Srednjoročni razvoj tržišta žitarica u Republici Hrvatskoj – rezultati modela parcijalne ravnoteže

The aim of the paper is to simulate the future development of the Croatian cereals market using the method of AGEMEMOD partial equilibrium model. The results present the historical (2010-2016) and projected development (2016-2030) of the production and trade in wheat, corn, barley, oats and rye markets. Simulation results show an increase in productivity per hectare and surface stability with the exception of individual culture. Wheat production in the projection period, same as corn, recorded a production increase and change in the trade balance. Croatia remains a net exporter of corn and wheat. For barley, as a third important cereal, the model results show a constant level of production by 2030, but also a positive foreign trade balance til the end of the projection period. Oats and rye, as less significant grains, still retain the status of imported products at the Croatian market. Domestic prices follow the EU prices trends, but will generally remain at a lower level than the average EU price. Despite the price competitiveness in the EU market, the domestic cereal sector is facing problems. In the domestic cereal sector there is a trend of relatively cheap grain export on common market, with expensive final products and processed products import.Cilj rada je prikazati simulaciju razvoja tržišta žitarica korištenjem AGMEMOD modela parcijalne ravnoteže. Rezultati u radu prikazuju povijesni (2010-2016) i projicirani razvoj (2016.-2030) tržišta pšenice, kukuruza, ječma, zobi i raži. Rezultati projekcije prikazuju povećanje produktivnosti i stabilnost površina uz iznimke kod pojedinih kultura. Proizvodnja pšenice u razdoblju projekcije, kao i kukuruza, bilježi povećanje i promjenu vanjskotrgovinske bilance. Hrvatska i dalje ostaje neto izvoznica kukuruza i pšenice. Kod ječma, kao treće žitarice po važnosti, rezultati modela pokazuju stagnaciju razine proizvodnje do 2030., ali i pozitivnu vanjskotrgovinsku bilancu do kraja razdoblja projekcije. Zob i raž kao manje zastupljene žitarice i dalje zadržavaju status proizvoda koje će hrvatsko tržište uvoziti. Domaće cijene prate trendove cijena u EU, ali će uglavnom ostati na nižoj razini od prosječnih cijena na zajedničkom tržištu. Unatoč cjenovnoj konkurentnosti na tržištu EU, domaći sektor žitarica susreće se s problemima. U sektoru je prisutan trend izvoza relativno jeftine sirovine, uz uvoz skupih finalnih proizvoda i prerađevina tog sektora

L’importanza dell’allevamento del bestiame nel valore aggiunto lordo (VAL) dell’agricoltura

Stočarstvo je važan dio ukupne poljoprivredne djelatnosti koji u odnosu na prevladavajuću ratarsku proizvodnju u Hrvatskoj stvara veću dodanu vrijednost, otvara veći broj radnih mjesta i u većoj mjeri doprinosi razvojnim pokazateljima poljoprivrede. Cilj rada je opisati važnost stočarstva u razvoju domaće poljoprivrede i doprinos bruto dodanoj vrijednosti hrvatske i EU poljoprivrede. Izračunom koeficijenta korelacije (r) utvrđena je povezanost broja uvjetnih grla stoke po hektaru korištenog poljoprivrednog zemljišta i bruto dodane vrijednosti poljoprivrede, šumarstva i ribarstva također po hektaru korištenog poljoprivrednog zemljišta. U Hrvatskoj se broj uvjetnih grla u razdoblju 2011.-2016. smanjuje za sve vrste životinja. Županije s najvećim stočnim fondom (prema broju uvjetnih grla, (UG)) su: Osječko-baranjska županija (266.362,15 UG.), Vukovarsko-srijemska (143.914,8 UG.), Bjelovarsko-bilogorska (127.855,15 UG), Koprivničko- križevačka (120.784,85 UG.) i Zagrebačka (115.560,05 UG). Ukoliko se broj UG promatra relativno, tj. u odnosu na površinu korištenog poljoprivrednog zemljišta, najviše uvjetnih grla/ha u 2016. godini ima Zagrebačka županija (1,88), a slijede redom: Koprivničko-križevačka (1,73), Krapinsko-zagorska (1,69), Varaždinska (1,65) i Bjelovarsko-bilogorska (1,49), koje su ujedno i županije u kojima je bruto dodana vrijednost poljoprivrede, šumarstva i ribarstva/ha korištenog poljoprivrednog zemljišta među najvišima u Hrvatskoj. Izračunom koeficijenta korelacije broja uvjetnih grla/ha korištene poljoprivredne površine i BDV-a iz poljoprivrede ribarstva i šumarstva/ha korištene poljoprivredne površine za 2015. godinu dolazi se do zaključka da između te dvije varijable postoji srednje jaka korelacija (r=0.5744, p≤0.01). Slična situacija je i na razini Europske unije gdje koeficijent korelacije iznosi r=0.686 (p≤0.01). Rezultati ukazuju na činjenicu da je stočarstvo, a posebice govedarstvo kao njegova najvažnija grana, važno za generiranje BDV-a u poljoprivredi te stoga u Hrvatskoj treba usmjeriti razvoj poljoprivrede prema stočarstvu, posebice govedarstvu.Livestock is an important part of the total agricultural activity which, in relation to the predominant crop husbandry in Croatia, creates higher added value, a larger number of jobs and in greater extent contributes to the development indicators of agriculture. The aim of this paper is to describe the importance of animal husbandry in the development of domestic agriculture and the contribution to the gross value added of Croatian and EU agriculture. By calculating the correlation coefficient (r), the correlation between the number of livestock unit per hectare of utilised agricultural area and the gross value added of agriculture, forestry and fisheries also per hectare of utilised agricultural area was determined. In Croatia, the number of livestock units in the period 2011-2016. reduces for all species of animals. The counties with the largest livestock resources (according to the number of livestock units, hereinafter LSU) are: Osijek-Baranja County (266,362.15 LSU), Vukovar-Syrmia County (143,914.8 LSU), Bjelovar-Bilogora County (127,855.15 LSU), Koprivnica-Križevci County (120,784.85 LSU.) and Zagreb County (115,560.05 LSU). If the number of LU is observed relatively, i.e. in relation to the utilised agricultural area, the most livestock units/ ha in 2016 have Zagreb County (1.88), followed by: Koprivnica-Križevci (1.73), Krapina- Zagorje (1.69), Varaždin (1.65) and Bjelovar-Bilogora (1.49), which are also counties in which the gross value added of agriculture, forestry and fishing / ha of utilised agricultural area is among the highest in Croatia. By calculating the correlation coefficient of the number of livestock units / ha of utilized agricultural area and GVA from agriculture, fisheries and forestry / ha of utilized agricultural area for 2015, it is concluded that there is a medium strong correlation between these two variables (r = 0.5744, p≤0.01). The situation is similar at the European Union level where the correlation coefficient is r = 0.686 (p≤0.01). The results point to the fact that animal husbandry, and especially cattle breeding as its most important branch, is important for generating GVA in agriculture, and therefore in Croatia the development of agriculture should be directed towards animal husbandry, especially cattle breeding.Die Viehzucht ist ein wichtiger Teil der gesamten landwirtschaftlichen Tätigkeit, die im Verhältnis zum vorherrschenden Ackerbau in Kroatien eine höhere Wertschöpfung und eine größere Anzahl von Arbeitsplätzen schafft und in einem größeren Umfang zu den Entwicklungsindikatoren der Landwirtschaft beiträgt. Das Ziel dieser Arbeit ist es, die Bedeutung der Viehzucht für die Entwicklung der heimischen Landwirtschaft und den Beitrag zur Bruttowertschöpfung der kroatischen und EU-Landwirtschaft zu beschreiben. Durch die Berechnung des Korrelationskoeffizienten (r) wurde der Zusammenhang zwischen der Anzahl der Großvieheinheiten pro Hektar landwirtschaftlich genutzter Fläche und der Bruttowertschöpfung der Land-, Forst- und Fischereiwirtschaft ebenfalls pro Hektar landwirtschaftlich genutzter Fläche ermittelt. In Kroatien ist die Anzahl der Großvieheinheiten im Zeitraum 2011-2016 für alle Tierarten rückläufig. Die Gespanschaften mit den größten Viehbeständen (nach der Anzahl der Großvieheinheiten, nachfolgend LSU, number of lifesock unit) sind: Gespanschaft Osijek-Baranja (266.362,15 LSU), Gespanschaft Vukovar-Srijem (143.914,8 LSU), Gespanschaft Bjelovar-Bilogora (127.855,15 LSU), Gespanschaft Koprivnica -Križevci (120.784,85 LSU) und Gespanschaft Zagreb (115.560,05 LSU). Betrachtet man die Anzahl der LSU relativ, d.h. im Verhältnis zur landwirtschaftlich genutzten Fläche, so verzeichnen die meisten LSU/ha im Jahr 2016 die Gespanschaft Zagreb (1,88), gefolgt von: Koprivnica-Križevci (1,73), Krapina-Zagorje (1,69), Varaždin (1,65) und Bjelovar-Bilogora (1,49), die zugleich die Gespanschaften sind, in denen die Bruttowertschöpfung der Land-, Forst- und Fischereiwirtschaft / ha landwirtschaftlich genutzter Fläche zu den höchsten in Kroatien zählt. Durch die Berechnung des Korrelationskoeffizienten der Anzahl der Großvieheinheiten / ha landwirtschaftlich genutzter Fläche und der BWS aus Land-, Fischerei und Forstwirtschaft / ha landwirtschaftlich genutzter Fläche für das Jahr 2015 kommt man zum Schluss, dass es eine mittelstarke Korrelation zwischen diesen beiden Variablen gibt (r = 0,5744, p≤0,01). Ähnlich ist die Situation auf Ebene der Europäischen Union, wo der Korrelationskoeffizient r = 0,686 (p≤0,01) beträgt. Die Ergebnisse weisen auf die Tatsache hin, dass die Tierhaltung, und insbesondere die Rinderzucht als ihr wichtigster Zweig, wichtig für die Generierung der Bruttowertschöpfung in der Landwirtschaft sind. Daher sollte man die Entwicklung der Landwirtschaft in Kroatien auf die Tierhaltung, insbesondere auf die Rinderzucht, ausrichten.La ganadería es una parte importante de la actividad agrícola total que, en relación con la cría de cultivos predominante en Croacia, crea un mayor valor añadido, un mayor número de puestos de trabajo y contribuye en mayor medida a los indicadores de desarrollo de la agricultura. El objetivo de este trabajo es describir la importancia de la ganadería en el desarrollo de la agricultura nacional y la contribución al valor añadido bruto de la agricultura croata y a la de UE. El cálculo del coeficiente de correlación (r) determinó la relación entre el número de la unidad ganadera por hectárea de área agrícola utilizada y el valor agregado bruto de agricultura, la silvicultura y la pesca también por hectárea de área agrícola utilizada. En Croacia, el número de unidades ganaderas en el período de 2011 a 2016 se reduce para todas las especies de animales. Los condados con mayores recursos ganaderos (según el número de unidades ganaderas (UG) ) son: el condado de Osijek - Baranja (266,362.15 (UG), el condado de Vukovar - Srijem (143,914.8 UG), el condado de Bjelova - Bilogora (127,855.15 UG), el Condado de Koprivnica - Križevci (120,784.85 UG) y el condado de Zagreb (115,560.05 UG). Si el número de UG se observa relativamente, es decir, en relación con el área de tierras agrícolas utilizadas, el mayor número de unidades ganaderas/ ha en 2016 se encuentra en el condado de Zagreb (1,88), seguido por Koprivnica-Križevci (1,73) , Krapina- Zagorje (1,65) y Bjelovar - Bilogora (1,49), que también son condados en los que el valor agregado bruto de la agricultura, la silvicultura y de la pesca/ha de tierras agrícolas utilizadas está entre los más altos en Croacia. El cálculo del coeficiente de correlación del número de unidades ganadera / ha de área agrícola utilizada y VAB de agricultura, pesca y silvicultura/ha de área agrícola utilizada para 2015 lleva a la conclusión de que existe una correlación medianamente fuerte entre estas dos variables (r=0,5744, p≤0,01). La situación es similar a nivel de la Unión Europea, donde el coeficiente de correlación es r=0,686 (p≤0,01). Los resultados apuntan al hecho de que la cría de animales, y especialmente la cría de ganado como su rama más importante, es importante para generar el VAB en la agricultura, por lo que en Croacia el desarrollo de la agricultura debe orientarse hacia la cría de animales, especialmente la ganadería.L’allevamento del bestiame rappresenta una parte importante dell’intera attività agricola e, rispetto alla dominante produzione agraria in Croazia, crea un maggiore valore aggiunto, crea più posti di lavoro e contribuisce in maggior misura agli indicatori dello sviluppo dell’agricoltura. Lo scopo di questo studio consiste nel descrivere l’importanza del comparto zootecnico nello sviluppo dell’agricoltura nazionale e il contributo al valore aggiunto lordo (VAL) dell’agricoltura croata e comunitaria. Una volta calcolato il coefficiente o indice di correlazione (r), è stato accertato il nesso tra il numero di unità di bestiame adulto per ettaro di superficie agricola utilizzata e il valore aggiunto lordo dell’agricoltura, della silvicoltura e della pesca anch’esse per ettaro di superficie agricola utilizzata. In Croazia, il numero di unità di bestiame adulto nel periodo 2011-2016 lamenta un calo per ogni specie. Le contee (županije) col maggior patrimonio zootecnico (in base al numero di unità di bestiame adulto – UBA) sono le seguenti: Osječko-baranjska županija (Contea di Osijek e della Barania) (266.362,15 UBA), Vukovarsko-srijemska županija (Contea di Vukovar e della Sirmia) (143.914,8 UBA), Bjelovarsko-bilogorska županija (Contea di Bjelovar e della Bilogora) (127.855,15 UBA), Koprivničko-križevačka županija (Contea di Koprivnica e Križevci) (120.784,85 UBA) e Zagrebačka županija (Contea dell’hinterland zagabrese) (115.560,05 UBA). Considerato il numero di unità di bestiame adulto (UBA) rispetto alla superficie agricola utilizzata, il maggior numero di unità di bestiame adulto per ettaro (UBA/ha) nel 2016 è stato fatto registrare dalla Zagrebačka županija (Contea dell’hinterland zagabrese) con 1,88, seguita da: Koprivničko-križevačka županija (1,73), Krapinsko-zagorska županija (Contea di Krapina e dello Zagorje) con 1,69, Varaždinska županija (Contea di Varaždin) con 1,65 e Bjelovarsko-bilogorska županija (1,49), che sono anche le contee in cui il valore aggiunto lordo dell’agricoltura, della silvicoltura e della pesca per ettaro di superficie agricola utilizzata è tra i maggiori in Croazia. Considerato il calcolo del coefficiente di correlazione del numero di unità di bestiame adulto per ettaro di superficie agricola utilizzata e del valore aggiunto lordo dell’agricoltura, della silvicoltura e della pesca per ettaro di superficie agricola utilizzata per il 2015, si giunge alla conclusione che tra queste due variabili esiste una correlazione medio-forte (r=0.5744, p≤0.01). Simile è la situazione a livello comunitario (UE), dove il coefficiente di correlazione è pari a r=0.686 (p≤0.01). I risultati di questo studio evidenziano l’importanza dell’allevamento del bestiame, e, in particolare, di quello bovino in quanto suo ramo più significativo, come generatore di VAL nell’agricoltura. Ne consegue che in Croazia sarebbe opportuno orientare lo sviluppo dell’agricoltura verso l’allevamento del bestiame e, in particolare, verso quello bovino

Sociodemographic characteristics, education, and motives of freshmen at the Faculty of Agriculture

Cilj je rada utvrditi sociodemografska obilježja, srednjoškolski uspjeh te motive studiranja „brucoša“ Agronomskog fakulteta upisanih na preddiplomske studijske programe u akademskoj godini 2020./2021. Podaci su prikupljeni online anketom u kojoj je sudjelovalo 106 brucoša. Ispitanici su podijeljeni u dvije skupine s ciljem utvrđivanja razlika između studenata Agrarne ekonomike i ostalih studijskih programa. Istraživanjem su odbačene pretpostavke da je veći udio brucoša agroekonomista sa završenom gimnazijom te da su u odnosu na brucoše ostalih studija uspješniji tijekom srednjoškolskog obrazovanja. S druge strane, potvrđena je pretpostavka da među studentima dviju skupina ne postoje značajne razlike u motivima studiranja kao i pretpostavka da su brucoši agroekonomisti zainteresiraniji za pokretanje vlastitog poduzetništva u poljoprivredi.The aim of this paper is to determine the socio-demographic characteristics, high school success and motives for studying of “freshmen” at the Faculty of Agriculture enrolled in undergraduate study programs in the academic year 2020/2021. Data were collected through an online survey in which 106 freshmen participated. Respondents were divided into two groups with the aim of determining the differences between students of Agricultural Economics and other study programs. The research rejected the assumption that agroeconomists are more successful during high school education. On the other hand, the assumption that there are no significant differences in the motives of studying between the students of the two groups was confirmed, as well as the assumption that fresh agroeconomists are more interested in starting their own entrepreneurship in agriculture

POVEZANOST DIVERSIFIKACIJE POLJOPRIVREDNIH GOSPODARSTAVA I SOCIOEKONOMSKIH POKAZATELJA

Diversifikacija poljoprivrednih gospodarstava obuhvaća proširenje osnovne djelatnosti poljoprivrednika na proizvode višeg stupnja dovršenosti, ponudu ugostiteljskih i turističkih usluga, kao i pružanje obrazovnih i demonstracijskih sadržaja. Svrha je diversifikacije osigurati rast i stabilnost dohotka poljoprivrednika te neizravno ublažiti nepovoljne demografske trendove u ruralnom prostoru. Cilj je rada na primjeru članica Europske unije utvrditi čimbenike diversifikacije, njihovu korelaciju sa socioekonomskim pokazateljima te odrediti u kojoj su mjeri oni prisutni u hrvatskoj poljoprivredi. U radu je, na primjeru EU28, utvrđena statistički značajna povezanost (p < 0,05) između diversifikacije poljoprivrednih gospodarstava i pokazatelja produktivnosti, veličine poljoprivrednih gospodarstava, obrazovanja poljoprivrednika i određenih tipova proizvodnje. Upravo navedeni pokazatelji svrstavaju Hrvatsku u red slabije razvijenih zemalja Europske unije, umanjujući potencijal razvoja dopunskih djelatnosti na poljoprivrednim gospodarstvima. Rezultatima rada potvrđena je pretpostavka da je diversifikacija prisutnija u zemljama s razvijenijom poljoprivredom pa je njezino uključivanje u poslovnu praksu poljoprivrednih gospodarstava sredstvo jačanja poljoprivrede i općenito ruralne ekonomije Hrvatske

Organic agricultural production of Croatia and tourism

U svijetu se sve veća pozornost posvećuje zdravlju pučanstva i očuvanju bioraznolikosti i prirodne ravnoteže. Briga za zdravlje je sve naglašenija kroz prehranu i vidljiva je kroz porast potražnje poljoprivrednih proizvoda i prerađevina proizvedenih po ekološkim principima. Istovremeno, potrebni duži ili kraći odmori često su kombinacija „konzumacije turističkih sadržaja i gastronomije“. Blagodat koju ima Republika Hrvatska u ponudi turističkih sadržaja te u bogatstvu kvalitetnih poljoprivrednih proizvodnih resursa za ekološku poljoprivrednu proizvodnju, prilika su za njihov jači sinergijski učinak. U radu se daje pregled razvitka ekološke poljoprivredne proizvodnje i promjene kod broja turista u Republici Hrvatskoj. U razdoblju od 2007. do 2017. godine površine pod ekološkom proizvodnjom porasle su za trinaest puta ali čine još uvijek mali dio (6,46%) ukupno korištenih poljoprivrednih površina. U 2017. godini ekološkom proizvodnjom se bavilo 4.023 proizvođača te se predviđa da bi u 2020. godini njihov broj porastao za 15,7% odnosno dosegao bi broj od 4.655. Dosadašnji značajan porast broja turista i ukupno ostvarenih noćenja mogao bi nastaviti daljnji porast, te se predviđa da bi u 2020. godini dosegnuo oko 117 milijuna noćenja, što bi u odnosu na 2018. bio porast od 15,4%. Ovo nam ukazuje na potrebu i mogućnost veće ekološke poljoprivredne proizvodnje i njene veće zastupljenosti u ukupnom tržištu poljoprivredno-prehrambenih proizvoda.Worldwide, more and greater attention is paid to the health of the population and the preservation of biodiversity and natural balance. Care about health is increasingly pronounced through nutrition and is reflected by the rising demand for agricultural food products and products produced by ecological principles. At the same time, the need for longer or shorter holidays is often a combination of "consumption of tourist content and gastronomy". The richness of the Republic of Croatia in the offer of tourist facilities and the richness of quality of the agricultural production resources for organic agricultural products are an opportunity for their stronger synergistic effect. This paper gives an overview of the development of organic agricultural production and changes in the number of tourists in the Republic of Croatia. In the period from 2007 to 2017, the area under organic production increased by more than twelve times, but still, are a small part (6.46%) of the total utilized agricultural area. In 2017, certified organic producers in Croatia were 4,023 and it is anticipated that in 2020 their number would increase by 15,7% i.e. it would reach a number of 4,655. The current significant rise in the number of tourists and the total number of overnight stays could continue to increase and is projected to reach about 117 million overnights in 2020, or 2018, would increase by 15.4%. These results show us the need and the possibility of greater organic agricultural production and its greater presence in the overall agricultural and food products market

Stavovi ispitanika o turizmu u zaštićenim prirodnim područjima: primjer Lonjskog polja

Protected areas have a primary role in preserving the biodiversity of a region and are often valorized as a resource in tourism. The paper is based on the results of an empirical study conducted on a sample of 160 respondents. The main research goal was to determine the opinions and attitudes of the respondents about the development of rural tourism and its impact on the conservation of biodiversity in the Lonjsko polje Nature Park (Park). The results show that 56.9% of respondents consider that pollution caused by human activity has the greatest impact on biodiversity loss, but also that informing visitors about responsible behavior is a way to preserve biodiversity in the Park. Respondents agree with the statement that rural tourism is "eco-friendly" and that a sustainable form of tourism contributes to nature conservation. It was found that age and level of education were not statistically significantly related to the respondents\u27 perception of the impact of rural tourism on biodiversity in nature parks. Respondents are moderate in the view that tourism should not be carried out in nature parks (M = 2.85) or that rural tourism in the park pollutes the environment and disrupts the landscape (M = 2.61). With a high degree of agreement (M = 4.04), respondents believe that the Park has the potential to develop ecotourism.Zaštićena područja imaju primarnu ulogu u očuvanju bioraznolikosti nekog područja, nerijetko su valorizirana i kao resurs u turizmu. Rad se temelji na rezultatima empirijskog istraživanja provedenog na uzorku od 160 ispitanika. Osnovni cilj istraživanja bio je utvrditi mišljenja i stavove ispitanika o razvijenosti ruralnog turizma i njegovom utjecaju na očuvanje bioraznolikosti u Parku prirode Lonjsko polje (Park). Rezultati istraživanja pokazuju da 56,9% ispitanika smatra da onečišćenja nastala ljudskom aktivnošću najviše utječu na narušavanje bioraznolikosti, ali i da je informiranje posjetitelja o odgovornom ponašanju način očuvanja bioraznolikosti u Parku. Ispitanici su suglasni s izjavom da je ruralni turizam „eco-friendly“ i da održivi oblik turizma doprinosi očuvanju prirode. Utvrđeno je da dob i stupanj obrazovanja nisu statistički značajno povezani s percepcijom ispitanika o utjecaju ruralnog turizma na bioraznolikost u parkovima prirode. Ispitanici su umjereni u stavu da se turizam ne bi trebao provoditi u parkovima prirode (M = 2,85) odnosno da ruralni turizam u parku zagađuje okoliš i narušava krajolik (M = 2,61). S visokim stupnjem suglasnosti (M = 4,04) ispitanici smatraju da Park ima potencijal za razvoj ekoturizma

Indicatori di base della produzione di bestiame nell’Unione europea

Stočarska proizvodnja, kao jedna od najvažnijih grana poljoprivredne proizvodnje, se odvija na oko 30 % ukupne zemljine površine, te svjetsku populaciju opskrbljuje s 13 % prehrambenih potreba i troši oko polovice svjetske proizvodnje žita. Procjene o rastu ljudske populacije i dohotka, ali i promjeni životnih navika sugeriraju rast potražnje za proizvodima stočarstva. Prema podacima Eurostata za 2020. godinu, u Europskoj uniji (EU) poljoprivredna proizvodnja se odvija na oko 38 % ukupne kopnene površine, a u njoj sudjeluje preko 9,1 milijun poljoprivrednih gospodarstava, od čega se 24,5 % isključivo bavi stočarstvom. U stočarstvu EU dominira uzgoj svinja, slijedi ga uzgoj goveda, ovaca i koza. U razdoblju od 2015. do 2021. dolazi do smanjenja populacije svinja, goveda, ovaca i koza, što rezultira i smanjenjem proizvodnje mesa. U 2021. najviše svinjskog mesa je proizvedeno u Španjolskoj (22,1 %) i Njemačkoj (21,2 %), a ukupna proizvodnja svinjskog mesa je u ukupnoj proizvodnji mesa sudjelovala sa 53 %. Najvažniji proizvođači mesa peradi u 2021. su Poljska (19,2 %), Francuska (12,5 %), Španjolska (12,3 %) i Njemačka (12 %). U proizvodnji goveđeg mesa, koje je u 2021. činilo 15,5 % u proizvodnji mesa EU, prednjače Francuska (20,9 %), Njemačka (15,8 %) i Italija (11 %). U EU se najmanje proizvodi ovčjeg i kozjeg mesa, oko 1 %, a najvažniji proizvođači su Španjolska (28 %) za ovčje meso i Grčka (39,7 %) za kozje meso. Bazni indeksi cijena u razdoblju 2015.-2021. (2015.=100) ukazuju na rast cijena proizvoda stočarstva. Vrijednost stočarske proizvodnje je u razdoblju 2012.-2021. rasla. U prognozi kretanja poljoprivredne proizvodnje u razdoblju 2021. do 2031. Europska komisija (EK) očekuje smanjenje konzumacije mesa po glavi stanovnika, smanjenje proizvodnje i izvoza živih životinja u govedarstvu i svinjogojstvu. Promjena potrošačkih preferencija će rezultirati povećanjem potražnje za mesom peradi, ovčjim i kozjim mesom, te smanjenjem potražnje za svinjskim i goveđim mesom.Livestock production, as one of the most important branches of agricultural production, takes place on about 30 % of the total land area, provides 13% of the food needs of the world\u27s population, and consumes about half of the world\u27s grain production. Estimates of population and income growth, as well as changes in lifestyle habits, suggest an increase in demand for animal products. According to Eurostat, in 2020 in the European Union (EU), agricultural production takes place on about 38 % of the total land area, and there are more than 9,1 million farms, 24.5 % of which are devoted exclusively to livestock production. Pig farming dominates EU livestock production, followed by cattle, sheep and goat farming. In the period from 2015 to 2021, the pig, cattle, sheep and goat population has decreased, which also led to a decrease in meat production. Pork production showed a slight increase from 2012 to 2021. In 2021, most pork was produced in Spain (22.1 %) and Germany (21.2 %), and total pork production accounted for 53 % of total meat production. The main producers of poultry meat in 2021 are Poland (19.2 %), France (12.5 %), Spain (12.3 %), and Germany (12 %). France (20.9 %), Germany (15.8 %), and Italy (11 %) lead in beef production, which accounted for 15.5 % of EU meat production in 2021. The EU produces the least amount of sheep and goat meat, about 1%, and the main producers are Spain (28 %) for sheep meat and Greece (39.7 %) for goat meat. Base price indices for the period 2015-2021 (2015=100) indicate an increase in prices for animal products. The value of animal production in the period 2012-2021 has increased. In the forecast for agricultural production in the period 2021 to 2031, European Commission (EC) expects a decrease in meat consumption per capita, a decrease in production and export of live animals in cattle and pig farming. The change in consumer preferences will lead to an increase in demand for poultry, sheep, and goat meat and a decrease in demand for pork and beef.Die Viehzucht als einer der wichtigsten Zweige der landwirtschaftlichen Produktion nimmt etwa 30 % der gesamten Landfläche ein, deckt 13 % des Nahrungsbedarfs der Weltbevölkerung und verbraucht etwa die Hälfte der weltweiten Getreideproduktion. Schätzungen des Bevölkerungs- und Einkommenswachstums sowie Veränderungen in der Lebensweise der Menschen lassen einen Anstieg der Nachfrage nach tierischen Erzeugnissen erwarten. In der Europäischen Union (EU) werden auf etwa 38 % der Gesamtfläche landwirtschaftliche Produkte erzeugt, und mehr als 10 Millionen landwirtschaftliche Betriebe sind daran beteiligt, von denen 24,5 % ausschließlich Viehzucht betreiben. Die Schweinezucht dominiert in der EU-Tierhaltung, gefolgt von der Rinder-, Schaf- und Ziegenzucht. Im Zeitraum von 2015 bis 2021 war ein Rückgang der Schweine-, Rinder-, Schaf- und Ziegenpopulation zu verzeichnen, was auch zu einem Rückgang der Fleischproduktion führte. Die Schweinefleischerzeugung verzeichnete von 2012 bis 2021 einen leichten Anstieg. Im Jahr 2021 wurde die größte Menge an Schweinefleisch in Spanien (22,1 %) und Deutschland (21,2 %) produziert, und die gesamte Schweinefleischproduktion machte 53 % der gesamten Fleischproduktion aus. Die wichtigsten Erzeuger von Geflügelfleisch im Jahr 2021 sind Polen (19,2 %), Frankreich (12,5 %), Spanien (12,3 %) und Deutschland (12 %). Frankreich (20,9 %), Deutschland (15,8 %) und Italien (11 %) sind führend bei der Rindfleischproduktion, die 2021 15,5 % der EU-Fleischerzeugung ausmacht. In der EU wird die geringste Menge an Schaf- und Ziegenfleisch erzeugt, nämlich etwa 1 %, und die wichtigsten Erzeuger sind Spanien (28 %) für Schaffleisch und Griechenland (39,7 %) für Ziegenfleisch. Die Basispreisindizes für den Zeitraum 2015-2021 (2015=100) deuten auf einen Anstieg der Preise für tierische Erzeugnisse hin. Der Wert der tierischen Erzeugung im Zeitraum 2012-2021 ist gestiegen. In der Prognose der landwirtschaftlichen Produktion für den Zeitraum 2021 bis 2031 erwartet die Europäische Kommission einen Rückgang des Fleischverbrauchs pro Kopf, einen Rückgang der Produktion und des Exports von lebenden Tieren in der Rinder- und Schweinezucht. Die Veränderung der Verbraucherpräferenzen wird zu einer steigenden Nachfrage nach Geflügel-, Schaf- und Ziegenfleisch und zu einer sinkenden Nachfrage nach Schweine- und Rindfleisch führen.La producción ganadera, como una de las ramas más importantes de la producción agrícola, tiene lugar en aproximadamente el 30 % de la superficie total de la tierra, abastece el 13 % de las necesidades nutricionales de la población mundial y consume aproximadamente la mitad de la producción mundial de cereales. Las estimaciones del crecimiento de la población humana y de los ingresos, así como los cambios en los estilos de vida, sugieren un aumento de la demanda de productos pecuarios. En la Unión Europea (UE), la producción agrícola se desarrolla en alrededor del 38% de la superficie total de la tierra, y en ella participan más de 10 millones de granjas, de las cuales el 24,5% se dedica exclusivamente a la ganadería. La cría de cerdos es dominante en la cría de animales de la UE, seguida de la cría de bovinos, ovinos y caprinos. En el período de 2015 a 2021, hubo una disminución de la población de cerdos, bovinos, ovinos y caprinos, lo que también resultó en una disminución de la producción de carne. La producción de carne de cerdo registró un ligero aumento de 2012 a 2021. En 2021, la mayor parte de la carne de cerdo se produjo en España (22,1 %) y Alemania (21,2 %), y la producción total de carne de cerdo representó el 53 % de la producción total de carne. Los productores más importantes de carne de ave en 2021 son Polonia (19,2 %), Francia (12,5 %), España (12,3 %) y Alemania (12 %). Francia (20,9 %), Alemania (15,8 %) e Italia (11 %) lideran la producción de carne de vacuno, que representó el 15,5 % de la producción de carne de la UE en 2021. En la UE se produce la menor cantidad de carne de ovino y caprino, alrededor del 1%, y los productores más importantes son España (28%) de carne de ovino y Grecia (39,7%) de carne de caprino. Índices básicos de precios en el período 2015-2021. (2015=100) indican un aumento en los precios de los productos pecuarios. El valor de la producción ganadera en el período 2012-2021 creció. En el pronóstico de tendencias en la producción agrícola en el período de 2021 a 2031, La CE espera una disminución en el consumo de carne per cápita, una disminución en la producción y exportación de animales vivos en la cría de ganadería bovina y porcina. El cambio en las preferencias de los consumidores dará como resultado una mayor demanda de carne de aves, ovejas y cabras, y una disminución en la demanda de carne de cerdo y vacuno.La produzione di bestiame, uno dei rami più importanti della produzione agricola, occupa circa il 30% della superficie totale del nostro pianeta, fornisce alla popolazione mondiale il 13% del suo fabbisogno alimentare e consuma circa la metà della produzione mondiale di cereali. Le stime riguardanti la crescita globale della popolazione umana, il suo reddito pro capite ed i cambiamenti degli stili di vita, suggeriscono un aumento della domanda di prodotti zootecnici. Nell’Unione europea (UE), la produzione agricola occupa circa il 38% della superficie totale e vi partecipano più di 10 milioni di aziende agricole, di cui il 24,5% si dedica esclusivamente alla zootecnia. La suinicoltura la fa da padrone, seguita dall’allevamento di bovini, ovini e caprini. Nel periodo dal 2015 al 2021 è stata registrata una diminuzione della popolazione di suini, bovini, ovini e caprini, il che ha comportato anche una diminuzione della produzione di carne. La produzione di carne suina ha registrato un leggero aumento dal 2012 al 2021. Nel 2021, la maggior parte della carne suina è stata prodotta in Spagna (22,1%) e Germania (21,2%). La produzione totale di carne suina ha rappresentato il 53% della produzione totale di carne a livello UE. I più importanti produttori di carne di pollame nel 2021 sono stati la Polonia (19,2%), la Francia (12,5%), la Spagna (12,3%) e la Germania (12%). Francia (20,9%), Germania (15,8%) e Italia (11%) sono in testa alla produzione di carne bovina, che ha rappresentato il 15,5% della produzione di carne in tutta l’UE nel 2021. La produzione di carne ovina e caprina chiude questa speciale graduatoria, con circa l’1% della produzione totale di carne UE, con la Spagna (28%) prima nella produzione di carne ovina e la Grecia (39,7%) prima nella produzione di carne caprina. Gli indici dei prezzi nel periodo 2015-2021 (base 2015=100) indicano un aumento dei prezzi dei prodotti dell’allevamento animale. Il valore della produzione zootecnica nel periodo 2012- 2021 è cresciuto. Nelle proiezioni dell’andamento della produzione agricola nel periodo dal 2021 al 2031, la CE prevede una diminuzione del consumo di carne pro capite, oltre che una diminuzione della produzione e dell’esportazione di animali vivi nell’allevamento bovino e suino. Il cambiamento delle preferenze dei consumatori comporterà un aumento della domanda di pollame, carne ovina e caprina e una diminuzione della domanda di carne suina e bovina

Agroecological features in the area of the melioration channel for irrigation of the Biđ-bosut field

Osnovne agroekološke značajke (geografske, klimatske, hidrografske, hidropedološke i poljoprivredne) opisane u ovom radu promatrane su na području dovodnog Melioracijskog kanala za navodnjavanje Biđbosutskog polja (DMKBBP). Prikazani pokazatelji dobrim se dijelom temelje na istraživanjima vezanim u sklopu višegodišnjeg (2000.-2022.) projekta, odnosno monitoringa „Vodnog režima poljoprivrednih tala i kakvoće vode na području DMKBBP“, kojeg provodi Agronomski fakultet u Zagrebu. U okviru navedenih praćenja uočene su zanimljive promjene koje valja posebno naglasiti. Primjetno je značajno klimatsko „zasušivanje“ prvenstveno povezano s trendom povišenja srednjih, a posebice maksimalnih temperatura zraka. Također, uočen je trend značajnog povećanja nedostatka (manjka) vode u tlu. Zamjetno je i opadanje srednjih i maksimalnih vrijednosti vodostaja, posebice rijeka Save, Biđa i Bosuta. Temeljni načini vlaženja tala, posebice hipoglejni i humoglejni, osjetno su narušeni zbog značajnog sniženja razine podzemne vode u tlu. U sklopu tradicionalnog uzgoja poljoprivrednih kultura (suho ratarenje) primjetni su ozbiljni problemi zbog nedostatne količine vode (vlage) u tlu. Shodno navedenom, može se zaključiti da je potreba za navodnjavanjem uzgajanih kultura žurna i neizbježna ukoliko želimo stabilnu i ekonomski opravdanu biljnu proizvodnju.The basic agroecological features (geographical, climatic, hydrographical, hydropedological and agricultural) described in this paper were observed in the area of the Melioration Channel for the Irrigation of the Biđ-Bosut Field (MCIBF). The presented indicators are largely based on researches related to the multiyear (2000-2022) project, i.e. monitoring of the "Water regime of agricultural soils and water quality in the MCIBF area", which is carried out by the Faculty of Agriculture in Zagreb. As part of the aforementioned monitoring, interesting changes were observed that should be emphasized. It is noticeable that significant climatic "drying" is primarily connected with the trend of increasing average, and especially maximum air temperatures. Also, a trend of a significant increase in the lack of water in the soil was observed. There is also a noticeable decrease in the average and maximum values of water levels, especially of Sava, Biđ and Bosut rivers. The fundamental ways of soil wetting, especially hypogleic and humogleic, have been significantly impaired due to a significant decrease in the groundwater level in the soil. As part of the traditional cultivation of agricultural crops (dry farming), serious problems are noticeable due to the insufficient amount of water (moisture) in the soil. Based on the mentioned above, it can be concluded that the need for irrigation of cultivated crops is urgent and inevitable if we want stable and economically justified plant production

Indicatori di base della produzione di bestiame nell’Unione europea

Stočarska proizvodnja, kao jedna od najvažnijih grana poljoprivredne proizvodnje, se odvija na oko 30 % ukupne zemljine površine, te svjetsku populaciju opskrbljuje s 13 % prehrambenih potreba i troši oko polovice svjetske proizvodnje žita. Procjene o rastu ljudske populacije i dohotka, ali i promjeni životnih navika sugeriraju rast potražnje za proizvodima stočarstva. Prema podacima Eurostata za 2020. godinu, u Europskoj uniji (EU) poljoprivredna proizvodnja se odvija na oko 38 % ukupne kopnene površine, a u njoj sudjeluje preko 9,1 milijun poljoprivrednih gospodarstava, od čega se 24,5 % isključivo bavi stočarstvom. U stočarstvu EU dominira uzgoj svinja, slijedi ga uzgoj goveda, ovaca i koza. U razdoblju od 2015. do 2021. dolazi do smanjenja populacije svinja, goveda, ovaca i koza, što rezultira i smanjenjem proizvodnje mesa. U 2021. najviše svinjskog mesa je proizvedeno u Španjolskoj (22,1 %) i Njemačkoj (21,2 %), a ukupna proizvodnja svinjskog mesa je u ukupnoj proizvodnji mesa sudjelovala sa 53 %. Najvažniji proizvođači mesa peradi u 2021. su Poljska (19,2 %), Francuska (12,5 %), Španjolska (12,3 %) i Njemačka (12 %). U proizvodnji goveđeg mesa, koje je u 2021. činilo 15,5 % u proizvodnji mesa EU, prednjače Francuska (20,9 %), Njemačka (15,8 %) i Italija (11 %). U EU se najmanje proizvodi ovčjeg i kozjeg mesa, oko 1 %, a najvažniji proizvođači su Španjolska (28 %) za ovčje meso i Grčka (39,7 %) za kozje meso. Bazni indeksi cijena u razdoblju 2015.-2021. (2015.=100) ukazuju na rast cijena proizvoda stočarstva. Vrijednost stočarske proizvodnje je u razdoblju 2012.-2021. rasla. U prognozi kretanja poljoprivredne proizvodnje u razdoblju 2021. do 2031. Europska komisija (EK) očekuje smanjenje konzumacije mesa po glavi stanovnika, smanjenje proizvodnje i izvoza živih životinja u govedarstvu i svinjogojstvu. Promjena potrošačkih preferencija će rezultirati povećanjem potražnje za mesom peradi, ovčjim i kozjim mesom, te smanjenjem potražnje za svinjskim i goveđim mesom.Livestock production, as one of the most important branches of agricultural production, takes place on about 30 % of the total land area, provides 13% of the food needs of the world\u27s population, and consumes about half of the world\u27s grain production. Estimates of population and income growth, as well as changes in lifestyle habits, suggest an increase in demand for animal products. According to Eurostat, in 2020 in the European Union (EU), agricultural production takes place on about 38 % of the total land area, and there are more than 9,1 million farms, 24.5 % of which are devoted exclusively to livestock production. Pig farming dominates EU livestock production, followed by cattle, sheep and goat farming. In the period from 2015 to 2021, the pig, cattle, sheep and goat population has decreased, which also led to a decrease in meat production. Pork production showed a slight increase from 2012 to 2021. In 2021, most pork was produced in Spain (22.1 %) and Germany (21.2 %), and total pork production accounted for 53 % of total meat production. The main producers of poultry meat in 2021 are Poland (19.2 %), France (12.5 %), Spain (12.3 %), and Germany (12 %). France (20.9 %), Germany (15.8 %), and Italy (11 %) lead in beef production, which accounted for 15.5 % of EU meat production in 2021. The EU produces the least amount of sheep and goat meat, about 1%, and the main producers are Spain (28 %) for sheep meat and Greece (39.7 %) for goat meat. Base price indices for the period 2015-2021 (2015=100) indicate an increase in prices for animal products. The value of animal production in the period 2012-2021 has increased. In the forecast for agricultural production in the period 2021 to 2031, European Commission (EC) expects a decrease in meat consumption per capita, a decrease in production and export of live animals in cattle and pig farming. The change in consumer preferences will lead to an increase in demand for poultry, sheep, and goat meat and a decrease in demand for pork and beef.Die Viehzucht als einer der wichtigsten Zweige der landwirtschaftlichen Produktion nimmt etwa 30 % der gesamten Landfläche ein, deckt 13 % des Nahrungsbedarfs der Weltbevölkerung und verbraucht etwa die Hälfte der weltweiten Getreideproduktion. Schätzungen des Bevölkerungs- und Einkommenswachstums sowie Veränderungen in der Lebensweise der Menschen lassen einen Anstieg der Nachfrage nach tierischen Erzeugnissen erwarten. In der Europäischen Union (EU) werden auf etwa 38 % der Gesamtfläche landwirtschaftliche Produkte erzeugt, und mehr als 10 Millionen landwirtschaftliche Betriebe sind daran beteiligt, von denen 24,5 % ausschließlich Viehzucht betreiben. Die Schweinezucht dominiert in der EU-Tierhaltung, gefolgt von der Rinder-, Schaf- und Ziegenzucht. Im Zeitraum von 2015 bis 2021 war ein Rückgang der Schweine-, Rinder-, Schaf- und Ziegenpopulation zu verzeichnen, was auch zu einem Rückgang der Fleischproduktion führte. Die Schweinefleischerzeugung verzeichnete von 2012 bis 2021 einen leichten Anstieg. Im Jahr 2021 wurde die größte Menge an Schweinefleisch in Spanien (22,1 %) und Deutschland (21,2 %) produziert, und die gesamte Schweinefleischproduktion machte 53 % der gesamten Fleischproduktion aus. Die wichtigsten Erzeuger von Geflügelfleisch im Jahr 2021 sind Polen (19,2 %), Frankreich (12,5 %), Spanien (12,3 %) und Deutschland (12 %). Frankreich (20,9 %), Deutschland (15,8 %) und Italien (11 %) sind führend bei der Rindfleischproduktion, die 2021 15,5 % der EU-Fleischerzeugung ausmacht. In der EU wird die geringste Menge an Schaf- und Ziegenfleisch erzeugt, nämlich etwa 1 %, und die wichtigsten Erzeuger sind Spanien (28 %) für Schaffleisch und Griechenland (39,7 %) für Ziegenfleisch. Die Basispreisindizes für den Zeitraum 2015-2021 (2015=100) deuten auf einen Anstieg der Preise für tierische Erzeugnisse hin. Der Wert der tierischen Erzeugung im Zeitraum 2012-2021 ist gestiegen. In der Prognose der landwirtschaftlichen Produktion für den Zeitraum 2021 bis 2031 erwartet die Europäische Kommission einen Rückgang des Fleischverbrauchs pro Kopf, einen Rückgang der Produktion und des Exports von lebenden Tieren in der Rinder- und Schweinezucht. Die Veränderung der Verbraucherpräferenzen wird zu einer steigenden Nachfrage nach Geflügel-, Schaf- und Ziegenfleisch und zu einer sinkenden Nachfrage nach Schweine- und Rindfleisch führen.La producción ganadera, como una de las ramas más importantes de la producción agrícola, tiene lugar en aproximadamente el 30 % de la superficie total de la tierra, abastece el 13 % de las necesidades nutricionales de la población mundial y consume aproximadamente la mitad de la producción mundial de cereales. Las estimaciones del crecimiento de la población humana y de los ingresos, así como los cambios en los estilos de vida, sugieren un aumento de la demanda de productos pecuarios. En la Unión Europea (UE), la producción agrícola se desarrolla en alrededor del 38% de la superficie total de la tierra, y en ella participan más de 10 millones de granjas, de las cuales el 24,5% se dedica exclusivamente a la ganadería. La cría de cerdos es dominante en la cría de animales de la UE, seguida de la cría de bovinos, ovinos y caprinos. En el período de 2015 a 2021, hubo una disminución de la población de cerdos, bovinos, ovinos y caprinos, lo que también resultó en una disminución de la producción de carne. La producción de carne de cerdo registró un ligero aumento de 2012 a 2021. En 2021, la mayor parte de la carne de cerdo se produjo en España (22,1 %) y Alemania (21,2 %), y la producción total de carne de cerdo representó el 53 % de la producción total de carne. Los productores más importantes de carne de ave en 2021 son Polonia (19,2 %), Francia (12,5 %), España (12,3 %) y Alemania (12 %). Francia (20,9 %), Alemania (15,8 %) e Italia (11 %) lideran la producción de carne de vacuno, que representó el 15,5 % de la producción de carne de la UE en 2021. En la UE se produce la menor cantidad de carne de ovino y caprino, alrededor del 1%, y los productores más importantes son España (28%) de carne de ovino y Grecia (39,7%) de carne de caprino. Índices básicos de precios en el período 2015-2021. (2015=100) indican un aumento en los precios de los productos pecuarios. El valor de la producción ganadera en el período 2012-2021 creció. En el pronóstico de tendencias en la producción agrícola en el período de 2021 a 2031, La CE espera una disminución en el consumo de carne per cápita, una disminución en la producción y exportación de animales vivos en la cría de ganadería bovina y porcina. El cambio en las preferencias de los consumidores dará como resultado una mayor demanda de carne de aves, ovejas y cabras, y una disminución en la demanda de carne de cerdo y vacuno.La produzione di bestiame, uno dei rami più importanti della produzione agricola, occupa circa il 30% della superficie totale del nostro pianeta, fornisce alla popolazione mondiale il 13% del suo fabbisogno alimentare e consuma circa la metà della produzione mondiale di cereali. Le stime riguardanti la crescita globale della popolazione umana, il suo reddito pro capite ed i cambiamenti degli stili di vita, suggeriscono un aumento della domanda di prodotti zootecnici. Nell’Unione europea (UE), la produzione agricola occupa circa il 38% della superficie totale e vi partecipano più di 10 milioni di aziende agricole, di cui il 24,5% si dedica esclusivamente alla zootecnia. La suinicoltura la fa da padrone, seguita dall’allevamento di bovini, ovini e caprini. Nel periodo dal 2015 al 2021 è stata registrata una diminuzione della popolazione di suini, bovini, ovini e caprini, il che ha comportato anche una diminuzione della produzione di carne. La produzione di carne suina ha registrato un leggero aumento dal 2012 al 2021. Nel 2021, la maggior parte della carne suina è stata prodotta in Spagna (22,1%) e Germania (21,2%). La produzione totale di carne suina ha rappresentato il 53% della produzione totale di carne a livello UE. I più importanti produttori di carne di pollame nel 2021 sono stati la Polonia (19,2%), la Francia (12,5%), la Spagna (12,3%) e la Germania (12%). Francia (20,9%), Germania (15,8%) e Italia (11%) sono in testa alla produzione di carne bovina, che ha rappresentato il 15,5% della produzione di carne in tutta l’UE nel 2021. La produzione di carne ovina e caprina chiude questa speciale graduatoria, con circa l’1% della produzione totale di carne UE, con la Spagna (28%) prima nella produzione di carne ovina e la Grecia (39,7%) prima nella produzione di carne caprina. Gli indici dei prezzi nel periodo 2015-2021 (base 2015=100) indicano un aumento dei prezzi dei prodotti dell’allevamento animale. Il valore della produzione zootecnica nel periodo 2012- 2021 è cresciuto. Nelle proiezioni dell’andamento della produzione agricola nel periodo dal 2021 al 2031, la CE prevede una diminuzione del consumo di carne pro capite, oltre che una diminuzione della produzione e dell’esportazione di animali vivi nell’allevamento bovino e suino. Il cambiamento delle preferenze dei consumatori comporterà un aumento della domanda di pollame, carne ovina e caprina e una diminuzione della domanda di carne suina e bovina

Production and financial characteristics of microgreens - illustration from practice

Mladi izdanci su biljne vrste koje se konzumiraju u fazi kotiledona s ili bez nepotpuno razvijenih prvih pravih listova. Zbog svojih boja, okusa i visoke nutritivne vrijednosti stječu sve veću popularnost među potrošačima što dovodi do povećane potražnje te posljedično i proizvodnje. Zbog jednostavnosti uzgoja, kratkog proizvodnog ciklusa, malih zahtjeva prema ulaganjima i prostoru pogodni su za proizvodnju i u urbanim sredinama. Proizvodnja mladih izdanaka najčešće je organizirana kao dopunska aktivnost koja omogućava dodatan izvor prihoda za kućanstvo. Cilj rada je opisati osnovne značajke proizvodnje mladih izdanaka, navesti ciljna tržišta za njihov plasman, navesti potrebna kapitalna ulaganja te odrediti financijske pokazatelje njihove proizvodnje. U radu su navedene osnovne proizvodno-tržišne značajke mladih izdanaka preuzete iz sekundarnih izvora te dopunjene sa saznanjima autora iz prakse zagrebačke tvrtke koja se bavi njihovom proizvodnjom i plasmanom. Ova tvrtka u proizvodnji primjenjuje vertikalni sustav uzgoja na ukupnoj uzgojnoj površini 19,2 m2. Glavni prodajni kanali su restorani i trgovine zdrave hrane. Na temelju internih podataka proizvođača određena je marginalna kontribucija od 40.121 € i stopa marginalne kontribucije od 69,1 %Microgreens are plant species that are consumed in the cotyledon stage with or without incompletely developed first true leaves. Due to their color, taste and high nutritional value, they are becoming increasingly popular with consumers, leading to an increase in demand and consequently production. Due to the simplicity of cultivation, short production cycle, low investment and small space requirements, they are also suitable for cultivation in urban areas. The production of microgreens is usually organized as a sideline, which represents an additional source of income for the household. The aim of the paper is to describe the basic features of the production of microgreens, to specify the target markets for their placement, to project the necessary capital investments and to determine the financial indicators of their production. The paper presents the basic characteristics of the production and market for microgreens, taken from secondary sources and supplemented with the author’s findings from the practice of a Zagreb company engaged in the production and placement of microgreens. This company produces it in a vertical cultivation system on a total production area of 19.2 m2. The main sales channels are restaurants and health food stores. Based on the manufacturer’s internal data, a marginal contribution of €40,121 and a marginal contribution rate of 69.1% were determined