Lichenometric dating (lichenometry) and the biology of the lichen genus rhizocarpon:challenges and future directions

Lichenometric dating (lichenometry) involves the use of lichen measurements to estimate the age of exposure of various substrata. Because of low radial growth rates and considerable longevity, species of the crustose lichen genus Rhizocarpon have been the most useful in lichenometry. The primary assumption of lichenometry is that colonization, growth and mortality of Rhizocarpon are similar on surfaces of known and unknown age so that the largest thalli present on the respective faces are of comparable age. This review describes the current state of knowledge regarding the biology of Rhizocarpon and considers two main questions: (1) to what extent does existing knowledge support this assumption; and (2) what further biological observations would be useful both to test its validity and to improve the accuracy of lichenometric dates? A review of the Rhizocarpon literature identified gaps in knowledge regarding early development, the growth rate/size curve, mortality, regeneration, competitive effects, colonization, and succession on rock surfaces. The data suggest that these processes may not be comparable on different rock surfaces, especially in regions where growth rates and thallus turnover are high. In addition, several variables could differ between rock surfaces and influence maximum thallus size, including rate and timing of colonization, radial growth rates, environmental differences, thallus fusion, allelopathy, thallus mortality, colonization and competition. Comparative measurements of these variables on surfaces of known and unknown age may help to determine whether the basic assumptions of lichenometry are valid. Ultimately, it may be possible to take these differences into account when interpreting estimated dates

Determining rock surface micro-roughness and search for new method of relative dating of glacial landforms : a case study from Fláajökull (SE Iceland) and Biferten glacier (Swiss Alps) forefields

Micro-roughness was recorded on glacially abraded stones deposited since Little Ice Age by two glaciers: Fláajökull in SE Iceland (basalts) and Biferten glacier in Swiss Alps (limestones) in order to find indices of relative age of the glacial landforms. Micro-roughness of rock surfaces was analysed with use of Handysurf E35-B electronic profilometer which calculates following roughness parameters: Rz, Rzmax, Ra and Rsm. An increase in roughness parameters towards older moraines is observed in both forefields, however the change is more significant on limestone surfaces. Time-dependent surface deterioration is visible only within first decades of weathering of both types of rock, and further weathering does not cause increase in micro-roughness

Early stages of weathering of glacially - abraded limestone surfaces as determined by various Schmidt hammer tests : Biferten glacier forefield, Glarner Alps (Switzerland)

The Schmidt hammer method was successfully used in determining early stages of weathering of glacially-abraded Jurassic limestone surfaces within the post-LIA forefield of the Biferten glacier (Switzerland).It was shown that the formerly glaciated landforms are differentiated in terms of mean and maximum R-values and when comparing between standard deviation of R-values from polished and non-polished surfaces.It is concluded that the most important factors in R-value differentiation within the young marginal zones are duration of weathering and rock structure.However, the first factor can only be detected on non-polished surfaces

Wpływ auksyn: IAA, IBA i NAA na ukorzenianie Hebe buchananii (Hook) i Hebe canterburiensis (J.B.Armstr.) 'Prostrata' in vitro

The effect of auxins: IAA, IBA and NAA in concentrations of 1.0, 2.5 and 5.0 mg·dm⁻³ on rooting of Hebe buchananii and Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ in vitro was examined. Shoots used in the experiment were excised from aseptically grown shoots on 1/2 MS media. Auxins used in the experiment were showed to have a positive effect on rooting of shoots of Hebe buchananii and Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ in vitro. The biggest number of rooted microshoots and the longest roots of Hebe buchananii formed in presence of IBA. On the media supplemented with IAA in concentrations of 2.5 and 5.0 mg·dm⁻³, IBA in concentration of 5 mg·dm⁻³ and NAA in concentration of 1 mg·dm⁻³ 100% of rooted shoots of Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ were obtained. The biggest number of roots occurred on media with 2.5 and 5.0 mg IAA·dm⁻³. NAA added to the media caused callusing of the shoots base.Badano wpływ auksyn: IAA, IBA i NAA w stężeniach 1; 2,5 i 5 mg⋅dm⁻³ na ukorzenianie Hebe buchananii i Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ in vitro. Pędy wykorzystane do doświadczenia uzyskano z ustabilizowanych kultur prowadzonych na zestalonej pożywce ½ MS. Stwierdzono, że zastosowane auksyny mają korzystny wpływ na ukorzenianie pędów Hebe buchananii i Hebe canterburiensis ‘Prostrata’ in vitro. Najwięcej ukorzenionych mirkosadzonek i najwięcej długich korzeni Hebe buchananii uzyskano w obecności IBA. Na pożywce zawierające IAA w stężeniu 2,5 i 5 mg·dm⁻³, IBA w stężeniu 5 mg·dm⁻³ oraz NAA w stężeniu 1 mg·dm⁻³ stwierdzono 100% ukorzenionych sadzonek Hebe canterburiensis ‘Prostrata’. Największą liczbę korzeni uzyskano na pożywkach uzupełnionych 2,5 i 5 mg IAA·dm⁻³ . Dodanie do pożywki NAA powodowało kalusowanie podstawy pędu

Wpływ rodzaju i stężenia cytokinin na rozkrzewianie in vitro Clematis viticella (L.) i Clematis integrifolia ‘Petit Faucon’

Determination of the optimal types and concentrations of plant growth regulators as medium constituents is one of the most important factors of successful micropropagation. With the aim of optimization of in vitro multiplication of Clematis viticella and Clematis ‘Petit Faucon’ the effect of following cytokinins on growth and branching was studied: benzyladenine (BA), isopentenyl adenine (2iP), kinetin (KIN) and thidiazuron (TDZ). The obtained results show that KIN at concentration of 10 mg·dm⁻³or 5 mg 2iP·dm⁻³ are the best for proliferation of Clematis viticella shoot tips while nodal parts produce more axillary shoots on the media with 2iP at concentration of 0.62 mg·dm⁻³. Shoot tip explants of Clematis ‘Petit Faucon’ produce the most axillary shoots in the presence of 20 mg 2iP·dm⁻³ or 10 mg KIN·dm⁻³ and nodal ones branch best on the media with addition of 1.25 mg 2iP·dm⁻³.Określenie rodzaju i stężenia regulatorów wzrostu w pożywce jest jednym z najważniejszych czynników udanego mikrorozmnażania. W celu optymalizacji rozmnażania in vitro Clematis viticella i Clematis integrifolia ‘Petit Faucon’ zbadano wpływ następujących cytokinin: kinetyny (KIN), izopentenyloadeniny (2iP), benzyloadeniny (BA) oraz tidiazuronu (TDZ) na wzrost i rozkrzewianie pędów Clematis viticella i Clematis ‘Petit Faucon’ in vitro. Stwierdzono, że do rozkrzewiania ekplantatów wierzchołkowych Clematis viticella najbardziej odpowiednią cytokininą jest KIN w stężeniu 10 mg·dm⁻³ lub 5 mg 2iP·dm⁻³, natomiast dla eksplantatów węzłowych lepsza okazała się 2iP w stężeniu 0,62 mg·dm⁻³. Ekplantaty wierzchołkowe Clematis ‘Petit Faucon’ najlepiej rozkrzewiają się w obecności 2iP w stężeniu 20 mg·dm⁻³ lub KIN w stężeniu 10 mg·dm⁻³, a węzłowe na pożywce zawierającej 2iP w stężeniu 1,25 mg·dm⁻³

Sacral buildings in residential complexes of Wieprz river gorge in Łęczna county

W pracy podjęto próbę charakterystyki zjawiska, jakim jest obecność niewielkich obiektów sacrum na terenie dawnych rezydencji ziemiańskich w powiecie łęczyńskim położonym w centrum województwa lubelskiego. Istotny jest nie tylko mistyczny, ale również historyczny aspekt ich występowania. Kaplice i kościoły były manifestacją religijności ziemian. Na terenie czterech zabytkowych założeń dworskich powiatu łęczyńskiego: w Zawieprzycach, Łańcuchowie, Jaszczowie i Łysołajach, znajdują się: kościół, dwie kaplice, dwie kolumny toskańskie i trzy przydrożne kapliczki. Przedstawione w pracy obiekty kultu religijnego pochodzą z różnych okresów historycznych i pozostają w różnym stanie zachowania.This paper attempts characteristics of the phenomenon of the presence of small : sacrum objects in the former residence of landowners in the district Łęczna in the center of Lublin province. It is important not only mystical, but also the historical aspect of their occurrence. Chapels and churches were the manifestation of religiosity landowners. In four historic post manor complex in the county Łęczna - in Zawieprzyce, Łańcuchów, Jaszczów and Łysołaje - there are: the church, two chapels, two Tuscan columns and three roadside shrines. The work places of worship come from different historical periods and are in various states of preservation

Significance and development of green in the vicinity of hospital

Przegląd literatury polegał na przedstawieniu terapii zielenią jako elementu wspomagającego leczenie tradycyjne. Funkcją ekologiczną zieleni przy ośrodkach zdrowia jest wpływ na mikroklimat przez wydzielanie fitoncydów oraz ujemna jonizacja powietrza. Ponadto badania dowodzą, że człowiek przebywający wśród zieleni szybciej przechodzi proces rekonwalescencji i wraca do zdrowia. Już samo spoglądanie z okna szpitala na rośliny o soczystych, nasyconych barwach poprawia samopoczucie pacjentów i pracowników placówek medycznych.The literature review consisted of shifting green therapy as an additional element to the traditional treatment. Green ecological function at health centers is the impact on the climate by emitting a phytoncides and negative air ionization. In addition, research shows that a person residing in a green area in the process of recovery faster and recover. That alone looking out the hospital window on plants of juicy, saturated colors enhances the mood of patients and medical facilities

Periglacial structures on site Łubienica-Superunki (Ciechanowska Upland) : preliminary results

W zachodniej części piaskowni Łubienica-Superunki, położonej na Wysoczyźnie Ciechanowskiej (północne Mazowsze), stwierdzono występowanie struktur peryglacjalnych, takich jak: inwolucje, bruk peryglacjalny oraz pseudomorfozy po dużych epigenetycznych klinach mrozowych z wypełnieniem lodowo-piaszczystym (ang. composite wegdes). Struktury te wykształcone są w większości bezpośrednio pod współczesną glebą i warstwą piasków pokrywowych o małej miąższości poza jednym z klinów, który występuje w obrębie osadów fluwioglacjalnych w transgresji młodszego stadiału zlodowacenia warty.In the western part of the Łubienica-Superunki sand pit, located on the Ciechanowska Upland (northern Mazovia), periglacial structures were observed such as: involutions, periglacial pavement and large epigenetic composite wegde psuedomorphs. The structures occur usually below contemporary topsoil and thin layer of cover sands, besides one frost wedge, which is developed in fluvioglacial sediments from transgression of younger Saalian ice sheet

Inicjacja i stabilizacja kultur tkankowych milinu (Campsis radicans (L.) Seem.)

A trumpet creeper (Campsis radicans) is a very decorative shrub propagated vegetatively through cuttings. So far, there is no available information on micropropagation of this beautiful species. Determination of the optimal sterilization methods as well as types and concentrations of plant growth regulators as medium constituents is one of the most important factors of successful micropropagation. With the aim of optimization of in vitro initiation and multiplication of C. radicans, the effect of different methods of disinfection and terms of explants isolation on contamination rate of cultures as well as the influence of cytokinins on growth and branching of shoots was studied. The cytokinins used in the experiments were: benzyladenine (BA), isopentenyl adenine (2-iP) and kinetin (KIN). The obtained results show that contamination rate is a very significant problem to overcome in order to initiate tissue cultures of C. radicans. The best results were observed when explants were excised in spring (May), shortly after the vegetation had started (88% contamination rate). Soaking initial the fragments in a mixture solution of Topsin M 500SC and streptomycine for 12 hours decreased the contamination rate of explants from 100 to 94%. The shoot tips are more suitable to establish the tissue culture of a trumpet creeper, in comparison to nodes with axillary buds. The multiplication rate after two subcultures was 2.6–3.7 for shoot tips (depending on the media) and 1.9–2.1 for nodes. The cytokinins used in the experiment had a significant influence on multiplication rate of C. radicans. The highest number of good quality shoots was obtained on the media supplemented with KIN in concentration of 2 mg˙dm-3Milin (Campsis radicans) to bardzo dekoracyjny krzew, który rozmnaża się wegetatywnie za pomocą sadzonek. Obecnie nie ma informacji dotyczących mikrorozmnażania tej pięknej rośliny. Określenie najlepszej metody dezynfekcji oraz optymalnego rodzaju i stężenia regulatorów wzrostu w pożywce to jedne z najważniejszych czynników udanego mikrorozmnażania. W celu optymalizacji inicjacji oraz rozmnażania w warunkach in vitro C. radicans badano wpływ różnych metod dezynfekcji i terminów pobierania eksplantatów na poziom zakażeń oraz wpływ cytokinin na wzrost i rozkrzewianie pędów milinu. W badaniach wykorzystano następujące cytokininy: benzyloadeninę (BA), izopentenyloadeninę (2-iP) i kinetynę (KIN). Uzyskane wyniki wskazują, Że zakażenia to bardzo poważny problem przy inicjacji kultur tkankowych milinu. Najlepsze rezultaty uzyskano, gdy eksplantaty inicjalne były pobierane w maju (wiosną), krótko po rozpoczęciu wegetacji (88% zakażonych kultur). Moczenie fragmentów inicjalnych w mieszaninie Topsin M 500SC oraz streptomycyny przez 12 godzin zmniejszyło procent zakażeń z 100 do 94. Stwierdzono też, Że do inicjacji i stabilizacji kultur milinu bardziej nadają się wierzchołki pędów niż węzły. Współczynnik rozmnażania po dwóch pasażach wyniósł2,6–3,7 dla wierzchołków pędów (w zależności od pożywki) oraz 1,9–2,1 dla węzłów. Cytokininy użyte w doświadczeniu miały znaczący wpływ na rozmnażanie C. radicans. Najwięcej dobrej jakości pędów uzyskano na pożywce zawierającej KIN w stężeniu 2 mg˙dm-3

Ukorzenianie milinu amerykańskiego (Campsis radicans (L.) Seem.) w obecności auksyn

A trumpet creeper (Campsis radicans) is an attractive vine propagated vegetatively through cuttings. So far, there is very little available data on propagation of this beautiful species in tissue culture. There was a research conducted in order to estimate the possibility to obtain rooted Campsis radicans plants that had been cultivated in tissue culture. The plant material were shoots obtained by multiplication on Murashige and Skoog [1962] (MS) medium which were put in fresh media supplemented with auxins: IAA (indoleacetic acid), IBA (indolebutyric acid) or NAA (naphthaleneacetic acid). The shoots were rooted in vitro or transplanted into soil (peat + perlite 1 : 1 w/v). It was noted that Campsis radicans is a very difficult plant to root in tissue culture. No rooting was obtained in vitro. Use of a stimulating passage with a hormone free medium or the ones containing IAA or IBA in concentrations of 2.5–5 mg·dm-3 and rooting shoots directly in soil allowed to obtain 100% of well rooted plants.Milin amerykański (Campsis radicans) to piękny krzew pnący, który rozmnażany jest wegetatywnie za pomocą sadzonek. Niewiele jest informacji dotyczących mikro-rozmnażania tej pięknej rośliny. Przeprowadzono doświadczenia, których celem było uzyskanie ukorzenionych roślin milinu pochodzących z kultur tkankowych. Materiałem roślinnym były pędy uzyskane w drodze rozmnażania na pożywce Murashige i Skooga (MS), które wyłożono na pożywki uzupełnione auksynami: IAA, IBA i NAA. Pędy ukorzeniano in vitro lub sadzono w podłożu (torf + perlit 1 : 1 w/v). Zauważono, że Campsis radicans jest rośliną trudną do ukorzenienia w kulturach tkankowych. Nie stwierdzono żadnych korzeni in vitro. Zastosowanie pasażu stymulacyjnego na pożywce niezawierającej regulatorów wzrostu lub uzupełnionej IAA lub IBA w stężeniach 2,5–5 mg·dm-3 i ukorzenianie pędów bezpośrednio w podłożu pozwoliło na uzyskanie 100% ukorzenionych roślin