Ja – Kaszuba z wyboru

In the autumn of 2009 a project called "Me – Regionalist" came into being in the Department of Polish and European Ethnology in the Institute of Ethnology and Cultural Anthropology of Lodz University. It was brought to life by the need to define a regionalist in his own words. Almost a hundred traditional letters and over five hundred e-mails were sent with proposals to participate in the project and requests to spread the infor-mation about it among potentially interested people. They were addressed both to individual activists and various regional associations: scientific, cultural, artistic and historical ones as well as local museums, libraries, newspapers etc. The information was passed from one person or association to another and printed in some magazines. Various texts came in response because the appeal reached people defining regionalism in different ways. Among the authors there are people of different ages, experiences and interests. Most of their texts cannot be described as scien-tific. They have various forms, from essays to memoirs. To stress this diversity the collection was called "reflections, opinions, commentaries". All of them possess documentary value since they show various roots of the regionalist atti-tude. To some extent all of them contain autobiographical elements and may constitute the source of further analyses on the identity and ethos of a regionalist. While presenting their views and activities the authors described things which are dear to them. Their values centre around the culture of a region, the idea of social and educational work, family traditions and authorities such as the church. They often refer to books and even regional literature as a kind of value which constitutes an important source of inspiration. It can be clearly seen in many texts how important it is for a regionalist to be accepted by various local groups and associations. The work that we present to the readers seems to fill in the gap existing in the broad spectrum of works on regionalism. We felt there was a need to fill in this ga

Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości u chorych ze szlakami dodatkowymi o lokalizacji przegrodowej

Wstęp: Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości dróg dodatkowego przewodzenia o lokalizacji przegrodowej, z uwagi na położenie anatomiczne, może wiązać się z większą liczbą powikłań i mniejszą skutecznością zabiegów. Celem pracy była ocena porównawcza przebiegu, skuteczności i obecności ewentualnych powikłań zabiegów ablacji u chorych z drogą dodatkową o lokalizacji przegrodowej oraz pozaprzegrodowej. Materiał i metody: Analizą objęto 149 chorych z objawowym zespołem WPW, poddanych zabiegowi ablacji. U 70 pacjentów stwierdzono obecność drogi dodatkowej o lokalizacji przegrodowej, u 79 osób - pozaprzegrodowej. Wyniki: Nie stwierdzono istotnej różnicy skuteczności zabiegów ablacji u chorych ze szlakami przegrodowymi oraz pozaprzegrodowymi (86% - szlaki przegrodowe, 96% - szlaki pozaprzegrodowe). W obu grupach chorych zastosowano zbliżoną liczbę aplikacji przy podobnym ich łącznym czasie. Obserwowano natomiast istotnie niższą skuteczność zabiegów u chorych z obecnością drogi przegrodowej przedniej (ASP — 80%) oraz przegrodowej tylnej (PSP - 81%) w porównaniu z lokalizacją przegrodową pośrednią (MSP - 93%), przy istotnie dłuższym czasie procedury (ASP - 150 min; PSP - 174 min; MSP - 106 min) i większym łącznym czasie aplikacji (ASP - 335 s; PSP - 307 s; MSP - 187 s). Spośród badanych osób tylko u 1 pacjenta stwierdzono po ablacji blok przedsionkowo-komorowy Io z blokiem prawej odnogi pęczka Hisa i obniżeniem punktu Wenckebacha (szlak przegrodowy pośredni). Wnioski: Ablacja dróg dodatkowych przewodzenia przedsionkowego o lokalizacji przegrodowej jest metodą o wysokiej skuteczności, zbliżonej do skuteczności ablacji dróg pozaprzegrodowych. W przypadku dróg przednich oraz tylnych trudniej jest uzyskać optymalny wynik zabiegu. Istnieje przy tym istotne ryzyko uszkodzenia struktur łącza przedsionkowo-komorowego, jednak przy zachowaniu ostrożności można uniknąć poważnych, trwałych powikłań

Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości u chorych ze szlakami dodatkowymi o lokalizacji przegrodowej

Wstęp: Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości dróg dodatkowego przewodzenia o lokalizacji przegrodowej, z uwagi na położenie anatomiczne, może wiązać się z większą liczbą powikłań i mniejszą skutecznością zabiegów. Celem pracy była ocena porównawcza przebiegu, skuteczności i obecności ewentualnych powikłań zabiegów ablacji u chorych z drogą dodatkową o lokalizacji przegrodowej oraz pozaprzegrodowej. Materiał i metody: Analizą objęto 149 chorych z objawowym zespołem WPW, poddanych zabiegowi ablacji. U 70 pacjentów stwierdzono obecność drogi dodatkowej o lokalizacji przegrodowej, u 79 osób - pozaprzegrodowej. Wyniki: Nie stwierdzono istotnej różnicy skuteczności zabiegów ablacji u chorych ze szlakami przegrodowymi oraz pozaprzegrodowymi (86% - szlaki przegrodowe, 96% - szlaki pozaprzegrodowe). W obu grupach chorych zastosowano zbliżoną liczbę aplikacji przy podobnym ich łącznym czasie. Obserwowano natomiast istotnie niższą skuteczność zabiegów u chorych z obecnością drogi przegrodowej przedniej (ASP — 80%) oraz przegrodowej tylnej (PSP - 81%) w porównaniu z lokalizacją przegrodową pośrednią (MSP - 93%), przy istotnie dłuższym czasie procedury (ASP - 150 min; PSP - 174 min; MSP - 106 min) i większym łącznym czasie aplikacji (ASP - 335 s; PSP - 307 s; MSP - 187 s). Spośród badanych osób tylko u 1 pacjenta stwierdzono po ablacji blok przedsionkowo-komorowy Io z blokiem prawej odnogi pęczka Hisa i obniżeniem punktu Wenckebacha (szlak przegrodowy pośredni). Wnioski: Ablacja dróg dodatkowych przewodzenia przedsionkowego o lokalizacji przegrodowej jest metodą o wysokiej skuteczności, zbliżonej do skuteczności ablacji dróg pozaprzegrodowych. W przypadku dróg przednich oraz tylnych trudniej jest uzyskać optymalny wynik zabiegu. Istnieje przy tym istotne ryzyko uszkodzenia struktur łącza przedsionkowo-komorowego, jednak przy zachowaniu ostrożności można uniknąć poważnych, trwałych powikłań

Genetic polymorphisms in DNA base excision repair gene XRCC1 and the risk of squamous cell carcinoma of the head and neck

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>The genes of base excision repair (BER) pathway have been extensively studied in the association with various human cancers. We performed a case-control study to test the association between two common single nucleotide polymorphisms (SNPs) of <it>XRCC1 </it>gene with human head and neck squamous cell carcinoma (HNSCC).</p> <p>Methods</p> <p>The genotype analysis of Arg194Trp and Arg399Gln gene polymorphisms for 92 HNSCC patients and 124 controls of cancer free subjects, in Polish population were performed using the PCR-based restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) with endonuclease <it>Msp</it>I.</p> <p>Results</p> <p>No altered risk has been found individually for these SNPs, however haplotypes analysis showed high association with head and neck cancer. The highest frequency, according to wild-type of Arg194Arg and Arg399Arg genotypes, was identified for Arg194Trp-Arg399Arg haplotype (OR, 2.96; 95% CI, 1.01–8.80).</p> <p>Conclusion</p> <p>Finally, we identified the combined Arg194Trp-Arg399Arg genotype of base excision repair gene <it>XRCC1 </it>that was associated with HNSCC and may have an impact on identification of a high-risk cancer population.</p