Carotid wall thickness - methodological aspects of assessment in hypertensive patients

Nadciśnienie tętnicze jest jednym z głównych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego i według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) odpowiada za około 7,1 miliona przedwczesnych zgonów na świecie. Jednym z mechanizmów odpowiedzialnych za tak niekorzystne rokowanie jest przebudowa naczyń tętniczych, która występuje w przebiegu nadciśnienia tętniczego. Wyniki badań analizujących zależność pomiędzy wysokością ciśnienia tętniczego a grubością ściany tętnicy szyjnej i progresją miażdżycy oraz związek między grubością kompleksu błony wewnętrznej i środkowej (IMT) a ryzykiem sercowo-naczyniowym zdecydowały o wprowadzeniu pomiaru IMT do panelu badań określających stopień uszkodzeń narządowych u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym (zalecenia Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego i Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego — ESH-ECC). Aby określanie grubości IMT stało się powszechnym narzędziem diagnostycznym w stratyfikacji ryzyka niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych, najistotniejsze wydaje się ujednolicenie aspektów metodologicznych, czyli standaryzacja metod pomiaru (miejsca i liczby pomiarów), oraz sposób analizy obrazu (metoda manualna i automatyczna).Hypertension is one of the main cardiovascular risk factors and according to WHO is the cause of at least 7.1 million early deaths in the world. One of the mechanisms responsible for such an unfavorable prognosis is arterial remodeling caused by hypertension. The results of the studies analyzing relationship between blood pressure values, carotid artery wall thickness and progression of carotid atherosclerosis, as well as the relation between IMT (intima media thickness) value and the cardiovascular risk caused an inclusion of an IMT measurements into the panel of tests describing target organ damage in hypertensive patients (recommendation of the European Society of Hypertension and European Society of Cardiology). In order to make the measurement of IMT a common diagnostic tool in the risk stratification of unfavorable cardiovascular events, it seems to be important to standardize the methodology i.e. the measuring methods (location and number of measurements) and the images analysis (manual and automatic method)

Reproducibility assessment of carotid intima-media complex measurement by 2-dimensional ultrasound

Wstęp Pomiar kompleksu intima-media (IMC, intima-media complex) w prezentacji B-mode coraz częściej wykorzystuje się w badaniach klinicznych. Badania analizujące powtarzalność metody dotychczas opierały się na porównaniu wyników z użyciem metody korelacji oraz na ocenie wartości bezwzględnych różnic. W dostępnym piśmiennictwie autorom niniejszej pracy udało się znaleźć tylko jedną pracę wykorzystującą metodę Blanda i Altmana, uważaną powszechnie za optymalną w ocenie błędu metody. Celem pracy było określenie powtarzalności metody manualnego odczytu grubości IMC tętnic szyjnych względem dwóch osób odczytujących (readers) przy użyciu wartości bezwzględnych różnic, korelacji Spearmana oraz metody Blanda i Altmana. Materiał i metody Do badania włączono 45 osób obydwu płci w wieku 21-84 lat. Wykonano u nich obustronnie badanie ultrasonograficzne tętnic szyjnych w prezentacji B-mode. Ocenie poddano IMC na ścianie dalszej i bliższej tętnicy szyjnej wspólnej (CCA), w obrębie rozwidlenia oraz tętnicy szyjnej wewnętrznej (ICA). Powtarzalność wyników oceniano, wykorzystując korelację Spearmana oraz metodę Blanda i Altmana. Wyniki Najmniejszą średnią z wartości bezwzględnych różnic osiągnięto dla pomiarów z CCA (0,028 mm). Gorszą powtarzalność wykazały wyniki z rozwidlenia (0,050 mm) oraz ICA (0,038 mm). W wypadku pomiarów z 12 miejsc średnia z wartości bezwzględnych różnic wynosiła 0,037 mm. Istotne współczynniki korelacji Spearmana otrzymano dla wszystkich odcinków. Posługując się metodą Blanda i Altmana, stwierdzono, że jedynie pomiary w CCA wykazują dobrą powtarzalność. Ponadto, w analizie wyników wśród osób z pomiarem IMT mniejszym i większym lub równym 1,3 mm wykazano lepszą powtarzalność u osób z pomiarem IMT mniejszym niż 1,3 mm (w analizie Blanda i Altmana wszystkie pomiary mieściły się w dopuszczalnym 5-procentowym przedziale). Jednak ze względu małą liczebność grupy z blaszką miażdżycową (IMT > 1,3 mm) nie można wyciągnąć jednoznacznych wniosków. Wnioski Najlepszą powtarzalność odczytu uzyskuje się w przypadku oceny grubości IMC w zakresie CCA.Background Measurement of intima-media complex (IMC) using B-mode ultrasonography is nowadays more frequently used in clinical studies. So far all studies dealing with recurrence of the method were based on the comparison of results using the correlation method and on estimation of absolute difference values. In available medical publications we found only one study where the Bland and Altman method, generally considered most optimal for the assessment of the method error was used. The aim of our study was to estimate the reproducibility of manual carotid intima-media thickness (IMT) readings by two different readers, using the method of absolute difference values, Spearman correlation and Bland and Altman method. Material and methods The study was based on 45 patients of both sexes, aged from 21 to 84 years old. They underwent B-mode ultrasonographic examination of both carotid arteries. IMC was examined on proximal and distal wall of common carotid artery (CCA), at the bifurcation and internal carotid artery (ICA). Results The smallest mean of the absolute difference values was obtained for measurements from CCA (0.028 mm). Measurements from bifurcation (0.050 mm) and ICA (0.038 mm) had much worse reproducibility. For all measurements at 12 points the mean absolute difference was 0.037 mm. Highly essential Spearman correlation coefficients were obtained for all segments, while using the Bland and Altman method, good reproducibility was obtained only for CCA. The analysis of results among patients with IMT < and &#8805; 1.3 mm showed better reproducibility for IMT < 1.3 mm (in Bland and Altman method all results closed in the allowed 5% range), however small number of patients in the group with atherosclerotic plaque (IMT &#8805; 1.3 mm) made it impossible to draw reliable conclusions. Conclusions The best measurements reproducibility is obtained for IMC thickness within CCA

Reproducibility assessment of carotid intima-media complex measurement by 2-dimensional ultrasound

Wstęp Pomiar kompleksu intima-media (IMC, intima- media complex) w prezentacji B-mode coraz częściej wykorzystuje się w badaniach klinicznych. Badania analizujące powtarzalność metody dotychczas opierały się na porównaniu wyników z użyciem metody korelacji oraz na ocenie wartości bezwzględnych różnic. W dostępnym piśmiennictwie autorom niniejszej pracy udało się znaleźć tylko jedną pracę wykorzystującą metodę Blanda i Altmana, uważaną powszechnie za optymalną w ocenie błędu metody. Celem pracy było określenie powtarzalności metody manualnego odczytu grubości IMC tętnic szyjnych względem dwóch osób odczytujących (readers) przy użyciu wartości bezwzględnych różnic, korelacji Spearmana oraz metody Blanda i Altmana. Materiał i metody Do badania włączono 45 osób obydwu płci w wieku 21–84 lat. Wykonano u nich obustronnie badanie ultrasonograficzne tętnic szyjnych w prezentacji B-mode. Ocenie poddano IMC na ścianie dalszej i bliższej tętnicy szyjnej wspólnej (CCA), w obrębie rozwidlenia oraz tętnicy szyjnej wewnętrznej (ICA). Powtarzalność wyników oceniano, wykorzystując korelację Spearmana oraz metodę Blanda i Altmana. Wyniki Najmniejszą średnią z wartości bezwzględnych różnic osiągnięto dla pomiarów z CCA (0,028 mm). Gorszą powtarzalność wykazały wyniki z rozwidlenia (0,050 mm) oraz ICA (0,038 mm). W wypadku pomiarów z 12 miejsc średnia z wartości bezwzględnych różnic wynosiła 0,037 mm. Istotne współczynniki korelacji Spearmana otrzymano dla wszystkich odcinków. Posługując się metodą Blanda i Altmana, stwierdzono, że jedynie pomiary w CCA wykazują dobrą powtarzalność. Ponadto, w analizie wyników wśród osób z pomiarem IMT mniejszym i większym lub równym 1,3 mm wykazano lepszą powtarzalność u osób z pomiarem IMT mniejszym niż 1,3 mm (w analizie Blanda i Altmana wszystkie pomiary mieściły się w dopuszczalnym 5-procentowym przedziale). Jednak ze względu małą liczebność grupy z blaszką miażdżycową (IMT > 1,3 mm) nie można wyciągnąć jednoznacznych wniosków. Wnioski Najlepszą powtarzalność odczytu uzyskuje się w przypadku oceny grubości IMC w zakresie CCA.Background Measurement of intima-media complex (IMC) using B-mode ultrasonography is nowadays more frequently used in clinical studies. So far all studies dealing with recurrence of the method were based on the comparison of results using the correlation method and on estimation of absolute difference values. In available medical publications we found only one study where the Bland and Altman method, generally considered most optimal for the assessment of the method error was used. The aim of our study was to estimate the reproducibility of manual carotid intima-media thickness (IMT) readings by two different readers, using the method of absolute difference values, Spearman correlation and Bland and Altman method. Material and methods The study was based on 45 patients of both sexes, aged from 21 to 84 years old. They underwent B-mode ultrasonographic examination of both carotid arteries. IMC was examined on proximal and distal wall of common carotid artery (CCA), at the bifurcation and internal carotid artery (ICA). Results The smallest mean of the absolute difference values was obtained for measurements from CCA (0.028 mm). Measurements from bifurcation (0.050 mm) and ICA (0.038 mm) had much worse reproducibility. For all measurements at 12 points the mean absolute difference was 0.037 mm. Highly essential Spearman correlation coefficients were obtained for all segments, while using the Bland and Altman method, good reproducibility was obtained only for CCA. The analysis of results among patients with IMT < and ≥ 1.3 mm showed better reproducibility for IMT< 1.3 mm (in Bland & Altman method all results closed in the allowed 5% range), however small number of patients in the group with atherosclerotic plaque (IMT ≥ 1.3 mm) made it impossible to draw reliable conclusions. Conclusions The best measurements reproducibility is obtained for IMC thickness within CCA

Elevated Asymmetric Dimethylarginine in Young Adult Survivors of Childhood Acute Lymphoblastic Leukemia: A Preliminary Report

TesisEn este trabajo se revisan algunos aspectos metodológicos, conceptuales y operativos relacionados con la calidad de servicio e influencia en la satisfacción de clientes en los restaurantes de la ciudad de Ayacucho. La importancia es la mejora de la calidad de sus actividades es uno de los retos más importantes que actualmente deben afrontar todas las empresas y en especial los responsables de su dirección y gestión, por lo cual el presente trabajo de investigación es de importancia porque me permitirá determinar la influencia de las dimensiones de la calidad de servicio en la satisfacción de los clientes de los restaurantes en la ciudad de Ayacucho. También se consigna los resultados, luego de haber procesado los datos se presentan en tablas y gráficos, habiéndose realizado el análisis de los mismos, contrastándose las hipótesis. Se incluye las conclusiones y recomendaciones del trabajo de manera somera

Antyhypertensive therapy in acute phase and secondary prevention of the ischemic stroke

Udar mózgu powoduje zaburzenie fizjologicznych mechanizmów homeostatycznych krążenia mózgowego, a rozwijające się we wczesnej fazie poudarowej nadciśnienie tętnicze jest fizjologiczną odpowiedzią mającą na celu utrzymanie odpowiedniej perfuzji krwi w obszarze o potencjalnie odwracalnym uszkodzeniu. Znaczny wzrost ciśnienia tętniczego może powodować jednak obrzęk mózgu lub ukrwotocznienie ogniska udarowego, podczas gdy spadek - niedokrwienie otaczającego obszaru. Wytyczne American Stroke Association zalecają ostrożne postępowanie w obniżaniu ciśnienia tętniczego krwi u osób w ostrej fazie udaru mózgu. Jak wykazano w większości wieloośrodkowych badań, korzyści z obniżenia ciśnienia tętniczego w tym stadium udaru mózgu mogą być jednak znaczące. Nadal jednoznacznie nie ustalono, kiedy można bezpiecznie włączyć terapię hipotensyjną oraz jaki lek zastosować w celu osiągnięcia najlepszego efektu. Pacjenci po udarze mózgu lub przemijającym niedokrwieniu mózgu pozostają w grupie dużego ryzyka powtórnego incydentu mózgowo-naczyniowego, dlatego równie ważne jest zastosowanie odpowiedniej profilaktyki wtórnej. Blokery receptora angiotensyny (ARB) wydają się jak dotąd jedyną grupą leków hipotensyjnych, która ma podwójny mechanizm działania pomocny u pacjentów z udarem mózgu. Zablokowanie układu renina&#8211;angiotensyna&#8211;aldosteron (RAA) przez ARBs jest korzystne w prewencji nie tylko dzięki obniżaniu ciśnienia tętniczego, ale również poprzez wzbudzanie regeneracji włókien nerwowych, co przyczynia się do neuroprotekcji. Artykuł ten przedstawia aktualne zalecenia dotyczące postępowania hipotensyjnego w udarze mózgu, a także stanowi zebranie dotychczas przeprowadzonych badań i metaanaliz oceniających różne modele terapii hipotensyjnej zarówno w ostrej fazie choroby, jak i w prewencji wtórnej.Stroke causes disturbances in physiological homeostatic mechanisms of cerebral circulation. Hypertension developing during the acute phase of disease is a physiological reaction to maintain sufficient blood perfusion in the area of potentially reversible damage. On the other hand great increase of blood pressure can cause oedema of brain and bleeding from the apopleptic focus. However decrease in blood pressure can be blamed for ischemia of surrounding area. Guidelines of American Stroke Association recommend cautious management for hypertension in patients remaining in acute phase of disease. Of note, many randomized trials show that decreasing high blood pressure early after developing symptoms can be beneficial. However, it is still not clear when to start the treatment and which drugs should be preferred. Patients after stroke or transient ischemic attack remain in high-risk group of recurrent cerebrovascular events. That is why secondary prophylaxis is also crucial in these patients. Angiotensin receptor blockers (ARBs) seem to be the only group of hypotensive drugs having dual mechanism of action helpful in patients with stroke. Blockade of RAA system is beneficial in the prevention not only by decreasing high blood pressure but also by inducing regeneration of nerve fibres taking part in neuroprotection. This paper presents current guidelines for hypotensive management in stroke, trials and metaanalyses assessing different models of treatment in the acute phase of disease as well as in the secondary prophylaxis

Cardiovascular risk factors as determinants of cerebral blood flow - a cross-sectional and 6-year follow-up study

Purpose: The parameters of cerebral blood flow are modulated by many factors. The aim of the study was to prospectively assess the relationship between the number of the established cardiovascular risk factors and hemodynamic parameters of cerebral blood flow. Material and methods: The study was cross-sectional baseline and 6-year follow-up data analysis. We analyzed data regarding cardiovascular risk factors, medications use, and ultrasonographically (transcranial Doppler) obtained mean cerebral blood flow velocity (mCBFV), pulsatility (PI), resistance (RI) indexes of middle cerebral artery. Results: After 6.0 ± 0.6 years of follow-up, there was increase in systolic (p = .047), and decrease in diastolic (p = .005) blood pressure, resulting in greater pulse pressure (p < .001). Although intima-media thickness increased during follow-up (p = .019), PI, RI and mCBFV did not differ between baseline and follow-up. In the cohort without follow-up (n = 112), we observed strong association between number of studied cardiovascular risk factors and lower mCBFV, and higher PI and RI (all p < .001), in the cohort with 6 year follow-up (n = 53), we confirmed similar association for mCBFV and PI (p = .002) at baseline, and mCBFV (p = .024) after follow-up. During follow-up, more patients were treated with vasoactive medications (p < .05). Also the median (interquartile range) of total number of taken drugs at follow-up 2 (1–3) was greater than at baseline 1 (0–2), (p < .001). The addition of vasoactive medications during follow-up was associated with increase of the mCBFV (0.012 ± 0.02 m/s, p = .013). Conclusion: The parameters of the cerebral blood flow are adversely influenced by accretion of cardiovascular risk factors, both at baseline and after 6 years of follow-up. The addition of a vasoactive medication during follow-up is associated with an increase of the mCBFV, a possibly beneficial effect

Elevated Asymmetric Dimethylarginine in Young Adult Survivors of Childhood Acute Lymphoblastic Leukemia: A Preliminary Report

Background: Adult survivors of childhood malignancy are predisposed to late cardiovascular (CV) complications. Our aim was to estimate plasma levels of the endogenous nitric oxide formation inhibitor asymmetric dimethylarginine (ADMA), in long-term survivors of childhood acute lymphoblastic leukemia (ALL) treated with only chemotherapy