Social Change and The Greek Welfare State Crisis (2010-2020)

This article attempts to utilize the concept of social change for the study of transformations in the Greek welfare state during the period of the multiple crises it is currently experiencing (2010–2020). This will be done through an analysis of the changes taking place in the Greek social security system, the backbone of social policy in Greece. The main argument is that, although there are fundamental differences in the development of the Greek welfare state compared to the welfare model of Western European countries, in the last decade there has been a convergence towards a neoliberal model of social policy. The elaboration of this claim will examine those theories of social change that attempt to explain the transition from the Keynesian to the neoliberal welfare state both in the period after 1970 and in the period after the Great Recession of 2008. The development of the Greek social security system over time is then examined, with a particular focus on the decade from 2010–2020. This will show that, despite the different context for the development of the social security system in Greece, the reforms imposed by austerity policies in the last decade have led to a convergence with the model of the neoliberal welfare state. The trend towards residualization and privatization of the social security system with a focus solely on the management of extreme poverty can be observed as one of the mechanisms of social change that are being adopted

Confronting homelessness in Greece during at time of crisis

Το άρθρο επιχειρεί να εξετάσει τις πολιτικές για την αντιμετώπιση της έλλειψης στέγης στην Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης. Η υπόθεση εργασίας επάνω στην οποία βασίζεται είναι ότι, παρά τις ενδείξεις για σημαντική επιδείνωση του προβλήματος, μέχρι στιγμής αναπτύσσεται ένα φάσμα πολιτικών που επικεντρώνεται στη διαχείριση των πιο ακραίων και δημόσια ορατών εκφάνσεων του. Οι κοινωνικές παρεμβάσεις είναι κατακερματισμένες, με κατασταλτικό πνεύμα και έντονα στοιχεία φιλανθρωπίας. Κάτι που γίνεται αντιληπτό με την έμφαση που παρέχεται στην ανάπτυξη υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης με επίκεντρο τις παροχές σε είδος. Το κύριο βάρος στην υλοποίηση αυτών των υπηρεσιών επωμίζεται η Κοινωνία των Πολιτών με εκτεταμένη την άντληση μη κρατικών πόρων για τις δράσεις της. Γεγονός που εμπεριέχει ευρύτερες συνδηλώσεις για τη ‘νέα’ μορφή της κοινωνικής πολιτικής που κυοφορείται.This article attempts to examine the policies for confronting homelessness in Greece during the crisis. The thesis proposed is that, regardless of the signs of a significant deterioration in the problem of homelessness, a range of policies has been developed that focus on the management of its most extreme and publicly visible manifestations. Social interventions are inadequate, fragmented, repressive in their nature, and with a strong emphasis on charity. This can be seen in the emphasis given to developing emergency services centered on in-kind provisions. The main burden of implementing these services is mainly borne by civil society, with extensive non-state fund-raising to supports its activities. This fact entails wider connotations for the “new” form of social policy that is emerging

Confronting homelessness in Greece during at time of crisis

Το άρθρο επιχειρεί να εξετάσει τις πολιτικές για την αντιμετώπιση της έλλειψης στέγης στην Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης. Η υπόθεση εργασίας επάνω στην οποία βασίζεται είναι ότι, παρά τις ενδείξεις για σημαντική επιδείνωση του προβλήματος, μέχρι στιγμής αναπτύσσεται ένα φάσμα πολιτικών που επικεντρώνεται στη διαχείριση των πιο ακραίων και δημόσια ορατών εκφάνσεων του. Οι κοινωνικές παρεμβάσεις είναι κατακερματισμένες, με κατασταλτικό πνεύμα και έντονα στοιχεία φιλανθρωπίας. Κάτι που γίνεται αντιληπτό με την έμφαση που παρέχεται στην ανάπτυξη υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης με επίκεντρο τις παροχές σε είδος. Το κύριο βάρος στην υλοποίηση αυτών των υπηρεσιών επωμίζεται η Κοινωνία των Πολιτών με εκτεταμένη την άντληση μη κρατικών πόρων για τις δράσεις της. Γεγονός που εμπεριέχει ευρύτερες συνδηλώσεις για τη ‘νέα’ μορφή της κοινωνικής πολιτικής που κυοφορείται.This article attempts to examine the policies for confronting homelessness in Greece during the crisis. The thesis proposed is that, regardless of the signs of a significant deterioration in the problem of homelessness, a range of policies has been developed that focus on the management of its most extreme and publicly visible manifestations. Social interventions are inadequate, fragmented, repressive in their nature, and with a strong emphasis on charity. This can be seen in the emphasis given to developing emergency services centered on in-kind provisions. The main burden of implementing these services is mainly borne by civil society, with extensive non-state fund-raising to supports its activities. This fact entails wider connotations for the “new” form of social policy that is emerging

The social impact of the ‘Social solidarity income’ in Greece: A qualitative interpretation

Το παρόν άρθρο ρίχνει φως στην υλοποίηση του «Κοινωνικού Εισοδήµατος Αλληλεγγύης» (εφεξής ΚΕΑ) στη χώρα µας, ένα παράδειγµα ελάχιστου εγγυηµένου εισοδήµατος. Βασισµένο στα ευρήµατα 40 ηµιδοµηµένων συνεντεύξεων µε διοικητικό προσωπικό των λεγόµενων «Κέντρων Κοινότητας» και ωφελούµενους, το άρθρο εστιάζει στον «κοινωνικό αντίκτυπο» του ΚΕΑ και, πιο συγκεκριµένα, σε δύο συνδεόµενα µεταξύ τους θέµατα: α) την «κοινωνική κατάσταση» των ωφελούµενων και τις στρατηγικές επιβίωσής τους, πριν και µετά την πρόσβαση στο ΚΕΑ και β) τις όψεις του ΚΕΑ που πρέπει να βελτιωθούν κατά το στάδιο της υλοποίησης. ∆ιατυπώνεται το επιχείρηµα ότι, παρά την ύπαρξη θετικών στοιχείων, όπως π.χ. ότι η επιδοµατική ενίσχυση, που αποτελεί κεντρικό πυλώνα του ΚΕΑ, βοηθά τους ωφελούµενους να αντεπεξέλθουν στις βασικές τους ανάγκες, ο αντίκτυπος του ΚΕΑ στη ζωή των ωφελούµενων είναι σχετικά µικρός και µεγάλο ποσοστό εξακολουθεί να βασίζεται στις στρατηγικές επιβίωσης που χρησιµοποιούσε και προ του ΚΕΑThe present article sheds light on the implementation of the ‘Social Solidarity Income’ (SSI) in Greece, an example of a guaranteed minimum income (GMI). Drawing on the findings of 40 semi-structured interviews carried out in five selected municipalities, the article focuses on the ‘social impact’ of the SSI. More specifically, it investigates two inter-related themes: a) the social situation of beneficiaries and the survival strategies they used before and after receiving the SSI; and b) aspects of the SSI that should be improved at the implementation stage. It is argued that, despite certain positive elements of the SSI, such as the monetary allowance, which is a key component of the SSI and assists beneficiaries in covering their basic needs, the impact of the SSI on the lives of individuals is relatively small and a large proportion of the beneficiaries continue to rely on the survival strategies they used before implementation of the SS

The social impact of the ‘Social solidarity income’ in Greece: A qualitative interpretation

Το παρόν άρθρο ρίχνει φως στην υλοποίηση του «Κοινωνικού Εισοδήµατος Αλληλεγγύης» (εφεξής ΚΕΑ) στη χώρα µας, ένα παράδειγµα ελάχιστου εγγυηµένου εισοδήµατος. Βασισµένο στα ευρήµατα 40 ηµιδοµηµένων συνεντεύξεων µε διοικητικό προσωπικό των λεγόµενων «Κέντρων Κοινότητας» και ωφελούµενους, το άρθρο εστιάζει στον «κοινωνικό αντίκτυπο» του ΚΕΑ και, πιο συγκεκριµένα, σε δύο συνδεόµενα µεταξύ τους θέµατα: α) την «κοινωνική κατάσταση» των ωφελούµενων και τις στρατηγικές επιβίωσής τους, πριν και µετά την πρόσβαση στο ΚΕΑ και β) τις όψεις του ΚΕΑ που πρέπει να βελτιωθούν κατά το στάδιο της υλοποίησης. ∆ιατυπώνεται το επιχείρηµα ότι, παρά την ύπαρξη θετικών στοιχείων, όπως π.χ. ότι η επιδοµατική ενίσχυση, που αποτελεί κεντρικό πυλώνα του ΚΕΑ, βοηθά τους ωφελούµενους να αντεπεξέλθουν στις βασικές τους ανάγκες, ο αντίκτυπος του ΚΕΑ στη ζωή των ωφελούµενων είναι σχετικά µικρός και µεγάλο ποσοστό εξακολουθεί να βασίζεται στις στρατηγικές επιβίωσης που χρησιµοποιούσε και προ του ΚΕΑThe present article sheds light on the implementation of the ‘Social Solidarity Income’ (SSI) in Greece, an example of a guaranteed minimum income (GMI). Drawing on the findings of 40 semi-structured interviews carried out in five selected municipalities, the article focuses on the ‘social impact’ of the SSI. More specifically, it investigates two inter-related themes: a) the social situation of beneficiaries and the survival strategies they used before and after receiving the SSI; and b) aspects of the SSI that should be improved at the implementation stage. It is argued that, despite certain positive elements of the SSI, such as the monetary allowance, which is a key component of the SSI and assists beneficiaries in covering their basic needs, the impact of the SSI on the lives of individuals is relatively small and a large proportion of the beneficiaries continue to rely on the survival strategies they used before implementation of the SS

O desenvolvimento das políticas de asilo na Grécia: aspectos políticos internacionais e gestão dos fluxos populacionais

This article critically assesses the reception policies for asylum seekers in Greece. We will examine the activity of international / intergovernmental organizations that were in charge of managing refugee flows during the Post-WWII period and the characteristics of the European Union (EU) immigration policy. It is based on the premise that the reception of refugees by the EU over time does not contribute to their social integration; on the contrary, inadequate reception conditions serve to repel and dissuade them from entering European territory. The reception policies implemented in Greece are examples of these guidelines and objectives.Este artigo avalia criticamente as políticas de acolhimento dos requerentes de asilo na Grécia. Examinaremos a ação de organizações internacionais/intergovernamentais que empreenderam a gestão de fluxos de refugiados no primeiro período do pós-guerra e as características da política de imigração da União Europeia (UE). Parte-se da premissa de que a maneira como os refugiados são gerenciados pela eu, ao longo do tempo, não contribui para a integração social deles; pelo contrário, as condições inadequadas de acolhimento servem para repeli-los e dissuadi-los do território europeu. As políticas de acolhimento implementadas na Grécia são exemplos dessas orientações e objetivos