GAP alanında tahıl ve baklagil üretim-pazarlama yapısı ve geliştirilmesi olanakları

TEZ765Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1989.Kaynakça (s. 53-54) var.iv, 56 s. ; 30 cm.

Türkiye'de tarımsal destekleme politikası uygulamaları, bu uygulamalar sonucu ortaya çıkan üretici ve tüketici transferleri ve bunun Çukurova tarımına etkileri

TEZ1638Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1994.Kaynakça (s. 141-145) var.vii, 150 s. ; 30 cm.

Measuring technical efficiency of wheat production in southeastern Anatolia with parametric and nonparametric methods

This study estimates technical efficiencies of wheat growing farmers in Southeastern Anatolia region of Turkey using both parametric and non-parametric methods. The empirical application uses farm level data collected from 75 farms following 2003/2004 growing season. According to the results of the Data Envelopment Analysis (DEA) model, mean efficiencies of wheat growing farmers were estimated to be 0.72 and 0.79 for constant and variable returns to scale (CRS and VRS) assumptions respectively. Predicted technical efficiencies with stochastic frontier model vary widely among farms, ranging between 0.34 and 0.93 and a mean technical efficiency of 0.73. A strong correlation was found between the results obtained with output oriented CRS-DEA and stochastic frontier model. Based on these results, sample wheat producers could increase their output by 21-27% through better use of available resources. Further studies are required in order to determine causes of inefficiencies. © 2006 Asian Network for Scientific Information

Agricultural research policies of Turkey: Evaluation of research organization and implementations

Yeni bir yüzyıla girdiğimiz bu günlerde, ülkelerin gelişmişlik düzeyini belirleyen göstergelerden birisi de bilimsel araştırmalara GSYİH' dan ayrılan pay ve Ar-Ge faaliyetlerinde çalışan insan sayısıdır. Bu göstergeler açısından ülkemizin bilimsel ve teknolojik Ar-Ge düzeyi irdelendiğinde gelişmiş ülkelerden oldukça geri olduğu, hatta geri kalmış ülkeler durumunu yansıttığı görülmektedir. Ülkemiz ekonomisi içerisinde oransal olarak azalan yerine rağmen ülke kalkınması ve toplumun hayat standardının yükseltilmesinde önemli bir sektör olma özelliğini koruyan tarım alanında ise araştırmalara ayrılan ödenek ve insan gücünün yeterli olduğunu söylemek güçtür. Ayrıca, bu alanda yürütülmekte olan araştırmalarda karşılaşılan fiziksel altyapı, yasal çerçeve (mevzuat), örgütlenme ve yönetim gibi çeşitli sorunlar, ülkemizin tarımsal araştırma çalışmalarında arzu edilen düzeyde bulunmadığını göstermektedir. Bu çalışmada Ar-Ge'nin önemi, ülkemizin genel ve tarımsal araştırma çalışmalarının mevcut durumu, tarımsal araştırmalarda karşılaşılan sorunlar ve bu sorunların çözümlenmesi için gerekli önlemler incelenmiştir.At the beginning of a new century, one of the indicator that shows the level of development of the countries is the money earmarked for research from Gross Domestic Product (GDP) and number of the researchers who work for research and development. In terms of these indicators, the scientific and technological level of Turkey is far beyond the developed countries and even under the most of the developing countries. Although, agriculture is still one of the important sectors in the development of the country and the improvement of living standard of the society, the money and researchers earmarked for agricultural research are far beyond the sufficient level. Moreover, the problems such as physical infrastructure, body of the current law, organization and management are faced during the agricultural researches. In this study, importance of research and development, current situation of general and agricultural researches, problems faced in agricultural research and solutions in Turkey have been investigated

Agricultural policies and food security in Turkey

Tarım insanın en temel ihtiyacı olan gıda mallarını üreten bir sektör olması nedeniyle stratejik öneme sahiptir. Gıda güvencesinin istikrarlı olarak sağlanmasında, izlenen tarım politikalarının önemi büyüktür. Bugün, gıda güvencesini sağlamış ülkelerin çoğu, tarihsel süreçte tarım sektörünü önemsemişler, desteklemişler ve büyük ölçüde serbestleşme sürecinden uzak tutmuşlardır. Tarımın doğal koşullara bağımlı üretim yapısı, ülkelerin gıda güvencesi açısından sektörü önemseme, destekleme ve koruma gereği duymalarına neden olmaktadır. Bununla beraber günümüzde gıda güvencesi sorunu yaşayan ülkelerin pek çoğunda, tarım politikaları oluşturulurken ülke önceliklerinden çok küresel gelişmeler ve uluslararası kuruluşların yapısal uyum programları etkili olmaktadır. Bu programların, tarım sektörüne yansımaları ise daha çok bu ülkelerin koruma ve destekleme sistemlerinin zayıflatılması şeklinde gelişmiştir. Ülkemizde tarım sektörü özellikle 1980’li yıllara kadar devlet eliyle korunmuş ve desteklenmiş, 1980 sonrasında ise piyasa ekonomisine geçişle birlikte serbestleşme sürecine girmiş ve bu dönemden sonra devlet desteklemeleri kesintili olarak uygulanmıştır. Tarımsal alanda hala yapısal sorunlarını aşamamış, devlet desteğine gereksinim duyan Türkiye için serbestleşme politikalarının tarımsal altyapıya uygunluğu ve bu gelişmelerle sürdürülebilir gıda güvencesinin sağlanması tartışma konularından biri haline gelmiştir. Bu çalışma ile ülkemizde Cumhuriyet döneminden günümüze kadar uygulanan tarım politikaları, planlı dönem öncesi ve sonrası olarak iki aşamada gıda güvencesi açısından değerlendirilmiştir.Agriculture has a strategic importance since it produces food, which is the most basic human need. Pursued agricultural policies are of great importance to ensure stable food security. Nowadays, most of the countries achieved food security supported the agriculture sector during the historical development process and largely protected it from the liberalization process. The production structure of agriculture is dependent on natural conditions. Therefore, countries have need for caring and supporting agriculture sector in terms of food security. However, in most of the countries suffering from food security, agricultural policies are determined based on global developments and structural adjustment programs to international organizations rather than countries priorities. In these countries, reflections of these programs to the agricultural sector substantiated by weakening of the protection and promotion systems. In Turkey, the agricultural sector has been protected and supported until the 1980s. However, state support on agriculture sector was reduced after 1980 due to the transition to a market economy as a result of liberalization process. In Turkey, agriculture requires government support due to the fact that the structural problems still could not be overcame. Therefore, achieving sustainable food security and suitability of agricultural liberalization policies to agricultural infrastructure have become a topic of discussion for Turkey. In this study, Turkey's agricultural policies from the Republican era to the present day were evaluated in two stages; before and after the planned period in terms of food security

Livestock policies and policy transfers in Turkey and OECD countries

Bu çalışmada Türkiye'de ve bazı OECD ülkelerindeki hayvancılık politikaları ve bu politikalar sonucu ortaya çıkan transferler çeşitli kesimler açısından incelenmiştir. Bu amaçla OECD'nin "Üretici ve Tüketici Destek Tahmini" çalışmalarının temelini oluşturan veri tabanından büyük ölçüde yararlanılmıştır. Türkiye'de tanmsal desteklerin GSYİH içerisindeki payı OECD ülkelerinin üzerinde olmasına karşılık, kişi başına ve birim alana düşen destek değerleri OECD ortalamasının altındadır. Türkiye'de tarıma sağlanan destekler daha çok bitkisel üretime yöneliktir. Hayvancılığa sağlanan destekler OECD ve özellikle AB ortalamasının çok gerisindedir. Diğer taraftan, Türkiye'de hayvancılık sektörüne sağlanan destekler daha çok yüksek yurtiçi maliyet fiyatlarının dışa karşı korunması şeklinde sürdürülürken, AB ve ABD gibi gelişmiş ülkelerde dışa karşı koruma önlemlerinin yanında çeşitli iç desteklerle de üreticilere destek sağlanmaktadır. Ayrıca, Türkiye'de, destekler daha çok yüksek yurtiçi maliyet fiyatlarının dışa karşı korunması şeklinde sağlandığından hayvansal ürün tüketicileri de vergilendirilmektedir.This study investigates livestock policies and policy transfers in Turkey and some OECD countries in respect to different sectors by using of OECD Producer and Consumer Support Estimate study database. In Turkey, even if the share of the total agricultural subsidies in GDP is quite high compared to OECD average, amount of subsidies per hectares or per farmers is less than OECD average. Agricultural supports in Turkey are mainly crop oriented. The share of the livestock supports in total agricultural supports is quite low compared to OECD, and particularly EU. On the other hand, while in Turkey supports to livestock sector are mainly provided by the protection relatively high domestic cost prices against to abroad, in developed countries such as EU and US, various domestic support tools are used beside border measurements. Furthermore, in Turkey, animal product consumers are taxed by protected relatively high domestic cost prices

The economic analysis of mechanical cotton picking in Çukurova Region

Bu çalışma ile, pamuk tarımında elle hasadın alternatifi durumunda olan hasat makinesi kullanımının ekonomik, sosyal ve kısmen de teknik açıdan analiz edilerek, ülkemiz koşullarında kullanım olanaklarının araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla, işgücü sorununun en fazla yaşandığı, dolayısıyla başlıca üretici bölge olma özelliğini giderek kaybeden Çukurova Bölgesi araştırma alanı olarak seçilmiştir. Ancak, bölgede makineli hasadın analizine olanak sağlayacak ölçüde bir kullanımla karşılaşılmadığından, değerlendirmelerde Ceylanpınar Tarım İşletmesi ile kısmen Ege Bölgesine ait kayıtlar esas alınmıştır. Araştırma bulguları, ülkemizde de artık makineli hasada geçiş için gerekli koşulların oluştuğu, mevcut koşullarda bile hasat makinesi kullanımıyla hasat giderlerinde % 33,64 ile % 44,18 arasında, toplam maliyette ise % 4,85 ile % 6,68 arasında bir maliyet tasarrufu sağlanabileceğini göstermektedir. Yeni nesil hasat makinelerinin kullanımı, uygun işletme yapılan ve çeşitlerin yaygınlaşmasıyla bu tasarruf daha da artacaktır. Ancak, olayın sosyal boyutu gözardı edilmemeli, makineli hasadın yaygınlaşmasıyla atıl hale gelecek işgücüne alternatif gelir olanakları yaratılmalıdır.In this study, mechanical cotton picking which is alternative for hand picking in cotton farming has been analized in respects of economic, social and partly technical sides, and investigated the harvesting possibilities of cotton by machine in Turkey's conditions. For this purpose, Çukurova Region has been selected as survey area by the reason of having labour problems and decreasing cotton production in the region, gradually. However, in the region mechanical harvesting is not common enough to make analyse possible. So, data and required documents were obtained from both Ceylanpmar State Farm and Eagen region. This study shows that required conditions have been emerged to make mechanical cotton picking possible. With current state, there is a considerable decrease in both picking expenses, ranging from 33.64 % to 44.18 %, and total production cost accounting for 4.85-6.68 %. Using new generation mechanical cotton picking machine augmenting with increase in share of new seed varities would make even further decrease possible in picking and production costs. The social aspect of mechanical cotton picking, however, shouldn't be ignored and alternative income sources should be created for people who lost their job due to mechanical cotton picking

Agricultural protectionism, Its measurement and Turkey

Bu çalışmada tarımsal korumacılığın GATT sürecindeki yeri, ölçüm sorunu ve başlıca ülkelerde destek bileşimlerine bağlı olarak zaman içerisindeki değişimi incelenmiştir. Dünya Ticaret örgütü ve tarımsal korumacılık bölümünde ikinci Dünya Savaşı'ndaıı sonra ülkelerarası yapılan ticaret görüşmeleri tarım özelinde tartışılmıştır. Tarımsal korumacılığın ölçümü bölümünde, dünyada bu amaçla en fazla kullanılan yöntem olan OECD yaklaşımı esas alınmış ve yönteme ilişkin eleştiriler tartışılmıştır. Başlıca ülkelerin korumacılık düzeyinin belirlenmesi için dünya tarım ürünleri piyasalarında etkili olan ve/veya korumacılık açısından önem arz eden on bir ülke belirlenmiştir. Ülkeler Nominal Yardım Katsayılarına göre düşük, orta ve yüksek düzeyde koruma sağlayan ülkeler olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Ülkelerin korumacılık düzeylerinin değişiminde başlıca göstergeler olarak Yüzde Üretici Destek Tahmini, Nominal Yardım Katsayısı ve Nominal Koruma Katsayısı değerleri kullanılmıştır. Nominal Yardım Katsayıları düşük düzey koruma sağlayan ülkeler grubunda 1.04 ile 1.11, orta düzeyde 1.16 ile 1.43 ve yüksek düzeyde 2.12 ile 2.76 arasında değişmiştir. Üretimden bağımsız desteklerin destek bileşimleri içerisindeki oranı genel olarak artsa da, fiyat çarpıklıklarına yol açarak ticareti bozan pazar fiyatı desteğinin oranı hala yüksektir. Nominal Koruma Katsayısına göre ülkelerin temel gıda hammaddesi durumunda olan ürünleri daha fazla koruduğu söylenebilir. Bu yüzden tarımın serbest ticaret görüşmelerinde en sorunlu alan olma özelliğini daha uzun yıllar koruyacağı anlaşılmaktadır. Anahtar sözcükler: Tarımsal Korumacılık, Korumacılığın ölçümü, TürkiyeThis study reviews importance of agricultural protectionism during GATT period, relevant measurement issues, and changes in agricultural protectionism within the time in selected countries based on the composition supports. Trade negotiations which are held between countries after the Second World War examined with the respect of agriculture in WTO and agricultural protectionism section. When measuring the levels of agricultural protection, OECD method, the most widespread one, was employed, and related criticisms were discussed. In order to determine levels of protection, 11 countries, which are thought to have a significant role in the world agricultural markets and/or in terms of protectionism, were selected. These countries were grouped as low, medium and high protection countries, based on their Nominal Assistance Coefficients, Further, differing applications and specific conditions of those countries were discussed. Producer Support Estimate Percentages, Nominal Assistance Coefficient and Nominal Protection Coefficient were used to analyze changes in the protection level of the countries. Nominal Assistance Coefficients are found to be as follows: 1.04-1.11 in low protection countries, 1.16-1.43 in medium protection countries and 2.12-2.76 in high protection countries. Although share of decoupled payments in support compositions increases, share of market price support causing price distortions is still high. Based on nominal protection coefficient, it can be said that countries are protecüng staple crops more. Hence, it can be concluded that agriculture will remain as the most controversial issue in free trade negotiations

The relationship between agricultural research expenditures and agricultural growth in Turkey

Bu çalışma tarımsal Ar-Ge harcamaları ve tarımsal büyüme arasındaki ilişkilerini ortaya koymayı amaçlamıştır. Araştırma kapsamında Türkiye tarımında 1990–2010 döneminde teknik etkinlikte yıllık ortalama % 0.14, teknolojik değişimde yıllık % 0.38 büyüme tespit edilmiştir. Bunun sonucunda dönem içi toplam faktör verimliliği % 0.51 artmıştır. Araştırmada, Toplam faktör verimliliğindeki esas belirleyici etmenin teknolojik değişim olduğu görülmüştür. Sonuç olarak tarımsal Ar-Ge faaliyetlerine yatırım kararı neticesinde aktarılan kaynakların verimlilik biçiminde ortaya çıkması arasında 5 yıllık bir gecikme olduğu ortaya konulmuştur. Tarımsal Ar-Ge harcamaları ile tarımsal büyüme arasında uzun dönemli ilişkinin varlığı Johansen eşbütünleşme testi ile belirlenmiştir. Ülkelerin büyüme çabalarının değerlendirilmesinde temel bir gösterge olarak kullanılan toplam faktör verimliliği ile tarımsal Ar-Ge harcamaları arasında, tarımsal Ar-Ge harcamalarından tarımsal büyümeye doğru tek yönlü nedensellik ilişkisi tespit edilmiştir.This study was aimed to clarify relationship between agricultural research expenditures and agricultural growth. Average annual technical efficiency is around 0.14%, technological change is around 0.38% increased in Turkish agriculture in 1990–2010 period. As a result average annual total factor productivity increased 0.51% in whole period. Technological change was found the major determinant of total factor productivity. As a result, it is exhibited that form of productivity shows 5-years lag in transferred resources after the investment decision. Long- term relationship between agricultural R&D expenditures and agricultural growth was determined through Johansen co integration test. Between total factor productivity that is used as an indicator of countries growth efforts evaluation and agricultural R&D expenditures, a one-way causal relationship has been found R&D expenditures towards agricultural growth

World agricultural research expenditures and Turkey

Bu çalışma ile ülkelerin yaptıkları tarımsal araştırma geliştirme harcamaları incelenmiş ve bu çerçevede tarımsal araştırma yoğunluk oranı açısından Türkiye’nin bir değerlendirilmesinin yapılması hedeflenmiştir. Türkiye yapmış olduğu tarımsal Ar-Ge harcamalarına göre 80 ülke içerisinde 24. olmasına rağmen, tarımsal araştırma yoğunluk oranı açısından 75. sıralara gerilemektedir. Tarımsal Ar-Ge yatırımlarının değerlendirilmesinde kullanılan bu oranın %0.20 den %2.50’lere çıkarılması hedefi göz önüne alındığında, Türkiye’nin %0.23 gibi bir oranla alt sıralarda yer aldığı anlaşılmaktadır. Bu bağlamda, dünyada önemli bir tarımsal potansiyele sahip ülkemizde tarımsal araştırma ve geliştirme çalışmalarına yeteri kadar kaynak ayrılmadığı, ayrılan kaynakların da %67’sinin personel giderlerini karşılamakta kullanıldığı görülmektedir.In this study, expenditures for agricultural research development were investigated and according to agricultural research intensity ratio was evaluated in Turkey. Although rank of Turkey is 24th in 80 countries for agricultural expenditures, agricultural research intensity ratio locates Turkey in 75th rank. This ratio which is used for evaluate agricultural R&D investments that is targeted to increase 0.20% to 2.50%, Turkey has 0.23% rate and located in rare rank. In this context, Turkey has an important agricultural potential in the world but the share of agricultural research and development activities are insufficient, and 67% of the resources transferred to staff costs