Large Low Temperature Magnetoresistance and Magnetic Anomalies in Tb2_2PdSi3_3 and Dy2_2PdSi3_3

The results of heat-capacity, magnetic susceptibility, electrical resistivity and magnetoresistance $(\Delta \rho/\rho)$ measurements on the compounds Tb$_2$PdSi$_3$ and Dy$_2$PdSi$_3$, are reported. The results establish that these compounds undergo long-range magnetic ordering (presumably with a complex magnetic structure) below (Tc=) 23 and 8 K respectively. The $\Delta \rho/\rho$ is negative in the vicinity of Tc and the magnitude grows as Tc is approached from higher temperature as in the case of well-known giant magnetoresistance systems (La manganite based perovskites); this is attributed to the formation of some kind of magnetic polarons. The magnitude of magnetoresistance at low temperatures is quite large, for instance, about 30% in the presence of 60 kOe field at 5 K in the Dy sample.Comment: 4 pages, 3 figures, RevTe

Magnetic behavior of single crystalline Ho2_2PdSi3_3

The magnetic behavior of single-crystal Ho$_2$PdSi$_3$, crystallizing in an AlB$_2$-derived hexagonal structure, is investigated by magnetic susceptibility ($\chi$) and electrical resistivity ($\rho$) measurements along two directions. There is no dramatic anisotropy in the high temperature Curie-Weiss parameter or in the $\rho$ and isothermal magnetization data, though there is a noticeable anisotropy in the magnitude of $\rho$ between two perpendicular orientations. The degree of anisotropy is overall less prominent than in the Gd (which is an S-state ion!) and Tb analogues. A point of emphasis is that this compound undergoes long range magnetic ordering below 8 K as in the case of analogous Gd and Dy compounds. Considering this fact for these compounds with well-localised f-orbital, the spin glass freezing noted for isomorphous U compounds in the recent literature could be attributed to the role of the f-ligand hybridization, rather than just Pd-Si disorder.Comment: Physical Review B, in pres

Συγκριτική μελέτη της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού και του τουρκικού τουρισμού: 1953-2007

Since mid-1950’s tourism industry has entered a prolonged as well as stable period of development internationally. Taking into consideration this growth of tourism on a global level, the aim of the current piece of work is to lay particular stress on the Southeastern part of the Mediterranean Basin, trying to rough out the competitiveness of Greek and Turkish tourism for the 1953-2007 era. The assessment, however, of competitiveness of the evolutionary route of tourism of both countries is facilitated through the utilization of specific physical and economic figures upon which useful conclusions can be drawn. In this effort, the researcher has used overall tourism arrivals, arrivals of specific travel-markets, tourism receipts and per capita tourism expenditure. The selected travel-markets utilized are those emanating from the United Kingdom, Germany, Italy, France and Holland, since those countries do constitute the five major sources of international tourism demand for the destinations of Greece. The writer has also determined the market-share of each one of those five countries in relation to overall tourism demand for both competitors (i.e. Greece and Turkey). In the First Chapter, the reader is introduced briefly into the evolution of tourism at an international level during the last fifty years. Chapter Two is referring to the notion of ‘Competitiveness’ and the theoretical background of the study (Tourism Area Life Cycle). Chapter Three is devoted to the evolution of tourism for Greece for 1953-2007, whereas Chapter Four is sketching-out the evolution of Turkey’s tourism for the same period of examination (i.e. 1953-2007). Chapter Five, eventually, is concluding the research through the direct cross-examination of both competitors´ performance in relation to the physical (arrivals) and economic figures (tourism receipts, per capita expenditure) used by the author.Με χρονολογική αφετηρία τα μέσα της δεκαετίας του 1950, η βιομηχανία του τουρισμού εισέρχεται σε μια παρατεταμένη περίοδο ταχείας αλλά και σταθερής ανάπτυξής της, που πρόκειται να επεκταθεί σε ολοένα και περισσότερες γεωγραφικές περιοχές της υφηλίου μέχρι και τα πρώτα έτη του εικοστού πρώτου αιώνα. Λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη του τουρισμού σε διεθνές επίπεδο, η παρούσα μελέτη στρέφει το κέντρο βάρους του ενδιαφέροντός της στη ΝΑ πλευρά της Μεσογείου επιχειρώντας να αποτυπώσει την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού ως προς τον τουρκικό –αντίστοιχα- τουρισμό για το χρονοδιάγραμμα 1953-2007. Η αποτύπωση, ωστόσο, της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού και του τουρκικού τουρισμού εξετάζεται στα πλαίσια της τρέχουσας συγγραφής ως προς συγκεκριμένα φυσικά και οικονομικά μεγέθη που –για τα μεν πρώτα - συνοψίζονται στις ολικές αλλά και τις επιμέρους αφίξεις που καταγράφονται για λογαριασμό των δυο ανταγωνιστριών-χωρών για την εξεταζόμενη περίοδο 1953-2007. Όσον αφορά τις επιμέρους αφίξεις εξετάζονται η βρετανική, η γερμανική, η ιταλική, η γαλλική καθώς και η ολλανδική τουριστική αγορά, που αποτελούν-άλλωστε- τις πέντε κυριότερες χώρες-δεξαμενές της διεθνούς τουριστικής κίνησης προς την Ελλάδα. Η προσπάθεια αποτίμησης της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού ως προς τον τουρκικό τουρισμό για τις προαναφερόμενες αγορές-στόχους, συμπληρώνεται από την παράλληλη αντιπαραβολή της εξέλιξης των μεριδίων που καταλαμβάνει η κάθε μία από τις αγορές αυτές για τον ελληνικό και τον τουρκικό τουρισμό. Όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη που χρησιμοποιήθηκαν για τη συγγραφή της προκείμενης συγκριτικής διερεύνησης, ήταν οι τουριστικές εισπράξεις καθώς και η ατομική τουριστική δαπάνη (Μέση κατά Κεφαλή Δαπάνη) που προκύπτουν διαχρονικά για τους δύο ανταγωνιστές. Στα κεφάλαια που θα ακολουθήσουν, ο αναγνώστης –μετά τη σύντομη εισαγωγή του πρώτου κεφαλαίου- θα λάβει γνώση για το θεωρητικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο έχει στηριχτεί η προκείμενη συγκριτική διερεύνηση (Κεφάλαιο ΙΙ), ενώ θα έρθει και σε επαφή με την έννοια της «Ανταγωνιστικότητας», που βρίσκεται –άλλωστε- στο επίκεντρο της συγκριτικής αντιπαραβολής των τουριστικών επιδόσεων των δύο χωρών για τα προαναφερόμενα φυσικά και οικονομικά μεγέθη. Στο τρίτο, κατά σειρά, κεφάλαιο εξετάζεται η διαχρονική εξέλιξη του τουρισμού της πρώτης εκ των δυο χωρών, της Ελλάδας. Στο επόμενο κεφάλαιο (Κεφάλαιο IV) επιχειρείται ακριβώς το ίδιο και για τον έτερο ανταγωνιστή, την Τουρκία. Η έρευνα ολοκληρώνεται με τη συγγραφή ενός πέμπτου κεφαλαίου (Κεφάλαιο V), όπου πλέον πραγματοποιείται η άμεση αντιπαραβολή των επιδόσεων της ελληνικής και της τουρκικής, αντίστοιχα, τουριστικής βιομηχανίας για τα μεγέθη –εκείνα- που επιλέχθηκαν και αναλύθηκαν με πίνακες και διαγραμματικές απεικονίσεις στα Κεφάλαια ΙΙΙ και ΙV