Obszar ograniczonego użytkowania i jego wpływ na prawo własności

Environmental protection is one of the most important challenges facing public administration, as part of civilization progress. This progres sometimes forces exceeding environmental quality standards, which has an impact on property rights. The key instrument which public administration controls the impact of some projects on the environment and property rights is the area of limited usufruct. The legal effect of its introduction is to limit the use of real estate. These restrictions are compensated by creating appropriate legal instruments to compensate the owner for the damage suffered. However, the mechanism of their action and the conditions for use require in-depth analysis.Ochrona środowiska to jedno z ważniejszych wyzwań, jakie w obliczu postępu cywilizacyjnego stoją przed administracją publiczną. Postęp ten wymusza niekiedy przekraczanie standardów jakości środowiska, co nie pozostaje bez wpływu na prawo własności. Kluczowym instrumentem, za pomocą którego administracja publiczna kontroluje wpływ pewnych przedsięwzięć na środowisko i prawo własności, jest obszar ograniczonego użytkowania. Skutkiem prawnym jego ustanowienia jest ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. Ograniczenia te rekompensowane są przez stworzenie odpowiednich instrumentów prawnych, mających wyrównać właścicielowi doznany uszczerbek. Mechanizm ich działania oraz przesłanki zastosowania wymagają jednak dogłębnej analizy

Zabezpieczenie praw właścicieli w postępowaniu wywłaszczeniowym – wybrane aspekty

The institution of expropriation is an instrument for public authorities to actuate discharge of public tasks that are important for general needs of society. Substantive conditions of expropriation determine activities of public administrative authorities that reach for this instrument while specifying protection of ownership rights under the Polish legal system. In addition, they guarantee constitutional standards of expropriation that also include expropriation procedures regulated by statutes that protect owners’ interests against excessive public legal interference with their rights. Securing rights of expropriated property owners is of paramount importance in the perspective of both standards of democratic rule of law and their compliance with axiology of the provisions of the Polish Constitution. The conclusions reached in this paper will help to assess how they fulfil the constitutional determinants of expropriation.Instytucja wywłaszczenia jest narzędziem w rękach władzy publicznej urzeczywistniającym realizację zadań publicznych ważnych z punktu widzenia potrzeb ogólnospołecznych. Materialnoprawne przesłanki wywłaszczeniowe determinują aktywność organów administracji publicznej w sięganiu po ten instrument, będąc jednocześnie dookreśleniem ochrony prawa własności w polskim porządku prawnym. Ponadto stanowią gwarancję dochowania konstytucyjnych standardów wywłaszczenia, przez które rozumie się także ustawowo uregulowane procedury wywłaszczeniowe, w ramach których chronione są interesy właścicieli przed nadmierną publicznoprawną ekspansją w ich prawa. Zabezpieczenie praw właścicieli nieruchomości wywłaszczanych ma ogromne znaczenie z punktu widzenia zarówno standardów demokratycznego państwa prawnego, jak i ich zgodności z aksjologią przepisów Konstytucji RP. Poczynione w niniejszym artykule ustalenia pozwolą na ich ocenę pod względem spełnienia konstytucyjnych determinantów wywłaszczenia

Tryb procedowania oraz przesłanki przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności

The right of perpetual usufruct has been operating in the Polish legal system since the 1960s. The essence of this right consists in the possibility for the perpetual usufructuary to use land which is publicly owned, to the exclusion of other persons, along with the right to dispose of it. The content of the right to perpetual usufruct is therefore similar in substantive terms to the ownership rights, although it is subject to certain determinants particular only to this law. The limits of the rights of the perpetual usufructuary are determined not only by the provisions of acts, rules of social coexistence, but also by the provisions of the agreement for subjecting land to perpetual usufruct. In addition, the temporary nature of the law and the rules of payment, including the possibility of updating the annual fee for perpetual usufruct, meant that for many years legislative activities were undertaken in the scope of enfranchising perpetual usufruct users. The Act of 20th July 2018 on the transformation of the right of perpetual usufruct of land developed for housing purposes into the ownership right to this land performed normative enfranchisement of perpetual usufruct users. The procedure of confirming enfranchisement is made by the public administration authority in the form of a certificate. The requirement to issue a certificate sometimes demands that the authority conduct a multi-faceted analysis in terms of meeting the conditions for such enfranchisement. Both the material scope of the act, the content of the issued certificate and the paid character of the enfranchisement to which the provisions on state aid apply in practice generate many obligations on the part of the authority issuing the certificate. Due to the universal character of the enfranchisement process and some of its specific features, the legal solutions proposed by the legislator in this area require a more in-depth analysis

Uwłaszczenie ex lege użytkowników wieczystych prawem własności – wybrane problemy prawne

Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest problematyka przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Z dniem 1 stycznia 2019 r.  dokonano uwłaszczenia użytkowników wieczystych gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe. O ile sama reforma uwłaszczeniowa była oczekiwana już od dawna, o tyle niektóre z jej rozwiązań wywołują w praktyce poważne problemy interpretacyjne. Omówienia wymaga przede wszystkim zakres przedmiotowy ustawy wraz z oceną, czy wprowadzone regulacje realizują aspekt powszechnego i kompleksowego uwłaszczenia użytkowników wieczystych. Wskazane zostaną także te zagadnienia dotyczące  uwłaszczenia, które, w ocenie autora, najczęściej będą generowały problemy przy wydawaniu przez organ zaświadczenia potwierdzającego przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności.The subject of this article is the issue of transforming the perpetual usufruct right into ownership. As of January 1, 2019 perpetual usufructuaries of built-up land for housing purposes have been appropriated by ownership. While the enfranchisement reform has been awaited for a long time, some of its solutions cause in practice serious interpretation problems. First of all, the subject matter of the Act requires discussion, including an assessment of whether the introduced regulations implement the aspect of universal and comprehensive enfranchisement of perpetual users.   Issues regarding enfranchisement will also be indicated, which, in the author's opinion, will most often cause problems when the authority issues a certificate confirming the transformation of perpetual usufruct into ownership

Determinanty publicznoprawnej ingerencji w prawo własności w celu wykonania remontu, konserwacji lub usunięcia awarii urządzeń przesyłowych

W niniejszym artykule przedstawiona zostanie polska instytucja administracyjnego wejścia na teren w celu wykonania remontu, konserwacji lub usunięcia awarii urządzeń przesyłowych. Uprawnia ona do publicznoprawnej ingerencji w konstytucyjnie chronione prawo własności, przy założeniu że spełnione zostały determinanty jej zastosowania. Celem przeprowadzonej analizy jest wskazanie, że wywłaszczeniowy charakter tej regulacji, będącej specyficzną formą wywłaszczenia, nakazuje ścisłą wykładnię przesłanek prowadzących do ograniczenia prawa własności w celach związanych z działalnością przesyłową. Podjęta zostanie próba wykazania, iż ograniczenie prawa własności dokonywane na podstawie wydawanej w tym zakresie decyzji administracyjnej spełnia standardy wywłaszczenia obowiązujące w polskim porządku prawnym. Przedstawione zagadnienia mają nie tylko znaczenie stricte teoretyczne, ale posłużą także do stosowania przepisów prawa zarówno przez organy administracji publicznej, jak i przedsiębiorców przesyłowych ubiegających się o wydanie zezwolenia

OBIEKTYWNY POMIAR RUCHU A NASILENIE OBJAWÓW ADHD W OCENIE RODZICÓW I LEKARZA

The purpose of this work was the objective actigraphic evaluation of movement at children with ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) in relation to the evaluation of symptom intensification according to their parents (ADHD-RS IV) and a medical qualification to a subtype of ADHD (DSM IV TR). The motor activity of a child was evaluated by means of an actigraph - Actiwatch 4 produced by Cambridge Neurotechnology Ltd. The investigated group consisted of 37 children (32 boys, 5 girls). Results: there were no differences in the activity between the group of children with recognized ADHD combined subtype and the group of children with recognized ADHD predominantly inattentive subtype observed. More serious attention disorders occur in case of children, who in later hours of the day have the maximum activity intensity. The scores of items evaluating the hyperactivity and impulsiveness did not correlate with the results of activity measurement. The results of actigraphic measurement did not correlate with the evaluation of the activity intensification according to parents.Celem pracy była obiektywna aktograficzna ocena ruchu u dzieci z rozpoznaniem ADHD w stosunku do oceny nasilenia objawów według rodziców i kwalifikacji lekarskiej do podtypu ADHD. Diagnozę ADHD postawiono zgodnie z kryteriami badawczymi DSM IV TR. Nasilenie poszczególnych objawów ADHD opiekunowie oceniali za pomocą kwestionariusza ADHD Rating Scale-IV wersji dla rodziców. Aktywność ruchową dziecka oceniano za pomocą aktografu Actiwatch 4 firmy Cambridge Neurotechnology Ltd. Grupę badaną stanowiło 37 dzieci (32 chłopców, 5 dziewcząt) w wieku od 7 do 14 lat, średnia wieku 10 lat (SD=2,3). Wyniki: Nie obserwowano różnicy w aktywności między grupą dzieci z rozpoznaniem ADHD podtypu mieszanego a grupą dzieci z rozpoznaniem ADHD podtypu z przewagą deficytu uwagi. Większe zaburzenia uwagi występują u dzieci, które w późniejszych godzinach doby mają maksymalne nasilenie aktywności. Wyniki pomiaru aktograficznego nie korelowały z oceną nasilenia ruchliwości według rodziców

Objective assessment of motor activity of children with ADHD

In the assessment of ADHD, clinicians rely mainly on subjective evaluation based on behavioral questionnaire. Altered motor activity is a frequent symptom of ADHD. The diagnostic modality enabling a precise and objective assessment of motor activity is actigraphy. Method: Actigraph, a new mini-motion logger, in fact a wrist-worn minicomputer, enables an objective assessment of motor activity and is particularly useful in children due to its small size. Material: Thirty-two boys and 5 girls with a diagnosis of ADHD were included in the study. Children with ADHD underwent actigraphic examination and results obtained were compared with age- and gender-matched controls. Level of activity was objectively measured in children with ADHD subtypes: mixed (n=23) and predominantly inattentive (n=14). Actigraph was worn by 37 children (32 boys and 5 girls) during 3 days and 3 nights non-stop. Level of activity was measured as mean value in 30-minutes’ periods. Results: No differences in level of activity were noticed between both subtypes of ADHD. Results of actigraphic examination did not correlate with clinical assessment. Conclusions: Results obtained did not support distinction of ADHD subtypes (according to DSM-IV classification); children with mixed ADHD subtype were not more active than those with predominantly inattentive ADHD subtype.Stawiając diagnozę ADHD, lekarze opierają się przede wszystkim na subiektywnej ocenie według kwestionariusza diagnostycznego. Zmiany aktywności ruchowej są często obserwowanym objawem ADHD. Metodą, która pozwala na precyzyjny i obiektywny pomiar aktywności ruchowej, jest aktografia. Metoda: Nowy, mały aktograf, będący minikomputerem noszonym na przegubie, umożliwia obiektywną ocenę i jest szczególnie przydatny do badania dzieci ze względu na swoje rozmiary. W badaniach wzięło udział 32 chłopców i 5 dziewcząt zdiagnozowanych w kierunku ADHD. Dzieci z ADHD były oceniane aktograficznie, a rezultaty porównywano pod kątem wieku i płci. Dokonano obiektywnego pomiaru poziomu aktywności (aktograficznego) w grupie dzieci z podtypem ADHD: mieszanym i z przewagą zaburzeń uwagi. Aktograf był noszony przez 37 dzieci (32 chłopców i 5 dziewcząt) przez trzy doby. Czternastu pacjentów miało rozpoznany podtyp z przewagą zaburzeń uwagi, 23 dzieci - podtyp mieszany ADHD. Aktywność była oceniana jako średnia wartość w przedziałach 30-minutowych. Wyniki: Nie zanotowano różnic w aktywności między podlypami ADHD. Wyniki pomiaru aktywności nie korespondowały z oceną kliniczną. Wnioski: Uzyskane wyniki nie potwierdzają podziału na podtypy ADHD wg klasyfikacji DSM-IV i większej aktywności dzieci z podtypem mieszanym w porównaniu z dziećmi z podtypem z przewagą zaburzeń uwagi

The Mediating Effect of Dispositional Gratitude on the Relationship between Religious Struggles and Self-Esteem: Preliminary Results

In comforting or distressing circumstances, individuals tend to have various perceptions of themselves. It seems that religious comfort and religious distress correlate differently with people’s self-esteem. Since the relationship between religiosity and self-esteem is not only direct but can be mediated by other factors that are recognized as buffers against adverse situations, our main goal was to verify whether dispositional gratitude may have an indirect effect on the association between both variables. The research involved data from 254 participants aged 18 to 25 (M = 21.24; SD = 2.09) and included 192 women (76%) and 62 men (24%). To measure the title variables, we used: the Religious Comfort and Strain Scale (RCSS), the Rosenberg Self-Esteem Scale (RSES), and the Gratitude Questionnaire (GQ-6). The results showed that people who consider religion as a source of comfort express positive attitudes toward the self and recognize others’ kindness, as well. In contrast, people who consider religiosity as a cause of fear, stress, and internal strain tend to display a lower subjective sense of personal worth and lower appreciation of the positivity around them. Moreover, gratitude had a mediatory effect on the relationships between religious comfort/negative emotions toward God and self-esteem

The Mediating Effect of Dispositional Gratitude on the Relationship between Religious Struggles and Self-Esteem: Preliminary Results

In comforting or distressing circumstances, individuals tend to have various perceptions of themselves. It seems that religious comfort and religious distress correlate differently with people’s self-esteem. Since the relationship between religiosity and self-esteem is not only direct but can be mediated by other factors that are recognized as buffers against adverse situations, our main goal was to verify whether dispositional gratitude may have an indirect effect on the association between both variables. The research involved data from 254 participants aged 18 to 25 (M = 21.24; SD = 2.09) and included 192 women (76%) and 62 men (24%). To measure the title variables, we used: the Religious Comfort and Strain Scale (RCSS), the Rosenberg Self-Esteem Scale (RSES), and the Gratitude Questionnaire (GQ-6). The results showed that people who consider religion as a source of comfort express positive attitudes toward the self and recognize others’ kindness, as well. In contrast, people who consider religiosity as a cause of fear, stress, and internal strain tend to display a lower subjective sense of personal worth and lower appreciation of the positivity around them. Moreover, gratitude had a mediatory effect on the relationships between religious comfort/negative emotions toward God and self-esteem

Molecular Analysis of VanA Outbreak of Enterococcus faecium in Two Warsaw Hospitals: The Importance of Mobile Genetic Elements

Vancomycin-resistant Enterococcus faecium represents a growing threat in hospital-acquired infections. Two outbreaks of this pathogen from neighboring Warsaw hospitals have been analyzed in this study. Pulsed-field gel electrophoresis (PFGE) of SmaI-digested DNA, multilocus VNTR analysis (MLVA), and multilocus sequence typing (MLST) revealed a clonal variability of isolates which belonged to three main lineages (17, 18, and 78) of nosocomial E. faecium. All isolates were multidrug resistant and carried several resistance, virulence, and plasmid-specific genes. Almost all isolates shared the same variant of Tn1546 transposon, characterized by the presence of insertion sequence ISEf1 and a point mutation in the vanA gene. In the majority of cases, this transposon was located on 50 kb or 100 kb pRUM-related plasmids, which lacked, however, the axe-txe toxin-antitoxin genes. 100 kb plasmid was easily transferred by conjugation and was found in various clonal backgrounds in both institutions, while 50 kb plasmid was not transferable and occurred solely in MT159/ST78 strains that disseminated clonally in one institution. Although molecular data indicated the spread of VRE between two institutions or a potential common source of this alert pathogen, epidemiological investigations did not reveal the possible route by which outbreak strains disseminated