Space as a Resource and Implication of (Inter)group Relations and Rights: Analyzing Discourse on the Refugee Issue in Greece

Η μελέτη αυτή στοχεύει στην διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιούνται ρητορικές κατασκευές του χώρου και της ταυτότητας σε συνεντεύξεις σχετικά με την υποδοχή και τα δικαιώματα των προσφύγων στην Ελλάδα. Το αναλυτικό μας υλικό προήλθε από 19 ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, ενώ η ανάλυση βασίστηκε στην κριτική κοινωνική λογοψυχολογία. Η ανάλυση έδειξε τους πολλαπλούς τρόπους με τους οποίους οι συμμετέχοντες κατασκευάζουν τη διασταύρωση της ταυτότητας του χώρου και των σχέσεων μεταξύ ομάδων. Από τη μια πλευρά, η εγγύτητα και η επαφή με τους πρόσφυγες αναπαραστήθηκεως μια δυνητική συνθήκη που δικιαολογεί αντιδράσεις κατά της εγκατάστασης και της ένταξής τους. Η απόσταση και η γκετοποίηση ομάδων από την άλλη πλευρά, αναπραστήθηκε ως επαρκής προϋπόθεση ανομίας εκ μέρους των προσφύγων και, ως εκ τούτου, ως βασική πηγή προβλημάτων στις σχέσεις μεταξύ των ομάδων. Επιπλέον, η ανάλυση έδειξε ότι οι διακρίσεις με βάση χωρικά όρια σε αυτούς που είναι «εντός» και αυτούς που παραμένουν «εκτός» συμπίπτουν και με συμβολικά όρια, ενώ βιοπολιτικές στρατηγικές, που εισάγονται με την προσφυγή σε περιορισμένο χώρο και την έλλειψη υλικών πόρων, χρησιμοποιούνται κατά τη συνάρθρωση επιχειρημάτων για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των προσφύγων.This study aims at exploring the way in which constructions of space and identity are mobilized in interviews on refugees’ reception and entitlements in Greece. Our analytic material was derived from individual semi-structured interviews conducted with 19 people of Greek nationality in Thessaloniki, while the analysis has been based on the principles of critical discursive social psychology. Analysis indicated the multiple ways that participants have available to construct the intersection of place identity and intergroup relations. On the one hand, proximity and contact with refugees were represented as a potentially justified basis for reactions against their settlement and integration. Intergroup distance and separation (ghettoization), on the other hand, were treated as a sufficient condition of anomy on the part of the refugees, and, by implication, as a source of problematic intergroup relations. Furthermore, analysis showed that constructions of “insider” and “outsider” coincided with symbolic boundaries, while biopoliticalstrategies, introduced through recourse to space limitation and scarcity of material resources, were employed to articulate arguments which supported the restriction of refugees’ entitlements

INTERTWINED AND INCOMPATIBLE IDENTITIES IN THE ARGUMENTATION AGAINST THE INSTITUTIONALIZATION OF SAME SEX COUPLES’ COHABITATION AGREEMENT: "GREEK-ORTHODOXY" AND HOMOSEXUALITY

This research focuses on the ways in which "Greek-Orthodox" social identity is constructed and used as an argumentative resource against the institutionalization of same-sex couples’ cohabitation agreement. The analytic material consisted of comments put forward in the context of a public online deliberation on this issue held in Greece in 2015. Analysis, which used the principles of critical discursive psychology and rhetoric, highlights the construction of a solid "Greek-Orthodox" identity in which the concepts of "nation" and "religion" presuppose each other while at the same time they establish heteronormativity. Moreover, homosexuality is constructed as a “sin” that is incompatible with the "Greek-Orthodox" identity while the legal protection of same-sex relationships is represented as a threat to the Greek nation. These constructions are orientated to manage social accountability concerns of the commentators, while at the same time they potentially contribute to the preservation of hierarchical structures and power relations aiming to undermine LGBTQI+ claims.     Key words: Cohabitation agreement, Identities, Same-sex couple

“A Lesser of Two Evils”:Arguments Around Same-Sex Parenting Rights in University Students’ Discourse in the Republic of Cyprus

Introduction: While there is extensive quantitative research on factors related to support/opposition of attitudes towards same-sex parenting (SSP), relevant qualitative research is limited, despite the need to identify subtle and ambivalent forms of prejudice. In this study we examined ways that young people, university students at the Republic of Cyprus formulated favourable arguments that constructed only at first appearance supportive representations of SSP. Methods: Data were collected in 2021–2022, through 11 focus group discussions with undergraduate and graduate students (26 females and 16 males, 18–27 years old), of different fields of study. Following the principles of discursive/rhetorical analysis, we identified three argumentative lines, all of which included contrasts and comparisons. Results: The first argumentative line juxtaposed SSP to being raised in an orphanage, the second to irresponsible/disadvantaged (single) parenting and the third compared the upbringing of children in same-sex to that in heterosexual families. All arguments demonstrate a seemingly supportive stance towards SSP rights. Nevertheless, drawing on heteronormative norms, they construct SSP as “a lesser of two evils” and undermine seemingly positive attributes of same-sex families, through reference to children’s exposure to adverse societal reactions. Policy Implications: We discuss the implications of the findings for SSP social recognition and for sexual citizenship. We also discuss the implications of this approach for attitude research on the topic, underscoring the ideological implications of ‘attitudinal discourse’.</p

(Self)stereotypical constructions of Greekness in the period of crisis: a discourse analytic approach

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την κατασκευή της ελληνικότητας τα χρόνια της κρίσης στο λόγο Ελλήνων πολιτών, εξετάζοντας πώς αυτή δομείται μέσα από τη χρήση αυτό-στερεοτύπων, αλλά και πώς αναπαρίσταται μέσα από τα στερεότυπα που θεωρούν οι συμμετέχοντες/ουσες στην έρευνα ότι αναπαράγονται στο λόγο των μη Ελλήνων. Για τους σκοπούς της έρευνας πραγματοποιήθηκαν πέντε ομάδες εστίασης, αποτελούμενες από πέντε άτομα η καθεμιά και για την ανάλυση των συζητήσεων εφαρμόστηκε  ανάλυση λόγου εστιασμένη στο περιεχόμενο. Η ανάλυση έδειξε ότι η κρίση συνδέεται από τους συμμετέχοντες με αλλοίωση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας, η οποία προσδιορίζεται διττά ως απομάκρυνση από τις ιδεολογικές και φιλοσοφικές βάσεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αλλά και ως «επιμόλυνση» από το δυτικό ατομικισμό και καταναλωτισμό.  Οι άλλοι Ευρωπαίοι χωρίζονται σε φιλικά προσκείμενους προς την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό και σε εχθρικά διακείμενους με βάση δύο διασταυρούμενες διχοτομίες. Η πρώτη διαφοροποιεί τον Ευρωπαϊκό Βορρά από το Νότο, ενώ η δεύτερη το λαό από τις κοινωνικές και πολιτικές ελίτ.  Οι συμμετέχοντες συζητούν για τα στερεότυπα και τις λειτουργίες τους και παίρνουν αποστάσεις από αυτά δηλώνοντας ότι αναπαράγουν γενικευτικό και μεροληπτικό λόγο. Τα ευρήματα συζητιούνται ως προς τις δυνητικές ιδεολογικές συνέπειες των στερεοτύπων υπό το πρίσμα των παραδοχών της θεωρίας Δικαιολόγησης του Συστήματος, του Μοντέλου του Περιεχομένου των Στερεοτύπων (SCM), αλλά και της Δια/του Λόγου Ψυχολογίας.This paper discusses the discursive construction of Greekness in the period of crisis in focus group discussions with Greek citizens. It particularly explores how Greekness is constructed by the use of self-stereotypes, but also by stereotypical representations attributed to others (non Greeks) by the participants. For the purposes of the study five focus groups -consisting of five people each- were implemented. Discussions were analysed by the tools and concepts of content based discourse analysis. Analysis indicated that crisis is linked by the participants to changes in Greek national identity which are determined both as a departure from the ideological and philosophical foundations of the ancient Greek civilization and/or as "contamination" by western individualism and consumerism. The other Europeans are divided into friendly and hostile towards Greece and the Greek people on the basis of two intersecting dichotomies. The first distinguishes North from South Europeans and the second differentiates between the people and the social and political elites. Finally, the participants discuss stereotypes and their functions and take distance from them on the grounds that they reproduce generalized and discriminatory discourse. The findings are discussed in terms of the ideological consequences of stereotypes in the light of the assumptions put forward by System Justification Theory, the Stereotype Content Model (SCT) and Discursive Psychology

Integration and urban citizenship: A social-psychological approach to refugee integration through active constructions of place attachment to the city

The current research explores refugee integration through the analysis of active constructions of everyday life in Greek cities. It draws from critical social and political psychology literature that explores spatial aspects of intergroup relations and developments in citizenship and migration studies. For the purposes of the study, 25 walking interviews with refugees from Afghanistan, Egypt, Iran, Iraq, Ivory Coast, Pakistan, Palestine, Somalia, and Syria were conducted in the cities of Athens and Thessaloniki. Interviews were analyzed with tools and concepts of critical discursive social psychology. Analysis indicated three main repertoires related to corresponding space nuclei: “city squares and surrounding areas as minorities' spatial nuclei,” “political spaces as urban enclaves of belonging,” and “neighborhoods as un/familiar places.” Each of these broader compounds represented different people–place dynamics and presupposed different citizenship constructions and claims. These constructions entailed different ways of positioning oneself and others and constituted the ground for redefining integration based on local experiences and multilevel connections with urban networks. Drawing on these findings, the article proposes to reconsider integration through the concept of urban citizenship to explore everyday politics of intergroup relations in contexts of migration

Immigration and Citizenship in Greece: Young people’s focus group discussions on the new Immigration Law

Η μελέτη διερευνά τις κοινωνικές αναπαραστάσεις της «ιδιότητας του πολίτη» στο λόγο ομάδων εστίασης νέων για το νέο μεταναστευτικό νόμο στην Ελλάδα. Οι συμμετέχοντες ήταν 42 φοιτητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ηλικίας 19-26 χρόνων. Η ανάλυση, που βασίστηκε στις αρχές της ρητορικής ψυχολογίας και της κριτικής λογοψυχολογίας, ανέδειξε τρεις κύριες επιχειρηματολογικές γραμμές: Η πρώτη αφορά τους υποκειμενικούς δεσμούς των ατόμων με μια πολιτειακή κοινότητα και τη σχέση της πολιτικής συμμετοχής με την εθνική συνείδηση. Η δεύτερη αναπαριστά την «ιδιότητα του πολίτη» ως θεσμικό προνόμιο στη διάθεση της πολιτείας υποδοχής των μεταναστών, ενώ η τρίτη συνδέει την «ιδιότητα του πολίτη» με τους δεσμούς αίματος και την πολιτισμική ομοιογένεια και συνέχεια. Τα αναλυτικά ευρήματα συσχετίζονται με αυτά άλλων ερευνών που επισημαίνουν την πολυσημία και τις αντινομίες που χαρακτηρίζουν τις αναπαραστάσεις της «ιδιότητας του πολίτη» στον κοινό νου. The study explores the social representations of «citizenship» in young people’s focus group discussions on the new immigration law in Greece. The participants were 42 students at the University of Thessaloniki, aged between 19-26 years. The analysis, which was based on the principles of rhetoric and critical discursive psychology, revealed three main argumentative lines: The first concerns the subjective ties of people with a civic community and the relationship between political participation and national consciousness. The second represents citizenship as an institutional privilege which is made available by the nation-state, while the third connects citizenship with blood ties and cultural homogeneity and continuity. The findings are related to those of other studies that point to the polysemy and contradictions that characterize the representations of citizenship in common sense

Representations of an opioid substitution therapy structure staff for the substance and the substance user

Η παρούσα έρευνα αποτελεί μια προσπάθεια μελέτης μιας δομής Θεραπευτικής Υποκατάστασης Οπιοειδών (Θ.Υ.Ο.) με σκοπό να εντοπιστούν οι αναπαραστάσεις του προσωπικού της δομής για την ουσία υποκατάστασης (βουπρενορφίνη), το χρήστη και τη χρήση ουσιών. Για τη συλλογή στοιχείων πραγματοποιήθηκαν ημιδομημένες συνεντεύξεις, οι οποίες αναλύθηκαν με ποιοτική ανάλυση περιεχομένου. Οι συμμετέχοντες ήταν 16 εργαζόμενοι, το σύνολο του προσωπικού μιας μονάδας υποκατάστασης βουπρενορφίνης στη Θεσσαλονίκη. Το περιεχόμενο των συνεντεύξεων αφορούσε τις αναπαραστάσεις του προσωπικού για τη βουπρενορφίνη, τον χρήστη, αλλά και την εν γένει εμπειρία τους στη μονάδα. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν την ιδιαίτερη θέση που καταλαμβάνει η ουσία υποκατάστασης στο λόγο του προσωπικού της μονάδας, στην οποία προσδίδονται διαφοροποιημένες ποιότητες, καθώς άλλοτε αναπαρίσταται ως το παντοδύναμο «φάρμακο» και άλλοτε ως η «αφορμή» για την ένταξη στη δομή. Αναφορικά με τις αναπαραστάσεις για το χρήστη, ενδιαφέρον συγκεντρώνει η ανάδυση καταναλωτικών μοτίβων (παροχής υπηρεσιών) στο λόγο των συμμετεχόντων και η αναπαράσταση του χρήστη ως διαπραγματευτή της ταυτότητας του και καταναλωτή υπηρεσιών, δεδομένο που συνομιλεί με τον ευρύτερο διάλογο στο πεδίο της κοινωνικής κατασκευής του υποκειμένου.The present research attempts to study an Opiate Substitution Therapy (OST) programme with a view to identifying the representations of the programme staff as regards the replacement substance (buprenorphine), substance users and substance use. The data were derived from the qualitative content analysis of semi-structured interviews with the 16 employees of a buprenorphine substitution unit in Thessaloniki. The interviews concerned the representations of the replacement substance (buprenorphine) and the users, as well as, their experience with the programme in general. The results demonstrate the special place that the replacement substance occupies in participants’ discourse. The substance is assigned different qualities, being represented both as the all-powerful “drug” and as the “pretext” for admission to the programme. As regards participants’ representations of the user, one interesting result is the emergence of consumer themes (provision of services) in participants’ discourse and the representation of the user as a consumer of services and negotiator of her/his identity, something that seems to be related to the broader dialogue in the field of the social construction of the subject

Construction of ideological extremity and “minoritization” in the pre-electoral rhetoric of the far right party “Golden Dawn”

Η ραγδαία άνοδος των εκλογικών ποσοστών ακροδεξιών κομμάτων και η είσοδός τους στην κεντρική πολιτική σκηνή πολλών Ευρωπαϊκών χωρών –μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα- βρίσκεται στο επίκεντρο τόσο του ευρύτερου κοινωνικού διαλόγου, όσο και ερευνών από κοινωνικούς και πολιτικούς επιστήμονες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η παρούσα έρευνα εστιάζει στη ρητορική του ακροδεξιού κόμματος «Λαϊκός Σύνδεσμος -Χρυσή Αυγή», επιχειρώντας να διερευνήσει τους τρόπους με τους οποίους αυτό κατασκευάζει τη συλλογική του ταυτότητα και τα όρια της ενδο-ομάδας που εκπροσωπεί. Το θεωρητικό υπόβαθρο της μελέτης αποτελούν οι κοινωνικοψυχολογικές θεωρίες της ρητορικής ψυχολογίας και της μειονοτικής επιρροής. Aπό τη ρητορική προσέγγιση αντλούνται και οι βασικές αρχές της ανάλυσης των κειμένων.  Στην τελική φάση της ανάλυσης συμπεριλήφθησαν 65 κείμενα από τη διαδικτυακή εφημερίδα και τα ιστολόγια της Χρυσής Αυγής που αναρτήθηκαν το διάστημα Ιανουαρίου – Μαΐου 2012. Η ανάλυση έδειξε ότι βασικό ρητορικό μέλημα των κειμένων αποτελεί η διαχείριση της μομφής της ιδεολογικής ακρότητας του κόμματος, καθώς και η διαπραγμάτευση των ορίων και της επιρροής της ενδο-ομάδας. Συγκεκριμένα, η ιδεολογική ακρότητα ανακατασκευάζεται ως ιδεολογική συνέπεια και ως αναγκαία απάντηση στις «ακραίες» τρέχουσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Σε σχέση με την πρόσβαση σε μηχανισμούς εξουσίας, η ενδοομάδα αναπαρίσταται ως «μειονοτική». Όσο αφορά την αντιπροσώπευση των λαϊκών συμφερόντων, ωστόσο, της αποδίδεται πλειονοτικό στάτους. The rapid rise of the voting rates of extreme right-wing political parties and their entrance in the mainstream political scene of many European countries- including Greece-has become a central issue of the wider social dialogue and has attracted the attention of research by social and political scientists. Within this context, the present study focuses on the discourse of the Greek extreme right-wing party "The People’s Assocation - Golden Dawn", in an attempt to explore the rhetorical construction of the party’s collective identity and (in)group boundaries. The theoretical background of the study is provided by the social psychological perspectives of rhetorical psychology and minority influence. Rhetorical psychology also provides the basic principles of the analytic methodology adopted. In the final phase of the analysis 65 texts from the online newspaper and the blogs of the Golden Dawn -posted between January - May 2012- were included. The analysis showed that the main rhetorical concerns of the texts lie in managing the impeachment of ideological extremity and in the negotiation of in-group boundaries and influence. Specifically, ideological extremity is reconstructed as ideological consistency and as necessary response to the "extreme" current socioeconomic conditions. Moreover, while in terms of access to power the ingroup is represented as having a “minority” status, in terms of popular interests’ representation it is rather attributed a “majority” status

Precarious Work Experiences of Young Women in Crisis Ridden Greece

Η παρούσα μελέτη διερευνά τις επισφαλείς εργασιακές εμπειρίες νέων γυναικών στην Ελλάδα της κρίσης. Για τους σκοπούς της έρευνας, διεξήχθησαν ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις, στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, με εννέα γυναίκες, ηλικίας 22 έως 30 ετών, εργαζόμενες με προσωρινές συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή χωρίς καθόλου σύμβαση. Τα κείμενα των συνεντεύξεων αναλύθηκαν με την μέθοδο της θεματικής ανάλυσης. Η ανάλυση έδειξε πως οι γυναίκες βιώνουν ποικίλες μορφές επισφάλειας στο χώρο εργασίας, κυρίως της χαμηλής και ασταθούς αμοιβής, του ασταθούς ωραρίου, της ελλιπούς ασφάλισης, αλλά και συνθηκών που ευνοούν την έμφυλη και σεξουαλική εκμετάλλευση. Όσον αφορά τις σχέσεις με την εργοδοσία, μέσα από τις συνεντεύξεις, αναδείχθηκε η ύπαρξη μιας ασυνεπούς σχέσης, η οποία παλινδρομεί ανάμεσα στην υπερβολική αυστηρότητα και την άτυπη φιλικότητα και η οποία καταπατά και στις δύο περιπτώσεις βασικά εργασιακά δικαιώματα και καλλιεργεί ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων. Τέλος, οι γυναίκες αναφέρθηκαν στις εργασιακές σχέσεις με όρους έμφυλης ιεραρχίας, η οποία άλλοτε αναγνωρίζεται και καταδικάζεται, ενώ άλλοτε εμφανίζεται ως απολύτως φυσική. Ειδικότερα, παρουσίασαν τους άνδρες ως αυτούς που επί το πλείστον κατέχουν τις θέσεις εξουσίας στις επισφαλείς και «θηλυκοποιημένες» μορφές εργασίας, αλλά και ως εκείνους που από την φύση τους είναι ικανοί για τις συγκεκριμένες θέσεις. The present study investigated the precarious work experiences of young women in Greece during the crisis. For the purposes of the research, nine semi-structured interviews were conducted with women aged 22 to 30 years, working in temporary or non-contractual jobs in the area of Thessaloniki. Interview texts were analyzed by the method of thematic analysis. The analysis showed that women experience various forms of insecurity in the workplace, especially low and unstable pay, unstable work hours, lack of insurance, but also conditions that encourage sexual abuse and intense competition. In terms of employer-employee relations, the interviews highlighted the existence of an inconsistent relationship, which shifts between excessive strictness to informal friendliness and which in both cases violates basic labor rights and cultivates a competitive relationship between employees. Finally, women talked about working relationships in terms of gender hierarchy, which in some cases is depicted as problematic, while in others it is represented as completely natural. In particular, they presented men as those who tend to hold positions of power in precarious and “feminized” forms of work, but also as those who are by nature capable of these positions