Analys is of the Pat ients Who had Brain Dead Diag nosis in a Neurological Intensive Care Unit

Amaç: Ülkemizde kadavradan organ naklinin düşük olmasının önemli nedeni yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) çalışan klinisyenlerinbeyin ölümü (BÖ) tanısını koymaya odaklanmamasıdır. Bu çalışmada nöroloji yoğun bakım ünitesinde BÖ tanısı konulanvakaların incelenmesi planlanmıştır.Hastalar ve Yöntem: Bu çalışmada Bakırköy Ruh Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi nöroloji YBÜ’de bir yıl içinde BÖtanısı konmuş 23 erişkin vaka retrospektif olarak değerlendirilmiştir.Bulgular: Vakalarımızın %56.3’ü erkek olup, yaş ortalaması 6214 sene olarak bulunmuş, yatış tanıları iskemik inme (%52.2),intrakranial kanama (%39.2), sinüs trombozu (%4.3) ve hipoksik ensefalopati (%4.3) idi. YBÜ’ye alındıktan sonra BÖ tanısı konulmasınakadar geçen süre 27.5 (10.6-135) saat bulunmuştur. BÖ tanısını düşündüren klinik bulgular, beyin sapı arefleksisi,Glasgow koma skor düşüklüğü, spontan solunum kaybı ve poliüridir. BÖ tanısı 13 vakada YBÜ uzmanı ile anestezi ve reanimasyonuzmanı tarafından, 10 hastada ise nöroloji uzmanı tarafından ilk olarak düşünülüp tanı işlemlerine gidilmiştir. BÖ tanısı 15olguda apne testi ve nörolojik muayeneyle konulmuştur. Beş olguda apne testinin yapılamaması ve üç olguda tanıyı desteklemekiçin ek testler yardımıyla tanıya gidilmiştir. Vakaların %95.5’inde hipotansiyon, %78’inde diabetes insipidus ve %61.9’undahipotermi gelişmiş ve uygun tedavileri yapılmıştır. Olgularımızın %13’ü donör olmuştur.Sonuç: YBÜ’de vaka takibi yapan doktor ve hemşirelerin beyin ölümünü tanıma ve donör bakımı konusunda eğitimli olması ileBÖ tanısının konulması oranı ve bunun sonucunda kadavradan organ nakli sayısı artacaktır.Objectives: The main reason why we have insufficient organ donation from cadavers in our country is the lack of focus on braindeath (BD) by the clinicians working in the intensive care unit (ICU). The aim of this study was to analyze patients diagnosedwith BD in a neurological ICU.Patients and Methods: We retrospectively analyzed twenty-three patients who had been diagnosed within the year by BD inthe Neurological ICU of Bakirköy Research and Training Hospital for Psychiatry, Neurology and Neurosurgery.Results: The mean age was 6214 and 56.3% were male. The admission diagnoses were ischemic infarction (52.2%),intracerebral hemorrhage (39.2%), sinus thrombosis (4.3%) and hypoxic encephalopathy (4.3%). The time interval betweenICU admission and BD diagnosis was 27.5 hours. The signs leading to BD were brainstem areflexia, decreased Glasgow comascore, loss of spontaneous breath and polyuria which were noticed first by the neurologists in 10 subjects and by the intensivecare specialists and anaesthesiologists in 13 subjects. BD decisions in 15 patients were given by apnea testing and neurologicexamination. Further tests were conducted in five patients because of inability to perform apnea tests whereas neurologistsordered additional tests in three patients. The rates of hypotension, diabetes insipidus and hypothermia were 95.5%, 78% and61.9%, respectively, and they were managed properly. Organ donation rate was 13%.Conclusion: The doctors and nurses working in an ICU should be trained on how to recognize BD and to manage potential organdonors. This will improve BD diagnosis and increase organ donations