Polska recepcja tragedii Otello Williama Szekspira w świetle studiów krytycznoliterackich i adaptacji teatralnych

Celem niniejszej rozprawy jest wskazanie bogactwa interpretacji sztuki Otello, wyłaniającej się ze studiów krytycznoliterackich, prac translatorskich i wybranych inscenizacji teatralnych z dziewiętnastego, dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku, na tle specyficznych uwarunkowań społeczno-kulturowych i politycznych. Akcent położono na ukazanie polskiej recepcji dramatu i rodzimego kontekstu kulturowego

Paradoxical brain embolism in a young man: Is it only a patent foramen ovale?

Paradoxical embolism is considered the major cause of cerebral ischemic events in young patients. The most common cause of paradoxical embolism, which has been widely described, is right-to-left shunting (RLS) at cardiac level through a patent foramen ovale (PFO). Rarely paradoxical embolism can also be caused by RLS at pulmonary level due to pulmonary arteriovenous fistula (PAVF). Herein, we present a case of a young man, who experienced transient ischemic attack (TIA) due to paradoxical embolism, in whom both abovementioned abnormalities coexisted. This coincidence is very rare (noted in only 1% of patients with cryptogenic stroke or TIA), but it highlights the importance of searching for extracardiac RLS in patients with cryptogenic stroke, even if a PFO has been detected

Assessment of arterial stiffness in Marfan syndrome and marfanoid phenotype

Wstęp. Zespół Marfana jest uwarunkowaną genetycznie chorobą tkanki łącznej spowodowaną nieprawidłową syntezą białka fibryliny. U chorych występuje wiele objawów klinicznych, zwłaszcza wiązanych z układem sercowo- naczyniowym, szkieletem i narządem wzroku. Fenotyp marfanoidalny definiuje się jako występowanie niektórych cech zespołu Marfana, jednak niespełniających kryteriów rozpoznania tego zespołu. Nieprawidłowa synteza fibryliny powoduje zaburzenia struktury włókien elastycznych. To prowadzi do zwiększenia sztywności tętnic, którą można mierzyć za pomocą szybkości fali tętna (PWV, pulse wave velocity) i wskaźnika wzmocnienia (AI, augmentation index). Materiał i metody. Do badania włączono 72 chorych z podejrzeniem zespołu Marfana. Na podstawie zmodyfikowanych kryteriów Ghenta chorych podzielono na dwie grupy: u 37 osób rozpoznano zespół Marfana, a u 35 stwierdzono fenotyp marfanoidalny. W badaniu uwzględniono ponadto grupę kontrolną złożoną z 36 zdrowych osób. Wartości PWV i AI uzyskano metodą tonometrii aplanacyjnej. Wyniki. Średnia wartość PWV była wyższa u osób z zespołem Marfana niż w grupie z fenotypem marfanoidalnym i w grupie kontrolnej. Najniższą wartość PWV stwierdzono u osób z fenotypem marfanoidalnym. Najwyższą średnią wartością AI cechowała się grupa z zespołem Marfana, natomiast najniższą — osoby z fenotypem marfanoidalnym. Wnioski. U chorych z zespołem Marfana wartości PWV i AI były wyższe niż u osób z fenotypem marfanoidalnym i zdrowych osób z grupy kontrolnej. Najniższe wartości PWV i AI stwierdzono u osób z fenotypem marfanoidalnym. Chorzy ci są wyżsi niż pozostali, jednak w ich przypadku ściany tętnic mają zwykle prawidłową budowę, co zapewnia korzystne warunki hemodynamiczne.Introduction. Marfan syndrome is a hereditary connective tissue disorder caused by impaired synthesis of a fibrillin protein. This results in a broad spectrum of clinical manifestations, in particular cardiovascular, skeletal and ocular features. Marfanoid phenotype is defined as manifesting some features of Marfan syndrome, but not fulfilling the criteria of the diagnosis. Abnormal synthesis of the fibrillin is the reason of impairment of elastic fibers. This effects in increasing arterial stiffness, which can be characterized by pulse wave velocity (PWV) and augmentation index (AI). Material and methods. Study included 72 patients suspected of Marfan syndrome. On the basis of modified Ghent criteria they were divided into two groups: 37 patients were diagnosed with Marfan syndrome and 35 patients were classified as marfanoid phenotype. Research included also 36 healthy controls. PWV and AI values were obtained by applanation tonometry method. Results. Mean PWV is higher in Marfan syndrome rather than marfanoid phenotype and healthy controls. The lowest mean value of PWV was found among patients with marfanoid phenotype. The highest mean AI value was presented in Marfan syndrome. The lowest mean AI was obtained in a group with marfanoid phenotype. Conclusions. Patients with Marfan syndrome are presenting higher values of PWV and AI than patients with marfanoid phenotype or healthy controls. The lowest values of PWV and AI were obtained among patients with marfanoid phenotype. Patients like these are taller than the others, however, their arterial walls most likely have correct structure, which causes beneficial hemodynamic conditions

Pro Libris: Lubuskie Pismo Literacko-Kulturalne, nr 4 (2011)

142 s. : il

Pro Libris: Lubuskie Pismo Literacko-Kulturalne, nr 4 (2008)

172 s. : il