Developing Inventory Management Policy for Drugs with Medium and Low Consumption Value in Hospital

บทคัดย่อ วัตถุประสงค์: ยาเป็นทรัพยากรสำคัญในโรงพยาบาล จึงต้องมีการบริหารจัดการให้มีเพียงพอต่อการรักษาผู้ป่วย งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดนโยบายที่เหมาะสมในการจัดการสินค้าคงคลังยาที่มีมูลค่าปานกลางและมูลค่าน้อย วิธีการศึกษา: การวิเคราะห์โดยอาศัยข้อมูลการใช้ยาจริงในอดีตของโรงพยาบาลรัฐกรณีศึกษา และเปรียบเทียบนโยบาย Min/Max ที่โรงพยาบาลใช้ในปัจจุบันกับนโยบายที่ได้จากการทบทวนวรรณกรรม จากงานวิจัยที่ผ่านมาได้มีการศึกษานโยบายการจัดการสินค้าคงคลังที่เหมาะสมของกลุ่มยาในโรงพยาบาลที่มีมูลค่าสูง (ยากลุ่ม A) ไปแล้ว การศึกษานี้มุ่งที่ กลุ่มยาที่มีมูลค่าปานกลาง (ยากลุ่ม B) และกลุ่มยาที่มีมูลค่าน้อย (ยากลุ่ม C) ผลการศึกษา: สำหรับยาที่มีมูลค่าปานกลางและมูลค้าน้อย นโยบาย Min/Max ไม่เหมาะสมเมื่อเทียบกับนโยบายอื่นที่พบในวรรณกรรม โดยนโยบาย Min/Max ซึ่งพิจารณาเพียงปัจจัยด้านปริมาณความต้องการเพียงปัจจัยเดียวโดยไม่สนใจความสำคัญด้านการรักษาจะไม่เหมาะสมเนื่องจากอาจทำให้เกิดการขาดแคลนและเกิดการเก็บสินค้าขึ้นได้  สรุป: พบว่าการกำหนดนโยบายการจัดการสินค้าคงคลังในโรงพยาบาลนั้น ควรจะต้องคำนึงปัจจัยทางด้านความต้องการและความสำคัญในการรักษาไปพร้อมกัน คำสำคัญ: การจัดการสินค้าคงคลัง, โรงพยาบาล, ยา Abstract Objective: Drugs are the important resource of the hospital. The hospital keeps stock and manages drug inventory in order to ensure adequate on-hand inventory for patients. This study aimed to determine inventory policy suitable for drugs with medium and low consumption value. Methods: This study used historical drug demand data of a large government hospital to test the existing Min/Max inventory policy against other policies found in the literature. Since policy suitable for drugs with high consumption value (group A) was known, we focused on drugs with medium (group B) and low (group C) consumption value. Results: For groups B and C, the Min/Max inventory policy was not suitable compared with the others from the literature. This was because it took only the consumption value, the drugs’ clinical importance, into account. The sole Min/Max policy could potentially cause shortage and overstock. Conclusion: To apply a proper inventory management policy for drugs in the hospital, clinical factors, in addition to consumption value, should be taken into consideration. Keywords: inventory management, hospital, drug

The adoption of vendor managed inventory for hospital pharmaceutical supply

The study investigates Vendor Managed Inventory (VMI) for the supply of medicines between distributors and hospitals to identify factors that may affect VMI adoption. Multiple case studies are conducted involving five organizations (three hospitals, one distributor, and one manufacturer/ supplier). Four dyadic relationships are identified. Triangulation techniques are used in data collection, including interviews, site visits and document analysis to enhance reliability and validity. Case studies have been analyzed individually and comparatively. Two types of VMI initiatives – public and private sector - are identified in the supplier/hospital context. The public sector supplier focuses on improving service level while the private sector supplier seeks to strengthen relationships with key customers. Hospital characteristics, including the type of hospital, top management perspectives, and the hospital’s willingness to share information, are critical in decisions on VMI initiation or termination. Relatively stable demand products are preferred for a VMI approach. Hospitals may perceive risks in VMI adoption for medicines as it involves relinquishing control of critical supplies and may result in ‘lock-in’ with a particular supplier. The paper provides supply side and demand side perspectives on VMI adoption in an important sector. It highlights the need for greater understanding of the perceived and actual risks in VMI from the perspective of both the hospital and the supplier and for much clearer advice on which pharmaceutical products are appropriate for VMI control in a hospital context. VMI is advocated as being beneficial in many supply contexts. However, it may be challenging to implement. This study identifies a range of factors that affect the adoption of VMI in hospital pharmaceutical supply chains. The cases have been conducted in one country, which may affect the generalization of the findings. Wider empirical evidence from other countries in both developed and less developed regions will be beneficial

Zarządzanie łańcuchem dostaw w służbie zdrowia: perspektywa micro i makro

Background: The concept of supply chain management is to coordinate and collaborate among supply chain players in order to achieve system efficiency. Supply chain coordination and collaborations deal with the connection of operations throughout the chain with material and information flowing smoothly across these supply chain operations in achieving efficiency. Healthcare supply chain is one of such complex systems involving many stakeholders in the supply chain. Coordinating a single platform for these stakeholders is a challenge by achieving smooth flow of operations on this platform. Therefore, the purpose of this paper is to explore the operations in this healthcare supply chain materials and information flows across the players at two levels, macro and micro perspective. Methods: The supply chain infrastructure enabling efficiency is investigated in the hospital environment. Multiple case studies have been conducted at 13 hospitals which include secondary hospitals and primary hospitals. Triangulation techniques, including interviews, site visiting and document analysis, are employed for data collection so as to enhance reliability and validity of the study. Results and conclusions: The study found that the healthcare supply chain efficiency could be achieved at 2 levels, namely supply chain level and firm level. The main concerns of the organizations of both levels are process efficiency and patient safety.Wstęp: Zarządzanie łańcuchem dostaw to koordynacja i kooperacja pomiędzy różnymi podmiotami, będącymi członkami tego łańcucha w celu osiągnięcia jak najwyższej efektywności działania. Koordynacja i kooperacja łączy się nieodzownie z tworzeniem połączeń pomiędzy operacjami w obrębie łańcucha dostaw, przepływów materiałowych i informacyjnych. Łańcuch dostaw służby zdrowia jest skomplikowanym systemem włączających wielu udziałowych do łańcucha dostaw. Koordynacja pojedynczej platformy dla tych współudziałowców w celu osiągnięcia płynnego przepływu operacji jest dużym wyzwaniem. Celem tej pracy jest rozpracowanie operacji w obrębie łańcucha dostaw służby zdrowia, obejmującego przepływu materiałowe jak i informacyjne na dwóch poziomach: makro oraz mikro. Metody: Analizie została poddana infrastruktura łańcucha dostaw szpitali umożliwiająca osiągnięcie efektywności operacji. Badania te zostały wykonane w 13 szpitalach dwóch szczebli organizacyjnych. Techniki trójkątne, obejmujące wywiady, wizyty w poszczególnych obiektach oraz analizę dokumentacji zostały użyte w celu zebrania danych o wymaganym stopniu rzetelności. Wyniki i wnioski: Efektywność łańcucha dostaw służby zdrowia można uzyskać na dwóch poziomach, a mianowicie na poziomie całego łańcucha dostaw jak i na poziomie poszczególnej firmy. Najistotniejszym czynnikiem determinujących sposób organizacji na obu poziomach jest efektywność oraz bezpieczeństwo pacjentów