwiększa się wraz z wiekiem. Sposoby leczenia VLU i zapobiegania nawrotom są wciąż tematem badań naukowych, a także problemem codziennej praktyki lekarskiej. Brak jednoznacznie określonych zasad leczenia wspomagającego owrzodzeń żylnych jest powodem chaotycznego dobierania różnych preparatów, w tym także takich, w przypadku których wykazano brak przydatności w terapii owrzodzeń. Leczenie farmakologiczne owrzodzeń żylnych goleni w dużym stopniu zależy od obrazu klinicznego i poza patologią żylną musi uwzględniać stan chorego oraz — co bardzo ważne w przypadku owrzodzeń — również jego wiek. W leczeniu VLU zastosowanie znalazło wiele grup leków, o bardzo różnym mechanizmie działania, jak np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, przeciwkrzepliwe, leki wpływające na leukocyty, leki o działaniu fibrynolitycznym i rzadko antybiotyki. Potwierdzone w badaniach przyśpieszenie procesu gojenia można uzyskać, stosując pentoksyfilinę, sulodeksyd, zmikronizowaną oczyszczoną frakcję flawonową oraz PGE1. W celu pełnego wyjaśnienia przydatności różnych grup leków w terapii owrzodzeń konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań obejmujących możliwie największą liczbę chorych. Acta Angiol 2010; 16, 4: 145–157Venous leg ulcers (VLU) represent the most advanced stage of chronic venous insufficiency. Their incidence increases with age. Notions of VLU treatment and prevention of recurrence remain subjects of research but also common clinical problems in daily medical practice. The lack of clearly defined principles of supportive treatment in cases of venous ulceration leads to disorderly selection of various preparations, including those which have been proven inefficient in the treatment of ulcers. The choice of pharmaceuticals in the treatment of venous leg ulcers depends to a large extent on the clinical picture but should also consider the patient’s condition and age, which are of utmost importance in the case of ulcerations. Medical therapy of VLU benefits from many drug groups with different mechanisms of action, such as non-steroidal anti-inflammatory drugs, anticoagulants, drugs affecting leukocyte function, fibrinolytic agents, and, rarely, antibiotics. Clinical studies have confirmed that healing acceleration can be achieved with the use of pentoxyphylline, sulodexide, micronized purified flavonoid fraction, and prostaglandin E1. Further studies, possibly including large patient cohorts, are necessary to explain the mechanisms of action in depth and verify the utility of various drug classes in the treatment of ulcers. Acta Angiol 2010; 16, 4: 145–15