Endogenous avidin biotin activity (EABA) in thyroid pathology: immunohistochemical study

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Immunohistochemical methods based on the high affinity of avidin and biotin (e.g. ABC, LSAB) are characterized by high sensitivity and are widely used for detection of immunologic reaction. However, a non-specific reaction, observed in frozen tissues and in paraffin-embedded material, increasing after heat induced epitope retrieval (HIER), and caused either by endogenous biotin or any another chemical compound with high affinity for avidin, may lead to diagnostic mistakes. The aim of our investigation is to study presence of endogenous avidin biotin activity (EABA) in thyrocytes originating from various thyroid pathological lesions (neoplastic and non-neoplastic).</p> <p>Materials and methods</p> <p>The immunohistochemical study was performed on paraffin-embedded specimens of surgically resected thyroid tissue from 97 patients with thyroid diseases: 65 patients with papillary carcinoma (PTC), 11 patients with nodular goiter in whom features of benign papillary hyperplasia were found, 9 with lymphocytic thyroiditis (LT), 8 with follicular adenoma, and 4 patients with follicular carcinoma. In PTC immunohistochemical study was performed both in primary tumors and in lymph node metastases. After HIER, incubation with streptavidin from LSAB+ (DakoCytomation) kit was done.</p> <p>Results</p> <p>Strong cytoplasmic EABA was observed in 56 of 65 (87.5%) PTC and in oxyphilic cells in 8 of 9 cases of LT. Significant correlation between EABA in primary PTC tumor and EABA in lymph node metastases was stated. Normal surrounding thyroid tissues showed absence or weak EABA. Aberrant intranuclear localization of biotin was noted in morules of cribriform-morular variant of PTC. No statistically significant correlation between patient's age, sex, metastases presence and EABA was observed.</p> <p>Conclusion</p> <p>Among thyroid lesions, false positive reactions are highly probable in papillary thyroid carcinoma and in lymphocytic thyroiditis if immunohistochemical detection is used on systems containing (strept)avidin. The most probable reason is the high endogenous biotin content.</p

Different expression of cyclooxygenase-2 (COX-2) in selected nonmelanocytic human cutaneous lesions

The aim of our study was to elucidate the possible involvement of COX-2 in the development and/or progression of nonmelanocytic skin lesions. To evaluate the usefulness of that enzyme as a potential molecular marker, we examined the intensity and spatial distribution of COX-2 expression in selected types of such tumors using the same immunohistochemical procedure as in our earlier studies of melanocytic cancers. We examined 20 benign epithelial lesions, 11 precancerous lesions, 21 basal cell carcinomas (BCC), 14 squamous cell carcinomas (SCC) and eight fibromas. The levels of COX-2 expression detected in benign lesions and in normal skin were comparable. Elevated expression of this protein may play a role in the development of SCC, as indicated by strong immunostaining both in SCCs and precancerous lesions. Significantly stronger staining in SCCs compared to BCCs may indicate a role of COX-2 in cancer malignancy and serve as an indicator useful for differential diagnostics of the two types of cancer. Strong staining in all skin layers of SCC may help in detecting cancer cells infiltrating surrounding skin layers. (Folia Histochemica et Cytobiologica 2011; Vol. 49, No. 3, pp. 381&#8211;388

Percentage of neoplastic cells in papillary thyroid carcinoma: implications for DNA microarray studies of gene expression profile

Badanie profilu ekspresji genów techniką mikromacierzy DNA wykonywane jest albo w próbkach guza, albo w izolowanych komórkach nowotworowych uzyskanych techniką mikrodyssekcji. W tym przypadku uzyskuje się znacznie lepszą informację o ekspresji genów związanych z transformacją nowotworową, ale zebranie wystarczającej ilości nieuszkodzonego RNA jest bardzo trudne i w praktyce klinicznej niemożliwe. Wyjściem kompromisowym jest próba odniesienia profilu ekspresji genów do procentowego udziału komórek nowotworowych w utkaniu guza. Rak brodawkowaty tarczycy (PTC, papillary thyroid carcinoma) należy do tych guzów nowotworowych, które charakteryzują się dużym udziałem podścieliska. Udział komórek nowotworowych w utkaniu raka brodawkowatego oceniano przez przybliżone badanie liczby komórek widocznych w 10-18 polach widzenia oraz badanie korelacji między tą informacją a profilem ekspresji genów, uzyskanych metodą mikromacierzy DNA. Badanie wykonano w 40 przypadkach raka brodawkowatego tarczycy i stwierdzono, że odsetek komórek PTC waha się od 20-95% i tylko w około 1/4 przypadków przekracza 75%. Wykazano, że trafne rozróżnienie profilu ekspresji guza nowotworowego od prawidłowego utkania tarczycy jest możliwe, gdy odsetek komórek nowotworowych przekracza 25-30%.Sygnał informacyjny wynikający z badania profilu ekspresji genów metodą mikromacierzy DNA jest w raku brodawkowatym tarczycy bardzo silny i pozwala na prawidłowe rozróżnienie utkania nowotworowego od utkania prawidłowego nawet w przypadkach, gdy odsetek komórek nowotworowych waha się w zakresie 25-50%. Wniosek ten zachęca do kontynuacji badań mikromacierzowych, gdyż silnie wskazuje na możliwość uzyskania sygnatury genowej przydatnej w rutynowej diagnostyce raka brodawkowatego tarczycy w materiale uzyskanym z biopsji podejrzanego guza.Studies of gene expression profile using DNA microarray technology are usually performed using either tumor-derived sample material or isolated neoplastic cells obtained through microdissection. The scope of information about neoplastic transformation gained from studying profile of gene expression in microdissected samples would be much wider but collection of sufficient amounts of intact RNA is very difficult. A compromise could be reached by relating gene expression profile to percentage of neoplastic cells in the investigated tissue sample. The ratio of neoplastic cells in the investigated sample of papillary thyroid cancer was assessed through evaluation of approximated count of cell number in 10-18 examined image fields. This information was related to gene expression profiles obtained from DNA microarrays. The study involved 40 cases of papillary thyroid cancer; the percentage of PTC cells varied between 20 and 95% and only in half of the cases exceeded 75%. Correct differentiation of tumor and normal sample by means of gene expression profile was possible only when the percentage of tumor cells exceeded 25-30%. Seventeen genes showing the best correlation with the tumor cell numbers were selected and their classification potential was evaluated.Strength of information derived from gene expression profile studies by DNA microarrays in papillary thyroid cancer cells is very reliable and permits distinguishing correctly between normal and neoplastic tissues even when the percentage of cancer cells does not exceed 25-50%. However, the differentiation potential of gene expression profile is not markedly improved by selection of genes showing best correlation with the number of tumor cells

Diagnostyka obrazowa złośliwej plamy soczewicowatej (lentigo maligna) w obrębie wolnego płatka małżowiny usznej

Bez streszczeni

Podejrzenie nowotworu pęcherzykowego czy nowotwór pęcherzykowy? Dylemat patologa i chirurga

  Introduction: Cytological material obtained from Fine Needle Aspiration Biopsy (FNAB) does not permit us to distinguish between follicular carcinomas, adenomas, and hyperplastic nodules. The limitations of the method are: lack of possibility to assess the presence of tumour capsule, eventual capsular invasion, and angioinvasion. An unequivocal conclusion of whether what we have to deal with is a neoplastic or benign lesion is possible only after histopathological examination. The aim of the study was to confirm justification for using the term “Suspicious for Follicular Neoplasm” (SFN) in cytological diagnostics of thyroid carcinoma. Material and methods: Three hundred and fifty-two primary SFN FNAB diagnoses (diagnostic category IV [DC IV] — according to Bethesda System) obtained from 2010 to 2015 in the Institute of Oncology in Gliwice were analysed, and their correlation with histopathological diagnoses was verified. Results: In the Institute of Oncology in Gliwice, 352 primary SFN diagnoses (diagnostic category IV [DC IV] — according to Bethesda System) were established. Surgical treatment was undertaken after first FNAB in six cases, giving confirmation of a neoplasm in five cases, one of which was a follicular carcinoma. Second FNAB performed in 90 patients confirmed DC IV diagnosis in 53 cases. Third FNAB concerned 26 patients, providing another 14 diagnoses of DC IV. 26 out of 352 patients were subjected to surgery, and then histopathological examination confirmed a neoplasm in 19 cases (which comprises 73%), five of which were carcinomas. Conclusions: High positive predictive value PPV = 73% of SFN diagnosis justifies undertaking surgical treatment in any case of this diagnosis. (Endokrynol Pol 2016; 67 (1): 17–22)    Wstęp: Materiał cytologiczny biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC) tarczycy nie pozwala na zróżnicowanie raków pęcherzykowych, gruczolaków i guzków rozrostowych. Ograniczeniem metody jest brak możliwości określenia obecności torebki guza, jej ewentualnego nacieku oraz angioinwazji. Jednoznaczne rozstrzygnięcie czy mamy do czynienia ze zmianą nowotworową czy łagodną jest możliwe dopiero po badaniu histopatologicznym. Celem pracy było uzasadnienie celowości używania terminu „podejrzenie nowotworu pęcherzykowego” w diagnostyce cytologicznej raka tarczycy. Materiał i metody: Poddano analizie 352 wyniki BAC tarczycy wykonanych w Instytucie Onkologii (IO) w Gliwicach w latach 2010–2015 i ich korelację z rozpoznaniem histopatologicznym. Wyniki: W IO rozpoznanie podejrzenie nowotworu pęcherzykowego (grupa IV wg Systemu Bethesda) postawiono pierwotnie w 352 przypadkach. Leczenie operacyjne podjęto po pierwszej BAC w 6 przypadkach uzyskując potwierdzenie nowotworu w 5 przypadkach w tym jednego raka pęcherzykowego. Powtórna BAC przeprowadzona u 90 pacjentów potwierdziła rozpoznanie grupy IV w 53 przypadkach. Trzecią BAC przeprowadzono u 26 chorych, uzyskując kolejnych 14 rozpoznań grupy IV. Leczeniu operacyjnemu poddano 26 pacjentów na 352 rozpoznania nowotworu pęcherzykowego, uzyskując potwierdzenie nowotworu w 19 przypadkach, co stanowi 73% w tym raka 5 razy. Wnioski: Wysoka dodatnia wartość predykcyjna PPV = 73% rozpoznania „podejrzenie nowotworu pęcherzykowego” uzasadnia podjęcie leczenia operacyjnego w każdym przypadku tego rozpoznania. (Endokrynol Pol 2016; 67 (1): 17–22)

Kliniczne znaczenie rozpoznania zmiany pęcherzykowej bliżej nieokreślonej (grupa III wg Systemu Bethesda) w biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC)

  Introduction: Follicular Lesion of Undetermined Significance (FLUS) belongs to the most controversial category of the Bethesda System. The aim of the study was to specify the risk of malignancy in patients with FLUS diagnosis in the material from the Institute of Oncology in Gliwice. This is the first Polish study specifying the risk of malignant neoplasm presence when Fine-Needle Aspiration Biopsy (FNAB) results in a report of diagnostic category III (DC III). Material and methods: Three hundred and ninety-five primary DC III diagnoses from FNABs of the thyroid gland performed from 2010 to 2015 were analysed. Correspondence of DC III with diagnoses from repeated FNABs and histopathology reports was evaluated. Results: From 395 DC III patients, 27 were treated surgically for clinical indications, receiving six diagnoses of cancer. Repeat FNAB was performed in 180 cases, and primary diagnosis was confirmed in 41 cases. In the second FNAB there was one diagnosis of “Papillary Thyroid Carcinoma” and one “Suspicious for Papillary Thyroid Carcinoma”. From eight patients treated surgically in these series prior cytological cancer diagnosis was confirmed in two cases. Forty-six patients were subjected to third and subsequent FNABs; in one case the diagnosis was “Suspicious for Malignancy”. In the analysed material the risk of cancer in patients with FLUS is 2.78%. Taking into account all 56 subsequent FNABs in which the primary diagnosis was confirmed, the risk decreases to 2.43%. Conclusions: The diagnosis of FLUS in the absence of clinical indications is not a basis for surgical treatment. (Endokrynol Pol 2016; 67 (1): 12–16)    Wstęp: Zmiana pęcherzykowa bliżej nieokreślona (grupa III) należy do najbardziej kontrowersyjnej kategorii systemu Bethesda. Brak jest polskich opracowań określających stopień ryzyka wystąpienia nowotworu złośliwego po rozpoznaniu zmiany z grupy III. Celem pracy było określenie ryzyka złośliwości po rozpoznaniu zmiany pęcherzykowej bliżej nieokreślonej w materiale Centrum Onkologii w Gliwicach. Materiał i metody: Analizie poddano 395 rozpoznań z grupy III BAC tarczycy wykonanych w latach 2010–2015. Oceniono zgodność pierwotnego rozpoznania grupy III z rozpoznaniami z kolejnych BAC i wynikami badań histopatologicznych. Wyniki: Na 395 rozpoznań grupy III zoperowano ze wskazań klinicznych 27 pacjentów i rozpoznano 6 raków. Ponowną BAC wykonano w 180 przypadkach i pierwotne rozpoznanie potwierdzono w 41 przypadkach. Po drugiej BAC 2-krotnie rozpoznano raka brodawkowatego lub jego podejrzenie. U 8 operowanych w tej serii potwierdzono wcześniejsze cytologiczne rozpoznanie raka u 2. Trzecią i kolejne BAC wykonano u 46 pacjentów i w jednym przypadku podejrzewano raka. Ryzyko raka w zmianie pęcherzykowej bliżej nieokreślonej w analizowanym materiale wynosi 2,78%. Uwzględniając wszystkie powtórnie wykonane 56 BAC, w których potwierdzono pierwotne rozpoznanie grupy III, ryzyko maleje do 2,43%. Wnioski: Rozpoznanie zmiany pęcherzykowej bliżej nieokreślonej przy braku wskazań klinicznych nie jest podstawą do wszczęcia postępowania chirurgicznego. (Endokrynol Pol 2016; 67 (1): 12–16)

Oxyphilic and follicular thyroid tumors - the correlation between the cytopathologic diagnosis and the histopathologic examination

Wstęp: Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC) tarczycy jest uznaną i szeroko stosowaną metodą diagnostyczną guzów tarczycy. Rozpoznanie guza pęcherzykowego (FT, follicular tumor) lub oksyfilnego (OT, oxyphilic tumor) stanowi 10-procentowy margines badań, w których nie jest możliwe jednoznaczne zakwalifikowanie zmiany jako łagodnej lub złośliwej. Materiał i metody: W latach 2001-2002 rozpoznano w BAC u 102 pacjentów FT, natomiast OT - u 25. Badaniem histopatologicznym zweryfikowano 39 (38%) chorych z rozpoznaniem FT i 19 (76%) chorych z rozpoznaniem OT. Wyniki: Zmianę nowotworową rozpoznano w badaniu histopatologicznym w 48,7% (19/39) FT i 42% (8/19) OT. Ryzyko raka w FT wyniosło 12,8%, a w OT - 16% (ocena uwzględnia tylko przypadki leczone operacyjnie). Wnioski: Powyższe dane wskazują na duży stopień trudności diagnostycznych i brak jednoznacznych kryteriów cytologicznych umożliwiających zróżnicowanie łagodnych i złośliwych zmian pęcherzykowych tarczycy w badaniu BAC. W związku z faktem, że większość rozpoznanych w BAC guzów pęcherzykowych w badaniu histopatologicznym okazuje się być zmianą łagodną, nienowotworową, używanie określenia nowotwór pęcherzykowy jest bezzasadne. W to miejsce bardziej odpowiednim określeniem jest guz pęcherzykowy lub oksyfilny. Nie zmienia to faktu, że BAC tarczycy w korelacji z obrazem klinicznym jest cenną metodą pozwalającą na wytypowanie tych chorych, u których wskazany jest zabieg operacyjny lub dalsza diagnostyka.Introduction: Fine needle aspiration biopsy (FNAB) of the thyroid nodules generally allows to make the diagnosis and to choose the proper clinical management. In about 10% of cases cytopathologic features do not differentiate unequivocally benign and malignant lesions. In these cases the cytopathologic diagnosis of follicular tumor (FT) or oxyphilic tumor (OT) is most often made. Materials and methods: From 2001 to 2002 in our Department of Pathology the cytopathologic diagnosis of FT and OT was made in 102 and 25 cases respectively. Histopathologic verification was possible in 39 (38%) patients with FT and in 19 (76%) patients with OT. Results: Histopathological diagnosis of neoplasm was made in 48.7% (19/39) FT and 42% (8/19) OT. The risk of carcinoma was 12.8% in FT and 16% in OT group (surgical treated cases only). Conclusions: These results show how difficult the diagnostics of follicular lesions in FNAB could be because of the frequent overlapping of the cytological features of benign and malignant lesions. Diagnosis of follicular tumor does not mean carcinoma. Majority lesions are begin non neoplastic on final histopathologic examination. The use of follicular/ oxyphilic tumor in cytological diagnostic instead of follicular neoplasm seems more advisable. However FNAB in the correlation with clinical data may select the patients for the surgical treatment or the further observation

Produkty mięsne należące do grupy żywności funkcjonalnej, z uwzględnieniem potrzeb chorych na nieswoiste stany zapalne jelit

Functional meat products designed for individuals with inflammatory bowel diseaseThe diet high in meat products may be one of the reasons of inflammatory bowel diseases. Simultaneously, the meat consumption in this group of patients is in many cases high, however it may possibly have negative impact on the symptoms of disease. On the other hand, meat functional products may have a positive influence on health and well-being of people with inflammatory bowel diseases. Important may be especially meat and meat products characterized by reduced alergenicity, reduced preservatives content, modified fatty acids composition, with probiotics, antioxidants, that may be applied in case of people with inflammatory bowel diseases instead of typical products. They may allow to enhance intake of deficit nutrients and to eliminate components of adverse effect

Expression of the selected adhesive molecules (cadherin E, CD44, LGAL3 and CA50) in papillary thyroid carcinoma

Wstęp: Celem pracy było określenie ekspresji wybranych molekuł adhezyjnych w tkance raka brodawkowatego tarczycy zarówno w guzie pierwotnym, jak i w przerzutach do węzłów chłonnych oraz ocena ich przydatności dla celów diagnostycznych i prognostycznych. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 47 chorych na raka brodawkowatego tarczycy i 11 chorych operowanych z powodu wola niezłośliwego. Badania przeprowadzono metodą immunohistochemiczną. Wyniki: Pod względem znaczenia diagnostycznego wśród badanych markerów galektyna-3 okazała się jednym z najbardziej czułych i swoistych, o czym świadczy różnica między guzem (91% przypadków dodatnich) a otoczeniem (5%). Molekuła adhezyjna CA50 występowała prawie tak samo często w guzie pierwotnym (86% przypadków), jak i przerzutowym (85%). Jej obecność w otoczeniu zaobserwowano tylko w jednym przypadku (3%), reakcja miała charakter ogniskowy. Kadheryna E występowała w 91% przypadków guza pierwotnego i 84% otoczenia. Dodatnią reakcję obserwowano również w 63% przypadków wola guzkowego. Molekuła CD44, klon DF1485, był obecny w 100% przerzutów do węzłów chłonnych, w 89% guzów pierwotnych i w 48% przypadków otoczenia guza. Molekuła CD44, klon BBA10, występował częściej w przerzutach. Wnioski: Spośród badanych markerów największą wartość diagnostyczną w raku brodawkowatym tarczycy wykazał antygen CA50 i galektyna-3. Ekspresja CD44 (DF1485) w guzie pierwotnym jest znacznie silniejsza niż w otoczeniu, jednak jego wartość diagnostyczna jest niepewna, gdyż występuje on często w zmianach łagodnych tarczycy. Zastosowanie przeciwciała BBA10 zwiększa czułość metody, ale zmniejsza jej swoistość. Częste występowanie kadheryny E w komórkach raka brodawkowatego tarczycy, otoczeniu guza i zmianach łagodnych tarczycy nie pozwala na jej zastosowanie diagnostyczne.Introduction: The aim of the study was to determine the expression of selected adhesive molecules in papillary thyroid carcinoma. Material and methods: 47 papillary thyroid carcinoma cases and 11 nonmalignant goiter cases were analyzed by immunohistochemistry. Results: Galectin-3 (LGAL3) was a sensitive and specific marker, present in 91% of analyzed tumors and only in 5% of tumor margin. The presence of CA50 was 86% and 3% respectively with only 3% positive non-malignant cases. Cadherin E expression was noted in 91% of primary tumors, in 84% of the surrounding tissue and in 63% of non-malignant goiter. CD44 (DF1485) was observed in 89% of primary tumors and 48% of surrounding tissue; the reaction with BBA10 was more characteristic for metastases. Conclusions: Our study confirms the high diagnostic value of galectin-3 in papillary thyroid carcinoma and reveals the similar efficiency of CA50. CD44 (DF1485) expression in primary tumor is more intensive than in surrounding tissue, but the diagnostical inportance is not high because it is often observed in benign lesions. Using of BBA10 is more sensitive, but less specific. High expression of cadherin E in benign lesions impairs its diagnostical application in papillary thyroid cancer

Czy obserwujemy różnice w ciągu ostatniego dziesięciolecia w zaawansowaniu zróżnicowanego raka tarczycy w Polsce w województwie śląskim?

Introduction: The aim of the study was to compare the advancement of thyroid cancer at diagnosis in Polish patients from the Silesian district in the years 1999 and 2008. Material and methods: The analyzed group consisted of Silesian district patients with thyroid cancer, who were registered by the Department of Tumour Epidemiology of the Institute of Oncology in Gliwice in the years 1999 and 2008. From a group of 186 patients who entered on record in 1999, 167 were qualified for this analysis. Similarly, from 238 patients registered in 2008, finally 226 were added. We analyzed: sex, age at diagnosis, histotype of thyroid cancer, and DTC staging according to TNM (UICC 2002). In 1999 there were 137 females (82.04 %) and 30 males (17.93%) with thyroid cancer diagnosed at ages 5-81 years. In 2008 there were 183 females (80.97%) and 43 males (19.03%) diagnosed at ages 14-80 years. In both groups, in 1999 and 2008, the median age was the same (51 years). Results: In the year 1999, 119 (71%) and in 2008, 197 (87%) patients were diagnosed with papillary thyroid cancer (p = 0.0003). Relations between age and sex were similar in these years. There was some increase in frequency of patients diagnosed with papillary microcancer (pT1a), which was on the border of statistical significance (p = 0.05). A statistically significant increase of pT1 (p = 0.02) and decrease of pT4 (p = 0.001) and of pTx (p = 0.002) was observed in the year 2008 in the whole cohort of DTC patients. Conclusions: 1. In 2008 the contribution of papillary histotype to all thyroid cancer patients (87%) was significantly higher than in 1999. 2. The percentage of DTC patients diagnosed with pT1 disease was significantly higher in 2008. (Pol J Endocrinol 2010; 61 (5): 480-484)Wstęp: Celem pracy było porównanie zaawansowania raka tarczycy rozpoznanego w województwie śląskim w 1999 i 2008 roku. Materiał i metody: Analizowano polskich chorych z województwa śląskiego, którzy w 1999 i 2008 roku zostali poprzez karty nowotworowe zgłoszeni do Zakładu Epidemiologii Nowotworów Instytutu Onkologii w Gliwicach z rozpoznaniem raka tarczycy. Ze zgłoszonych w 1999 roku 186 chorych ostatecznie do badania włączono 167, a ze zgłoszonych w 2008 roku 238 chorych włączono 226. Analizowano: płeć chorych, wiek zachorowania, typ nowotworu tarczycy oraz zaawansowanie zróżnicowanego raka tarczycy przez klasyfikację TNM według UICC z 2002 roku. W 1999 roku zgłoszono 137 kobiet (82,04%) i 30 mężczyzn (17,93%) w wieku 5-81 lat, a w 2008 roku 183 kobiet (80,97%) i 43 mężczyzn (19,03%) w wieku 14-80 lat. W obu grupach, w 1999 i 2008 roku mediana wieku była taka sama (51 lat). Wyniki: W 1999 roku u 119 (71%) chorych rozpoznano raka brodawkowatego tarczycy, a w 2008 roku u 197 (87%) (p < 0,0003). Rozkład wieku i płci były podobne. U chorych w 2008 w porównaniu z rokiem 1999 obserwowano wzrost rozpoznania mikroraka brodawkowatego tarczycy (pT1a) na granicy znamienności statystycznej (p = 0,05) oraz znamienny statystycznie wzrost raka o niskim zaawansowaniu guza pierwotnego: pT1 (p = 0,02), a spadek pT4 (p = 0,001) i Tx (p = 0,002). Wnioski: 1. Udział raka brodawkowatego tarczycy we wszystkich rakach w województwie śląskim był w 2008 roku znacząco wyższy niż w roku 1999 i wynosił 87%. 2. Stwierdzono znamienny statystycznie wzrost rozpoznań raka w stadium pT1, a spadek pT4 i Tx, co należy uznać za zjawisko korzystne. (Endokrynol Pol 2010; 61 (5): 480-484