Human Hsp40 proteins, DNAJA1 and DNAJA2, as potential targets of the immune response triggered by bacterial DnaJ in rheumatoid arthritis

Hsp40 proteins of bacterial and human origin are suspected to be involved in the pathogenesis of rheumatoid arthritis (RA). It has been shown that sera of RA patients contain increased levels of antibodies directed to bacterial and human Hsp40s. The aim of this work was to explore immunological similarities between the bacterial (DnaJ) and human (DNAJA1 and DNAJA2) Hsp40 proteins in relation to their possible involvement in the RA. Using polyclonal antibodies directed against a full-length DnaJ or its domains, against DNAJA1 and DNAJA2, as well as monoclonal anti-DnaJ antibodies, we found immunological similarities between the bacterial and human Hsp40s. Both ELISA and Western blotting showed that these similarities were not restricted to the conserved J domains but were also present in the C-terminal variable regions. We also found a positive correlation between the levels of the anti-DnaJ and anti-DNAJA1 antibodies in the sera of RA patients. This finding supports the molecular mimicry hypothesis that human Hsp40 could be the targets of antibodies originally directed against bacterial DnaJ in RA. ELECTRONIC SUPPLEMENTARY MATERIAL: The online version of this article (doi:10.1007/s12192-013-0407-1) contains supplementary material, which is available to authorized users

Cardiovascular gene therapy: an application of HIF-1α gene

Currently gene therapy is mostly focused on cancer treatment trials, cardiovascular and infectious diseases. Nowadays gene therapy for cardiovascular diseases is recognised thanks to successful clinical trials that have used mainly genes encoding proangiogenic citokines,eg vascular endothelial growth factor (VEGF), fibroblast growth factor (FGF), hepatic growth factor (HGF). Progress in gene therapy of cardiovascular diseases needs not only basic studies for “new” genes, but also needs good prepeared clinical trials. Hipoxia inducible factor (HIF-1) is a physiological regulator of processes related to angiogenesis with a potential therapeutic meaning. A protein encoded by HIF-1a activates groups of genes responsible for preservation of oxygen homeostasis, activation of angiogenesis, erythropoiesis, regulation of glucose metabolism. There are known preliminary studies describing that gene HIF-1a is used in therapy of cardiovascular diseases. Animal trials and first clinic tests point out that administration of gene preparation HIF-1a efficiently induces neovascularization in ischemic tissues . Further research will indicate if gene HIF will be useful in treating cardiovascular diseases and if yes then in what period of time we will get such a result.Obecnie terapiaę genową chorób naczyniowo-sercowych ocenia się głównie dzięki pomyślnym próbom klinicznym opierającym się na wykorzystaniu głównie cytokin proangiogennych, przede wszystkim naczyniowośródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF), fibroblastycznego czynnika wzrostu (FGF) czy hepatocytarnego czynnika wzrostu (HGF). Dalszy postęp wymaga kontynuowania prac podstawowych nad poszukiwaniem „nowych” genów, na przykładprowadzenia dobrze przygotowanych (randomizowanych) badań klinicznych. Czynnik transkrypcyjny indukowany przez hipoksję (HIF-1α) jest fizjologicznym regulatorem procesów związanych z angiogenezą o potencjanym znaczeniu terapeutycznym. Białko kodowane przez HIF-1α aktywuje grupy genów decydujących o utrzymaniu homeostazy tlenu, aktywacji angiogenezy, erytropoezy czy regulujacych procesami metabolizmu glukozy. Znane są wstępne wyniki prac eksperymentalnych wykorzystania genu HIF-1α w terapii chorób naczyniowo-sercowych. Wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach pierwszych prób klinicznych wskazują, iż podawany w postaci preparatu genowego HIF-1α efektywnie indukuje w niedokrwionych tkankach proces neowaskularyzacji. Dalsze badania wskażą, czy i w jakim czasie preparat genu HIF-1α będzie użyteczny dla terapii chorób naczyniowo-sercowych

Leczenie chirurgiczne raka jajnika z zachowaniem płodności

Introduction: Ovarian cancer (OC) continues to be one of the greatest challenges of modern oncology gynecology. Most patients are diagnosed in the advanced stage of the disease, which requires aggressive and extensive surgical intervention. In approximately 8% of the cases, OC affects womenWstęp: Rak jajnika jest jednym z największych wyzwań współczesnej ginekologii onkologicznej. Większość przypadków rozpoznawanych jest w zaawansowanym stadium choroby co wymaga agresywnego i rozległego leczenia chirurgicznego. Jednak w około 8% przypadków rak jajnika dotyczy kobiet poniżej 40 roku życia. Wśród tych pacjentek rak jajnika w stopniu FIGO IA stanowi około 40% przypadków, co stwarza nadzieję na możliwość zastosowania oszczędzającego płodność chirurgicznego leczenia. Cel pracy: Ocena skuteczności chirurgicznego oszczędzającego leczenia w przypadku raka ograniczonego do jednego jajnika u kobiet pragnących zachować płodność. Materiał i metody: 43 kobiety z rakiem ograniczonym do jednego jajnika (26 z rakiem o granicznej złośliwości i 17 z inwazyjnym w stopniu FIGO IA) zostały poddane chirurgicznemu oszczędzającemu płodność leczeniu. Oceniono stopnień nawrotu choroby jako miarę jakości leczenia onkologicznego oraz liczbę ciąż i ich przebieg jako miarę skuteczności leczenia oszczędzającego płodność. Wyniki: Obserwacja od 4 do 10 lat w przypadku raka o granicznej złośliwości i od 3 do 8 lat w przypadku raka inwazyjnego wg FIGO IA nie wykazała w żadnym przypadku pojawienia się wznowy. W tej pierwszej opisywanej grupie chorych w ciążę zaszło 14 (73,7%) kobiet, z których 2 poroniły ciążę przed 22 tygodniem jej trwania, 1 urodziła przed terminem tj. w 34 tygodniu ciąży, 10 (71,5%) z nich urodziło o czasie, natomiast 1 jest w chwili obecnej w 6 miesiącu ciąży. W grupie drugiej w ciążę zaszło 9 (81,8%) kobiet, z których 1 poroniła ciążę w 10 tygodniu jej trwania, u 1 nastąpiło obumarcie płodu w 27 tygodniu ciąży, 6 z nich urodziło o czasie, natomiast 1 jest aktualnie w 3 miesiącu ciąży. Wnioski: Odpowiednia kwalifikacja chorych i sposób przeprowadzenia oszczędzającego zabiegu operacyjnego pozwala na właściwą kontrolę procesu nowotworowego u chorych z rakiem ograniczonym do jednego jajnika, jak również pozwala w znacznym stopniu na zachowanie zdolności u nich do prokreacji

Konizacja i radykalna pochwowa trachelektomia z laparoskopową limfadenektomią w leczeniu chirurgicznym kobiet z rakiem szyjki macicy pozwalającym na zachowanie płodności

Introduction: In the mid-80’s and 90’s of the last century, uterine-sparing surgical treatment methods were proposed to women wishing to preserve their fertility. Objectives: The aim of the study was to assess practical application of conization or radical vaginal trachelectomy with laparoscopic lymphadenectomy in women with squamous cell cervical cancer (FIGO stages IA and IB1) who want to retain their ability to procreate. Material and methods: A total of 119 women (aged 25-43 years) were included in the study. Ninety-six women (60 - IA1 and 36 - IA2) were deemed eligible for conization and 23 women with stages IA2 and IB1 with neoplastic changes ofWstęp: W połowie lat 80-tych i 90-tych ubiegłego wieku zaproponowano metody oszczędzającego macicę leczenia chirurgicznego dla kobiet z rakiem szyjki macicy pragnących zachować płodność. Cel pracy: Ocena zastosowania konizacji lub radykalnej pochwowej trachelektomii z laparoskopową limfadenektomią u kobiet z rakiem płaskonabłonkowym szyjki macicy w stopniu FIGO IA oraz IB1 pragnących zachować zdolność do prokreacji. Materiał i metody: Oceny tej dokonano na grupie 119 kobiet w wieku 25 do 43 lat. 96 chorych (60 w stopniu IA1 i 36 w stopniu IA2) zakwalifikowano do konizacji; 23 chore w stopniu IA2 i IB1 o średnicy zmiany nowotworowej poniżej 2 cm zakwalifikowano do radykalnej pochwowej trachelektomii z limfadenektomią laparoskopową. Wyniki: W 9 przypadkach zabieg konizacji nie był radykalny. Chore te zostały poddane wtórnym zabiegom operacyjnym. Po 5 latach obserwacji, po konizacji chirurgicznej nawrót choroby w postaci CIN dotyczył 3 (6,5%) przypadków w stopniu IA1; 2 (9,1%) w stopniu IA2. W 1 (4,5%) przypadku w stopniu IA2 stwierdzono po konizacji nawrót raka. W 10 przypadkach w stopniu IA1 po konizacji, których obserwacja nie obejmuje pełnych 5 lat, w 9 przypadkach nie stwierdzono wznowy, podobnie jak i w 9 przypadkach w stopniu IA2 po konizacji w 7 nie stwierdzono wznowy. Po 5 latach obserwacji, po trachelektomii nawrót procesu karcinogenezy w postaci CIN stwierdzono w 1 (6,25%) przypadku w stopniu IA2. W 2 przypadkach w stopniu IA1 i 4 w stopniu IB1 nie odnotowano nawrotu choroby. Na 8 przypadków w stopniu IA2 po tym leczeniu obserwowanych poniżej 5 lat w 7 (87,5%) przypadkach nie stwierdzono wznowy. Wśród obserwowanych w tym samym okresie 3 przypadkach w stopniu zaawansowania IB1 po trachelektomii nie stwierdzono wznowy procesu nowotworowego. Wnioski: Właściwe chirurgiczne leczenie oszczędzające macicę przy odpowiedniej kwalifikacji gwarantuje adekwatną kontrolę przebiegu procesu leczniczego w przypadku kobiet z rakiem szyjki macicy w stopniach IA i IB1 (średnic

A prospective pilot study on use of liquid crystal thermography to detect early breast cancer

Background: Breast cancer is the most common cancer in women. While mammography is the standard for early detection in women older than 50 years of age, there is no standard for younger women. The aim of this prospective pilot study was to assess liquid crystal contact thermography, using the Braster device, as a means for the early detection of breast cancer. The device is intended to be used as a complementary tool to standard of care (sonography, mammography, etc). Patients and Methods: A total of 274 consecutive women presenting at Polish breast centers for prophylactic breast examination were enrolled to receive thermography; 19 were excluded for errors in thermographic image acquisition. The women were divided according to age (n = 135, <50 years; n = 120, ≥50 years). A control population was included (n = 40, <50 years; n = 23, ≥50 years). The primary endpoint, stratified by age group, was the C-statistic for discrimination between breast cancer and noncancer. Results: In women with abnormal breast ultrasound (n = 95, <50 years; n = 87, ≥50 years), the C-statistic was 0.85 and 0.75, respectively (P = .20), for discrimination between breast cancer and noncancer. Sensitivity did not differ (P = .79) between the younger (82%) and older women (78%), while specificity was lower in the older women (60% vs 87%, P = .025). The false-positive rate was similar in women with normal and abnormal breast ultrasound. Positive thermographic result in women with Breast Imaging Reporting and Data System (BIRADS) 4A on ultrasound increased the probability of breast cancer by over 2-fold. Conversely, a negative thermographic result decreased the probability of cancer more than 3-fold. Breast size and structure did not affect the thermography performance. No adverse events were observed. Conclusions: Thermography performed well in women <50 years of age, while its specificity in women ≥50 years was inadequate. These promising findings suggest that the Braster device deserves further investigation as a supporting tool for the early detection of breast cancer in women younger than 50 years of age