Diagnostic and therapeutic problems in the obese patient with hypothyroidism

Istnieje wiele przyczyn niedoczynności gruczołu tarczowego. Najczęściej spotykamy się jednak z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy. Niedoczynność pierwotna — spowodowana uszkodzeniem gruczołu tarczowego, wywołanym pr zez zapalenia tarczycy, w tym autoim - munologiczne, wycięcie tarczycy, po leczeniu jodem promieniotwórczym bądź radioterapii, nadmierną podaż jodu lub jego niedobór , niedoczynność polekową, wrodzoną niedoczyn - ność tarczycy, defekty enzymatyczne syntezy hor monów tarczycy lub obwodowa opor ność na hormony tarczycy. Niedoczynność wtórna — niedobór tyreotropiny (TSH). Niedoczynność trzeciorzędowa — niedobór tyreoliber yny (TRH) spowodowany pr zez guzy podwzgór za lub okolicy albo urazy głowy z przerwaniem ciągłości szypuły przysadki. Niedoczynność tarczycy, niezależnie od etiologii, może dawać wiele różnych objawów. Mogą one występować w różnych konfiguracjach i w różnym natężeniu. Zwykle, im cięższa niedoczynność, tym więcej objawów i tym mocniej są one wyrażone. Stosunkowo niewielkim zmianom stężeń hor monów tarczycy towar zyszą dużo wyraźniejsze zmiany w stężeniu TSH. To tłumaczy, dlaczego wzrost stężenia TSH ujawnia się szybciej i na wcześniejszych etapach niedoczynności tarczycy niż zmiany fT4 i fT3. Chociaż stężenie hormonów tarczycy w subklinicznej niedoczynności tarczycy (SNT) mieści się w granicach normy, tak długo jak wydzielanie TSH jest zwiększone, ich stężenie nie odpowiada r zeczywistemu, indywidualnemu zapotrzebowaniu organizmu na hormony. Nieznaczne, chociaż ciągle mieszczące się w zakresie normy przesunięcia w stężeniu fT4 i fT3, mogą mieć znaczenie kliniczne. Do najczęściej stwierdzanych objawów należą: uogólnione zmęczen ie, nietolerancja zimna, suchość skóry, zaparcia, osłabienie siły mięśniowej, chrypka, obrzęki powiek oraz osłabienie procesów pamięciowych. Ryzyko rozwoju klinicznie jawnej niedoczynności tarczycy, jest u tych pacjentów wysokie i wprost proporcjonalne do wysokości TSH. Istnieją dane, że zarówno postać jawna klinicznie, jak i SNT może odpowiadać za wystąpienie u pacjenta dyslipidemii, otyłości i zawartości tkanki tłuszczowej.Mimo że terapia SNT wzbudza duże kontrowersje, większość autorów przychyla się do włączenia terapii L-tyroksyną w przypadku chorych z TSH powyżej 10 mlU/l.There are many causes of hypothyroidism. However, the most common is autoimmune thy - roiditis. Primary hypothyroidism - caused by the thyroid damage, induced by thyroiditis, autoimmune including, thyroidectomy, after treatment with radiation or radioactive iodine, iodine oversupply or insufficiency, drug-induced hypothyroidism, congenital hypothyroidism, enzymatic defects in thyroid hor mone synthesis, or peripheral resistance to thyroid hor mones. Secondary — thyreothropin deficiency (TSH). Tertiary hypothyroidism — thyreolibe - rine deficiency (TRH) caused by tumors of the hypothalamus or h ead trauma with pituitar y stalk interruption. Hypothyroidism, regardless of etiology, can produce a number of diffe - rent symptoms. They may exist in different configurations and d ifferent intensity. Typically, the heavier hypothyroidism is cor related to more symptoms and they are more expressed. Relatively small changes in thyroid hor mone concentration are accompanied by much more pronounced changes in the concentration of TSH. This explains why the increase in TSH reveals faster and at earlier stages of hypothyroidism than changes in fT4 and fT3. However the concentration of thyroid hormones in subclinical hypothyroidism is within normal limits, as long as the secretion of TSH is increased, the concentration does not cor respond to the actual, individual organism needs to hormones . A slight, although still within the normal range changes in the concentration of FT4 and FT3 may have clinical relevance. The most commonly known symptoms include: generalized fatigue, cold intolerance, dry skin, constipation, muscle weakness, hoarseness, swelling of the eyelids and weakness of memory processes. The risk of developing overt hypothyroidism in these patients is high and directly proportional to the amount of TSH. There is evidence that both for m of over t and subclinical hypothyreosis may account for the occur rence of the patient’s dyslipidemia, obesity and body fat exces s. Although the therapy of subclinical hypothyroidism has attracte d considerable controversy, however most authors suppor ts the inclusion of L-thyroxine therapy in patients with TSH greater than 10 mIU/L

The course of pregnancy and delivery in a patient with malaria

Malaria is one of the most common lethal parasitic diseases. Infection is transmitted when an infected female mosquito bites a human introducing the sporozoites into human blood. The article presents the course of pregnancy and delivery in a patient complicated by Plasmodium infection. The patient had repetitive several trips to Tanzania over a short time period before she developed the condition. She had been taking antimalarial medication (proguanil-atovaquone) in a prophylactic dose during and after her first travel to Tanzania. Following her first return to Poland she experienced infection-related symptoms

Reasons for an ineffective weight loss in case of female patients enrolled to a weight loss program in fitness club

Aktywność fizyczna, obok diety, stanowi istotny element kompleksowej terapii nadwagi i otyłości. Największe korzyści odnoszą pacjenci, którzy decydują się na udział w zorganizowanych przez kluby fitness ćwiczeniach dla osób otyłych połączonych z racjonalną dietą. Niestety, zdarza się, że pacjenci rozpoczynają ćwiczenia bez odpowiedniej motywacji i szybko rezygnują, zniechęceni napotykanymi trudnościami lub efektami mniejszymi od oczekiwanych. Powodami mniejszego niż spodziewany ubytku masy ciała mogą być błędy popełniane podczas treningów, niestosowanie się do zaleceń żywieniowych albo zwiększenie beztłuszczowej masy ciała i uzupełnienie wody. Celem pracy było poszukiwanie przyczyn mniejszego od oczekiwanego efektu odchudzania oraz błędów, jakie najczęściej popełniają pacjenci z nadmierną masą ciała uczestniczący w programach odchudzających. Przebadano 41 pacjentek z BMI wynoszącym 30 ± 2,96, w wieku 37,8 ± 11 lat. Wszystkie pacjentki otrzymały zalecenia dietetyczne. Wysiłek fizyczny dobierano indywidualnie, na poziomie intensywności 70% HRmax. Ćwiczenia odbywały się 3–4 razy w tygodniu (4–6 godzin tygodniowo). Wszystkie pacjentki wypełniły kwestionariusze, które dotyczyły przestrzegania zaleceń dietetycznych, systematyczności ćwiczeń, oceny własnych postępów oraz napotkanych trudności na wstępie i po 6 tygodniach odchudzania. Z 11 pacjentkami przeprowadzono także wywiad po 12 tygodniach trwania programu. Wykonano pomiary antropometryczne oraz pomiary składu ciała metodą bioimpedancji aparatem Bodystat 1500 na wstępie, po 6. i po 12. tygodniach ćwiczeń. Po 6 tygodniach średnie BMI pacjentek obniżyło się do 29,4 ± 3. Średnia masa ciała obniżyła się o 1,6 kg. Średni ubytek tkanki tłuszczowej wynosił 1,5 kg. Średnia masa beztłuszczowa uległa minimalnemu zmniejszeniu (49,5 ± 5,3 v. 49,3 ± 5,3). Nie zmienił się współczynnik talia/biodra, utrzymując się na poziomie 0,83 ± 0,04. Nieco lepsze rezultaty uzyskano w grupie obserwowanej przez 12 tygodni, gdzie średnia masa ciała obniżyła się o 1,5 kg po 6 tygodniach i 2,4 kg po 12 tygodniach w stosunku do wartości początkowych. Skuteczna terapia prowadząca do zmniejszenia tkanki tłuszczowej przez wzmożoną aktywność fizyczną jest możliwa tylko przy jednoczesnym zastosowaniu się do zaleceń dietetycznych i odpowiedniej motywacji. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 1, 19–26)The proper obesity treatment consists of physical activity and adequate diet. It is known, that organized exercises in fitness clubs and personalized diet give the best benefit to the obese patients. However, patients often start their exercises without the right motivation ; they found it difficult to continue and unsuccessfully as well, so they give it up. The lack of expected results in body mass lost in overweighed and obese persons is attributed to the several mistakes that took place during physical exercises, bad dietary habits or significant increase in non fat body mass and in body hydratation. The aim of the study was to find out the reason of the lack of expected effects in body weight lost in overweighed patients who participated in popular weight-loosing programs. 41 female patients with BMI 30 ± 2.96, aged 37.8 ± 11 years old, enrolled in the study, were given personalized dietary instructions and individual physical activity program (reaching 70% HR max). They participated in exercises 3 to 4 times a week (4–6 hours weekly) and fulfilled questionnaires concerning in observances the dietary instructions, correct method of physical exercises and if they are satisfied or not with the complete results at the beginning of the study and 12 weeks later. Moreover, anthropometric parameters were made and body composition test was performed using Bodystat 1500 at the beginning, then after 6 and after 12 weeks of the study. After 6 week of observation BMI was 29.4 ± 3, mean body mass lost was 1.6 kg, mean body fat decreased by 1.5 kg and mean fat free mass lost was minimally changed (49.5 ± 5.3 v. 49,3 ± 5.3). Moreover, waist-hip ratio was not altered reaching 0.83 ± 0.04. After 12 weeks of the observation the results were somewhat better; mean body mass lost was 2.4 kg, however, it was not reach statistical signification. The efficient therapy of overweighed and obese subjects who followed the physical activity program leading to significant decrease of body fat mass is possible when dietary instructions are followed contemporarily, as well, the role of right motivation is very important. (Forum Zaburzen Metabolicznych 2011, vol. 2, no 1, 19–26

Niedoczynność tarczycy a otyłość

Recent studies suggest the association of low thyroid function with high body mass. Moreover, some of them describe higher TSH levels in obese subjects. In euthyroidism, subjects with a TSH in the upper normal range (2.5 to 4.5 mU/l) were more obese and had an increased likeliness for the metabolic syndrome. Thyroid function parameters have been associated not only with obesity, but associations with the type of adiposity have been noted. However, in both subcutaneous and visceral fat, the thyroid gene (TSHR and TRα1) expression was reduced in obesity. Recently published data, indicated the relationship between TSH and leptin serum concentrations, have partially explained the mechanisms responsible for obesity development in patients with altered TSH. In the view of those observations the recommendation for daily practice in obese patients with altered TSH has been proposed. Forum Zaburzen Metabolicznych 2010, vol. 1, no 1, 63-65W ostatnich doniesieniach naukowych stwierdzono istnienie związku między niedoczynnością tarczycy a podwyższoną masą ciała. Wyniki innych badań sugerują, że u osób otyłych występują statystycznie wyższe stężenia TSH. Dotyczy to również wartości TSH zawierających się w przedziale normy, jednak przy stężeniu TSH w przedziale 2,5-4,5 mg/dl obserwowano zwiększone ryzyko występowania otyłości i zespołu metabolicznego w porównaniu ze stężeniem TSH poniżej 2,5 mg/dl. Stężenie parametrów oceniających funkcję tarczycy wpływa nie tylko na stopień gromadzenia tkanki tłuszczowej, ale także na jej rozmieszczenie. U osób otyłych stwierdzono zmniejszoną ekspresję genów TSHR oraz TRα1 zarówno w tkance tłuszczowej wisceralnej, jak i podskórnej. Ostatnio opublikowano kilka publikacji wskazujących na istotny związek między aktywnością TSH a stężeniem leptyny w surowicy, co może wyjaśniać, przynajmniej częściowo, mechanizmy odpowiedzialne za rozwój otyłości u pacjentów z nieprawidłowym TSH. Na podstawie powyższych badań zaproponowano praktyczne rekomendacje postępowania z pacjentami otyłymi z nieprawidłowym stężeniem TSH. Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 1, 63-6

Sonographic imaging and differential diagnosis of fetal perineal masses

This case series describes our experience with a prenatal diagnosis of fetal perineal masses. We propose a clinical-sonographic approach for prenatal workup in cases presenting perineal findings based on imaging the target sign at the posterior perineal triangle, the fetal genitalia, and sacrum. Targeted, structured prenatal anatomical scan in fetuses presenting with perineal masses may aid in the prenatal differential diagnosis and enable appropriate genetic analysis, prenatal counseling, and postnatal treatment

Wokół rekodyfikacji prawa cywilnego. Prace jubileuszowe

Praca recenzowana / Peer-reviewed paperPrezentowana książka to głos w debacie nad stanem naszej kodyfikacji cywilnej. Jubileusz 50-lecia uchwalenia Kodeksu cywilnego, Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz Kodeksu postępowania cywilnego zbiega się z jubileuszem Profesora Janusza Szwai1. Profesor, wybitny cywilista, obchodzi swoje 80. urodziny, mija także 50 lat od obrony przez Niego doktoratu. Jest to doskonała okazja by przyjrzeć się propozycjom zmian prawa cywilnego płynących z różnych środowisk akademickich. Wszak dużą część swojego życia Profesor Szwaja poświęcił pracom legislacyjnym, ich komentowaniu czy krytykowaniu. Sam aktywnie w zmianach różnych kodyfikacji uczestniczył. Jego poglądy zawsze były wyważone. Dziś właśnie taki wyważony głos w dyskusji nad kształtem polskiego prawa cywilnego stał się niezbędny

Impact of Prenatal and Postnatal Diagnosis on Parents: Psychosocial and Economic Aspects Related to Congenital Heart Defects in Children

Congenital heart defects (CHD) are defects detected both prenatally and after birth. They are the most common congenital defects. Despite advances in diagnosis and treatment, CHD remain an important cause of morbidity and mortality in newborns, which has a great impact on economic aspects. It is crucial to provide a holistic approach to the care of children with CHD, including regular cardiac check-ups, appropriate drug treatment, surgical or cardiac interventions as needed, rehabilitation, psychological support, and education for patients and their families. Parents experience a variety of psychological problems. This article summarizes the influence of CHD in the psychological and economic areas

Biologiczne sprzężenie zwrotne w rehabilitacji chorych po udarze mózgu

Background and objectives. In patients after stroke there comes to body mass distribution disorders. It is an obstacle in reeducation of standing and walking as well as a limitation of the ability to perform everyday activities. The aim of the study was to assess the effect of balance platform training with the application of biofeedback on body mass distribution and the improvement of the efficiency of everyday activities performance in patients after stroke.Material and methods. The investigated group included 25 subjects, who participated in the programme of rehabilitation consisting of platform training and physiotherapy. The comparative group were 14 subjects rehabilitated according to the established set of exercises excluding those on the balance platform. The training with the use of visual and auditory biofeedback, consisting of 10 repetitions, was performed every day 6 days a week. Both groups were subjected to the same training programme. The measurement of the feet pressure force on the balance platform in a standing position, neurological and physiotherapeutic examination and functional estimation of everyday activities according to Barthel index, were performed in every patient before and 18 days after the training. For the training and the measurement of the pressure force ERBE balance platform was used with Windows Physio-Feedback System.Results and conclusions. In both groups statistically significant improvement of functional conditions and body mass distribution were observed. The training of hemiparetic patients on the force platform with the application of biofeedback affects the change in the value of pressure force of lower extremity to the values observed in healthy subjects. The increase in relative lower extremity pressure on the paretic side was 5 times higher in the group with biofeedback than in the group without it

Ocena rozkładu sił nacisku na podłoże u chorych po udarze niedokrwiennym mózgu

Introduction: Hemiparesis, coexistence of disturbances of deep sensation and balance affect the patients’ performance after stroke. The aim of the study was to evaluate the usefulness of a force platform for measurig the distribution of lower extremities pressure force and the effect of hemiparesis on the change of the distribution of pressure force shifted by lower extremities on the base in a standing position in the patients after the first stroke.Material and methods: The study comprised 23 patients with and 16 patients without hemiparesis (a control group). ERBE force platform with a computer program for Windows Physio-Feedback-System was used for the measurement of the pressure.Results: Mean pressure force of lower extremities in the subjects without hemiparesis was found to distribute symmetrically and is 0.5 ±0.07 for each extremity. In the patients with hemiparesis no statistically significant difference was found between the relative pressure force on the base by the paretic extremity in the patients with left and right hemiparesis (p = 0.568); the pressure force of the extremity on the side of the paresis is from 0.11 to 0.30 of total pressure.Conclusions: Force platform allows for objective evaluation of the state of human body balance by measuring the pressure force on the base. It may be applied in tests of patients with hemiparesis. Relative pressure force shifted by an extremity on the side of the paresis doses not depend on the side of the paresis. The stroke victims with hemiparesis tend to load the lower limb on the paretic side to a lesser degree.Wstęp: Niedowład połowiczy, współwystępowanie zaburzeń czucia głębokiego i równowagi wpływają na funkcjonowanie chorych po udarze mózgu. Celem pracy była ocena przydatności platformy balansowej do pomiaru rozkładu siły nacisku kończyn dolnych oraz wpływu niedowładu połowiczego na zmianę rozkładu siły nacisku na podłoże przenoszonej przez kończyny dolne w pozycji stojącej u chorych po pierwszym udarze mózgu. Materiał i metody: Badaniami objęto 23 chorych z niedowładem połowiczym i 16 bez niedowładu połowiczego, którzy stanowili grupę porównawczą. Do pomiaru siły nacisku zastosowano platformę balansową ERBE współpracującą z programem komputerowym dla Windows Physio-Feedback-System. Wyniki: Stwierdzono, że średnia siła nacisku kończyn dolnych u osób bez niedowładu połowiczego rozkłada się symetrycznie i wynosi 0,5 ±0,07 dla każdej kończyny. U osób z niedowładem stwierdzono brak znamiennie statystycznie różnicy pomiędzy względną siłą nacisku na podłoże przez kończynę niedowładną u chorych z niedowładem lewostronnym i prawostronnym (p=0,568), siła nacisku kończyny po stronie z niedowładem stanowi od 0,11 do 0,38 nacisku całkowitego. Wnioski: Platforma balansowa pozwala na obiektywną ocenę stanu zrównoważenia ciała człowieka, poprzez pomiar siły nacisku na podłoże. Może być zastosowana do badań u chorych z niedowładem połowiczym. Względna siła nacisku przenoszonego przez kończynę po stronie z niedowładem nie zależy od strony niedowładu. Chorzy z niedowładem połowiczym po udarze mózgu w mniejszym stopniu obciążają kończynę dolną po stronie z niedowładem