rFerns: An Implementation of the Random Ferns Method for General-Purpose Machine Learning

In this paper I present an extended implementation of the Random ferns algorithm contained in the R package rFerns. It differs from the original by the ability of consuming categorical and numerical attributes instead of only binary ones. Also, instead of using simple attribute subspace ensemble it employs bagging and thus produce error approximation and variable importance measure modelled after Random forest algorithm. I also present benchmarks' results which show that although Random ferns' accuracy is mostly smaller than achieved by Random forest, its speed and good quality of importance measure it provides make rFerns a reasonable choice for a specific applications

Robustness of Random Forest-based gene selection methods

Gene selection is an important part of microarray data analysis because it provides information that can lead to a better mechanistic understanding of an investigated phenomenon. At the same time, gene selection is very difficult because of the noisy nature of microarray data. As a consequence, gene selection is often performed with machine learning methods. The Random Forest method is particularly well suited for this purpose. In this work, four state-of-the-art Random Forest-based feature selection methods were compared in a gene selection context. The analysis focused on the stability of selection because, although it is necessary for determining the significance of results, it is often ignored in similar studies. The comparison of post-selection accuracy in the validation of Random Forest classifiers revealed that all investigated methods were equivalent in this context. However, the methods substantially differed with respect to the number of selected genes and the stability of selection. Of the analysed methods, the Boruta algorithm predicted the most genes as potentially important. The post-selection classifier error rate, which is a frequently used measure, was found to be a potentially deceptive measure of gene selection quality. When the number of consistently selected genes was considered, the Boruta algorithm was clearly the best. Although it was also the most computationally intensive method, the Boruta algorithm's computational demands could be reduced to levels comparable to those of other algorithms by replacing the Random Forest importance with a comparable measure from Random Ferns (a similar but simplified classifier). Despite their design assumptions, the minimal optimal selection methods, were found to select a high fraction of false positives

Feature Selection with the Boruta Package

This article describes a R package Boruta, implementing a novel feature selection algorithm for finding \emph{all relevant variables}. The algorithm is designed as a wrapper around a Random Forest classification algorithm. It iteratively removes the features which are proved by a statistical test to be less relevant than random probes. The Boruta package provides a convenient interface to the algorithm. The short description of the algorithm and examples of its application are presented.

Kendall transformation

Kendall transformation is a conversion of an ordered feature into a vector of pairwise order relations between individual values. This way, it preserves ranking of observations and represents it in a categorical form. Such transformation allows for generalisation of methods requiring strictly categorical input, especially in the limit of small number of observations, when discretisation becomes problematic. In particular, many approaches of information theory can be directly applied to Kendall-transformed continuous data without relying on differential entropy or any additional parameters. Moreover, by filtering information to this contained in ranking, Kendall transformation leads to a better robustness at a reasonable cost of dropping sophisticated interactions which are anyhow unlikely to be correctly estimated. In bivariate analysis, Kendall transformation can be related to popular non-parametric methods, showing the soundness of the approach. The paper also demonstrates its efficiency in multivariate problems, as well as provides an example analysis of a real-world data

Donations in favor of concubine in Digest of Justinian

This article is a contribution to show the evolution of the legal regulation of donations in favor of concubine in the legislation of Justinian. Contains an overview of all the fragments of Justinian’s Digest regarding donations in favor of concubine made by legal acts inter vivos and mortis causa. Fromthe analysis carried out on the particular fragments of Digest results that apart from indicating the possibility of their making they do not include any mention of restrictions on their property values, and none of the fragments contained in Digest refers neither to testamentary inheritance, nor intestate inheritance by a concubine after the deceased partner. Approved in Digest legal solutions show that Justinian did not intend to carry on a restrictive policy towards concubinage, that characterized especially the legislation of Constantine the Great, but treated it positively and fully [email protected]ła Wyższa Psychologii Społeczne

Robust and efficient approach to feature selection with machine learning

Most statistical analyses or modelling studies must deal with the discrepancy between the measured aspects of analysed phenomenona and their true nature. Hence, they are often preceded by a step of altering the data representation into somehow optimal for the following methods.This thesis deals with feature selection, a narrow yet important subset of representation altering methodologies.Feature selection is applied to an information system, i.e., data existing in a tabular form, as a group of objects characterised by values of some set of attributes (also called features or variables), and is defined as a process of finding a strict subset of them which fulfills some criterion.There are two essential classes of feature selection methods: minimal optimal, which aim to find the smallest subset of features that optimise accuracy of certain modelling methods, and all relevant, which aim to find the entire set of features potentially usable for modelling. The first class is mostly used in practice, as it adheres to a well known optimisation problem and has a direct connection to the final model performance. However, I argue that there exists a wide and significant class of applications in which only all relevant approaches may yield usable results, while minimal optimal methods are not only ineffective but even can lead to wrong conclusions.Moreover, all relevant class substantially overlaps with the set of actual research problems in which feature selection is an important result on its own, sometimes even more important than the finally resulting black-box model. In particular this applies to the p>>n problems, i.e., those for which the number of attributes is large and substantially exceeds the number of objects; for instance, such data is produced by high-throughput biological experiments which currently serve as the most powerful tool of molecular biology and a fundament of the arising individualised medicine.In the main part of the thesis I present Boruta, a heuristic, all relevant feature selection method. It is based on the concept of shadows, by-design random attributes incorporated into the information system as a reference for the relevance of original features in the context of whole structure of the analysed data. The variable importance on its own is assessed using the Random Forest method, a popular ensemble classifier.As the performance of the Boruta method turns out insatisfactory for some important applications, the following chapters of the thesis are devoted to Random Ferns, an ensemble classifier with the structure similar to Random Forest, but of a substantially higher computational efficiency. In the thesis, I propose a substantial generalisation of this method, capable of training on generic data and calculating feature importance scores.Finally, I assess both the Boruta method and its Random Ferns-based derivative on a series of p>>n problems of a biological origin. In particular, I focus on the stability of feature selection; I propose a novel methodology based on bootstrap and self-consistency. The results I obtain empirically confirm the validity of aforementioned effects characteristic to minimal optimal selection, as well as the efficiency of proposed heuristics for all relevant selection.The thesis is completed with a study of the applicability of Random Ferns in musical information retrieval, showing the usefulness of this method in other contexts and proposing its generalisation for multi-label classification problems.W większości zagadnień statystycznego modelowania istnieje problem niedostosowania zebranych danych do natury badanego zjawiska; co za tym idzie, analiza danych jest zazwyczaj poprzedzona zmianą ich surowej formy w optymalną dla dalej stosowanych metod.W rozprawie zajmuję się selekcją cech, jedną z klas zabiegów zmiany formy danych. Dotyczy ona systemów informacyjnych, czyli danych dających się przedstawić w formie tabelarycznej jako zbiór obiektów opisanych przez wartości zbioru atrybutów (nazywanych też cechami), oraz jest zdefiniowana jako proces wydzielenia w jakimś sensie optymalnego podzbioru atrybutów.Wyróżnia się dwie zasadnicze grupy metod selekcji cech: poszukujących możliwie małego podzbioru cech zapewniającego możliwie dobrą dokładność jakiejś metody modelowania (minimal optimal) oraz poszukujących podzbioru wszystkich cech, które niosą istotną informację i przez to są potencjalnie użyteczne dla jakiejś metody modelowania (all relevant). Tradycyjnie stosuje się prawie wyłącznie metody minimal optimal, sprowadzają się one bowiem w prosty sposób do znanego problemu optymalizacji i mają bezpośredni związek z efektywnością finalnego modelu. W rozprawie argumentuję jednak, że istnieje szeroka i istotna klasa problemów, w których tylko metody all relevant pozwalają uzyskać użyteczne wyniki, a metody minimal optimal są nie tylko nieefektywne ale często prowadzą do mylnych wniosków. Co więcej, wspomniana klasa pokrywa się też w dużej mierze ze zbiorem faktycznych problemów w których selekcja cech jest sama w sobie użytecznym wynikiem, nierzadko ważniejszym nawet od uzyskanego modelu. W szczególności chodzi tu o zbiory klasy p>>n, to jest takie w których liczba atrybutów w~systemie informacyjnym jest duża i znacząco przekracza liczbę obiektów; dane takie powszechnie występują chociażby w wysokoprzepustowych badaniach biologicznych, będących obecnie najpotężniejszym narzędziem analitycznym biologii molekularnej jak i fundamentem rodzącej się zindywidualizowanej medycyny.W zasadniczej części rozprawy prezentuję metodę Boruta, heurystyczną metodę selekcji zmiennych. Jest ona oparta o koncepcję rozszerzania systemu informacyjnego o cienie, z definicji nieistotne atrybuty wytworzone z oryginalnych cech przez losową permutację wartości, które są wykorzystywane jako odniesienie dla oceny istotności oryginalnych atrybutów w kontekście pełnej struktury analizowanych danych. Do oceny ważności cech metoda wykorzystuje algorytm lasu losowego (Random Forest), popularny klasyfikator zespołowy.Ponieważ wydajność obliczeniowa metody Boruta może być niewystarczająca dla pewnych istotnych zastosowań, w dalszej części rozprawy zajmuję się algorytmem paproci losowych, klasyfikatorem zespołowym zbliżonym strukturą do algorytmu lasu losowego, lecz oferującym znacząco lepszą wydajność obliczeniową. Proponuję uogólnienie tej metody, zdolne do treningu na generycznych systemach informacyjnych oraz do obliczania miary ważności atrybutów.Zarówno metodę Boruta jak i jej modyfikację wykorzystującą paprocie losowe poddaję w rozprawie wyczerpującej analizie na szeregu zbiorów klasy p>>n pochodzenia biologicznego. W szczególności rozważam tu stabilność selekcji; w tym celu formułuję nową metodę oceny opartą o podejście resamplingowe i samozgodność wyników. Wyniki przeprowadzonych eksperymentów potwierdzają empirycznie zasadność wspomnianych wcześniej problemów związanych z selekcją minimal optimal, jak również zasadność przyjętych heurystyk dla selekcji all relevant.Rozprawę dopełnia studium stosowalności algorytmu paproci losowych w problemie rozpoznawania instrumentów muzycznych w nagraniach, ilustrujące przydatność tej metody w innych kontekstach i proponujące jej uogólnienie na klasyfikację wieloetykietową