Jaundice as the first symptom of HELLP syndrome – case report

Jaundice is a rare symptom of the HELLP syndrome (hemolysis, elevated liver enzymes, low platelet count) and is diagnosed in only 5% of the patients with this condition. However, jaundice is related with sever presentation of the disease and associated with higher mortality. The aim of this paper was to present a case of 24-year-old patient with jaundice as the first symptom of severe HELLP syndrome. A review of the literature about symptoms and treatment of HELLP syndrome and differential diagnosis of jaundice in pregnancy was done as well

Evaluation of antimicrobial resistance of Helicobacter pylori in the last 15 years in West Poland

Increasing resistance to drugs represents a serious problem in treatment of infections with Helicobacter pylori, providing cause of frequent therapeutic failures. Present study aimed at analysis of changes in resistance of H. pylori to antibiotics in West Poland within the recent 15 years. 108 strains of H. pylori were analysed, isolated from gastric mucosa of adult patients. Group 1 involved 66 strains isolated in years of 1998/1999. Group 2 comprised 42 isolates obtained in years of 2013/2014. Susceptibility to amoxicillin (AMX), clarithromycin (CL), tetracycline (TC) and metronidazole (MTZ) was determined by E-test (AB Biodisc). All strains on both studied groups were susceptible to AMX. In group 1 all strains proved to be susceptible to TC, while 9% and 36% of tested strains were resistant to CL and MTZ, respectively. By contrast, in group 2, 31% and 83% of strains were resistant to CL and MTZ, respectively. In parallel, 14% strains were found to be resistant to TC (according to EUCAST interpretations). In West Poland, within recent 15 years a dramatic increase was noted in H. pylori strains resistant to metronidazole. In parallel, a significant increase was noted in proportion of strains resistant to clarithromycin

Anti-TNF antibodies do not induce the apoptosis of lamina propria mononuclear cells in uninflamed intestinal tissue in patients with Crohn’s disease

It is not known if anti-tumor necrosis factor (anti-TNF) agents provoke only apoptosis of lamina propria mononuclear cells (LPMC) engaged in inflammatory processes or whether it’s a general phenomenon concerning all LPMC. In this study we carried out an immunohistochemical analysis of the expression of several apoptosis-related proteins (active caspase-3, Bax, Bcl-2, Fas, TNFR1, CD4, and CD8) in uninflamed mucosa in Crohn’s disease (CD) patients treated with anti-TNF agents. 16 CD patients (mean age 34 ± 11, mean disease duration 7 ± 5 years) were included in the study. 10 patients were treated with infliximab and 6 — with adalimumab. The expression of active caspase 3, Bax, Bcl-2, Fas, TNFR1 and CD8 in LPMC did not change significantly after the therapy. We concluded that anti-TNF antibodies did not promote LPMC apoptosis in uninflamed tissues. This is in contrast to the phenomena observed in inflamed tissues. These data show that anti-TNF antibodies rather restore the susceptibility to apoptosis of LPMC in inflamed areas of the gut in CD, than directly induce LPMC apoptosis; otherwise the anti-TNF antibodies should have also induced apoptosis in the uninflamed mucosa

The influence of anti-TNF therapy on CD31 and VEGF expression in colonic mucosa of Crohn’s disease patients in relation to mucosal healing

Introduction. Immune-mediated angiogenesis may play an important role in the pathogenesis of inflammatory lesions in Crohn’s disease (CD). The study aimed to assess the influence of anti-tumour necrosis factor (anti-TNF) therapy on the angiogenesis in relation to microscopic and endoscopic healing in CD patients. Material and methods. Colonic tissue samples from 17 CD patients were taken during colonoscopy before and after anti-TNF therapy. Endoscopic and microscopic severities were estimated using validated scores. Immunohistochemical expression of CD31 and vascular endothelial growth factor (VEGF) were assessed in parallel. Results. The expression of CD31 and VEGF decreased significantly after the anti-TNF therapy in parallel to endoscopic improvement; however, the microscopic activity did not change significantly. There was a correlation between the change in CD31 and VEGF expression (p = 0.01; r = 0.6), as well as endoscopic healing (p = 0.04; r = 0.4). CD31 immunoexpression correlated with the number of poly- and mononuclear cells in the infiltrates in the mucosal lamina propria before the therapy (p = 0.02; r = 0.5). Conclusions. We suggest that modulation of vascular proliferation can be a novel option to increase the efficacy of biological therapy in CD.

Zaćma jako powikłanie przewlekłej steroidoterapii stosowanej w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna

In this article we present a case of 49-year-old patient hospitalizated in the Department of Gastroenterology, Human Nutrition and Internal Diseases of Clinical Hospital in Poznan due to Lesniowski-Crohn’s disease. In order to the remission of ongoing inflammation and control of relapses, patient used an intense steroid therapy for period of 5 years. In the discussion we describe shortly Lesniowski-Crohn’s disease, one of the inflammatory bowel diseases, including gastrointensinal and parenteral symptoms. The authors focused on multi-organ complications of chronic steroid therapy. In the article we watch out for ocular symptoms and the development of posterior subcapsular cataract which was diagnosed in patient. It is a problem present in a large group of patients, including the side effects of long-term steroid therapy. It should be stressed that steroid-induced cataract is a major problem in the population of patients with long-term treatment, and might impact the quality of life. This article includes above all clinical symptoms, pathological mechanism and risk factors inducing cataract. We present also medical indications qualifying for surgical implantation of intraocular lenses (IOLs). It came out that discontinuation of steroid therapy does not cure cataract and does not prevent further side effects of the management, so long treatment and clinical supervision of the patient are necessary. The study highlights complications that can occur after ophthalmic surgery. The role of the physician who prescribes steroid therapy is very significant because he is in charge of implementation of prevention steps and treatment of complications. The aim is to underline that only interdisciplinary approach in patients with Lesniowski-Crohn’s disease can benefit and it concerns both specialist as well general practitioner.W artykule przedstawiono przypadek 49-letniego pacjenta leczonego w Klinice Gastroenterologii, Żywienia Człowieka i Chorób Wewnętrznych w Poznaniu z powodu choroby Leśniowskiego-Crohna. W celu remisji toczącego się stanu zapalnego oraz opanowania rzutów choroby u pacjenta stosowano intensywną steroidoterapię przez okres pięciu lat. W poniższym omówieniu zawarto krótką charakterystykę choroby Leśniowskiego-Crohna, należącej do nieswoistych chorób zapalnych jelit oraz poszczególnych objawów pozajelitowych, występujących w jej przebiegu. Autorzy skupili się na licznych wielonarządowych powikłaniach wynikających z przewlekłej steroidoterapii. W artykule zwrócono uwagę na objawy oczne i rozwój zaćmy podtorebkowej tylnej, którą rozpoznano u przedstawionego pacjenta podczas konsultacji okulistycznej. Stanowi ona problem obecny u sporej grupy pacjentów, u której opisano skutki uboczne wieloletniego leczenia glikokortykosteroidami. Należy zatem podkreślić, że zaćma posteroidowa stanowi istotny problem w populacji dłu­gotrwale leczonych pacjentów, wpływający na jakość życia oraz chęć dalszej współpracy z lekarzem. W pracy uwzględniono przede wszystkim objawy kliniczne, patomechanizm oraz czynniki predysponujące do rozwoju zaćmy posteroidowej. Omówiono wskazania kwalifikujące pacjenta do zabiegu operacyjnego wszczepienia sztucznych soczewek. Okazuje się, że samo odstawienie glikokortykosteroidów nie powoduje wyleczenia zaćmy, co dodatkowo komplikuje postępowanie z pacjentem oraz wydłuża konieczność postępowania terapeutycznego i obserwacji. W pracy wyróżniono również powikłania mogące wystąpić po przeprowadzonym zabiegu okulistycznym. Zwrócono uwagę na rolę lekarza zlecającego leczenie glikokortykosteroidami — jego rolę we wdrażaniu odpowiednich kroków w profilaktyce oraz w leczeniu powikłań, przed ich dalszym rozwinięciem. Celem pracy jest podkreślenie konieczności wieloaspektowego i wielodyscyplinarnego podejścia do pacjenta z chorobą Leśniowskiego-Crohna zarówno przez lekarza specjalistę, jak i lekarza medycyny rodzinnej

Osteoporoza posteroidowa w chorobie Leśniowskiego-Crohna — studium przypadku

Choroba Leśniowskiego-Crohna cechuje się przewlekłym przebiegiem i wymaga długotrwałego leczenia. Intensywna steroidoterapia prowadzi do wystąpienia licznych powikłań, w tym wtórnej osteoporozy. Wykonywanie odpowiednich badań diagnostycznych (densytometria), właściwa profilaktyka oraz wdrożenie leczenia w odpowiednim czasie minimalizują negatywne skutki steroidoterapii. W niniejszym artykule opisano pacjenta, u którego wystąpiła posteroidowa osteoporoza w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna

Usefulness of Endoscopic Indices in Determination of Disease Activity in Patients with Crohn’s Disease

Background. Assessment of endoscopic activity of Crohn’s disease (CD) is of growing importance both in clinical practice and in clinical trials. The study aimed to assess which of the endoscopic indices used for evaluation of mucosal changes correlates with the currently used clinical indices for determination of disease activity and with the results of histopathological examination. Study. A group of 71 patients with CD and 52 individuals without a diagnosis of GI tract disease as a control group were investigated, considering clinical and histological severity of the disease and the severity of inflammatory changes in the bowel. Evaluation was conducted with the use of clinical, endoscopic, and histopathological indices. Endoscopic indices were then correlated with different clinical and histopathological indices with the aim of finding the strongest correlations. Results and Conclusions. Correlation between the clinical disease activity and the severity of endoscopic lesions in CD was shown in this study to be poor. The results also indicate that the optimal endoscopic index used in the diagnostic stage and in the assessment of treatment effects in CD is Simple Endoscopic Score for Crohn’s Disease (SES-CD)

Konsensus dotyczący zastosowania leków hamujących wydzielanie kwasu solnego w żołądku w najczęstszych chorobach górnego odcinka przewodu pokarmowego w praktyce lekarza podstawowej opieki zdrowotnej

Niniejszy artykuł ma charakter konsensusu i dotyczy zastosowania leków antysekrecyjnych w leczeniu najczęstszych chorób górnego odcinka przewodu pokarmowego w praktyce lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Dwadzieścia sześć stwierdzeń, które stanowią podsumowanie obecnego stanu wiedzy na ten temat, zostało poddanych głosowaniu przez członków Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii (ZG PTG-E). Celem głosowania była ocena stopnia akceptacji poszczególnych stwierdzeń i gotowości do ich zalecania w polskich warunkach. Dwadzieścia jeden z 26 stwierdzeń zostało zaakceptowanych w całości lub jedynie z pewnym zastrzeżeniem (stopień poparcia A lub B) przez co najmniej 85% głosujących, a kolejne 3 uzyskały poparcie wynoszące co najmniej 74%. Wysoki stopień poparcia większości stwierdzeń zawartych w konsensusie przez członków ZG PTG-E upoważnia do stwierdzenia, że przedstawione w nim zasady wykorzystania leków antysekrecyjnych mogą być rekomendowane w praktyce lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej w Polsce. Gastroenterologia Kliniczna 2009, tom 1, nr 1, 1-