Bioretention in a Mixed-Use Agricultural Landscape: Lessons Learned from the Application of Low-Phosphorus Compost and Panicum virgatum

Bioretention cells are a stormwater treatment technology that uses soil and vegetation to remove pollutants from runoff and improve downstream water quality. While bioretention has been shown to be effective at removing certain stormwater pollutants such as sediment and heavy metals, removal of nutrients has been more variable. Design components of bioretention such as vegetation and soil media amendments can influence pollutant removal performance. In my experiment, I isolate the effects of low-phosphorus compost and a Switchgrass (Panicum virgatum) monoculture on bioretention performance. In fall 2016, three bioretention cells were installed at the University of Vermont Miller Research Complex, a mixed-use research and agricultural production facility located in South Burlington, VT. Each bioretention had a unique experimental treatment that allowed for the comparison of the presence of the following design components: (1) compost with planted vegetation, (2) no compost and vegetation, and (3) no compost or vegetation. Results suggest that the presence of a low-P compost layer had a small deleterious effect on nutrient removal performance, as the bioretention cell with an added compost layer exported higher concentrations of phosphorus and nitrogen and exhibited a higher concentration of water extractable phosphorus in the bioretention media. The bioretention cell with vegetation and no compost was the only treatment to significantly reduce total nitrogen and phosphorus concentrations; however, there was no effect on media phosphorus concentration. The presence of low-P compost significantly increased the above-ground biomass growth of Switchgrass, but had no effect on the total number of plants surviving in the first year. Switchgrass proved to be a durable plant, capable of surviving in bioretention media without compost, but was slow to grow and required additional watering through droughty conditions

Approaching mythology in the history curriculum of compulsory education in Greece

Myth can be a first step in historicizing the past and at the same time in appreciating ancient cultures and developing the essential skill of empathy. A main objective of the history curriculum for the third grade of primary school in Greece is for children at 8 and 9 years old to familiarize themselves with the basic cultural elements of the origins of Greek, European and global civilization. Ancient Greek myths are taught using references and links to the myths of other peoples and cultures, and by identifying similarities and differences in the interpretation of the world within the framework of a multi-perspective, intercultural approach. Myths also depict the relationship between man and nature. They constitute man’s attempt to interpret the physical and social environment. In addition, myths present the relationship between man and the divine in the early stages of cultural evolution, and at the same time provide evidence of the culture of a historical period. Pupils become aware of the fact that myths used to have a symbolic and ritualistic function, which aimed to initiate younger members into the acceptable practices and values of their community. Myths provided meaningful models of action (exempla) through their allegorical nature. Moreover, myths facilitate the analysis of human behaviour by introducing the schema of cause and effect. Mythical thought seeks to understand causality, which is also the primary aim of science. In this sense, mythical discourse is connected to scientific discourse. Within the framework of a methodological approach based on these theoretical assumptions, this paper also includes a presentation of educational activities and pupils’ perceptions as part of a survey conducted in a third-grade primary school class in Greece

Εκφοβισμός, Προσωπικότητα και Δεσμός Προσκόλλησης σε Μαθητές Προεφηβικής Ηλικίας

Η εκφοβιστική συμπεριφορά έχει βρεθεί πως συνδέεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και το δεσμό προσκόλλησης. Ωστόσο, η σχέση του εκφοβισμού με τους Μεγάλους Πέντε Παράγοντες της προσωπικότητας δεν έχει περιγραφεί επαρκώς. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι να εξετάσει τη σχέση ανάμεσα στον εκφοβισμό, την προσωπικότητα (μοντέλο Πέντε Παραγόντων) και το δεσμό σε δείγμα 282 μαθητών (43,3% κορίτσια) των τελευταίων 2 τάξεων του δημοτικού σχολείου μέσω ενός ερωτηματολογίου αυτοαναφοράς. Από τις αναλύσεις διαφάνηκε ότι τα αγόρια εκφοβίζουν πιο συχνά επιλέγοντας περισσότερη άμεση επιθετικότητα σχέσεων, φυσική και λεκτική επιθετικότητα, λιγότερη έμμεση επιθετικότητα σχέσεων και συμπεριφορική επιθετικότητα. Επιπλέον, παρατηρήθηκε ότι οι θύτες σημείωσαν χαμηλότερη βαθμολογία στην Ευσυνειδησία και την Καλή Προαίρεση/Συνεργατικότητα και υψηλότερη στη Συναισθηματική Αστάθεια σε σχέση με τους αμέτοχους. Το μεγαλύτερο ποσοστό τόσο των θυτών όσο και των αμέτοχων δήλωσαν ασφαλή δεσμό προσκόλλησης. Οι συσχετίσεις των μεταβλητών έδειξαν ότι ο εκφοβισμός παρουσίασε θετική συσχέτιση με τη συναισθηματική αστάθεια και αρνητική με την ευσυνειδησία, την καλή προαίρεση/συνεργατικότητα και την πνευματική διαθεσιμότητα, ενώ βρέθηκε πως η χρήση διαφορετικών μορφών εκφοβισμού είναι ανεξάρτητη από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν το ρόλο της προσωπικότητας και του δεσμού προσκόλλησης στην εκδήλωση του φαινομένου και συζητούνται στη βάση της προοπτικής αξιοποίησής τους στην εφαρμογή παρεμβατικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην ενίσχυση των θετικών χαρακτηριστικών της προσωπικότητας.Bullying has been recognized as a serious problem in many countries, including Greece, with an increasing number of empirical studies investigating the phenomenon in Greek schools. Bullying has been linked to specific personality traits and attachment style. However, to date, relatively little is known about the association between bullying and the Big Five personality factors. Hence, the purpose of the current study is to examine the relationship among bullying, personality (Five Factor Model) and attachment style in a sample of Greek preadolescents. Furthermore, the present research aims to study the various forms of bullying (physical, direct and indirect relational, verbal, behavioral) in order to investigate whether participation in different forms of bullying is related to the same personality characteristics. Overall, 282 students (43,3% girls) attending the last two grades of Greek public elementary school took part in the study. Participants completed a self-report questionnaire measuring bullying, Big Five personality factors and attachment style. Results indicated that participants reported primarily more indirect relational, physical and verbal aggression. Specifically, approximately one quarter of the sample was classified as bullies, while the rest were uninvolved. Data analysis showed that boys participated more frequently in bullying, reporting more direct relational, physical and verbal aggression, and less indirect relational and behavioral aggression compared to girls. Compared to the uninvolved, bullies scored lower on Conscientiousness, Agreeableness, and higher on Emotional Instability. Of special interest was the finding that a high percentage of both bullies and uninvolved participants reported secure attachment style. Further analyses showed that, in terms of gender, most of the bullies reporting secure attachment were boys. However, no statistically significant gender differences in personality traits were evident for this group. Additionally, results indicated that many uninvolved students reported insecure attachment. Particularly, uninvolved girls with insecure attachment reported more Emotional Instability and Agreeableness compared to boys. Correlation analyses for the total sample showed that all forms of bullying were positively associated with Emotional Instability, and negatively with Conscientiousness, Agreeableness and Openness to Experience. Therefore, involvement in different bullying forms was independent of participants’ personality traits. Findings are discussed in terms of prevention and intervention strategies regarding bullying, with practical suggestions including the reinforcement of positive personality traits in bullies, curricular changes, as well as individualized intervention programs for those involved

Deep Filter Banks for Texture Recognition, Description, and Segmentation

Visual textures have played a key role in image understanding because they convey important semantics of images, and because texture representations that pool local image descriptors in an orderless manner have had a tremendous impact in diverse applications. In this paper we make several contributions to texture understanding. First, instead of focusing on texture instance and material category recognition, we propose a human-interpretable vocabulary of texture attributes to describe common texture patterns, complemented by a new describable texture dataset for benchmarking. Second, we look at the problem of recognizing materials and texture attributes in realistic imaging conditions, including when textures appear in clutter, developing corresponding benchmarks on top of the recently proposed OpenSurfaces dataset. Third, we revisit classic texture represenations, including bag-of-visual-words and the Fisher vectors, in the context of deep learning and show that these have excellent efficiency and generalization properties if the convolutional layers of a deep model are used as filter banks. We obtain in this manner state-of-the-art performance in numerous datasets well beyond textures, an efficient method to apply deep features to image regions, as well as benefit in transferring features from one domain to another

Weakly-supervised mesh-convolutional hand reconstruction in the wild

We introduce a simple and effective network architecture for monocular 3D hand pose estimation consisting of an image encoder followed by a mesh convolutional decoder that is trained through a direct 3D hand mesh reconstruction loss. We train our network by gathering a large-scale dataset of hand action in YouTube videos and use it as a source of weak supervision. Our weakly-supervised mesh convolutions-based system largely outperforms state-of-the-art methods, even halving the errors on the in the wild benchmark. The dataset and additional resources are available at https://arielai.com/mesh_hands

Enhanced fitness and renal function in Type 2 diabetes.

Aims To investigate the renal effects of fitness in people with diabetes with mild renal dysfunction. Methods The effect of a 12-week exercise programme on estimated GFR in 128 people with diabetes was evaluated. Results All cardiometabolic variables improved after 12 weeks of supervised exercise. Although there was a modest 3.9% increase in estimated GFR from baseline in the 128 people who completed the study, those with baseline chronic kidney disease stages 2 and 3 were found to have significant (6 and 12%, respectively; p \u3c 0.01) improvements in post-exercise estimated GFR. Moreover, 42% of the people with chronic kidney disease stage 3 improved to chronic kidney disease stage 2 after the intervention. Conclusion Short-term exercise improves renal function in those with more moderate baseline chronic kidney disease. Thus, renal function appears to be responsive to enhanced physical fitness. Being a strong and modifiable risk factor, enhanced fitness should be considered a non-pharmacological adjunct in the management of diabetic kidney disease

Understanding ringleader bullies' socio-motivational characteristics: The role of social goals and functions of aggression.

Η παρούσα έρευνα εξετάζει τον ρόλο των κοινωνικών στόχων των αρχηγών-θυτών στην εκδήλωση του σχολικού εκφοβισμού στη βάση του Μοντέλου της Γνωστικής Επεξεργασίας των Κοινωνικών Πληροφοριών, καθώς και τον ρόλο της προμελετημένης και αντιδραστικής επιθετικότητας. Το δείγμα αποτέλεσαν 222 μαθητές και μαθήτριες της Ε’ και της ΣΤ’ τάξης από σχολικές μονάδες της Β. Ελλάδας, που επιλέχτηκαν ύστερα από προκριματικό έλεγχο μεγαλύτερου δείγματος, οι οποίοι συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια αυτοαναφοράς και απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με κοινωνικά σενάρια αμφιλεγόμενης πρόθεσης τα οποία προβλήθηκαν με τη μορφή βίντεο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα αγόρια επιλέγουν περισσότερο από τα κορίτσια την εκδίκηση. Επιπλέον, οι αρχηγοί-θύτες και οι ακόλουθοι του αρχηγού-θύτη επιλέγουν περισσότερο από τους αμέτοχους την εκδικητική συμπεριφορά ως κίνητρο σε μια κοινωνική συνθήκη αμφιλεγόμενης πρόθεσης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το εύρημα ότι οι αρχηγοί-θύτες περισσότερο από τους ακόλουθους του αρχηγού-θύτη επιλέγουν τον κοινωνικό στόχο της διαμόρφωσης της φιλικής σχέσης, ενώ τόσο οι αρχηγοί-θύτες όσο και οι ακόλουθοι του αρχηγού-θύτη υιοθετούν και τις δύο λειτουργίες της επιθετικής συμπεριφοράς, την προμελετημένη και την αντιδραστική, περισσότερο από τους αμέτοχους. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τον παρωθητικό ρόλο των κοινωνικών στόχων στην εκδήλωση του εκφοβισμού, συμβάλλουν στη συζήτηση σχετικά με την κοινωνική νόηση των θυτών και τονίζουν την αναγκαιότητα εφαρμογής προγραμμάτων παρέμβασης που να εστιάζουν στα κοινωνικά κίνητρα της εκδήλωσης εκφοβιστικής συμπεριφοράς σε προέφηβους μαθητές.The present study examines the role of social goals of ringleader bullies on school bullying according to Social Information Processing Model as well as the role of proactive and reactive aggression. The sample consisted of 222 fifth-grade and sixth-grade elementary school students from Northern Greece, who completed self-report questionnaires and responded to questions regarding social scenarios of ambiguous intent shown on video. The results showed that boys choose revenge more often than girls. Furthermore, ringleader bullies and ringleader bully followers choose more often, than the uninvolved, revenge as a motive in a social scenario of ambiguous intent. It is noteworthy that ringleader bullies choose more often than ringleader bully followers the social goal of building a relationship, while both ringleader bullies and ringleader bully followers adopt both forms of aggression, proactive and reactive, more than the uninvolved. The findings underline the motivational role of social goals in bullying, contribute to the discussion regarding ringleader bullies’ social cognition and emphasize the necessity of intervention programs focusing on social motives of preadolescent bullies

Κυβερνο-εκφοβισμός και κυβερνο-θυματοποίηση σε παιδιά και εφήβους: Συχνότητα εμφάνισης και παράγοντες επικινδυνότητας

Ο κυβερνο-εκφοβισμός (ΚΕ) αποτελεί μια μορφή επιθετικής συμπεριφοράς, η οποία πραγματοποιείται με τη χρήση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών (ΤΠΕ). Η παρούσα έρευνα μελετά τα ατομικά χαρακτηριστικά 429 μαθητών (47,3% κορίτσια) της Ε’ και ΣΤ’ τάξης δημοτικού σχολείου και των τριών τάξεων γυμνασίου και λυκείου σε σχέση με εμπειρίες ΚΕ. Οι μαθητές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο αυτο-αναφοράς που αφορούσε στη χρήση των ΤΠΕ, τις εμπειρίες KE και κυβερνο-θυματοποίησης (ΚΘ), και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στα περιστατικά ΚΕ και ΚΘ συμμετείχαν συχνότερα αγόρια και μαθητές γυμνασίου, κυρίως με το ρόλο του επιθετικού θύματος. Οι συμμετέχοντες έκαναν συχνότερη και πιο επικίνδυνη χρήση των ΤΠΕ, δήλωσαν μεγαλύτερη άρση αναστολής στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα τα επιθετικά θύματα, τα οποία σημείωσαν υψηλή βαθμολογία στα χαρακτηριστικά αντικοινωνικής προσωπικότητας, και χαμηλή βαθμολογία στη συναισθηματική ενσυναίσθηση και τις κοινωνικές δεξιότητες. Ο ΚΕ και η ΚΘ παρουσίασαν θετική συσχέτιση μεταξύ τους, με τη συχνότητα χρήσης ΤΠΕ, την άρση αναστολής, τα χαρακτηριστικά αντικοινωνικής προσωπικότητας και αρνητική συσχέτιση με τη συναισθηματική ενσυναίσθηση, ενώ, ο ΚΕ παρουσίασε αρνητική συσχέτιση με τη γνωστική ενσυναίσθηση. Η άρση αναστολής, και η μεγαλομανία-χειριστικότητα ήταν από τους σημαντικότερους παράγοντες πρόβλεψης της ΚΘ και του ΚΕ. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν το ρόλο της προσωπικότητας, των κοινωνικών δεξιοτήτων, και των χαρακτηριστικών του διαδικτύου στην εκδήλωση του φαινομένου.Cyber-bullying (CB) is a form of aggressive behavior, performed with the use of Information and Communication Technologies (ICT). The purpose of this study is to examine how the individual characteristics of pre-adolescent and adolescent students affect their participation in CB and Cyber-victimization (CV) incidences. Furthermore, the study aimed at studying the phenomenon in three different age-groups in order to investigate whether participation in CB/V incidences is related to the same individual characteristics in all three age-groups, and consequently if it can be subjected to the same prevention and intervention strategies. Overall, 429 students took part in the study, representing three age groups. Thus, 126 students were upper elementary pupils (10-11 years old), 146 lower secondary (12-15 years old) and 157 were upper secondary pupils (16-18 years old). In terms of gender, 220 were boys and 203 girls. Students completed a self-report questionnaire, measuring CB/V experiences, as well as a number of scales measuring internet disinhibition, sensation seeking, psychopathic traits, cognitive and affective empathy, social skills (i.e. cooperation, assertiveness, self-control and responsibility), self-esteem and peer relations. Several items were also included for the assessment of internet use (i.e. frequency, online activities and skills, dangerous use). Results indicated that boys and lower high school students participated more frequently in CB and CV incidences, especially with the dual participant role of the bully-victim. All participants reported more frequent and more dangerous internet use, than non- participants while they scored higher on the internet disinhibition scale. Bully-victims, had significantly higher scores in internet disinhibition, and in psychopathic traits, while they had significantly lower scores in emotional empathy and social skills. CB and CV had a significant positive correlation with internet use, internet disinhibition, psychopathic traits and also a significant negative correlation with emotional empathy. Moreover, CB had a significant negative correlation with cognitive empathy. Regression analyses were performed in order to investigate the best predictors for CB and CV participation respectively. Results indicated that CV was predicted by internet disinhibition in the case of elementary school students, by cognitive empathy in the case of lower high school students and by internet disinhibition and grandiose-manipulative traits in the case of upper high school students, after controlling for CB. Regarding CB, it was predicted by grandiose-manipulative traits in elementary students, internet disihibition, cognitive empathy and grandiose-manipulative traits in lower high school and dangerous ICT use, internet disinhibition and internet use for peer participation online activities in upper high school students, after controlling for CV. Findings are discussed in terms of prevention and intervention strategies regarding CB/V; specifically, the role of internet disinhibition, safe internet use and personal characteristics of the participants (i.e. personality, empathy and social skills) in the manifestation of CB/V incidences are discussed, as well as practices for their prevention for all those involved

Ethno-cultural background, bullying and victimization among adolescents

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει το κατά πόσο συνδέεται η εθνο-πολιτισμική προέλευση με τα φαινόμενα του εκφοβισμού και της θυματοποίησης σε έφηβους μαθητές. Ειδικότερα, η έρευνα εξέτασε το πώς το φύλο, η εθνο-πολιτισμική προέλευση των συμμετεχόντων και η εθνο-πολιτισμική σύνθεση των σχολείων σχετίζονται με τον εκφοβισμό και τη θυματοποίηση λόγω-εθνο πολιτισμικής προέλευσης, με τις επιμέρους μορφές τους, καθώς και με την κατανομή των ρόλων των συμμετεχόντων στα φαινόμενα αυτά. Εκατό εξήντα τρεις (163) μαθητές από 5 εθνο-πολιτισμικές ομάδες, οιοποίοι φοιτούσαν σε 2 γυμνάσια του νομού Ροδόπης, ένα υψηλής εθνο-πολιτισμικής ετερότητας και ένα χαμηλής, συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο αυτο-αναφοράς. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως τα αγόρια-μέλη της κυρίαρχης εθνο-πολιτισμικής ομάδας παρουσίασαν υψηλότερες συνολικές βαθμολογίες στον εκφοβισμό και στη θυματοποίηση σε σχέση με τα κορίτσια της ίδιας ομάδας. Επίσης, οι χριστιανοί μαθητές ελληνικής εθνοπολιτισμικής προέλευσης σημείωσαν τη χαμηλότερη βαθμολογία σχετικά με τη θυματοποίηση, ενώ οι μουσουλμάνοι τουρκικής εθνο-πολιτισμικής προέλευσης την υψηλότερη. Μεταξύ των 2 σχολείων, στο σχολείο με τη μεγαλύτερη εθνο-πολιτισμικήετερότητα σημειώθηκε υψηλότερη βαθμολογία στον εκφοβισμό και στη θυματοποίηση λόγω εθνο-πολιτισμικής προέλευσης. Αναφορικά με τις επιμέρους μορφές των φαινομένων, οι μαθητές σημείωσαν υψηλή βαθμολογία στη λεκτική και στην έμμεση/κοινωνική μορφή των φαινομένων, με τα αγόρια να εμφανίζουν υψηλότερες βαθμολογίες και στις 3 μορφές του εκφοβισμού. Επίσης, στο σχολείο με τη μεγαλύτερηεθνο-πολιτισμική ετερότητα σημειώθηκε υψηλότερη βαθμολογία σε όλες τις μορφές των φαινομένων. Ως προς τους ρόλους των συμμετεχόντων, στον ρόλο του θύματος τα αγόρια εκπροσωπούνται χαμηλότερα, ενώ στον ρόλο του θύτη-θύματος υψηλότερα εκπροσωπούνται τα κορίτσια. Οι χριστιανοί μαθητές ελληνικής εθνο-πολιτισμικής προέλευσης παρουσίασαν τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση στον ρόλο του θύτη, οιμουσουλμάνοι μαθητές τουρκικής εθνο-πολιτισμικής προέλευσης στον ρόλο των θυτώνθυμάτων και οι μουσουλμάνοι πομακικής, ρομανή και απροσδιόριστης εθνοπολιτισμικής προέλευσης στον ρόλο των θυμάτων. Τα ευρήματα συζητούνται ως προς τις παιδαγωγικές τους εφαρμογές.The purpose of this study was to investigate the relationship between ethnic-cultural background and bullying/victimization among adolescent students. In particular, the study examined how gender, ethnic-cultural background and ethnic-cultural school composition were related to bullying/victimization, as well as to its forms and the role assumed by the participants. 163 students from five ethnic-cultural groups attending two junior high schools, one with high and the other with low ethnic diversity, completed a self-report questionnaire. Data analysis revealed that boys, members of the dominant ethnic-cultural group, scored higher in bullying/victimization than girls in the same group. Furthermore, Orthodox Greek students scored lower in victimization, while Muslim Turkish students scored higher. Between the two schools, students attending the school with higher ethnic-cultural diversity scored higher in bullying and victimization. Regarding the forms of bullying/victimization, all students scored higher in verbal and indirect/social bullying, whileboys scored higher in physical bullying as well. Also, students attending the school with higher ethnic-cultural diversity had high scores in all forms of bullying/victimization. Regarding participants' role distribution, boys were less likely to be victims than girls. Orthodox Greek students were more likely to be bullies, Muslim Turkish students were both bullies and victims, while Muslim Pomak, Romany and undefined ethnic-cultural background students were more likely to be victims. Findings are discussed in terms of their pedagogical implication